Μεγάλη Δευτέρα ἀπόψε καὶ ἡ Ἐκκλησία θυμίζει σὲ ὅλους μας τὰ τάλαντα, δηλαδὴ τὰ ταλέντα, μὲ τὰ ὁποῖα μᾶς ἔχει κοσμήσει ὁ Θεός.

Κι εἶναι ἀλήθεια, ὅτι συχνὰ ἀναρωτιόμαστε ἂν ἔχουμε κάποιο ταλέντο καὶ ποιὸ εἶναι αὐτό. Σὲ αὐτὴ τὴν ἀπορία βρισκόμαστε γιατὶ θεωροῦμε ταλέντα μόνο τὶς ξεχωριστὲς ἱκανότητες κάθε ἀνθρώπου ποὺ ἐντυπωσιάζουν καὶ ἀποσποῦν τὴν προσοχὴ τῶν γύρω μας. Στὴν πραγματικότητα, ὅμως τὰ πράγματα δὲν εἶναι ἔτσι. Κάθε ἄνθρωπος ἔχει μοναδικὲς ἱκανότητες ποὺ πρέπει νὰ τὶς ἀξιοποιήσει. Μπορεῖ, γιὰ παράδειγμα, νὰ ἀπαλύνει τὸν πόνο τῶν ἄλλων καὶ νὰ δοξολογεῖ κάθε ἡμέρα τὸ ὄνομα τοῦ Θεοῦ. Μπορεῖ νὰ στηρίξει καὶ νὰ παρηγορήσει τὸν πλησίον του.

Μὴν πιστεύετε ὅσους προπαθοῦν νὰ σᾶς πείσουν ὅτι δὲν ἔχετε κάποιο ἰδιαίτερο ταλέντο. Κάτι τέτοιο δὲν ἰσχύει! Τὰ ποιὸ σημαντικὰ ταλέντα μας εἶναι ἐκεῖνα ποὺ δὲν φαίνονται:

Ποιὸς δὲν μπορεῖ νὰ πεῖ ἕναν καλὸ λόγο στὸν πονεμένο ἀδελφό του;

Ποιὸς δὲν μπορεῖ, ἄραγε, νὰ βοηθήσει αὐτὸν ποὺ ἔχει ἀνάγκη νὰ ντυθεῖ;

Ποιὸς δὲν μπορεῖ νὰ συμπαρασταθεῖ στὸν ἄρρωστο, στὸν φυλακισμένο, σὲ αὐτὸν ποὺ πεινάει καὶ διψάει;

Ποιὸς δὲν μπορεῖ νὰ σταθεῖ δίπλα σὲ αὐτὸν ποὺ εἶναι μόνος του;

Ἡ ἀγάπη, ὁ σεβασμός, ἡ φιλανθρωπία, ἡ μετάνοια, ἡ ταπείνωση, ἡ διάθεση προσφορᾶς εἶναι τὰ τάλαντα ποὺ μᾶς προσέφερει ὁ Θεός. Αὐτὰ τὰ ταλέντα ὅλοι μας ὀφείλουμε νὰ τὰ διαχειριστοῦμε μὲ σύνεση ὥστε νὰ τὰ καλλιεργήσουμε καὶ μὲ τὴν προσπάθειά μας νὰ τὰ πολλαπλασιάσουμε!

Ὁ Χριστὸς μᾶς ζητᾶ, ἀδελφοί μου, νὰ ἀγωνιστοῦμε γιὰ νὰ αὐξήσουμε αὐτὸ μὲ τὸ ὁποῖο εὐλογηθήκαμε ἀπὸ τὸν Θεό. Πρέπει νὰ ἀγωνιστοῦμε νὰ πολλαπλασιάσουμε «τουλάχιστον τὸ ἕνα τάλαντο» καὶ νὰ τὸ χρησιμοποιήσουμε γιὰ νὰ ἀνακουφίσουμε τὸν συνάνθρωπό μας. Μόνο τότε θὰ νιώσουμε πραγματικὴ χαρὰ γιὰ τὶς ἱκανότητές μας καὶ ἡ προσπάθεια νὰ κάνουμε τὸ θέλημα τοῦ Κυρίου θὰ μεταμορφώσει τὴ ζωή μας.
Ἀμήν. Γένοιτο!

† Ο ΚΩΟΥ ΚΑΙ ΝΙΣΥΡΟΥ ΝΑΘΑΝΑΗΛ

Κυριακὴ τῶν Βαΐων ἀπόψε καὶ ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία μὲ τὴν ὑμνολογία της δείχνει σὲ κάθε πιστὸ τὸν τρόπο μὲ τὸν ὁποῖο θὰ βρεῖ τὸν Νυμφίο Χριστό. Αὐτὸ εἶναι ἀπολύτως φυσιολογικό, ἀφοῦ μέσα στὸν χῶρο τῆς Ἐκκλησίας ζοῦμε διαρκῶς τὴ χαρὰ τῆς συναντήσεως μαζί Του.
Ἐπειδὴ τὸ σκοτάδι τῆς ἁμαρτίας εἶναι πολὺ βαθὺ ἐμεῖς οἱ ἄνθρωποι μπερδευόμαστε: συχνά, ἐπειδὴ πνευματικὰ εἴμαστε τυφλοὶ καὶ ἔχουμε ξεχάσει τὴν Ἀλήθεια, νομίζουμε ὅτι ἡ πραγματικὴ νύκτα ποὺ βρίσκεται γύρω μας καὶ μᾶς περιβάλλει, εἶναι ἡμέρα.
Πρέπει νὰ προσπαθήσουμε πολὺ ὥστε μέσα ἀπὸ τὸ σκοτάδι ποὺ καλύπτει τὰ μάτια καὶ τὴν ψυχή μας καὶ μᾶς βασανίζει στὴν καθημερινότητά μας νὰ διακρίνουμε τὰ σημάδια τοῦ φωτὸς ποὺ σκορπίζει στὸν Κόσμο ἡ ἐμφάνιση τοῦ Κυρίου, ὁ ἐρχομὸς τοῦ Νυμφίου, ὁ ὁποῖος μὲ τὴν εὐλογημένη παρουσία Του διαλύει ἀκόμη καὶ τὸ πιὸ βαθὺ σκοτάδι, δυναμώνει τοὺς κουρασμένους καὶ ταλαιπωρημένους ἀνθρώπους καὶ λειτουργεῖ ὡς φάρος γιὰ ὅσους δὲν ἔχουν στόχο στὴ ζωή τους καὶ δὲν ξέρουν πρὸς τὰ ποὺ νὰ στραφοῦν γιὰ νὰ βροῦν τὸ φῶς καὶ νὰ σωθοῦν.
Τὸ σκοτάδι δὲν πρέπει νὰ μᾶς φοβίζει! Αὐτό, ὅσο παράξενο καὶ ἂν μᾶς φαίνεται, μᾶς βοηθᾶ νὰ καταλάβουμε ποὺ βρίσκεται τὸ φῶς ποὺ σκορπίζει ὁ Χριστός, ὁ πραγματικὸς Ἥλιος τῆς Δικαιοσύνης. Αὐτὸ τὸ φῶς τοῦ Χριστοῦ μετατρέπει τὸ βαθὺ σκοτάδι πού, ἐξαιτίας τῆς ἁμαρτίας, ἔχουμε μέσα μας σὲ φῶς καὶ ἁγιότητα.
Μόνο ὁ Χριστός, ἀδελφοί μου, ποὺ μὲ τὴ θέλησή Του βαδίζει πρὸς τὸν Σταυρὸ καὶ τὸ μαρτύριο μπορεῖ νὰ προσφέρει τὴν ἀληθινὴ ἐλπίδα ποὺ τόσο μεγάλη ἀνάγκη ἔχει ὁ Κόσμος καὶ νὰ δώσει τὴ σωτηρία στὸν ἄνθρωπο.
Μακάρι ἡ πορεία μας στὴ ζωὴ νὰ εἶναι πάντοτε ἑνωμένη μὲ τὸν Σωτῆρα Χριστό, ὥστε καὶ ἐμεῖς νὰ εἴμαστε ἀνάμεσα στοὺς πιστοὺς δούλους, οἱ ὁποῖοι εἶναι πάντοτε ἕτοιμοι νὰ ἀνταποκριθοῦν στὸ κάλεσμά Του, καὶ ὄχι ἀνάμεσα σὲ αὐτοὺς ποὺ κλείνουν τὰ αὐτιά τους σὲ αὐτὸ καὶ ἀδιαφοροῦν γιὰ τὴν ἀγάπη τοῦ Λυτρωτῆ μας.
Ἀμήν. Γένοιτο!

† Ο ΚΩΟΥ ΚΑΙ ΝΙΣΥΡΟΥ ΝΑΘΑΝΑΗΛ

Κατωτέρω παραθέτουμε το πρόγραμμα Χοροστασιῶν καί Θείων Λειτουργιῶν τῶν Σεβασμιωτάτων Μητροπολιτῶν

Ἀγκύρας κ.κ. Ἱερεμίου

καί

Κώου καί Νισύρου κ. Ναθαναήλ

γιά τήν Ἁγία καί Μεγάλη Ἑβδομάδα, τό Πάσχα καί τήν ἑορτή τοῦ Αγίου Γεωργίου.

 

ΚΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ 

ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΔΙΑΒΑΣΗ 

 

 

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΧΟΡΟΣΤΑΣΙΩΝ – ΘΕΙΩΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΩΝ

ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΑΓΚΥΡΑΣ κ.κ. ΙΕΡΕΜΙΟΥ

ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΣΧΑ 2021

25 ΑΠΡΙΛΙΟΥ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΒΑΪΩΝ

Ἀρχιερατική Θεία Λειτουργία στόν Ἱερό Ναό Τιμίου Σταυροῦ Κῶ στίς 07:30 π.μ.

Ἀκολουθία Νυμφίου-Ἀρχιερατική Χοροστασία στόν Ἱ. Ναό Ἁγίας Αἰκατερίνης Κῶ στίς 06:30 μ.μ.

26 ΑΠΡΙΛΙΟΥ ΜΕΓΑΛΗ ΔΕΥΤΕΡΑ

Ἀκολουθία Νυμφίου-Ἀρχιερατική Χοροστασία στόν Ἱ. Ναό Ἁγ. Ἀθανασίου Πλατανίου στίς 06:30 μ.μ.

27 ΑΠΡΙΛΙΟΥ ΜΕΓΑΛΗ ΤΡΙΤΗ

Ἀκολουθία τοῦ Νυμφίου-Ἀρχιερατική Χοροστασία στόν Ἱ. Ναό Τιμίου Σταυροῦ Κῶ στίς 06:30 μ.μ.

28 ΑΠΡΙΛΙΟΥ ΜΕΓΑΛΗ ΤΕΤΑΡΤΗ

Μυστήριο Ἱεροῦ Εὐχελαίου-Ἀρχιερατική Χοροστασία στόν Ἱ. Ναό Ἁγίου Παύλου Κῶ στίς 05:00 μ.μ.

29 ΑΠΡΙΛΙΟΥ ΜΕΓΑΛΗ ΠΕΜΠΤΗ

Ἀκολουθία τῶν Ἁγίων Παθῶν-Ἀρχιερατική Χοροστασία στόν Ἱ. Ναό Ἁγίου Παύλου Κῶ στίς 05:30 μ.μ.

30 ΑΠΡΙΛΙΟΥ ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ

Ἀκολουθία Μ. Ὡρῶν καί Ἑσπερινός-Ἀρχιερατική Χοροστασία στόν Ἱ. Ναό Ἁγίου Παύλου Κῶ στίς 10:30 π.μ.

Ἀκολουθία τοῦ Ἱ. Ἐπιταφίου-Ἀρχιερατική Χοροστασία στόν Ἱ. Ναό Ἁγίου Παύλου Κῶ στίς 06:00 μ.μ.

2 ΜΑΪΟΥ ΚΥΡΙΑΚΗ ΑΓΙΟΥ ΠΑΣΧΑ

ΕΣΠΕΡΑΣ ΜΕΓΑΛΟΥ ΣΑΒΒΑΤΟΥ ΕΝΑΡΞΗ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑΣ ΣΤΙΣ 9.00 μ.μ.

Παννυχίς, Τελετή τῆς Ἀναστάσεως καί στή συνέχεια

Ἀρχιερατική Θεία Λειτουργία στόν Ἱ. Ναό Ἁγ. Παύλου πόλεως Κῶ, Μέγα Σάββατο στίς 9:00 μ.μ.

ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ ΠΡΩΙ

Στόν Ἱερό Ναό Ἁγίου Παύλου πόλεως Κῶ στίς 10:00 π.μ.

ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ 2 ΜΑΪΟΥ ΚΥΡΙΑΚΗ ΑΓΙΟΥ ΠΑΣΧΑ ΑΠΟΓΕΥΜΑ

Ἀρχιερατική Χοροστασία στόν Παλαιό Ἱ. Μητροπ. Ναό Ἁγίου Γεωργίου Κῶ (Ἀρρεναγωγείου)  στίς 06:00 μ.μ.

3 ΜΑΪΟΥ ΔΕΥΤΕΡΑ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ ΕΟΡΤΗ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ

Ἀρχιερατική Χοροστασία στόν Παλαιό Ἱ. Μητροπ. Ναό Ἁγίου Γεωργίου Κῶ (Ἀρρεναγωγείου) στίς 07:30 π.μ.

 

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΧΟΡΟΣΤΑΣΙΩΝ – ΘΕΙΩΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΩΝ

ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΚΩΟΥ ΚΑΙ ΝΙΣΥΡΟΥ κ. ΝΑΘΑΝΑΗΛ

ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΣΧΑ 2021

 

25 ΑΠΡΙΛΙΟΥ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΒΑΪΩΝ

Ἀρχιερατική Θεία Λειτουργία στόν Ἱερό Ναό Εἰσοδίων Θεοτόκου Κεφάλου στίς 07:00 π.μ.

Ἀκολουθία τοῦ Νυμφίου-Ἀρχιερατική Χοροστασία στόν Ἱ. Ναό Τιμίου Σταυροῦ Κῶ στίς 06:30 μ.μ.

26 ΑΠΡΙΛΙΟΥ ΜΕΓΑΛΗ ΔΕΥΤΕΡΑ

Λειτουργία Προηγιασμένων-Ἀρχιερατική Χοροστασία στόν Ἱ. Ν. Ἁγ. Αἰκατερίνης Κῶ στίς 07:00 π.μ.

Ἀκολουθία τοῦ Νυμφίου-Ἀρχιερατική Χοροστασία στόν Ἱ. Ν. Ἁγ. Παύλου Λινοποτίου στίς 06:30 μ.μ.

27 ΑΠΡΙΛΙΟΥ ΜΕΓΑΛΗ ΤΡΙΤΗ

Λειτουργία Προηγιασμένων-Ἀρχιερ. Χοροστ. στόν Ἱ. Ν. Παναγίας Φανερωμένης Κῶ στίς 07:00 π.μ.

Ἀκολουθία τοῦ Νυμφίου-Ἀρχιερατική Χοροστασία στόν Ἱ. Ναό Ἁγ. Παύλου Κῶ στίς 06:30 μ.μ.

28 ΑΠΡΙΛΙΟΥ ΜΕΓΑΛΗ ΤΕΤΑΡΤΗ

Λειτουργία Προηγιασμένων-Ἀρχιερατική Χοροστασία στόν Ἱ. Ν. Θ. Ἀναλήψεως Ζηπαρίου στίς 07:00 π.μ.

Μυστήριο Ἱ. Εὐχελαίου-Ἀρχιερατική Χοροστασία στόν Ἱ. Ναό Ἁγ. Πάντων Κῶ στίς 05:00 μ.μ.

29 ΑΠΡΙΛΙΟΥ ΜΕΓΑΛΗ ΠΕΜΠΤΗ

Θ. Λειτουργία Μ. Βασιλείου-Ἀρχιερατική Χοροστασία ἐν τῇ Ἱ. Μονῇ Ἁγίου Νεκταρίου στίς 07:00 π.μ.

Ἀκολουθία Ἁγίων Παθῶν-Ἀρχιερ. Χοροστασία στόν Ἱ. Ναό Τιμίου Σταυροῦ Κῶ στίς 05:30 μ.μ.

30 ΑΠΡΙΛΙΟΥ ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ

Ἀκολουθία Μ. Ὡρῶν καί Ἑσπερινός-Ἀρχιερ. Χοροστασία στόν Ἱ. Ν. Τιμ. Σταυροῦ Κῶ στίς 10:00 π.μ.

Ἀκολουθία τοῦ Ἱ. Ἐπιταφίου Ἀρχιερατική Χοροστασία στόν Ἱ. Ν. Τιμ. Σταυροῦ Κῶστίς 06:00 μ.μ.

1 ΜΑΪΟΥ ΜΕΓΑ ΣΑΒΒΑΤΟ

Ἑσπερινός - Θ. Λειτ. Μ. Βασιλείου-Ἀρχιερ. Χοροστασία στόν Ἱ. Ν. Τιμ. Σταυροῦ Κῶ στίς 07:00 π.μ.

2 ΜΑΪΟΥ ΚΥΡΙΑΚΗ ΑΓΙΟΥ ΠΑΣΧΑ

ΕΣΠΕΡΑΣ ΜΕΓΑΛΟΥ ΣΑΒΒΑΤΟΥ ΕΝΑΡΞΗ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑΣ ΣΤΙΣ 9.00 μ.μ.

Παννυχίς, Τελετή τῆς Ἀναστάσεως καί στή συνέχεια

Ἀρχιερατική Θεία Λειτουργία στόν Ἱ. Ναό Τιμίου Σταυροῦ Κῶ, Μέγα Σάββατο  στίς 9:00 μ.μ.

ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ ΠΡΩΙ

Ἱερός Ναός Τιμίου Σταυροῦ πόλεως Κῶ στίς 10:00 π.μ.

ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ 2 ΜΑΪΟΥ ΚΥΡΙΑΚΗ ΑΓΙΟΥ ΠΑΣΧΑ ΑΠΟΓΕΥΜΑ

Ἀρχιερατική Χοροστασία στόν Ἱερό Ναό Ἁγίου Γεωργίου Πυλίου στίς 06:00 μ.μ.

3 ΜΑΪΟΥ ΔΕΥΤΕΡΑ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ ΕΟΡΤΗ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ

Ἀρχιερατική Θεία Λειτουργία στόν Ἱερό Ναό Ἁγίου Γεωργίου Πυλίου στίς 07:00 π.μ.

 

 

  

  

 

 

 

 

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

Ὁ Δῆμος Κῶ καί ἡ Ἱερά Μητρόπολις Κώου καί Νισύρου
σᾶς προσκαλοῦν
τήν Κυριακή 18 Ἀπριλίου 2021 καί ὥρα 1.00 μ.μ.
στήν περιοχή τῆς Βουρρίνας,
πλησίον τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ὁσίας Μελοῦς,
ὅπου θά ψαλεῖ Ἐπιμνημόσυνη Δέηση, στό Ἡρῶο
πού ἔχει τοποθετηθεῖ στό σημεῖο τῆς σύλληψης,
γιά τούς Κώους πατριῶτες Θεόκριτο Β. Κώστογλου,
Ἀνεζούλα Γ. Πατάκου-Τρουμούχη καί Σταματία Θ. Περῆ
πού ἀπαγχονίσθηκαν στίς 16 Ἀπριλίου 1945
ἀπό τά Γερμανικά Στρατεύματα Κατοχῆς.
Κατά τή διάρκεια τῆς Τελετῆς εἶναι ὑποχρεωτική
ἡ χρήση μάσκας, ἡ τήρηση τῶν ἀποστάσεων
καί ὅλων τῶν μέτρων προστασίας
ἀπό τόν κορωνοϊό Covid-19.

      Ο ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΚΩ                   Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
ΘΕΟΔΟΣΙΟΣ ΝΙΚΗΤΑΡΑΣ            Ο ΚΩΟΥ καί ΝΙΣΥΡΟΥ
                                                       † ΝΑΘΑΝΑΗΛ

Ὁ Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας κ. Ναθαναήλ ἀπέστειλε τήν ἀκόλουθη ἐπιστολή πρός τόν ἀπερχόμενο Ἰμάμη Κῶ Σοφολογιώτατο κ. Σουκρή Δαμάδογλου.

ΛΟΓΟΣ ΚΑΤΗΧΗΤΗΡΙΟΣ

ΕΠΙ Τῌ ΕΝΑΡΞΕΙ

ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗΣ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΗΣ

+ Β Α Ρ Θ Ο Λ Ο Μ Α Ι Ο Σ

ΕΛΕῼ ΘΕΟΥ

ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ – ΝΕΑΣ ΡΩΜΗΣ

ΚΑΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ

ΠΑΝΤΙ Τῼ ΠΛΗΡΩΜΑΤΙ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ,

ΧΑΡΙΣ ΕΙΗ ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΗ

ΠΑΡΑ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ ΚΑΙ ΚΥΡΙΟΥ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ,

ΠΑΡ᾿ HΜΩΝ ΔΕ ΕΥΧΗ, ΕΥΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΣΥΓΧΩΡΗΣΙΣ

* * *

Τιμιώτατοι ἀδελφοί καί τέκνα ἐν Κυρίῳ εὐλογημένα,

Εἰσερχόμεθα, εὐδοκίᾳ καί χάριτι τοῦ ἀγαθοδότου Θεοῦ, εἰς τήν Ἁγίαν καί Μεγάλην Τεσσαρακοστήν, εἰς τόν δόλιχον τῶν ἀσκητικῶν ἀγώνων. Ἡ Ἐκκλησία, ἡ ὁποία γνωρίζει τούς λαβυρίνθους τῆς ἀνθρωπίνης ψυχῆς καί τόν μίτον τῆς Ἀριάδνης, τήν ὁδόν τῆς ἐξόδου ἀπό αὐτούς — τήν ταπείνωσιν, τήν μετάνοιαν, τήν δύναμιν τῆς προσευχῆς καί τῶν κατανυκτικῶν ἱερῶν ἀκολουθιῶν, τήν παθοκτόνον νηστείαν, τήν ὑπομονήν, τήν ὑπακοήν εἰς τόν κανόνα τῆς εὐσεβείας —, μᾶς καλεῖ καί ἐφέτος εἰς μίαν ἔνθεον πορείαν, μέτρον τῆς ὁποίας εἶναι ὁ Σταυρός καί ὁρίζων ἡ Ἀνάστασις τοῦ Χριστοῦ.

Ἡ προσκύνησις τοῦ Σταυροῦ, μεσούσης τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, ἀποκαλύπτει τό νόημα τῆς ὅλης περιόδου. Ὁ λόγος τοῦ Κυρίου ἠχεῖ καί συγκλονίζει: «εἴ τις θέλει ὀπίσω μου ἔρχεσθαι … ἀράτω τόν σταυρόν αὐτοῦ καθ᾿ ἡμέραν καί ἀκολουθήτω μοι». (Λουκ. θ’, 23). Καλούμεθα νά αἴρωμεν τόν ἰδικόν μας σταυρόν, ἀκολουθοῦντες τόν Κύριον καί ἀτενίζοντες τόν ζωηφόρον Σταυρόν Αὐτοῦ, ἐν ἐπιγνώσει ὅτι Κύριός ἐστιν ὁ σώζων καί ὄχι ἡ ἄρσις τοῦ ἡμετέρου σταυροῦ. Ὁ Σταυρός τοῦ Κυρίου εἶναι «ἡ κρίσις τῆς κρίσεώς μας», ἡ «κρίσις τοῦ κόσμου», καί συγχρόνως ἡ ὑπόσχεσις ὅτι τό κακόν, εἰς ὅλας τάς μορφάς του, δέν ἔχει τόν τελευταῖον λόγον εἰς τήν ἱστορίαν. Προσβλέποντες πρός τόν Χριστόν καί, ὑπό τήν σκέπην Αὐτοῦ ὡς τοῦ ἀγωνοθέτου, τοῦ εὐλογοῦντος καί κρατύνοντος τήν ἡμετέραν προσπάθειαν, ἀγωνιζόμεθα τόν καλόν ἀγῶνα, «ἐν παντί θλιβόμενοι ἀλλ᾿ οὐ στενοχωρούμενοι, ἀπορούμενοι ἀλλ᾿ οὐκ ἐξαπορούμενοι, διωκόμενοι ἀλλ᾿ οὐκ ἐγκαταλειπόμενοι, καταβαλλόμενοι ἀλλ᾿ οὐκ ἀπολλύμενοι» (Β´ Κορ. δ´, 8-9). Αὐτή εἶναι ἡ βιωματική πεμπτουσία καί κατά τήν σταυροαναστάσιμον αὐτήν περίοδον. Πορευόμεθα πρός τήν Ἀνάστασιν διά τοῦ Σταυροῦ, διά τοῦ ὁποίου «ἦλθε χαρά ἐν ὅλῳ τῷ κόσμῳ».

Ἵσως τινές ἐξ ὑμῶν διερωτῶνται, διατί ἡ Ἐκκλησία, σοβούσης τῆς πανδημίας, προσθέτει εἰς τούς ἤδη ὑπάρχοντας ὑγειονομικούς περιορισμούς καί μίαν ἀκόμη «καραντίναν», αὐτήν τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς. Πράγματι, καί ἡ Μεγάλη Τεσσαρακοστή εἶναι μία «καραντίνα», δηλαδή χρονική περίοδος διαρκείας τεσσαράκοντα ἡμερῶν. Ὡστόσον, ἡ Ἐκκλησία δέν ἔρχεται νά μᾶς ἐξουθενώσῃ ἔτι περαιτέρω μέ νέας ὑποχρεώσεις καί ἀπαγορεύσεις. Ἀντιθέτως, μᾶς προσκαλεῖ νά νοηματοδοτήσωμεν τήν καραντίναν πού βιώνομεν λόγῳ τοῦ κορωνοϊοῦ, μέσῳ τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, ὡς ἀπελευθερώσεως ἀπό τόν ἐγκλωβισμόν εἰς τά τοῦ «κόσμου τούτου».

Τό σημερινόν Εὐαγγελικόν ἀνάγνωσμα θέτει τούς ὅρους δι᾽ αὐτήν τήν ἀπελευθέρωσιν. Πρῶτος ὅρος εἶναι ἡ νηστεία, ὄχι μέ τήν ἔννοιαν τῆς ἀποχῆς μόνον ἀπό συγκεριμένας τροφάς, ἀλλά καί ἀπό τάς συνηθείας ἐκείνας, αἱ ὁποῖαι μᾶς κρατοῦν προσκολλημένους εἰς τόν κόσμον. Ἡ ἀποχή αὐτή δέν συνιστᾷ ἔκφρασιν ἀπαξιώσεως τοῦ κόσμου, ἀλλά ἀναγκαίαν προϋπόθεσιν ἐπαναπροσδιορισμοῦ τῆς σχέσεώς μας μέ αὐτόν καί βιώσεως τῆς μοναδικῆς εὐφροσύνης τῆς ἀνακαλύψεώς του ὡς πεδίου χριστιανικῆς μαρτυρίας. Διά τόν λόγον αὐτόν, καί εἰς τό στάδιον τῆς νηστείας, ἡ θέασις καί βίωσις τῆς ζωῆς τῶν πιστῶν ἔχει πασχαλινόν χαρακτῆρα, γεῦσιν Ἀναστάσεως. Τό «σαρακοστιανό κλῖμα» δέν εἶναι καταθλιπτικόν, ἀλλά ἀτμόσφαιρα χαρᾶς. Αὐτήν τήν «χαράν τήν μεγάλην» εὐηγγελίσατο ὁ ἄγγελος «παντί τῷ λαῷ» κατά τήν Γέννησιν τοῦ Σωτῆρος (Λουκ. β΄, 10), αὐτή εἶναι ἡ ἀναφαίρετος καί «πεπληρωμένη χαρά» (Α´ Ἰωαν. α΄, 4) τῆς ἐν Χριστῷ ζωῆς. Ὁ Χριστός εἶναι πάντοτε παρών εἰς τήν ζωήν μας, εὑρίσκεται πλησιέστερον εἰς ἡμᾶς ἀπό ὅσον ἡμεῖς εἰς τόν ἑαυτόν μας, πάσας τάς ἡμέρας, «ἕως τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος» (Ματθ. κη´, 20). Ἡ ζωή τῆς Ἐκκλησίας εἶναι ἀκατάλυτος μαρτυρία περί τῆς ἐλθούσης Χάριτος καί περί τῆς ἐλπίδος τῆς Βασιλείας, τῆς πληρότητος τῆς ἀποκαλύψεως τοῦ μυστηρίου τῆς Θείας Οἰκονομίας.

Ἡ πίστις εἶναι ἡ ἀπάντησις εἰς τήν φιλάνθρωπον συγκατάβασιν τοῦ Θεοῦ πρός ἡμᾶς, τό «Ναί» μέ ὅλην μας τήν ὕπαρξιν εἰς τόν «κλίναντα οὐρανούς καί καταβάντα», διά νά λυτρώσῃ τό ἀνθρώπινον γένος «ἐκ τῆς δουλείας τοῦ ἀλλοτρίου» καί νά μᾶς ἀνοίξῃ τήν ὁδόν τῆς κατά χάριν θεώσεως. Ἐκ τῆς δωρεᾶς τῆς Χάριτος πηγάζει καί τρέφεται ἡ θυσιαστική ἀγάπη πρός τόν πλησίον καί ἡ «φροντίς» διά τήν κτίσιν ὅλην. Ἐάν ἀπουσιάζῃ αὐτή ἡ φιλάδελφος ἀγάπη καί ἡ θεοτερπής μέριμνα διά τήν δημιουργίαν, τότε ὁ συνάνθρωπος καθίσταται ἡ «κόλασίς μου» καί ἡ κτίσις ἐγκαταλείπεται εἰς ἀλόγους δυνάμεις, αἱ ὁποῖαι τήν μεταβάλλουν εἰς ἀντικείμενον ἐκμεταλλεύσεως καί εἰς περιβάλλον ἐχθρικόν διά τόν ἄνθρωπον.

Ὁ δεύτερος ὅρος διά τήν ἀπελευθέρωσιν, τήν ὁποίαν ὑπόσχεται ἡ Μεγάλη Τεσσαρακοστή, εἶναι ἡ συγγνώμη. Λήθην τοῦ θείου ἐλέους καί τῆς ἀφάτου εὐεργεσίας, ἀθέτησιν τῆς Κυριακῆς ἐντολῆς, ὅπως καταστῶμεν τό «ἅλας τῆς γῆς» καί «τό φῶς τοῦ κόσμου» (Ματθ. ε´, 13-14), καί κακήν ἀλλοίωσιν τοῦ χριστιανικοῦ βιώματος, ἀποτελεῖ ἡ «κλειστή πνευματικότης», ἡ ὁποία ζῇ ἀπό τήν ἄρνησιν καί τήν ἀπόρριψιν τοῦ «ἄλλου» καί τοῦ κόσμου, νεκρώνει την ἀγάπην, τήν συγχώρησιν καί τήν ἀποδοχήν τοῦ διαφορετικοῦ. Αὐτήν τήν ἄγονον καί ὑπεροπτικήν στάσιν ζωῆς, ἀποδοκιμάζει μέ ἔμφασιν ὁ Εὐαγγελικός λόγος κατά τάς τρεῖς πρώτας Κυριακάς τοῦ Τριωδίου.

Εἶναι γνωστόν ὅτι τοιαῦται ἀκρότητες παρουσιάζουν ἔξαρσιν ἰδιαιτέρως κατά τάς περιόδους, εἰς τάς ὁποίας ἡ Ἐκκλησία καλεῖ τούς πιστούς εἰς πνευματικήν γυμνασίαν καί ἐγρήγορσιν. Ὅμως, ἡ γνησία πνευματική ζωή εἶναι ὁδός ἐσωτερικῆς ἀναγεννήσεως, ἔξοδος ἀπό τόν ἑαυτόν μας, ἀγαπητική κίνησις πρός τόν πλησίον. Δέν στηρίζεται εἰς σύνδρομα καθαρότητος καί ἀποκλεισμούς, ἄλλά εἶναι συγγνώμη καί διάκρισις, δοξολογία καί εὐχαριστία, κατά τήν ἐμπειρικήν σοφίαν τῆς ἀσκητικῆς παραδόσεως: «Οὐ τά βρώματα, ἀλλ᾿ ἡ γαστριμαργία κακή…, οὐδέ τό λέγειν, ἀλλ᾿ ἡ ἀργολογία…, οὐδέ ὁ κόσμος κακός, ἀλλά τά πάθη».

Με αὐτήν τήν διάθεσιν καί τά αἰσθήματα, ἑνοῦντες τάς προσευχάς μας μαζί μέ ὅλους ἐσᾶς, ἀγαπητοί, διά τήν ὁριστικήν ὑπέρβασιν τῆς φονικῆς πανδημίας καί ταχεῖαν ἀντιμετώπισιν τῶν κοινωνικῶν καί οἰκονομικῶν συνεπειῶν της, καί ἐξαιτούμενοι τάς ἱκετηρίους ὑμῶν δεήσεις, διά τήν, πεντηκονταετίαν ὅλην μετά τήν ἄνωθεν, ὅλως ἀδίκως, ἐπιβληθεῖσαν σιωπήν, ἐπαναλειτουργίαν τῆς Ἱερᾶς Θεολογικῆς Σχολῆς Χάλκης, ὑποδεχόμεθα ἐν Ἐκκλησίᾳ τήν Ἁγίαν καί Μεγάλην Τεσσαρακοστήν, ιἄδοντες καί ψάλλοντες ὁμοθυμαδόν τό «Μεθ᾿ ἡμῶν ὁ Θεός», ᾯ ἡ δόξα καί τό κράτος εἰς τούς ἀτελευτήτους αἰῶνας. Ἀμήν!

Ἁγία καί Μεγάλη Τεσσαρακοστή ,βκα´

† Ὁ Κωνσταντινουπόλεως

διάπυρος πρός Θεόν εὐχέτης πάντων ὑμῶν

ΛΟΓΟΣ ΚΑΤΗΧΗΤΗΡΙΟΣ

ΕΠΙ Τῌ ΕΝΑΡΞΕΙ

ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗΣ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΗΣ

+ Β Α Ρ Θ Ο Λ Ο Μ Α Ι Ο Σ

ΕΛΕῼ ΘΕΟΥ

ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ – ΝΕΑΣ ΡΩΜΗΣ

ΚΑΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ

ΠΑΝΤΙ Τῼ ΠΛΗΡΩΜΑΤΙ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ,

ΧΑΡΙΣ ΕΙΗ ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΗ

ΠΑΡΑ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ ΚΑΙ ΚΥΡΙΟΥ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ,

ΠΑΡ᾿ HΜΩΝ ΔΕ ΕΥΧΗ, ΕΥΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΣΥΓΧΩΡΗΣΙΣ

* * *

Τιμιώτατοι ἀδελφοί καί τέκνα ἐν Κυρίῳ εὐλογημένα,

Εἰσερχόμεθα, εὐδοκίᾳ καί χάριτι τοῦ ἀγαθοδότου Θεοῦ, εἰς τήν Ἁγίαν καί Μεγάλην Τεσσαρακοστήν, εἰς τόν δόλιχον τῶν ἀσκητικῶν ἀγώνων. Ἡ Ἐκκλησία, ἡ ὁποία γνωρίζει τούς λαβυρίνθους τῆς ἀνθρωπίνης ψυχῆς καί τόν μίτον τῆς Ἀριάδνης, τήν ὁδόν τῆς ἐξόδου ἀπό αὐτούς — τήν ταπείνωσιν, τήν μετάνοιαν, τήν δύναμιν τῆς προσευχῆς καί τῶν κατανυκτικῶν ἱερῶν ἀκολουθιῶν, τήν παθοκτόνον νηστείαν, τήν ὑπομονήν, τήν ὑπακοήν εἰς τόν κανόνα τῆς εὐσεβείας —, μᾶς καλεῖ καί ἐφέτος εἰς μίαν ἔνθεον πορείαν, μέτρον τῆς ὁποίας εἶναι ὁ Σταυρός καί ὁρίζων ἡ Ἀνάστασις τοῦ Χριστοῦ.

Ἡ προσκύνησις τοῦ Σταυροῦ, μεσούσης τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, ἀποκαλύπτει τό νόημα τῆς ὅλης περιόδου. Ὁ λόγος τοῦ Κυρίου ἠχεῖ καί συγκλονίζει: «εἴ τις θέλει ὀπίσω μου ἔρχεσθαι … ἀράτω τόν σταυρόν αὐτοῦ καθ᾿ ἡμέραν καί ἀκολουθήτω μοι». (Λουκ. θ’, 23). Καλούμεθα νά αἴρωμεν τόν ἰδικόν μας σταυρόν, ἀκολουθοῦντες τόν Κύριον καί ἀτενίζοντες τόν ζωηφόρον Σταυρόν Αὐτοῦ, ἐν ἐπιγνώσει ὅτι Κύριός ἐστιν ὁ σώζων καί ὄχι ἡ ἄρσις τοῦ ἡμετέρου σταυροῦ. Ὁ Σταυρός τοῦ Κυρίου εἶναι «ἡ κρίσις τῆς κρίσεώς μας», ἡ «κρίσις τοῦ κόσμου», καί συγχρόνως ἡ ὑπόσχεσις ὅτι τό κακόν, εἰς ὅλας τάς μορφάς του, δέν ἔχει τόν τελευταῖον λόγον εἰς τήν ἱστορίαν. Προσβλέποντες πρός τόν Χριστόν καί, ὑπό τήν σκέπην Αὐτοῦ ὡς τοῦ ἀγωνοθέτου, τοῦ εὐλογοῦντος καί κρατύνοντος τήν ἡμετέραν προσπάθειαν, ἀγωνιζόμεθα τόν καλόν ἀγῶνα, «ἐν παντί θλιβόμενοι ἀλλ᾿ οὐ στενοχωρούμενοι, ἀπορούμενοι ἀλλ᾿ οὐκ ἐξαπορούμενοι, διωκόμενοι ἀλλ᾿ οὐκ ἐγκαταλειπόμενοι, καταβαλλόμενοι ἀλλ᾿ οὐκ ἀπολλύμενοι» (Β´ Κορ. δ´, 8-9). Αὐτή εἶναι ἡ βιωματική πεμπτουσία καί κατά τήν σταυροαναστάσιμον αὐτήν περίοδον. Πορευόμεθα πρός τήν Ἀνάστασιν διά τοῦ Σταυροῦ, διά τοῦ ὁποίου «ἦλθε χαρά ἐν ὅλῳ τῷ κόσμῳ».

Ἵσως τινές ἐξ ὑμῶν διερωτῶνται, διατί ἡ Ἐκκλησία, σοβούσης τῆς πανδημίας, προσθέτει εἰς τούς ἤδη ὑπάρχοντας ὑγειονομικούς περιορισμούς καί μίαν ἀκόμη «καραντίναν», αὐτήν τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς. Πράγματι, καί ἡ Μεγάλη Τεσσαρακοστή εἶναι μία «καραντίνα», δηλαδή χρονική περίοδος διαρκείας τεσσαράκοντα ἡμερῶν. Ὡστόσον, ἡ Ἐκκλησία δέν ἔρχεται νά μᾶς ἐξουθενώσῃ ἔτι περαιτέρω μέ νέας ὑποχρεώσεις καί ἀπαγορεύσεις. Ἀντιθέτως, μᾶς προσκαλεῖ νά νοηματοδοτήσωμεν τήν καραντίναν πού βιώνομεν λόγῳ τοῦ κορωνοϊοῦ, μέσῳ τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, ὡς ἀπελευθερώσεως ἀπό τόν ἐγκλωβισμόν εἰς τά τοῦ «κόσμου τούτου».

Τό σημερινόν Εὐαγγελικόν ἀνάγνωσμα θέτει τούς ὅρους δι᾽ αὐτήν τήν ἀπελευθέρωσιν. Πρῶτος ὅρος εἶναι ἡ νηστεία, ὄχι μέ τήν ἔννοιαν τῆς ἀποχῆς μόνον ἀπό συγκεριμένας τροφάς, ἀλλά καί ἀπό τάς συνηθείας ἐκείνας, αἱ ὁποῖαι μᾶς κρατοῦν προσκολλημένους εἰς τόν κόσμον. Ἡ ἀποχή αὐτή δέν συνιστᾷ ἔκφρασιν ἀπαξιώσεως τοῦ κόσμου, ἀλλά ἀναγκαίαν προϋπόθεσιν ἐπαναπροσδιορισμοῦ τῆς σχέσεώς μας μέ αὐτόν καί βιώσεως τῆς μοναδικῆς εὐφροσύνης τῆς ἀνακαλύψεώς του ὡς πεδίου χριστιανικῆς μαρτυρίας. Διά τόν λόγον αὐτόν, καί εἰς τό στάδιον τῆς νηστείας, ἡ θέασις καί βίωσις τῆς ζωῆς τῶν πιστῶν ἔχει πασχαλινόν χαρακτῆρα, γεῦσιν Ἀναστάσεως. Τό «σαρακοστιανό κλῖμα» δέν εἶναι καταθλιπτικόν, ἀλλά ἀτμόσφαιρα χαρᾶς. Αὐτήν τήν «χαράν τήν μεγάλην» εὐηγγελίσατο ὁ ἄγγελος «παντί τῷ λαῷ» κατά τήν Γέννησιν τοῦ Σωτῆρος (Λουκ. β΄, 10), αὐτή εἶναι ἡ ἀναφαίρετος καί «πεπληρωμένη χαρά» (Α´ Ἰωαν. α΄, 4) τῆς ἐν Χριστῷ ζωῆς. Ὁ Χριστός εἶναι πάντοτε παρών εἰς τήν ζωήν μας, εὑρίσκεται πλησιέστερον εἰς ἡμᾶς ἀπό ὅσον ἡμεῖς εἰς τόν ἑαυτόν μας, πάσας τάς ἡμέρας, «ἕως τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος» (Ματθ. κη´, 20). Ἡ ζωή τῆς Ἐκκλησίας εἶναι ἀκατάλυτος μαρτυρία περί τῆς ἐλθούσης Χάριτος καί περί τῆς ἐλπίδος τῆς Βασιλείας, τῆς πληρότητος τῆς ἀποκαλύψεως τοῦ μυστηρίου τῆς Θείας Οἰκονομίας.

Ἡ πίστις εἶναι ἡ ἀπάντησις εἰς τήν φιλάνθρωπον συγκατάβασιν τοῦ Θεοῦ πρός ἡμᾶς, τό «Ναί» μέ ὅλην μας τήν ὕπαρξιν εἰς τόν «κλίναντα οὐρανούς καί καταβάντα», διά νά λυτρώσῃ τό ἀνθρώπινον γένος «ἐκ τῆς δουλείας τοῦ ἀλλοτρίου» καί νά μᾶς ἀνοίξῃ τήν ὁδόν τῆς κατά χάριν θεώσεως. Ἐκ τῆς δωρεᾶς τῆς Χάριτος πηγάζει καί τρέφεται ἡ θυσιαστική ἀγάπη πρός τόν πλησίον καί ἡ «φροντίς» διά τήν κτίσιν ὅλην. Ἐάν ἀπουσιάζῃ αὐτή ἡ φιλάδελφος ἀγάπη καί ἡ θεοτερπής μέριμνα διά τήν δημιουργίαν, τότε ὁ συνάνθρωπος καθίσταται ἡ «κόλασίς μου» καί ἡ κτίσις ἐγκαταλείπεται εἰς ἀλόγους δυνάμεις, αἱ ὁποῖαι τήν μεταβάλλουν εἰς ἀντικείμενον ἐκμεταλλεύσεως καί εἰς περιβάλλον ἐχθρικόν διά τόν ἄνθρωπον.

Ὁ δεύτερος ὅρος διά τήν ἀπελευθέρωσιν, τήν ὁποίαν ὑπόσχεται ἡ Μεγάλη Τεσσαρακοστή, εἶναι ἡ συγγνώμη. Λήθην τοῦ θείου ἐλέους καί τῆς ἀφάτου εὐεργεσίας, ἀθέτησιν τῆς Κυριακῆς ἐντολῆς, ὅπως καταστῶμεν τό «ἅλας τῆς γῆς» καί «τό φῶς τοῦ κόσμου» (Ματθ. ε´, 13-14), καί κακήν ἀλλοίωσιν τοῦ χριστιανικοῦ βιώματος, ἀποτελεῖ ἡ «κλειστή πνευματικότης», ἡ ὁποία ζῇ ἀπό τήν ἄρνησιν καί τήν ἀπόρριψιν τοῦ «ἄλλου» καί τοῦ κόσμου, νεκρώνει την ἀγάπην, τήν συγχώρησιν καί τήν ἀποδοχήν τοῦ διαφορετικοῦ. Αὐτήν τήν ἄγονον καί ὑπεροπτικήν στάσιν ζωῆς, ἀποδοκιμάζει μέ ἔμφασιν ὁ Εὐαγγελικός λόγος κατά τάς τρεῖς πρώτας Κυριακάς τοῦ Τριωδίου.

Εἶναι γνωστόν ὅτι τοιαῦται ἀκρότητες παρουσιάζουν ἔξαρσιν ἰδιαιτέρως κατά τάς περιόδους, εἰς τάς ὁποίας ἡ Ἐκκλησία καλεῖ τούς πιστούς εἰς πνευματικήν γυμνασίαν καί ἐγρήγορσιν. Ὅμως, ἡ γνησία πνευματική ζωή εἶναι ὁδός ἐσωτερικῆς ἀναγεννήσεως, ἔξοδος ἀπό τόν ἑαυτόν μας, ἀγαπητική κίνησις πρός τόν πλησίον. Δέν στηρίζεται εἰς σύνδρομα καθαρότητος καί ἀποκλεισμούς, ἄλλά εἶναι συγγνώμη καί διάκρισις, δοξολογία καί εὐχαριστία, κατά τήν ἐμπειρικήν σοφίαν τῆς ἀσκητικῆς παραδόσεως: «Οὐ τά βρώματα, ἀλλ᾿ ἡ γαστριμαργία κακή…, οὐδέ τό λέγειν, ἀλλ᾿ ἡ ἀργολογία…, οὐδέ ὁ κόσμος κακός, ἀλλά τά πάθη».

Με αὐτήν τήν διάθεσιν καί τά αἰσθήματα, ἑνοῦντες τάς προσευχάς μας μαζί μέ ὅλους ἐσᾶς, ἀγαπητοί, διά τήν ὁριστικήν ὑπέρβασιν τῆς φονικῆς πανδημίας καί ταχεῖαν ἀντιμετώπισιν τῶν κοινωνικῶν καί οἰκονομικῶν συνεπειῶν της, καί ἐξαιτούμενοι τάς ἱκετηρίους ὑμῶν δεήσεις, διά τήν, πεντηκονταετίαν ὅλην μετά τήν ἄνωθεν, ὅλως ἀδίκως, ἐπιβληθεῖσαν σιωπήν, ἐπαναλειτουργίαν τῆς Ἱερᾶς Θεολογικῆς Σχολῆς Χάλκης, ὑποδεχόμεθα ἐν Ἐκκλησίᾳ τήν Ἁγίαν καί Μεγάλην Τεσσαρακοστήν, ιἄδοντες καί ψάλλοντες ὁμοθυμαδόν τό «Μεθ᾿ ἡμῶν ὁ Θεός», ᾯ ἡ δόξα καί τό κράτος εἰς τούς ἀτελευτήτους αἰῶνας. Ἀμήν!

Ἁγία καί Μεγάλη Τεσσαρακοστή ,βκα´

† Ὁ Κωνσταντινουπόλεως

διάπυρος πρός Θεόν εὐχέτης πάντων ὑμῶν

Ὁ Παναγιώτατος Οἰκουμενικός μας Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαῖος ἀπέστειλε θερμή πατρική ἐπιστηρικτική καί ἐνισχυτική Ἐπιστολή πρός τόν Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Κώου καί Νισύρου κ. Ναθαναήλ γιά τόν προληπτικό, βάσει πρωτοκόλλου Ε.Ο.Δ.Υ., περιορισμό στόν ὁποῖο ἐτέθη λόγῳ τῆς συνεργασίας του μέ βεβαιωμένο κροῦσμα τοῦ covid-19.

Γνωρίζουμε στούς εὐσεβεῖς Χριστιανούς ὅτι στίς   2 Φεβρουαρίου, ἑορτή τῆς Ὑπαπαντῆς τοῦ Κυρίου, πανηγυρίζει ὁ Ἱερός Ναός τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Παναγίας Καστριανῶν στό Παλαιό Πυλί.

Στίς 4.00 τό ἀπόγευμα τῆς Δευτέρας 1ης Φεβρουαρίου θά τελεσθεῖ Ἀρχιερατικός Ἑσπερινός χοροστατοῦντος τοῦ Σεβασμιωτάτου Ποιμενάρχου μας κ. Ναθαναήλ.

Λόγῳ τῆς ἀπαγορεύσεως κυκλοφορίας μετά τίς 9.00 μ.μ. ὁ Ἱερός Ναός θά παραμείνει ἀνοικτός μέχρι τίς 8.30 μ.μ.

Τό πρωί τῆς Τρίτης 2ας Φεβρουαρίου θά τελεσθεῖ Ἀρχιερατική Θεία Λειτουργία.

Ἀγαπητὲς φίλες καὶ φίλοι ἐκπαιδευτικοί,

Στὶς 30 Ἰανουαρίου ἡ Ἐκκλησία καὶ ἡ ἐκπαιδευτικὴ κοινότητα τιμᾶμε τὴ μνήμη τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν, οἱ ὁποῖοι ἐκτὸς ἀπὸ τὴν ἁγιότητα τοῦ βίου, τὴν ἀσκητικότητα καὶ τὴν πολύπλευρη κοινωνικὴ δράση ποὺ ἀνέπτυξαν, ἀναζήτησαν τὴ γνώση καὶ καλλιέργησαν ἰδιαιτέρως τὴν ἑλληνικὴ παιδεία.
Οἱ τρεῖς σοφοὶ Ἅγιοι Ἱεράρχες, ὁ Μέγας Βασίλειος, Ἀρχιεπίσκοπος Καισαρείας τῆς Καππαδοκίας, ὁ Ἅγιος Γρηγόριος Θεολόγος, Ἀρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως καὶ ὁ Ἅγιος Ἰωάννης Χρυσόστομος, Ἀρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως, ἀποτελοῦν διαχρονικὰ παραδείγματα πρὸς μίμηση. Μὲ τοὺς ἀγῶνες καὶ τὶς προσπάθειές τους δείχνουν πόσα πολλὰ μποροῦμε νὰ πετύχουμε ἐὰν ἔχουμε πίστη στὸν Θεό, ἀγάπη στὸν συνάνθρωπο καὶ προσήλωση στὰ ὑψηλὰ ἰδανικὰ τῆς παιδείας καὶ τῆς γνώσεως.
Ἀστείρευτη καὶ διαρκὴς εἶναι ἡ εὐγνωμοσύνη μας πρὸς ὅλους τοὺς ἐκπαιδευτικοὺς ποὺ ὑπηρετοῦν καὶ διαβιοῦν στὴν Κῶ καὶ στὴ Νίσυρο, εἴτε αὐτοὶ ἐργάζονται στὴ δημόσια πρωτοβάθμια καὶ δευτεροβάθμια ἐκπαίδευση εἴτε δραστηριοποιοῦνται στὸν ἰδιωτικὸ ἐκπαιδευτικὸ χῶρο εἴτε ἔχουν ἀφυπηρετήσει, γιὰ ὅσα μᾶς προσέφεραν καὶ μᾶς προσφέρουν, παρὰ τὸ ὅτι ἐφέτος δὲν μποροῦμε νὰ τοὺς εὐχαριστήσουμε διὰ ζώσης.
Θερμότατες καρδιακὲς εὐχαριστίες ἀπευθύνουμε πρὸς κάθε ἐκπαιδευτικὸ ποὺ μὲ πολὺ κόπο καὶ μόχθο μεταφέρει τὴ γνώση καὶ τὴν παράδοσή μας στὰ παιδιὰ καὶ στοὺς νέους, τοὺς ἐνισχύει μὲ πίστη στὸν Θεὸ καὶ τοὺς ἐμπνέει μὲ ἀγάπη πρὸς τὴν Πατρίδα μας.
Ἂς Σᾶς ἔχει ὁ Θεὸς καλά, ἂς Σᾶς χαρίζει τὸ ἀγαθὸ τῆς ὑγείας στὶς δύσκολες ἡμέρες ποὺ διανύουμε, ἂς Σᾶς στηρίζει σὲ κάθε ἀγαθὴ προσπάθεια καὶ ἂς εἶναι ὁδηγὸς καὶ συμπαραστάτης σὲ κάθε βῆμα σας, ὅπως καὶ στοὺς νέους μας καὶ στὶς οἰκογένειές τους.
Χρόνια Πολλά!
Μὲ ἀγάπη ἀνυπόκριτη

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

† Ο ΚΩΟΥ ΚΑΙ ΝΙΣΥΡΟΥ ΝΑΘΑΝΑΗΛ