Τήν Τρίτη 3 Νοεμβρίου 2020, ἑορτή τῆς Ἀνακομιδῆς τοῦ Ἱεροῦ Λειψάνου τοῦ Ἁγίου Ἐνδόξου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου τοῦ Τροπαιοφόρου, καί ὥρα 4.00 μ.μ. στόν Ἱερό Ναό Ἁγίου Γεωργίου Νέας Ἁλικαρνασσοῦ θά τελεστεῖ δέηση μέ Ἀρτοκλασία καί θά διαβαστεῖ εὐχή γιά τήν πρώτη κρούση τῶν κωδώνων τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ.

Κατά τήν προσέλευση καί παραμονή τῶν πιστῶν ἐντός τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ εἶναι ὑποχρεωτική ἡ χρήση μάσκας, ἡ τήρηση τῶν ἀποστάσεων καί ὅλων τῶν μέτρων προστασίας ἀπό τόν κορωνοϊό Covid-19.

Ἡ Ἱερά Μητρόπολις Κώου καί Νισύρου ἀνακοινώνει ὅτι τήν Κυριακή 25 Ὀκτωβρίου στίς 6.00 μ.μ. ὁ Σεβασμ. Ποιμενάρχης μας κ. Ναθαναήλ θά χοροστατήσει στόν Πανηγυρικό Ἑσπερινό στόν Ἱ. Ναό Ἁγίου Δημητρίου Χαϊχουτῶν.

Τή Δευτέρα 26 Ὀκτωβρίου στίς 7.00 π.μ. θά χοροστατήσει κατά τόν Ὄρθρο καί θά τελέσει τή Θεία Λειτουργία στόν ἴδιο Ἱερό Ναό.

Ἡ Ἱερὰ Μητρόπολις Κώου καί Νισύρου ἀγωνιοῦσα γιά τήν κατήχηση τοῦ ποιμνίου της διοργανώνει καί ἐφέτος κατηχητικές συνάξεις ἐνηλίκων, παιδιῶν καί ἐφήβων.

Α) Ἡ κατήχηση ἐνηλίκων θά πραγματοποιεῖται ἀπό τόν Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Κώου καί Νισύρου         κ. Ναθαναήλ στήν Πνευματική Ἑστία τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως, κάθε Τετάρτη μέ δύο διαδοχικές συναντήσεις ἡ πρώτη στίς 5.00-6.00 μ.μ. γιά ἐνήλικες καί ἡ δεύτερη στίς 6.00-7.00 μ.μ. γιά νέους καί νέα ζευγάρια.

Οἱ κατηχητικές συναντήσεις θά ξεκινήσουν τήν Τετάρτη 14 Ὀκτωβρίου 2020.

Β) Στήν ἐνορία Ἁγίου Παύλου πόλεως Κῶ θά γίνονται οἱ ἑξῆς κατηχητικές συναντήσεις:

Κατηχητικό γιά παιδιά τοῦ Δημοτικοῦ στόν Ἱερό Ναό κάθε Κυριακή 11.30 π.μ. μέ 12.30 μ.μ. Θά ξεκινήσει τήν Κυριακή 18 Ὀκτωβρίου.

Κατηχητικό γιά παιδιά Γυμνασίου-Λυκείου στήν Αἴθουσα τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ κάθε Κυριακή 11.30 π.μ. μέ 12.30 μ.μ. Θά ξεκινήσει τήν Κυριακή 18 Ὀκτωβρίου.

Γ) Στήν ἐνορία Ἁγίου Ἀθανασίου καί Ἀρχαγγέλου Γαβριήλ Πλατανίου τό κατηχητικό γιά παιδιά τοῦ Δημοτικοῦ θά πραγματοποιεῖται κάθε Κυριακή 10.30 μέ 11.30. Θά ξεκινήσει τήν Κυριακή 11 Ὀκτωβρίου.

Δ) Στήν ἐνορία Ἁγίου Νικολάου Πυλίου τό κατηχητικό γιά παιδιά τοῦ Δημοτικοῦ θά πραγματοποιεῖται κάθε Σάββατο 12.00 μέ 1.00 μ.μ. Θά ξεκινήσει τό Σάββατο 17 Ὀκτωβρίου.

Ε) Στήν ἐνορία Εἰσοδίων Θεοτόκου Κεφάλου θά γίνονται οἱ ἑξῆς κατηχητικές συναντήσεις:

Κατηχητικό ἐνηλίκων στόν Ἱερό Ναό κάθε Πέμπτη 6.00 μέ 7.00 μ.μ. Θά ξεκινήσει τήν Πέμπτη 15 Ὀκτωβρίου.

Κατηχητικό γιά παιδιά τοῦ Δημοτικοῦ καί Γυμνασίου-Λυκείου στήν Αἴθουσα τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ κάθε Κυριακή 12.00 μέ 1.00 μ.μ. Θά ξεκινήσει τήν Κυριακή 18 Ὀκτωβρίου.

ΣΤ) Γιά νά ἐνημερωθεῖτε γιά τἠν Κατήχηση παιδιῶν καί ἐνηλίκων στίς ὑπόλοιπες ἐνορίες σᾶς παρακαλοῦμε νά ἀπευθύνεστε στούς ἐφημερίους.

Z) Σέ ὅλες τίς συναντήσεις εἶναι ὑποχρεωτική ἡ χρήση μάσκας, ἀνώτατο ὅριο 50 ἀτόμων καί τήρηση τῶν μέτρων ὑγιεινῆς καί τῶν προβλεπομένων ἀποστάσεων.

Ἡ κατήχηση τῶν ἐνηλίκων θά πραγματοποιεῖται καί ἐφέτος ἀπό τόν Σεβασμιώτατο Ποιμενάρχη μας στήν Πνευματική Ἑστία τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως, μέ ὑποχρεωτική χρήση μάσκας, ἀνώτατο ὅριο 50 ἀτόμων καί τήρηση τῶν μέτρων ὑγιεινῆς καί τῶν προβλεπομένων ἀποστάσεων, κάθε Τετάρτη μέ δύο διαδοχικές συναντήσεις ἡ πρώτη στίς 5.00-6.00 μ.μ. γιά ἐνήλικες καί ἡ δεύτερη στίς 6.00-7.00 μ.μ. γιά νέους καί νέα ζευγάρια.
Οἱ κατηχητικές συναντήσεις θά ξεκινήσουν τήν Τετάρτη 14 Ὀκτωβρίου.

Ἡ Ἱερά Μητρόπολις Κώου καί Νισύρου ἀνακοινώνει ὅτι τό Σάββατο 5 Σεπτεμβρίου πανηγυρίζει τό Ἱερό Προσκύνημα τοῦ Ἁγίου ἐνδόξου Προφήτου Ζαχαρίου, πού βρίσκεται στήν ὁμώνυμη περιοχή.

Τήν Παρασκευή 4 Σεπτεμβρίου στίς 7.00 μ.μ. θά ψαλεῖ Μέγας Πανηγυρικός Ἑσπερινός χοροστατοῦντος τοῦ Σεβασμιωτάτου Ποιμενάρχου μας κ. Ναθαναήλ.

Τό πρωί τοῦ Σαββάτου 5 Σεπτεμβρίου καί ὥρα 7.00 π.μ. θά τελεσθεῖ ἡ Θεία Λειτουργία χοροστατοῦντος τοῦ Σεβασμιωτάτου Ποιμενάρχου μας κ. Ναθαναήλ.

† Β Α Ρ Θ Ο Λ Ο Μ Α Ι Ο Σ

ΕΛΕΩι ΘΕΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ

ΝΕΑΣ ΡΩΜΗΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ

ΠΑΝΤΙ Τῼ ΠΛΗΡΩΜΑΤΙ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΧΑΡΙΝ, ΕΙΡΗΝΗΝ ΚΑΙ ΕΛΕΟΣ

ΠΑΡΑ ΤΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥ ΠΑΣΗΣ ΤΗΣ ΚΤΙΣΕΩΣ

ΚΥΡΙΟΥ ΚΑΙ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΣΩΤΗΡΟΣ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

Προσφιλεῖς ἀδελφοί ἱεράρχαι καί τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά,

Ἀποτελεῖ κοινήν πεποίθησιν, ὅτι εἰς τήν ἐποχήν μας τό φυσικόν περιβάλλον ἀπειλεῖται ὅσον ποτέ ἄλλοτε εἰς τήν ἱστορίαν τῆς ἀνθρωπότητος. Τό μέγεθος τῆς ἀπειλῆς ἀποκαλύπτεται εἰς τό γεγονός ὅτι τό διακύβευμα δέν εἶναι πλέον ἡ ποιότης τῆς ζωῆς, ἀλλά ἡ διατήρησις αὐτῆς εἰς τόν πλανήτην μας. Διά πρώτην φοράν εἰς τήν ἱστορίαν, ὁ ἄνθρωπος δύναται νά καταστρέψῃ τούς ὅρους τῆς ζωῆς ἐπί τῆς γῆς. Τά πυρηνικά ὅπλα εἶναι τό σύμβολον τοῦ προμηθεϊκοῦ τιτανισμοῦ τοῦ ἀνθρώπου, ἁπτή ἔκφρασις τοῦ «συμπλέγματος παντοδυναμίας» τοῦ συγχρόνου «ἀνθρωποθεοῦ».

Εἰς τήν χρῆσιν τῆς πηγαζούσης ἐκ τῆς ἐπιστήμης καί τῆς τεχνολογίας ἰσχύος, ἀποκαλύπτεται σήμερον ἡ ἀμφισημία τῆς ἐλευθερίας τοῦ ἀνθρώπου. Ἡ ἐπιστήμη ὑπηρετεῖ τήν ζωήν, συμβάλλει εἰς τήν πρόοδον, εἰς τήν ἀντιμετώπισιν τῶν ἀσθενειῶν καί πολλῶν καταστάσεων αἱ ὁποῖαι ἐθεωροῦντο μέχρι σήμερον «μοιραῖαι», δημιουργεῖ νέας θετικάς προοπτικάς διά τό μέλλον. Ὅμως, ταυτοχρόνως, δίδει εἰς τόν ἄνθρωπον πανίσχυρα μέσα, ἡ κακή χρῆσις τῶν ὁποίων δύναται νά ἀποβῇ καταστροφική. Βιοῦμεν τήν ἐξελισσομένην καταστροφήν τοῦ φυσικοῦ περιβάλλοντος, τῆς βιοποικιλότητος, τῆς χλωρίδος καί τῆς πανίδος, τήν ρύπανσιν τῶν ὑδατίνων πόρων καί τῆς ἀτμοσφαίρας, τήν προϊοῦσαν ἀνατροπήν τῆς κλιματικῆς ἰσορροπίας καί ἄλλας ὐπερβάσεις ὁρίων καί μέτρων εἰς πολλάς διαστάσεις τῆς ζωῆς. Ὀρθῶς καί προσφυῶς ἀπεφάνθη ἡ Αγία καί Μεγάλη Σύνοδος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας (Κρήτη 2016), ὅτι «ἡ ἐπιστημονική γνῶσις δέν κινητοποιεῖ τήν ἠθικήν βούλησιν τοῦ ἀνθρώπου, ὁ ὁποῖος, καίτοι γνωρίζει τούς κινδύνους, συνεχίζει νά δρᾷ ὡς ἐάν δέν ἐγνώριζεν» (Ἐγκύκλιος, § 11).

Εἶναι προφανές ὅτι ἡ προστασία τοῦ κοινοῦ ἀγαθοῦ, τοῦ ἀκεραίου φυσικοῦ περιβάλλοντος, εἶναι κοινή εὐθύνη ὅλων τῶν κατοίκων τῆς γῆς. Ἡ σύγχρονος κατηγορική προστακτική διά τήν ἀνθρωπότητα εἶναι νά ζῶμεν χωρίς νά καταστρέφωμεν τό περιβάλλον. Ἐνῶ ὅμως εἰς προσωπικόν ἐπίπεδον καί ἀπό πολλάς κοινότητας, ὁμάδας, κινήματα καί ὀργανώσεις ἐπιδεικνύεται μεγάλη εὐαισθησία καί οἰκολογική εὐθύνη, τά κράτη καί οἱ οἰκονομικοί παράγοντες ἀδυνατοῦν, ἐν ὀνόματι γεωπολιτικῶν σχεδιασμῶν καί τῆς «ἰδιονομίας τῆς οἰκονομίας», νά λάβουν τάς ὀρθάς ἀποφάσεις διά τήν προστασίαν τῆς κτίσεως καί καλλιεργοῦν τήν ψευδαίσθησιν ὅτι τά περί «παγκοσμίου οἰκολογικῆς καταστροφῆς» εἶναι ἰδεολόγημα τῶν οἰκολογικῶν κινημάτων καί ὅτι τό φυσικόν περιβάλλον ἔχει τήν δύναμιν νά ἀνανεώνεται ἀφ᾿ ἑαυτοῦ. Τό κρίσιμον ἐρώτημα, ὅμως, παραμένει: Πόσον θά ἀνθέξῃ ἡ φύσις τάς ἀκάρπους συζητήσεις καί τάς διασκέψεις, τήν περαιτέρω καθυστέρησιν εἰς τήν ἀνάληψιν ἀποφασιστικῶν δράσεων διά τήν προστασίαν της;

Τό γεγονός ὅτι κατά τήν διάρκειαν τῆς πανδημίας τοῦ νέου κορωνοϊοῦ Covid-19, μέ τόν ἐπιβληθέντα περιορισμόν τῶν μετακινήσεων, τό κλείσιμον ἐργοστασίων καί τήν μείωσιν τῆς βιομηχανικῆς δραστηριότητος καί παραγωγῆς, παρετηρήθη μείωσις τῶν ρύπων καί τῆς ἐπιβαρύνσεως τῆς ἀτμοσφαίρας, ἀπέδειξε τόν ἀνθρωπογενῆ χαρακτῆρα τῆς συγχρόνου οἰκολογικῆς κρίσεως. Κατέστη εκ νέου σαφές ὅτι ἡ βιομηχανία, ὁ σύγχρονος τρόπος μετακινήσεως, τό αὐτοκίνητον καί τό ἀεροπλάνον, ἡ ἀδιαπραγμάτευτος προτεραιότης τῶν οἰκονομικῶν δεικτῶν καί ἄλλα συναφῆ, ἐπῃρεάζουν ἀρνητικῶς τήν περιβαλλοντικήν ἰσορροπίαν καί ὅτι η ἀλλαγή πορείας πρός τήν κατεύθυνσιν μιᾶς οἰκολογικῆς οἰκονομίας ἀποτελεῖ ἀδήριτον ἀναγκαιότητα. Δέν ὑπάρχει ἀληθής πρόοδος, η ὁποία στηρίζεται εἰς τήν καταστροφήν τοῦ φυσικοῦ περιβάλλοντος. Εἶναι ἀδιανόητον νά λαμβάνωνται οἰκονομικαί ἀποφάσεις χωρίς νά συνυπολογίζωνται αἱ οἰκολογικαί ἐπιπτώσεις των. Ἡ οἰκονομική ἀνάπτυξις δέν εἶναι δυνατόν νά παραμένῃ ἐφιάλτης διά τήν οἰκολογίαν. Εἴμεθα βέβαιοι ὅτι ὑπάρχει ἐναλλακτική ὁδός οἰκονομικῆς ὀργανώσεως καί ἀναπτύξεως ἔναντι τοῦ οἰκονομισμοῦ καί τοῦ προσανατολισμοῦ τῆς οἰκονομικῆς δραστηριότητος εἰς τήν μεγιστοποίησιν τῆς κερδοφορίας. Τό μέλλον τῆς ἀνθρωπότητος δέν εἶναι ὁ homo oeconomicus.

Τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον, τό ὁποῖον κατά τάς τελευταίας δεκαετίας πρωτοστατεῖ εἰς τόν χῶρον τῆς προστασίας τῆς κτίσεως, θά συνεχίσῃ τάς οἰκολογικάς του πρωτοβουλίας, τήν ὀργάνωσιν οἰκολογικῶν συνεδρίων, τήν κινητοποίησιν τῶν πιστῶν καί πρωτίστως τῆς νεολαίας, τήν ἀνάδειξιν τῆς προστασίας τοῦ περιβάλλοντος εἰς βασικόν θέμα τοῦ διαθρησκειακοῦ διαλόγου καί τῶν κοινῶν πρωτοβουλιῶν τῶν θρησκειῶν, τάς ἐπαφάς μέ πολιτικούς ἡγέτας καί θεσμούς, τήν συνεργασίαν μέ περιβαλλοντικάς ὀργανώσεις καί οἰκολογικά κινήματα. Εἶναι προφανές ὅτι ἡ σύμπραξις διά τήν προστασίαν τοῦ περιβάλλοντος δημιουργεῖ διαύλους ἐπικοινωνίας καί δυνατότητας διά νέας κοινάς δράσεις.

Ἐπαναλαμβάνομεν, ὅτι αἱ περιβαλλοντικαί δραστηριότητες τοῦ Οἰκουμε-νικοῦ Πατριαρχείου εἶναι προέκτασις τῆς ἐκκλησιολογικῆς αὐτοσυνειδησίας του καί δέν ἀποτελοῦν ἁπλῶς περιστασιακήν ἀντίδρασιν εἰς ἕν νέον φαινόμενον. Ἡ ἰδία ἡ ζωή τῆς Ἐκκλησίας εἶναι ἐφηρμοσμένη οἰκολογία. Τά μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας, σύνολος ἡ λατρευτική ζωή, ὁ ἀσκητισμός καί ὁ κοινοτισμός, ἡ καθημερινότης τῶν πιστῶν, ἐκφράζουν καί παράγουν βαθύτατον σεβασμόν πρός τήν κτίσιν. Ἡ οἰκολογική εὐαισθησία τῆς Ὀρθοδοξίας δέν ἐδημιουργήθη, ἀλλά ἀνεδείχθη από τήν σύγχρονον περιβαλλοντικήν κρίσιν. Ὁ ἀγών διά τήν προστασίαν τῆς δημιουργίας εἶναι κεντρική διάστασις τῆς πίστεώς μας. Ὁ σεβασμός τοῦ περιβάλλοντος εἶναι ἔμπρακτος δοξολογία τοῦ ὀνόματος τοῦ Θεοῦ, ἐνῶ ἡ καταστροφή τῆς κτίσεως εἶναι προσβολή τοῦ Δημιουργοῦ, ὅλως ἀσύμβατος μέ τάς βασικάς παραδοχάς τῆς χριστιανικῆς θεολογίας.

Τιμιώτατοι ἀδελφοί καί προσφιλέστατα τέκνα,

Αἱ οἰκοφιλικαί ἀξίαι τῆς Ὀρθοδόξου παραδόσεως, ἡ πολύτιμος παρακατα-θήκη τῶν Πατέρων, ἀποτελοῦν ἀνάχωμα κατά τῆς κουλτούρας, ἀξιολογική βάσις τῆς ὁποίας εἶναι ἡ κυριαρχία τοῦ ἀνθρώπου ἐπί τῆς φύσεως. Ἡ πίστις εἰς Χριστόν ἐμπνέει καί ἐνισχύει τήν ἀνθρωπίνην προσπάθειαν ἐνώπιον καί τῶν μεγίστων δυσκολιῶν. Ὑπό τό πρῖσμα τῆς πίστεως, δυνάμεθα νά ἀνακαλύπτωμεν καί νά ἀξιολογῶμεν ὄχι μόνον τάς προβληματικάς πτυχάς, ἀλλά καί τάς θετικάς δυνατότητας καί προοπτικάς τοῦ συγχρόνου πολιτισμοῦ. Καλοῦμεν τούς ὀρθοδόξους νέους καί τάς νέας νά συνειδητοποιήσουν τήν σημασίαν τοῦ νά ζοῦν ὡς πιστοί χριστιανοί καί σύγχρονοι ἄνθρωποι. Ἡ πίστις εἰς τόν αἰώνιον προορισμόν τοῦ ἀνθρώπου κρατύνει τήν μαρτυρίαν μας ἐν τῷ κόσμῳ.

Ἐν τῷ πνεύματι τούτῳ, εὐχόμενοι ἐκ Φαναρίου πᾶσιν ὑμῖν αἴσιον καί παντευλόγητον τό νέον ἐκκλησιαστικόν ἔτος, καρποτόκον εἰς ἔργα χριστοπρεπῆ, ἐπ᾿ ἀγαθῷ τῆς κτίσεως ὅλης καί πρός δόξαν τοῦ πανσόφου Ποιητοῦ τῶν ἁπάντων, ἐπικαλούμεθα ἐφ᾿ ὑμᾶς, πρεσβείαις τῆς Παναγίας τῆς Παμμακα-ρίστου, τήν χάριν καί τό ἔλεος τοῦ Θεοῦ τῶν θαυμασίων.

,βκ’ Σεπτεμβρίου α’

Ὁ Κωνσταντινουπόλεως

διάπυρος πρός Θεόν εὐχέτης πάντων ὑμῶν

† Β Α Ρ Θ Ο Λ Ο Μ Α Ι Ο Σ

ΕΛΕΩι ΘΕΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ

ΝΕΑΣ ΡΩΜΗΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ

ΠΑΝΤΙ Τῼ ΠΛΗΡΩΜΑΤΙ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΧΑΡΙΝ, ΕΙΡΗΝΗΝ ΚΑΙ ΕΛΕΟΣ

ΠΑΡΑ ΤΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥ ΠΑΣΗΣ ΤΗΣ ΚΤΙΣΕΩΣ

ΚΥΡΙΟΥ ΚΑΙ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΣΩΤΗΡΟΣ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

Προσφιλεῖς ἀδελφοί ἱεράρχαι καί τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά,

Ἀποτελεῖ κοινήν πεποίθησιν, ὅτι εἰς τήν ἐποχήν μας τό φυσικόν περιβάλλον ἀπειλεῖται ὅσον ποτέ ἄλλοτε εἰς τήν ἱστορίαν τῆς ἀνθρωπότητος. Τό μέγεθος τῆς ἀπειλῆς ἀποκαλύπτεται εἰς τό γεγονός ὅτι τό διακύβευμα δέν εἶναι πλέον ἡ ποιότης τῆς ζωῆς, ἀλλά ἡ διατήρησις αὐτῆς εἰς τόν πλανήτην μας. Διά πρώτην φοράν εἰς τήν ἱστορίαν, ὁ ἄνθρωπος δύναται νά καταστρέψῃ τούς ὅρους τῆς ζωῆς ἐπί τῆς γῆς. Τά πυρηνικά ὅπλα εἶναι τό σύμβολον τοῦ προμηθεϊκοῦ τιτανισμοῦ τοῦ ἀνθρώπου, ἁπτή ἔκφρασις τοῦ «συμπλέγματος παντοδυναμίας» τοῦ συγχρόνου «ἀνθρωποθεοῦ».

Εἰς τήν χρῆσιν τῆς πηγαζούσης ἐκ τῆς ἐπιστήμης καί τῆς τεχνολογίας ἰσχύος, ἀποκαλύπτεται σήμερον ἡ ἀμφισημία τῆς ἐλευθερίας τοῦ ἀνθρώπου. Ἡ ἐπιστήμη ὑπηρετεῖ τήν ζωήν, συμβάλλει εἰς τήν πρόοδον, εἰς τήν ἀντιμετώπισιν τῶν ἀσθενειῶν καί πολλῶν καταστάσεων αἱ ὁποῖαι ἐθεωροῦντο μέχρι σήμερον «μοιραῖαι», δημιουργεῖ νέας θετικάς προοπτικάς διά τό μέλλον. Ὅμως, ταυτοχρόνως, δίδει εἰς τόν ἄνθρωπον πανίσχυρα μέσα, ἡ κακή χρῆσις τῶν ὁποίων δύναται νά ἀποβῇ καταστροφική. Βιοῦμεν τήν ἐξελισσομένην καταστροφήν τοῦ φυσικοῦ περιβάλλοντος, τῆς βιοποικιλότητος, τῆς χλωρίδος καί τῆς πανίδος, τήν ρύπανσιν τῶν ὑδατίνων πόρων καί τῆς ἀτμοσφαίρας, τήν προϊοῦσαν ἀνατροπήν τῆς κλιματικῆς ἰσορροπίας καί ἄλλας ὐπερβάσεις ὁρίων καί μέτρων εἰς πολλάς διαστάσεις τῆς ζωῆς. Ὀρθῶς καί προσφυῶς ἀπεφάνθη ἡ Αγία καί Μεγάλη Σύνοδος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας (Κρήτη 2016), ὅτι «ἡ ἐπιστημονική γνῶσις δέν κινητοποιεῖ τήν ἠθικήν βούλησιν τοῦ ἀνθρώπου, ὁ ὁποῖος, καίτοι γνωρίζει τούς κινδύνους, συνεχίζει νά δρᾷ ὡς ἐάν δέν ἐγνώριζεν» (Ἐγκύκλιος, § 11).

Εἶναι προφανές ὅτι ἡ προστασία τοῦ κοινοῦ ἀγαθοῦ, τοῦ ἀκεραίου φυσικοῦ περιβάλλοντος, εἶναι κοινή εὐθύνη ὅλων τῶν κατοίκων τῆς γῆς. Ἡ σύγχρονος κατηγορική προστακτική διά τήν ἀνθρωπότητα εἶναι νά ζῶμεν χωρίς νά καταστρέφωμεν τό περιβάλλον. Ἐνῶ ὅμως εἰς προσωπικόν ἐπίπεδον καί ἀπό πολλάς κοινότητας, ὁμάδας, κινήματα καί ὀργανώσεις ἐπιδεικνύεται μεγάλη εὐαισθησία καί οἰκολογική εὐθύνη, τά κράτη καί οἱ οἰκονομικοί παράγοντες ἀδυνατοῦν, ἐν ὀνόματι γεωπολιτικῶν σχεδιασμῶν καί τῆς «ἰδιονομίας τῆς οἰκονομίας», νά λάβουν τάς ὀρθάς ἀποφάσεις διά τήν προστασίαν τῆς κτίσεως καί καλλιεργοῦν τήν ψευδαίσθησιν ὅτι τά περί «παγκοσμίου οἰκολογικῆς καταστροφῆς» εἶναι ἰδεολόγημα τῶν οἰκολογικῶν κινημάτων καί ὅτι τό φυσικόν περιβάλλον ἔχει τήν δύναμιν νά ἀνανεώνεται ἀφ᾿ ἑαυτοῦ. Τό κρίσιμον ἐρώτημα, ὅμως, παραμένει: Πόσον θά ἀνθέξῃ ἡ φύσις τάς ἀκάρπους συζητήσεις καί τάς διασκέψεις, τήν περαιτέρω καθυστέρησιν εἰς τήν ἀνάληψιν ἀποφασιστικῶν δράσεων διά τήν προστασίαν της;

Τό γεγονός ὅτι κατά τήν διάρκειαν τῆς πανδημίας τοῦ νέου κορωνοϊοῦ Covid-19, μέ τόν ἐπιβληθέντα περιορισμόν τῶν μετακινήσεων, τό κλείσιμον ἐργοστασίων καί τήν μείωσιν τῆς βιομηχανικῆς δραστηριότητος καί παραγωγῆς, παρετηρήθη μείωσις τῶν ρύπων καί τῆς ἐπιβαρύνσεως τῆς ἀτμοσφαίρας, ἀπέδειξε τόν ἀνθρωπογενῆ χαρακτῆρα τῆς συγχρόνου οἰκολογικῆς κρίσεως. Κατέστη εκ νέου σαφές ὅτι ἡ βιομηχανία, ὁ σύγχρονος τρόπος μετακινήσεως, τό αὐτοκίνητον καί τό ἀεροπλάνον, ἡ ἀδιαπραγμάτευτος προτεραιότης τῶν οἰκονομικῶν δεικτῶν καί ἄλλα συναφῆ, ἐπῃρεάζουν ἀρνητικῶς τήν περιβαλλοντικήν ἰσορροπίαν καί ὅτι η ἀλλαγή πορείας πρός τήν κατεύθυνσιν μιᾶς οἰκολογικῆς οἰκονομίας ἀποτελεῖ ἀδήριτον ἀναγκαιότητα. Δέν ὑπάρχει ἀληθής πρόοδος, η ὁποία στηρίζεται εἰς τήν καταστροφήν τοῦ φυσικοῦ περιβάλλοντος. Εἶναι ἀδιανόητον νά λαμβάνωνται οἰκονομικαί ἀποφάσεις χωρίς νά συνυπολογίζωνται αἱ οἰκολογικαί ἐπιπτώσεις των. Ἡ οἰκονομική ἀνάπτυξις δέν εἶναι δυνατόν νά παραμένῃ ἐφιάλτης διά τήν οἰκολογίαν. Εἴμεθα βέβαιοι ὅτι ὑπάρχει ἐναλλακτική ὁδός οἰκονομικῆς ὀργανώσεως καί ἀναπτύξεως ἔναντι τοῦ οἰκονομισμοῦ καί τοῦ προσανατολισμοῦ τῆς οἰκονομικῆς δραστηριότητος εἰς τήν μεγιστοποίησιν τῆς κερδοφορίας. Τό μέλλον τῆς ἀνθρωπότητος δέν εἶναι ὁ homo oeconomicus.

Τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον, τό ὁποῖον κατά τάς τελευταίας δεκαετίας πρωτοστατεῖ εἰς τόν χῶρον τῆς προστασίας τῆς κτίσεως, θά συνεχίσῃ τάς οἰκολογικάς του πρωτοβουλίας, τήν ὀργάνωσιν οἰκολογικῶν συνεδρίων, τήν κινητοποίησιν τῶν πιστῶν καί πρωτίστως τῆς νεολαίας, τήν ἀνάδειξιν τῆς προστασίας τοῦ περιβάλλοντος εἰς βασικόν θέμα τοῦ διαθρησκειακοῦ διαλόγου καί τῶν κοινῶν πρωτοβουλιῶν τῶν θρησκειῶν, τάς ἐπαφάς μέ πολιτικούς ἡγέτας καί θεσμούς, τήν συνεργασίαν μέ περιβαλλοντικάς ὀργανώσεις καί οἰκολογικά κινήματα. Εἶναι προφανές ὅτι ἡ σύμπραξις διά τήν προστασίαν τοῦ περιβάλλοντος δημιουργεῖ διαύλους ἐπικοινωνίας καί δυνατότητας διά νέας κοινάς δράσεις.

Ἐπαναλαμβάνομεν, ὅτι αἱ περιβαλλοντικαί δραστηριότητες τοῦ Οἰκουμε-νικοῦ Πατριαρχείου εἶναι προέκτασις τῆς ἐκκλησιολογικῆς αὐτοσυνειδησίας του καί δέν ἀποτελοῦν ἁπλῶς περιστασιακήν ἀντίδρασιν εἰς ἕν νέον φαινόμενον. Ἡ ἰδία ἡ ζωή τῆς Ἐκκλησίας εἶναι ἐφηρμοσμένη οἰκολογία. Τά μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας, σύνολος ἡ λατρευτική ζωή, ὁ ἀσκητισμός καί ὁ κοινοτισμός, ἡ καθημερινότης τῶν πιστῶν, ἐκφράζουν καί παράγουν βαθύτατον σεβασμόν πρός τήν κτίσιν. Ἡ οἰκολογική εὐαισθησία τῆς Ὀρθοδοξίας δέν ἐδημιουργήθη, ἀλλά ἀνεδείχθη από τήν σύγχρονον περιβαλλοντικήν κρίσιν. Ὁ ἀγών διά τήν προστασίαν τῆς δημιουργίας εἶναι κεντρική διάστασις τῆς πίστεώς μας. Ὁ σεβασμός τοῦ περιβάλλοντος εἶναι ἔμπρακτος δοξολογία τοῦ ὀνόματος τοῦ Θεοῦ, ἐνῶ ἡ καταστροφή τῆς κτίσεως εἶναι προσβολή τοῦ Δημιουργοῦ, ὅλως ἀσύμβατος μέ τάς βασικάς παραδοχάς τῆς χριστιανικῆς θεολογίας.

Τιμιώτατοι ἀδελφοί καί προσφιλέστατα τέκνα,

Αἱ οἰκοφιλικαί ἀξίαι τῆς Ὀρθοδόξου παραδόσεως, ἡ πολύτιμος παρακατα-θήκη τῶν Πατέρων, ἀποτελοῦν ἀνάχωμα κατά τῆς κουλτούρας, ἀξιολογική βάσις τῆς ὁποίας εἶναι ἡ κυριαρχία τοῦ ἀνθρώπου ἐπί τῆς φύσεως. Ἡ πίστις εἰς Χριστόν ἐμπνέει καί ἐνισχύει τήν ἀνθρωπίνην προσπάθειαν ἐνώπιον καί τῶν μεγίστων δυσκολιῶν. Ὑπό τό πρῖσμα τῆς πίστεως, δυνάμεθα νά ἀνακαλύπτωμεν καί νά ἀξιολογῶμεν ὄχι μόνον τάς προβληματικάς πτυχάς, ἀλλά καί τάς θετικάς δυνατότητας καί προοπτικάς τοῦ συγχρόνου πολιτισμοῦ. Καλοῦμεν τούς ὀρθοδόξους νέους καί τάς νέας νά συνειδητοποιήσουν τήν σημασίαν τοῦ νά ζοῦν ὡς πιστοί χριστιανοί καί σύγχρονοι ἄνθρωποι. Ἡ πίστις εἰς τόν αἰώνιον προορισμόν τοῦ ἀνθρώπου κρατύνει τήν μαρτυρίαν μας ἐν τῷ κόσμῳ.

Ἐν τῷ πνεύματι τούτῳ, εὐχόμενοι ἐκ Φαναρίου πᾶσιν ὑμῖν αἴσιον καί παντευλόγητον τό νέον ἐκκλησιαστικόν ἔτος, καρποτόκον εἰς ἔργα χριστοπρεπῆ, ἐπ᾿ ἀγαθῷ τῆς κτίσεως ὅλης καί πρός δόξαν τοῦ πανσόφου Ποιητοῦ τῶν ἁπάντων, ἐπικαλούμεθα ἐφ᾿ ὑμᾶς, πρεσβείαις τῆς Παναγίας τῆς Παμμακα-ρίστου, τήν χάριν καί τό ἔλεος τοῦ Θεοῦ τῶν θαυμασίων.

,βκ’ Σεπτεμβρίου α’

Ὁ Κωνσταντινουπόλεως

διάπυρος πρός Θεόν εὐχέτης πάντων ὑμῶν

Μέ τήν ἀνακοίνωση ἀπό τό Ὑπουργεῖο Παιδείας καί Θρησκευμάτων τῶν βάσεων γιά τήν εἰσαγωγή στήν Τριτοβάθμια Ἐκπαίδευση κλείνει γιά ἑκατοντάδες μαθητές τῆς Κῶ καί τῆς Νισύρου ὁ κύκλος τῆς σχολικῆς ζωῆς. Σέ ὅλα τά παιδιά πού ὁλοκλήρωσαν τή Δευτεροβάθμια Ἐκπαίδευση ἀξίζουν συγχαρητήρια γιά τήν προσπάθεια νά ἐπιτύχουν τούς στόχους πού ἔθεσαν καί γιά τόν ὄμορφο ἀγῶνα τῆς σχολικῆς ζωῆς, πού προσφέρει πολλά ἐφόδια καί ἀφήνει γλυκές ἀναμνήσεις.

Ἄλλα ἀπό αὐτά θά συνεχίσουν τίς σπουδές τους καί ἄλλα θά ἀγωνιστοῦν, καθένα μέ τόν τρόπο του, σέ ἄλλα πεδία, μέ ἄλλα δεδομένα, γιά νά κερδίσει τόν μεγάλο ἀγῶνα τῆς ζωῆς. Οἱ καρδιακές εὐχές μας τά συνοδεύουν!

Εἶναι βέβαιο, παιδιά μου, ὅτι ἡ πίστη στόν Θεό, ἡ ζωή μέσα στήν ἀγκαλιά τῆς Ἐκκλησίας, ἡ καλλιέργεια τῆς ἀγάπης καί ἡ διατήρηση τῆς ἐλπίδας θά σας στηρίζουν, θά σᾶς ἐνισχύουν καί θά σᾶς βοηθήσουν νά ἀντιμετωπίσετε μέ ἐπιτυχία τίς δυσκολίες, τίς νέες προκλήσεις πού θά ἐμφανισθοῦν. Κι ὅταν ἀναφέρουμε τή λέξη «ἐπιτυχία» δέν ἐννοοῦμε μόνο νά πάρετε τό πτυχίο σας ἤ νά ἀποκτήσετε πολλά ἀγαθά, ἀλλά καί νά μπορέσετε νά σταθεῖτε στά πόδια σας, νά βαδίσετε τόν δρόμο τῆς ζωῆς, μέ τίς εὐχές τῶν δικῶν σας καί τῆς τοπικῆς σας Ἐκκλησίας, μά καί μέ αὐτοπεποίθηση, σιγουριά γιά τή βοήθεια τοῦ Θεοῦ καί ὡριμότητα.

Οἱ οἰκογένειές σας, οἱ δικοί σας ἄνθρωποι, στάθηκαν δίπλα σας· σᾶς στήριξαν, σᾶς βοήθησαν καί τώρα σᾶς καμαρώνουν. Συγχαρητήρια ἀνήκουν καί σέ αὐτούς! Ἄς μή λησμονοῦμε ὅτι ἡ ἑνότητα, ἡ συνεργασία, ἡ ἔμπρακτη ἔκφραση τῆς ἀγάπης καί τοῦ σεβασμοῦ εἶναι στοιχεῖα τόσο ἀναγκαῖα γιά τή ζωή μας, ὅσο οἱ προσωπικές μας ἱκανότητες ἤ ἡ διάθεσή μας γιά πρόοδο καί ἐξέλιξη.

Στά σχολικά θρανία μάθατε πολλά! Οἱ δάσκαλοί σας, ὅλων τῶν βαθμίδων, σᾶς προσέφεραν ἕνα κομμάτι τῆς καρδιᾶς τους γιά νά σᾶς βοηθήσουν νά ὡριμάσετε, νά προχωρήσετε ἐλεύθεροι! Τούς εἴμαστε εὐγνώμονες ὅλοι μας· ἐσεῖς, ὁλόκληρη ἡ κοινωνία, ἡ τοπική Ἐκκλησία. Κρατεῖστε κάθε τι καλό καί ἀγαθό σᾶς προσέφεραν, καλλιεργεῖστε το καί αὐξῆστε το!
Στήν Ἐκκλησία πάντοτε ἔτσι σκεπτόμαστε: ξεκινᾶμε ἀπό αὐτό πού ἔχουμε, πολύ ἤ λίγο, καί μέ τή Χάρη καί τήν Εὐλογία τοῦ Ἁγίου Θεοῦ μας καί τίς εὐχές τῶν Ἁγίων μας προσπαθοῦμε νά τό πολλαπλασιάσουμε, νά τό βελτιώσουμε, νά τό προσφέρουμε καί σέ ἄλλους.

Μή φοβηθεῖτε τήν προσπάθεια! Μή δειλιάσετε σέ προσωρινές ἀποτυχίες!

Νά εἶστε πάντοτε ἕτοιμοι νά ξεκινήσετε καί πάλι στηριγμένοι στήν ἀγάπη καί στή βοήθεια τοῦ Θεοῦ καί στή δική σας πίστη καί ἐλπίδα.

Θερμά συγχαρητήρια!

Ἐν Κῷ, ἐν τῇ Ἱερᾷ Μητροπόλει, τῇ 28ῃ Αὐγούστου 2020

Μετ᾿ εὐχῶν διαπύρων καί ἀνυπόκριτης ἀγάπης

+ Ο ΚΩΟΥ ΚΑΙ ΝΙΣΥΡΟΥ ΝΑΘΑΝΑΗΛ

Ἡ Ἱερά Μητρόπολις Κώου καί Νισύρου

ἀνακοινώνει ὅτι τήν

Κυριακή 30 Αὐγούστου στίς 7.00 π.μ.

ὁ Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης

μας κ. Ναθαναήλ θά τελέσει

τόν Ὄρθρο καί τή Θεία Λειτουργία

γιά τούς ἀποδήμους στόν

Ἱερό Ναό Ἁγίου Δημητρίου στίς Χαϊχοῦτες.

Τήν Πέμπτη 27 Αὐγούστου 2020, ἑορτή τοῦ Ἁγίου Μεγαλομάρτυρος Φανουρίου τοῦ Νεοφανοῦς, λόγῳ τῶν μέτρων προστασίας ἀπό τόν κορωνοϊό, ἐξαιτίας τῶν ὁποίων, ὅπως μᾶς ἐνημέρωσε ὁ Διευθυντής τοῦ Σωφρονιστικοῦ Καταστήματος Κράτησης Κῶ, δέν ἐπιτρέπεται νά «ἀνοίξουν» τό Κατάστημα Κράτησης Κῶ (Φυλακές).

Ἐπομένως δέν θά τελεσθεῖ ὁ Ἑσπερινός οὔτε ἡ Θεία Λειτουργία στό Ἱερό Παρεκκλήσιο τοῦ Ἁγίου Φανουρίου πού βρίσκεται ἐντός τῶν Φυλακῶν.

Ὁ Ἑσπερινός, στίς 7.00 μ.μ. τῆς 26ης Αὐγούστου, καί ὁ Ὀρθρος καί ἡ Θεία Λειτουργία, στίς 7.00 π.μ. τῆς κυριώνυμης ἡμέρας 27ης Αὐγούστου, θά τελεσθοῦν σέ ὅλους τούς ἐνοριακούς ναούς τῆς πόλεως Κῶ.