
Μητρόπολη
Μεγάλη Πέμπτη Ἑσπέρας: Ὁ Χριστὸς μᾶς σώζει μέ τήν ἀγάπη Του
Μεγάλη Πέμπτη ἀπόψε καὶ βρισκόμαστε πλέον στὴν καρδιὰ τῆς Μεγάλης Ἑβδομάδας, πού, ὅπως θυμόμαστε, ξεκίνησε μὲ τοὺς Ἰουδαίους νὰ ζητωκραυγάζουν καὶ νὰ δοξολογοῦν τὸν Χριστό, ἀλλὰ συνεχίζεται μὲ ἐντελῶς διαφορετικὸ τρόπο.
Αὐτοὶ ποὺ συνέλαβαν τὸν Χριστό, ποὺ τὸν δίκασαν μὲ ψευδομαρτυρίες καὶ τὸν ἀνέβασαν στὸν Σταυρὸ ἦταν ἄνθρωποι ὅπως εἴμαστε καὶ ἐμεῖς. Δυστυχῶς, μὲ τὸν ἐγωισμό μας κάναμε τὸν κόσμο μας ἀπρόσωπο, ψυχρό, χωρὶς ἀγάπη. Διώξαμε τὸν Χριστὸ ἀπὸ τὴ ζωή μας. Ἀφήσαμε τὴν καθημερινότητά μας χωρὶς τὴν παρουσία τοῦ Θεοῦ ποὺ τὴν ὀμόρφαινε καὶ τὴν ἔκανε πιὸ ζεστή, πιὸ ἀνθρώπινη.
Πῶς ἀντιμετωπίζει, ὅμως, ὁ Χριστὸς αὐτὴ τὴ στάση μας;
Πῶς ἀντιμετωπίζει τὸ μῖσος ποὺ νιώθουμε γι᾿ Αὐτόν;
Γιὰ νὰ τὸ καταλάβουμε ἀρκεῖ νὰ δοῦμε μία εἰκόνα τῆς Σταυρώσεως:
ὁ Χριστὸς ἐπάνω στὸν Σταυρὸ ἁπλώνει τὰ χέρια Του σὲ μιὰ κίνηση ἀγάπης. Προσπαθεῖ νὰ ἀγκαλιάσει ὅλους ἐμᾶς ποὺ τὸν σταυρώσαμε.
Τὸ αἷμα Του στάζει στὰ κρανία τῶν Πρωτοπλάστων, τοῦ Ἀδὰμ καὶ τῆς Εὕας, τὰ ὁποῖα σύμφωνα μὲ τὴν παράδοση εἶχαν ταφεῖ κάτω ἀπὸ τὸν Σταυρό. Μὲ αὐτὸν τὸν τρόπο ξεπλένει τὸ προπατορικὸ ἁμάρτημα, ξεπλένει τὸν ἄνθρωπο ἀπὸ τὴν ἁμαρτία. Τὸ αἷμα Του γεφυρώνει τὸ χάσμα ποὺ δημιούργησε ὁ ἄνθρωπος μὲ τὴν παρακοὴ τῆς ἐντολῆς ποὺ τοῦ εἶχε δώσει ὁ Θεός. Τὸ αἷμα Του ἀνοίγει διάπλατα τὴν πόρτα τοῦ Παραδείσου!
Ἡ ἀγάπη Του πρὸς ὅλους μας εἶναι δεδομένη. Τὰ καρφιὰ μὲ τὰ ὁποῖα τὸν καρφώσαμε στὸν Σταυρὸ δὲ θὰ Τὸν ἐμποδίσουν νὰ μᾶς σφίξει στὴν ἀγκαλιά Του καὶ νὰ μᾶς λυτρώσει ἀπὸ τὴν ἁμαρτία.
Ἐπιθυμία τοῦ σταυρωμένου Χριστοῦ εἶναι νὰ βοηθήσει καὶ νὰ σώσει τὸ δημιούργημά Του. Γι᾿ αὐτὸ ὑποφέρει ἐπάνω στὸν Σταυρὸ καὶ πεθαίνει ὡς κακοῦργος! Κι ἐμεῖς τί θά κάνουμε;
Θὰ δεχθοῦμε ἄραγε τὴ Θυσία Του; Θὰ Τὸν πλησιάσουμε;
Θὰ δεχθοῦμε τὴν ἀγκαλιὰ ποὺ διάπλατα ἀνοίγει γιὰ νὰ μᾶς δεχθεῖ;
Θὰ πιάσουμε τὸ χέρι ποὺ μὲ τόση ἀγάπη ἁπλώνει πρὸς τὸ μέρος μας;
Ἀμήν. Γένοιτο!
† Ο ΚΩΟΥ ΚΑΙ ΝΙΣΥΡΟΥ ΝΑΘΑΝΑΗΛ
Πατριαρχική Ἀπόδειξις ἐπί τῷ Ἁγίῳ Πάσχα 2021
† Β Α Ρ Θ Ο Λ Ο Μ Α Ι Ο Σ
ΕΛΕῼ ΘΕΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ – ΝΕΑΣ ΡΩΜΗΣ
ΚΑΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ
ΠΑΝΤΙ Τῼ ΠΛΗΡΩΜΑΤΙ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΧΑΡΙΝ, ΕΙΡΗΝΗΝ ΚΑΙ EΛΕΟΣ
ΠΑΡΑ ΤΟΥ ΕΝΔΟΞΩΣ ΑΝΑΣΤΑΝΤΟΣ ΧΡΙΣΤΟΥ
* * *
Τήν ψυχωφελῆ πληρώσαντες Τεσσαρακοστήν καί προσκυνήσαντες τά Πάθη καί τόν Σταυρόν τοῦ Κυρίου, ἰδού καθιστάμεθα σήμερον κοινωνοί τῆς ἐνδόξου Αὐτοῦ Ἀναστάσεως, λαμπρυνόμενοι τῇ πανηγύρει καί ἀναβοῶντες ἐν χαρᾷ ἀνεκλαλήτῳ τό κοσμοσωτήριον ἄγγελμα «Χριστός Ἀνέστη»!
Ὅ,τι πιστεύομεν, ὅ,τι ἀγαπῶμεν, ὅ,τι ἐλπίζομεν ἡμεῖς οἱ Ὀρθόδοξοι συνδέεται μέ τό Πάσχα, ἀπό αὐτό ἀντλεῖ τήν ζωτικότητά του, ἀπό αὐτό ἑρμηνεύεται καί νοηματοδοτεῖται. Ἡ Ἀνάστασις τοῦ Χριστοῦ εἶναι ἡ ἀπάντησις τῆς Θείας ἀγάπης εἰς τήν ἀγωνίαν καί τήν προσδοκίαν τοῦ ἀνθρώπου, ἀλλά καί εἰς τήν «ἀποκαραδοκίαν» τῆς συστεναζούσης κτίσεως. Ἐν αὐτῇ ἀπεκαλύφθη τό νόημα τοῦ «ποιήσωμεν ἄνθρωπον κατ᾿ εἰκόνα ἡμετέραν καί καθ᾿ ὁμοίωσιν»[1] καί τοῦ «καί εἶδεν ὁ Θεός τά πάντα, ὅσα ἐποίησεν, καί ἰδού καλά λίαν»[2].
Ὁ Χριστός εἶναι «τό Πάσχα ἡμῶν»[3], «ἡ ἀνάστασις πάντων». Ἐάν ἡ πτῶσις ὑπῆρξεν ἀναστολή τῆς πορείας τοῦ ἀνθρώπου πρός τό «καθ᾿ ὁμοίωσιν», ἐν Χριστῷ ἀναστάντι ἀνοίγεται πάλιν εἰς τόν «ἠγαπημένον τοῦ Θεοῦ» ἡ ὁδός τῆς κατά χάριν θεώσεως. Συντελεῖται τό «μέγα θαῦμα», τό ὁποῖον ἰᾶται τό «μέγα τραῦμα», τόν ἄνθρωπον. Εἰς τήν ἐμβληματικήν εἰκόνα τῆς Ἀναστάσεως ἐν τῇ Μονῇ τῆς Χώρας, ἀτενίζομεν τόν κατελθόντα «μέχρις ᾍδου ταμείων» Κύριον τῆς δόξης καί καθελόντα θανάτου τό κράτος, νά ἀναδύηται ζωηφόρος ἐκ τοῦ τάφου, συνανιστῶν τούς γενάρχας τῆς ἀνθρωπότητος, καί ἐν αὐτοῖς ἅπαν τό ἀνθρώπινον γένος, ἀπ᾿ ἀρχῆς καί μέχρι τῶν ἐσχάτων, ὡς ἐλευθερωτής ἡμῶν ἐκ τῆς δουλείας τοῦ ἀλλοτρίου.
Ἐν τῇ Ἀναστάσει φανεροῦται ἡ ἐν Χριστῷ ζωή ὡς ἀπελευθέρωσις καί ἐλευθερία. «Τῇ ἐλευθερίᾳ … Χριστός ἡμᾶς ἡλευθέρωσε»[4]. Τό περιεχόμενον, τό «ἦθος» αὐτῆς τῆς ἐλευθερίας, ἡ ὁποία πρέπει νά βιωθῇ ἐνταῦθα χριστοπρεπῶς, πρίν τελειωθῇ ἐν τῇ ἐπουρανίῳ Βασιλείᾳ, εἶναι ἡ ἀγάπη, ἡ βιωματική πεμπτουσία τῆς «καινῆς κτίσεως». «Ὑμεῖς γάρ ἐπ᾿ ἐλευθερίᾳ ἐκλήθητε, ἀδελφοί· μόνον μή τήν ἐλευθερίαν εἰς ἀφορμήν τῇ σαρκί, ἀλλά διά τῆς ἀγάπης δουλεύετε ἀλλήλοις»[5]. Ἡ ἐλευθερία τοῦ πιστοῦ, τεθεμελιωμένη εἰς τόν Σταυρόν καί τήν Ἀνάστασιν τοῦ Σωτῆρος, εἶναι πορεία πρός τά ἄνω καί πρός τόν ἀδελφόν, εἶναι «πίστις δι᾿ ἀγάπης ἐνεργουμένη»[6]. Εἶναι ἔξοδος ἀπό τήν «Αἴγυπτον τῆς δουλείας» καί τῶν ποικίλων ἀλλοτριώσεων, χριστοδώρητος ὑπέρβασις τῆς ἐσωστρεφοῦς καί συρρικνωμένης ὑπάρξεως, ἐλπίς αἰωνιότητος, ἡ ὁποία ἐξανθρωπίζει τόν ἄνθρωπον.
Ἑορτάζοντες τό Πάσχα, ὁμολογοῦμεν ἐν Ἐκκλησίᾳ, ὅτι ἡ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ «ἔχει ἤδη ἐγκαθιδρυθῆ, ἀλλά δέν ἔχει ἀκόμη ὁλοκληρωθῆ»[7]. Ἐν τῷ φωτί τῆς Ἀναστάσεως, τά ἐγκόσμια πράγματα ἀποκτοῦν νέον νόημα, ἐφ᾿ ὅσον εἶναι ἤδη μεταμορφωμένα καί μεταμορφούμενα. Τίποτε δέν εἶναι ἁπλῶς «δεδομένον». Τά πάντα εὑρίσκονται ἐν κινήσει πρός τήν ἐσχατολογικήν τελείωσίν των. Αὐτή ἡ «ἀκράτητος φορά» πρός τήν Βασιλείαν, ἡ ὁποία βιοῦται κατ᾿ ἐξοχήν ἐν τῇ εὐχαριστιακῇ συνάξει, προφυλάσσει τόν λαόν τοῦ Θεοῦ ἀφ᾿ ἑνός μέν ἀπό τήν ἀδιαφορίαν διά τήν ἱστορίαν καί τήν παρουσίαν τοῦ κακοῦ ἐν αὐτῇ, ἀφ᾿ ἑτέρου δέ ἀπό τήν λήθην τοῦ Κυριακοῦ λόγου «ἡ βασιλεία ἡ ἐμή οὐκ ἔστιν ἐκ τοῦ κόσμου τούτου»[8], τῆς διαφορᾶς δηλονότι μεταξύ τοῦ «ἤδη» καί τοῦ «ὄχι ἀκόμη» τῆς ἐλεύσεως τῆς Βασιλείας, συμφώνως καί πρός τό θεολογικώτατον «Ὁ Βασιλεύς ἦλθεν, ὁ Κύριος Ἰησοῦς, καί ἡ Βασιλεία του θά ἔλθῃ»[9].
Κύριον γνώρισμα τῆς θεοσδότου ἐλευθερίας τοῦ πιστοῦ εἶναι ὁ ἀσίγαστος ἀναστάσιμος παλμός, ἡ ἐγρήγορσις καί ὁ δυναμισμός της. Ὁ χαρακτήρ αὐτῆς ὡς δώρου τῆς χάριτος ὄχι μόνον δέν περιορίζει, ἀλλά ἀναδεικνύει τήν ἰδικήν μας συγκατάθεσιν εἰς τήν δωρεάν, καί ἐνδυναμώνει τήν πορείαν μας καί τήν ἀναστροφήν μας ἐν τῇ νέᾳ ἐλευθερίᾳ, ἡ ὁποία ἐμπερικλείει καί τήν ἀποκατάστασιν τῆς ἀλλοτριωθείσης σχέσεως τοῦ ἀνθρώπου μέ τήν κτίσιν. Ὁ ἐν Χριστῷ ἐλεύθερος δέν ἐγκλωβίζεται εἰς «γήϊνα ἀπόλυτα», ὡς «οἱ λοιποί, οἱ μή ἔχοντες ἐλπίδα»[10]. Ἡ ἐλπίς ἡμῶν εἶναι ὁ Χριστός, ἡ ἐν Αὐτῷ ὡλοκληρωμένη ὕπαρξις, ἡ λαμπρότης καί ἡ φωτοχυσία τῆς αἰωνιότητος. Τά βιολογικά ὅρια τῆς ζωῆς δέν ὁρίζουν τήν ἀλήθειάν της. Ὁ θάνατος δέν εἶναι τό τέλος τῆς ὑπάρξεώς μας. «Μηδείς φοβείσθω θάνατον∙ ἠλευθέρωσε γάρ ἡμᾶς ὁ τοῦ Σωτῆρος θάνατος. Ἔσβεσεν αὐτόν ὑπ᾿ αὐτοῦ κατεχόμενος. Ἐσκύλευσε τόν ᾍδην ὁ κατελθών εἰς τόν ᾍδην»[11]. Ἡ ἐν Χριστῷ ἐλευθερία εἶναι ἡ «ἄλλη πλᾶσις»[12] τοῦ ἀνθρώπου, πρόγευσις καί προτύπωσις τῆς πληρώσεως καί τῆς πληρότητος τῆς Θείας Οἰκονομίας ἐν τῷ «νῦν καί ἀεί» τῆς ἐσχάτης ἡμέρας, ὅτε οἱ «εὐλογημένοι τοῦ Πατρός» θά ζοῦν πρόσωπον πρός πρόσωπον μετά τοῦ Χριστοῦ, «ὁρῶντες αὐτόν καί ὁρώμενοι καί ἄληκτον τήν ἀπ᾿ αὐτοῦ εὐφροσύνην καρπούμενοι»[13].
Τό Ἅγιον Πάσχα δέν εἶναι ἁπλῶς μία θρησκευτική ἑορτή, ἔστω καί ἡ μεγίστη δι᾿ ἡμᾶς τούς Ὀρθοδόξους. Κάθε Θεία Λειτουργία, κάθε προσευχή καί δέησις τῶν πιστῶν, κάθε ἑορτή καί μνήμη Ἁγίων καί Μαρτύρων, ἡ τιμή τῶν ἱερῶν εἰκόνων, ἡ «περισσεία τῆς χαρᾶς» τῶν Χριστιανῶν (Β´ Κορ. η´, 2), κάθε πρᾶξις θυσιαστικῆς ἀγάπης καί ἀδελφοσύνης, ἡ ὑπομονή ἐν ταῖς θλίψεσιν, ἡ οὐ καταισχύνουσα ἐλπίς τοῦ λαοῦ τοῦ Θεοῦ, εἶναι πανήγυρις ἐλευθερίας, ἐκπέμπουν πασχάλιον φως καί ἀναδίδουν τό ἄρωμα τῆς Ἀναστάσεως.
Ἐν τῷ πνεύματι τούτῳ, δοξάζοντες τόν πατήσαντα θανάτῳ τόν θάνατον Σωτῆρα τοῦ κόσμου, ἀπευθύνομεν πρός πάντας ὑμᾶς, τούς ἐν ἁπάσῃ τῇ Δεσποτείᾳ Κυρίου τιμιωτάτους ἀδελφούς καί τά προσφιλέστατα τέκνα τῆς Μητρός Ἐκκλησίας, ἑόρτιον ἀσπασμόν, εὐλογοῦντες μαζί σας γηθοσύνως, ἐν ἐνί στόματι καί μιᾷ καρδίᾳ, Χριστόν εἰς τούς αἰῶνας.
Φανάριον, Ἅγιον Πάσχα ,βκα´
† Ὁ Κωνσταντινουπόλεως
διάπυρος πρός Χριστόν Ἀναστάντα
εὐχέτης πάντων ὑμῶν.
[1] Γεν. α’, 26.
[2] Γεν. α’, 31.
[3] Α’ Κορ. ε’, 7.
[4] Γαλ. ε’, 1.
[5] Γαλ. ε’, 13.
[6] Γαλ. ε’, 6.
[7] Γεωργίου Φλωρόφσκυ, Ἁγία Γραφή, Ἐκκλησία, Παράδοσις, μτφρ. Δ. Τσάμη, ἐκδ. Πουρναρᾶ, Θεσσαλονίκη 1976, σ. 37.
[8] Ἰωάν. ιη’, 36.
[9] Γεωργίου Φλωρόφσκυ, ὅ.π., σ. 99.
[10] Α’ Θεσσ. δ’, 13
[11] Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου, Λόγος Κατηχητήριος εἰς τήν ἁγίαν καί λαμπροφόρον ἡμέραν τῆς ἐνδόξου καί σωτηριώδους Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ ἡμῶν Αναστάσεως.
[12] Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου, Ἔπη ἠθικά, ΒΕΠΕΣ 61, σ. 227.
[13] Ἰωάννου τοῦ Δαμασκηνοῦ, Ἔκδοσις ἀκριβής τῆς ὀρθοδόξου πίστεως, Δ’, 27 (100), Κείμενον, μετάφρασις, σχόλια Ν. Ματσούκα, ἐκδ. Πουρναρᾶ, Θεσσαλονίκη 1985, σ. 452.
Πατριαρχική Ἀπόδειξις ἐπί τῷ Ἁγίῳ Πάσχα 2021
† Β Α Ρ Θ Ο Λ Ο Μ Α Ι Ο Σ
ΕΛΕῼ ΘΕΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ – ΝΕΑΣ ΡΩΜΗΣ
ΚΑΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ
ΠΑΝΤΙ Τῼ ΠΛΗΡΩΜΑΤΙ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΧΑΡΙΝ, ΕΙΡΗΝΗΝ ΚΑΙ EΛΕΟΣ
ΠΑΡΑ ΤΟΥ ΕΝΔΟΞΩΣ ΑΝΑΣΤΑΝΤΟΣ ΧΡΙΣΤΟΥ
* * *
Τήν ψυχωφελῆ πληρώσαντες Τεσσαρακοστήν καί προσκυνήσαντες τά Πάθη καί τόν Σταυρόν τοῦ Κυρίου, ἰδού καθιστάμεθα σήμερον κοινωνοί τῆς ἐνδόξου Αὐτοῦ Ἀναστάσεως, λαμπρυνόμενοι τῇ πανηγύρει καί ἀναβοῶντες ἐν χαρᾷ ἀνεκλαλήτῳ τό κοσμοσωτήριον ἄγγελμα «Χριστός Ἀνέστη»!
Ὅ,τι πιστεύομεν, ὅ,τι ἀγαπῶμεν, ὅ,τι ἐλπίζομεν ἡμεῖς οἱ Ὀρθόδοξοι συνδέεται μέ τό Πάσχα, ἀπό αὐτό ἀντλεῖ τήν ζωτικότητά του, ἀπό αὐτό ἑρμηνεύεται καί νοηματοδοτεῖται. Ἡ Ἀνάστασις τοῦ Χριστοῦ εἶναι ἡ ἀπάντησις τῆς Θείας ἀγάπης εἰς τήν ἀγωνίαν καί τήν προσδοκίαν τοῦ ἀνθρώπου, ἀλλά καί εἰς τήν «ἀποκαραδοκίαν» τῆς συστεναζούσης κτίσεως. Ἐν αὐτῇ ἀπεκαλύφθη τό νόημα τοῦ «ποιήσωμεν ἄνθρωπον κατ᾿ εἰκόνα ἡμετέραν καί καθ᾿ ὁμοίωσιν»[1] καί τοῦ «καί εἶδεν ὁ Θεός τά πάντα, ὅσα ἐποίησεν, καί ἰδού καλά λίαν»[2].
Ὁ Χριστός εἶναι «τό Πάσχα ἡμῶν»[3], «ἡ ἀνάστασις πάντων». Ἐάν ἡ πτῶσις ὑπῆρξεν ἀναστολή τῆς πορείας τοῦ ἀνθρώπου πρός τό «καθ᾿ ὁμοίωσιν», ἐν Χριστῷ ἀναστάντι ἀνοίγεται πάλιν εἰς τόν «ἠγαπημένον τοῦ Θεοῦ» ἡ ὁδός τῆς κατά χάριν θεώσεως. Συντελεῖται τό «μέγα θαῦμα», τό ὁποῖον ἰᾶται τό «μέγα τραῦμα», τόν ἄνθρωπον. Εἰς τήν ἐμβληματικήν εἰκόνα τῆς Ἀναστάσεως ἐν τῇ Μονῇ τῆς Χώρας, ἀτενίζομεν τόν κατελθόντα «μέχρις ᾍδου ταμείων» Κύριον τῆς δόξης καί καθελόντα θανάτου τό κράτος, νά ἀναδύηται ζωηφόρος ἐκ τοῦ τάφου, συνανιστῶν τούς γενάρχας τῆς ἀνθρωπότητος, καί ἐν αὐτοῖς ἅπαν τό ἀνθρώπινον γένος, ἀπ᾿ ἀρχῆς καί μέχρι τῶν ἐσχάτων, ὡς ἐλευθερωτής ἡμῶν ἐκ τῆς δουλείας τοῦ ἀλλοτρίου.
Ἐν τῇ Ἀναστάσει φανεροῦται ἡ ἐν Χριστῷ ζωή ὡς ἀπελευθέρωσις καί ἐλευθερία. «Τῇ ἐλευθερίᾳ … Χριστός ἡμᾶς ἡλευθέρωσε»[4]. Τό περιεχόμενον, τό «ἦθος» αὐτῆς τῆς ἐλευθερίας, ἡ ὁποία πρέπει νά βιωθῇ ἐνταῦθα χριστοπρεπῶς, πρίν τελειωθῇ ἐν τῇ ἐπουρανίῳ Βασιλείᾳ, εἶναι ἡ ἀγάπη, ἡ βιωματική πεμπτουσία τῆς «καινῆς κτίσεως». «Ὑμεῖς γάρ ἐπ᾿ ἐλευθερίᾳ ἐκλήθητε, ἀδελφοί· μόνον μή τήν ἐλευθερίαν εἰς ἀφορμήν τῇ σαρκί, ἀλλά διά τῆς ἀγάπης δουλεύετε ἀλλήλοις»[5]. Ἡ ἐλευθερία τοῦ πιστοῦ, τεθεμελιωμένη εἰς τόν Σταυρόν καί τήν Ἀνάστασιν τοῦ Σωτῆρος, εἶναι πορεία πρός τά ἄνω καί πρός τόν ἀδελφόν, εἶναι «πίστις δι᾿ ἀγάπης ἐνεργουμένη»[6]. Εἶναι ἔξοδος ἀπό τήν «Αἴγυπτον τῆς δουλείας» καί τῶν ποικίλων ἀλλοτριώσεων, χριστοδώρητος ὑπέρβασις τῆς ἐσωστρεφοῦς καί συρρικνωμένης ὑπάρξεως, ἐλπίς αἰωνιότητος, ἡ ὁποία ἐξανθρωπίζει τόν ἄνθρωπον.
Ἑορτάζοντες τό Πάσχα, ὁμολογοῦμεν ἐν Ἐκκλησίᾳ, ὅτι ἡ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ «ἔχει ἤδη ἐγκαθιδρυθῆ, ἀλλά δέν ἔχει ἀκόμη ὁλοκληρωθῆ»[7]. Ἐν τῷ φωτί τῆς Ἀναστάσεως, τά ἐγκόσμια πράγματα ἀποκτοῦν νέον νόημα, ἐφ᾿ ὅσον εἶναι ἤδη μεταμορφωμένα καί μεταμορφούμενα. Τίποτε δέν εἶναι ἁπλῶς «δεδομένον». Τά πάντα εὑρίσκονται ἐν κινήσει πρός τήν ἐσχατολογικήν τελείωσίν των. Αὐτή ἡ «ἀκράτητος φορά» πρός τήν Βασιλείαν, ἡ ὁποία βιοῦται κατ᾿ ἐξοχήν ἐν τῇ εὐχαριστιακῇ συνάξει, προφυλάσσει τόν λαόν τοῦ Θεοῦ ἀφ᾿ ἑνός μέν ἀπό τήν ἀδιαφορίαν διά τήν ἱστορίαν καί τήν παρουσίαν τοῦ κακοῦ ἐν αὐτῇ, ἀφ᾿ ἑτέρου δέ ἀπό τήν λήθην τοῦ Κυριακοῦ λόγου «ἡ βασιλεία ἡ ἐμή οὐκ ἔστιν ἐκ τοῦ κόσμου τούτου»[8], τῆς διαφορᾶς δηλονότι μεταξύ τοῦ «ἤδη» καί τοῦ «ὄχι ἀκόμη» τῆς ἐλεύσεως τῆς Βασιλείας, συμφώνως καί πρός τό θεολογικώτατον «Ὁ Βασιλεύς ἦλθεν, ὁ Κύριος Ἰησοῦς, καί ἡ Βασιλεία του θά ἔλθῃ»[9].
Κύριον γνώρισμα τῆς θεοσδότου ἐλευθερίας τοῦ πιστοῦ εἶναι ὁ ἀσίγαστος ἀναστάσιμος παλμός, ἡ ἐγρήγορσις καί ὁ δυναμισμός της. Ὁ χαρακτήρ αὐτῆς ὡς δώρου τῆς χάριτος ὄχι μόνον δέν περιορίζει, ἀλλά ἀναδεικνύει τήν ἰδικήν μας συγκατάθεσιν εἰς τήν δωρεάν, καί ἐνδυναμώνει τήν πορείαν μας καί τήν ἀναστροφήν μας ἐν τῇ νέᾳ ἐλευθερίᾳ, ἡ ὁποία ἐμπερικλείει καί τήν ἀποκατάστασιν τῆς ἀλλοτριωθείσης σχέσεως τοῦ ἀνθρώπου μέ τήν κτίσιν. Ὁ ἐν Χριστῷ ἐλεύθερος δέν ἐγκλωβίζεται εἰς «γήϊνα ἀπόλυτα», ὡς «οἱ λοιποί, οἱ μή ἔχοντες ἐλπίδα»[10]. Ἡ ἐλπίς ἡμῶν εἶναι ὁ Χριστός, ἡ ἐν Αὐτῷ ὡλοκληρωμένη ὕπαρξις, ἡ λαμπρότης καί ἡ φωτοχυσία τῆς αἰωνιότητος. Τά βιολογικά ὅρια τῆς ζωῆς δέν ὁρίζουν τήν ἀλήθειάν της. Ὁ θάνατος δέν εἶναι τό τέλος τῆς ὑπάρξεώς μας. «Μηδείς φοβείσθω θάνατον∙ ἠλευθέρωσε γάρ ἡμᾶς ὁ τοῦ Σωτῆρος θάνατος. Ἔσβεσεν αὐτόν ὑπ᾿ αὐτοῦ κατεχόμενος. Ἐσκύλευσε τόν ᾍδην ὁ κατελθών εἰς τόν ᾍδην»[11]. Ἡ ἐν Χριστῷ ἐλευθερία εἶναι ἡ «ἄλλη πλᾶσις»[12] τοῦ ἀνθρώπου, πρόγευσις καί προτύπωσις τῆς πληρώσεως καί τῆς πληρότητος τῆς Θείας Οἰκονομίας ἐν τῷ «νῦν καί ἀεί» τῆς ἐσχάτης ἡμέρας, ὅτε οἱ «εὐλογημένοι τοῦ Πατρός» θά ζοῦν πρόσωπον πρός πρόσωπον μετά τοῦ Χριστοῦ, «ὁρῶντες αὐτόν καί ὁρώμενοι καί ἄληκτον τήν ἀπ᾿ αὐτοῦ εὐφροσύνην καρπούμενοι»[13].
Τό Ἅγιον Πάσχα δέν εἶναι ἁπλῶς μία θρησκευτική ἑορτή, ἔστω καί ἡ μεγίστη δι᾿ ἡμᾶς τούς Ὀρθοδόξους. Κάθε Θεία Λειτουργία, κάθε προσευχή καί δέησις τῶν πιστῶν, κάθε ἑορτή καί μνήμη Ἁγίων καί Μαρτύρων, ἡ τιμή τῶν ἱερῶν εἰκόνων, ἡ «περισσεία τῆς χαρᾶς» τῶν Χριστιανῶν (Β´ Κορ. η´, 2), κάθε πρᾶξις θυσιαστικῆς ἀγάπης καί ἀδελφοσύνης, ἡ ὑπομονή ἐν ταῖς θλίψεσιν, ἡ οὐ καταισχύνουσα ἐλπίς τοῦ λαοῦ τοῦ Θεοῦ, εἶναι πανήγυρις ἐλευθερίας, ἐκπέμπουν πασχάλιον φως καί ἀναδίδουν τό ἄρωμα τῆς Ἀναστάσεως.
Ἐν τῷ πνεύματι τούτῳ, δοξάζοντες τόν πατήσαντα θανάτῳ τόν θάνατον Σωτῆρα τοῦ κόσμου, ἀπευθύνομεν πρός πάντας ὑμᾶς, τούς ἐν ἁπάσῃ τῇ Δεσποτείᾳ Κυρίου τιμιωτάτους ἀδελφούς καί τά προσφιλέστατα τέκνα τῆς Μητρός Ἐκκλησίας, ἑόρτιον ἀσπασμόν, εὐλογοῦντες μαζί σας γηθοσύνως, ἐν ἐνί στόματι καί μιᾷ καρδίᾳ, Χριστόν εἰς τούς αἰῶνας.
Φανάριον, Ἅγιον Πάσχα ,βκα´
† Ὁ Κωνσταντινουπόλεως
διάπυρος πρός Χριστόν Ἀναστάντα
εὐχέτης πάντων ὑμῶν.
[1] Γεν. α’, 26.
[2] Γεν. α’, 31.
[3] Α’ Κορ. ε’, 7.
[4] Γαλ. ε’, 1.
[5] Γαλ. ε’, 13.
[6] Γαλ. ε’, 6.
[7] Γεωργίου Φλωρόφσκυ, Ἁγία Γραφή, Ἐκκλησία, Παράδοσις, μτφρ. Δ. Τσάμη, ἐκδ. Πουρναρᾶ, Θεσσαλονίκη 1976, σ. 37.
[8] Ἰωάν. ιη’, 36.
[9] Γεωργίου Φλωρόφσκυ, ὅ.π., σ. 99.
[10] Α’ Θεσσ. δ’, 13
[11] Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου, Λόγος Κατηχητήριος εἰς τήν ἁγίαν καί λαμπροφόρον ἡμέραν τῆς ἐνδόξου καί σωτηριώδους Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ ἡμῶν Αναστάσεως.
[12] Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου, Ἔπη ἠθικά, ΒΕΠΕΣ 61, σ. 227.
[13] Ἰωάννου τοῦ Δαμασκηνοῦ, Ἔκδοσις ἀκριβής τῆς ὀρθοδόξου πίστεως, Δ’, 27 (100), Κείμενον, μετάφρασις, σχόλια Ν. Ματσούκα, ἐκδ. Πουρναρᾶ, Θεσσαλονίκη 1985, σ. 452.
Μεγάλη Τετάρτη Ἑσπέρας: Ὁ Χριστὸς πλένοντας τὰ πόδια τῶν μαθητῶν δίνει σὲ ὅλους μας ἕνα πολύτιμο παράδειγμα
Ἔφτασε ἡ Μεγάλη Τετάρτη καὶ ἐντυπωσιασμένοι βλέπουμε τὸν Χριστὸ νὰ κάνει κάτι ποὺ μὲ τὴν ἀνθρώπινη λογικὴ δὲν μποροῦμε νὰ τὸ καταλάβουμε καὶ νὰ τὸ δεχθοῦμε: σκύβει καὶ πλένει τὰ πόδια τῶν μαθητῶν Του, σὰν νὰ εἶναι δοῦλος. Ὁ Δημιουργὸς ὑπηρετεῖ τὸ δημιούργημα. Ὁ Πλάστης διακονεῖ τὸ πλάσμα.
Τί μᾶς διδάσκει μὲ αὐτὸν τὸν τρόπο ὁ Κύριός μας;
Ποιὰ πρέπει νὰ εἶναι ἡ στάση μας ἀπέναντι στὸν Χριστό;
Ποιὰ πρέπει νὰ εἶναι ἡ στάση μας ἀπέναντι στοὺς ἄνθρώπους ποὺ εἶναι εἰκόνες τοῦ Θεοῦ;
Τοὺς σεβόμαστε; Ἀκολουθοῦμε τὸ παράδειγμα τοῦ Χριστοῦ; Διακονοῦμε τὸν συνάνθρωπο; Περιθάλπουμε τὸν ἄρρωστο; Ταΐζουμε τὸν πεινασμένο;
Μήπως δὲν νοιαζόμαστε γιὰ τὸν πόνο τοῦ πλησίον μας; Μήπως κλείνουμε τὰ μάτια μπροστὰ στὴν ἀνάγκη του; Μήπως προσπερνᾶμε μὲ ψυχρὴ ἀδιαφορία τὴ δυστυχία του;
Δὲν εἶναι σπάνιο φαινόμενο, ἀδελφοί μου, νὰ ἀποστρέφουμε ἐπιδεικτικὰ τὸ βλέμμα μας ἀπὸ αὐτὸν ποὺ μᾶς ἔχει ἀνάγκη! Ἀπὸ αὐτὸν ποὺ μᾶς χρειάζεται! Ὁ Χριστὸς ξεκάθαρα λέγει ὅτι ὅποιος θέλει νὰ εἶναι πρῶτος ἀνάμεσά μας πρέπει νὰ εἶναι αὐτὸς ποὺ διακονεῖ τοὺς ἄλλους. Ὅποιος ἐπιθυμεῖ νὰ ξεχωρίζει πρέπει νὰ τὸ πετύχει προσφέροντας. Αὐτὸ μᾶς δείχνει ἀπόψε ὁ Χριστός!
Δόξα τῷ Θεῷ, κάποιες φορές μᾶς κυριεύει ἡ ντροπὴ ἀπέναντι στὸ συνάθρωπο ποὺ δοκιμάζεται καὶ ἐρχόμαστε εἰς ἑαυτὸν καταλαβαίνοντας ὅτι πάντοτε μποροῦμε νὰ τὸν βοηθήσουμε, ὅπως μᾶς ζητᾶ ὁ Θεὸς νὰ κάνουμε.
Ὅταν συνειδητοποιήσουμε ὅτι ὁ δρόμος γιὰ νὰ κερδίσουμε τὸν Παράδεισο περνᾶ ἀπὸ τὴν ἔμπρακτη ἀγάπη καὶ τὴν προσφορά μας πρὸς τὸν πλησίον τότε ἡ προσπάθεια τοῦ Χριστοῦ θὰ ἔχει πετύχει καὶ μποροῦμε νὰ ποῦμε ὅτι ὁ Διδάσκαλος δὲν γονάτισε μάταια μπροστὰ στοὺς μαθητές Του.
Ἂς ἀκολουθήσουμε κι ἐμεῖς αὐτὸ τὸ παράδειγμα κι ὁ κόσμος μας θὰ γίνει διαφορετικός, πιὸ ὄμορφος, πιὸ ἀνθρώπινος. Δὲν θὰ ὑπάρχει πλέον καταπίεση, ἀδικία καὶ ἐκμετάλλευση, ἀλλὰ μόνο σεβασμὸς καὶ ἀγάπη.
Ἀμήν. Γένοιτο!
† Ο ΚΩΟΥ ΚΑΙ ΝΙΣΥΡΟΥ ΝΑΘΑΝΑΗΛ
Μεγάλη Τρίτη Ἑσπέρας: Ἡ μετάνοια εἶναι πιὸ δυνατὴ ἀπὸ τὴν ἁμαρτία
Τὴν Μεγάλη Τρίτη ἡ Ἁγία Ἐκκλησία μας, παρουσιάζει στὸν καθένα μας τὴν ἐντυπωσιακὴ πράξη μετανοίας μίας βαθύτατα ἁμαρτωλῆς γυναίκας.
Ἡ γυναίκα αὐτὴ ζοῦσε γιὰ νὰ ἀπολαμβάνει μόνη της, μὲ ἐγωισμό, ὅσα ἀποκτοῦσε μὲ τὴν ἁμαρτωλὴ ζωή της. Ὅταν συνάντησε τὸν Χριστό, κατάλαβε τὸ λάθος της καὶ ἄλλαξε στάση ἀπέναντι στὴ ζωὴ καὶ στὸν συνάνθρωπό της.
Ὁ Χριστός, μὲ τὴ μεγάλη φιλανθρωπία Του, δέχθηκε ἀμέσως τὴ μετάνοιά της, γιατί, ὅπως ὁ ἴδιος ὁ Κύριος τονίζει, ἡ γυναίκα αὐτὴ ποὺ πρὶν ζοῦσε ἁμαρτωλὴ ζωὴ μετανόησε καὶ ἀγάπησε πολύ. Μέχρι ἐκείνη τὴ στιγμὴ οἱ πράξεις της, ποὺ ἦταν ὁλοφάνερα ἁμαρτωλές, εἶχαν στόχο τὸ κέρδος καὶ τὴν ἀπόκτηση χρημάτων. Μπροστὰ στὴν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ, ὅμως, τὰ χρήματα ἔχασαν τὴν ἀξία τους καὶ ἡ ἁμαρτία ἔχασε τὴν ἑλκυστικότητά της.
Ἡ ἁμαρτωλὴ γυναίκα εἶναι ἀνώνυμη, γιατὶ ἡ ἁμαρτία εἶναι ἀνώνυμη. Δὲν διασώθηκε τὸ ὄνομά της, παρὰ μόνο ἡ ἁγία πράξη της ποὺ εἶναι ἀξεπέραστο πρότυπο γιὰ κάθε ἄνθρωπο. Βέβαια, γιὰ τὸν Θεό, ὁ ὁποῖος γνωρίζει τὰ βάθη τῆς καρδιᾶς μας, ἡ γυναίκα αὐτὴ εἶναι ἐπώνυμη.
Ἂς εἴμαστε, λοιπόν, προσεκτικοὶ καὶ ἂς μὴν συγχέουμε τὴ μετανοημένη ἁμαρτωλὴ τοῦ Εὐαγγελίου, μὲ ἄλλα ἁγιασμένα πρόσωπα τῆς Ἐκκλησίας.
Ἂς διώξουμε, ἀδελφοί μου, ἀπὸ κοντά μας τὴν ἁμαρτία, ἡ ὁποία μᾶς κρατᾶ στὴν ἀνωνυμία. Ἂς ἀγωνιστοῦμε νὰ γίνουμε ἐπώνυμοι στὰ μάτια τοῦ Χριστοῦ μας. Ἂς προσπαθήσουμε νὰ ἀποκτήσουμε ξεχωριστὴ προσωπικότητα καὶ νὰ καλλιεργήσουμε βαθειὰ μέσα μας τὴν ἀγάπη καὶ τὴ μετάνοια.
Ἂς ἀγαπήσουμε κάθε ἁμαρτωλὸ κάνοντάς τον ἐπώνυμο, δίνοντάς του ὄνομα καὶ βοηθώντας τον νὰ ἀποκτήσει τὴν ἁγιότητα, ποὺ εἶναι τὸ ζητούμενο γιὰ ὅλους μας.
Ἂς μιμηθοῦμε τὴ μετάνοια τῆς ἁμαρτωλῆς γυναίκας, ἡ ὁποία, γιὰ τὴν ἀγάπη ποὺ αὐθόρμητα ἔδειξε πρὸς τὸν Χριστὸ δοξάζεται στοὺς αἰῶνες.
Ἀμήν. Γένοιτο!
† Ο ΚΩΟΥ ΚΑΙ ΝΙΣΥΡΟΥ ΝΑΘΑΝΑΗΛ
Μεγάλη Δευτέρα Ἑσπέρας: Ὁ Θεὸς χαρίζει σὲ ὅλους ταλέντα. Ἂς τὰ ἀξιοποιήσουμε!
Μεγάλη Δευτέρα ἀπόψε καὶ ἡ Ἐκκλησία θυμίζει σὲ ὅλους μας τὰ τάλαντα, δηλαδὴ τὰ ταλέντα, μὲ τὰ ὁποῖα μᾶς ἔχει κοσμήσει ὁ Θεός.
Κι εἶναι ἀλήθεια, ὅτι συχνὰ ἀναρωτιόμαστε ἂν ἔχουμε κάποιο ταλέντο καὶ ποιὸ εἶναι αὐτό. Σὲ αὐτὴ τὴν ἀπορία βρισκόμαστε γιατὶ θεωροῦμε ταλέντα μόνο τὶς ξεχωριστὲς ἱκανότητες κάθε ἀνθρώπου ποὺ ἐντυπωσιάζουν καὶ ἀποσποῦν τὴν προσοχὴ τῶν γύρω μας. Στὴν πραγματικότητα, ὅμως τὰ πράγματα δὲν εἶναι ἔτσι. Κάθε ἄνθρωπος ἔχει μοναδικὲς ἱκανότητες ποὺ πρέπει νὰ τὶς ἀξιοποιήσει. Μπορεῖ, γιὰ παράδειγμα, νὰ ἀπαλύνει τὸν πόνο τῶν ἄλλων καὶ νὰ δοξολογεῖ κάθε ἡμέρα τὸ ὄνομα τοῦ Θεοῦ. Μπορεῖ νὰ στηρίξει καὶ νὰ παρηγορήσει τὸν πλησίον του.
Μὴν πιστεύετε ὅσους προπαθοῦν νὰ σᾶς πείσουν ὅτι δὲν ἔχετε κάποιο ἰδιαίτερο ταλέντο. Κάτι τέτοιο δὲν ἰσχύει! Τὰ ποιὸ σημαντικὰ ταλέντα μας εἶναι ἐκεῖνα ποὺ δὲν φαίνονται:
Ποιὸς δὲν μπορεῖ νὰ πεῖ ἕναν καλὸ λόγο στὸν πονεμένο ἀδελφό του;
Ποιὸς δὲν μπορεῖ, ἄραγε, νὰ βοηθήσει αὐτὸν ποὺ ἔχει ἀνάγκη νὰ ντυθεῖ;
Ποιὸς δὲν μπορεῖ νὰ συμπαρασταθεῖ στὸν ἄρρωστο, στὸν φυλακισμένο, σὲ αὐτὸν ποὺ πεινάει καὶ διψάει;
Ποιὸς δὲν μπορεῖ νὰ σταθεῖ δίπλα σὲ αὐτὸν ποὺ εἶναι μόνος του;
Ἡ ἀγάπη, ὁ σεβασμός, ἡ φιλανθρωπία, ἡ μετάνοια, ἡ ταπείνωση, ἡ διάθεση προσφορᾶς εἶναι τὰ τάλαντα ποὺ μᾶς προσέφερει ὁ Θεός. Αὐτὰ τὰ ταλέντα ὅλοι μας ὀφείλουμε νὰ τὰ διαχειριστοῦμε μὲ σύνεση ὥστε νὰ τὰ καλλιεργήσουμε καὶ μὲ τὴν προσπάθειά μας νὰ τὰ πολλαπλασιάσουμε!
Ὁ Χριστὸς μᾶς ζητᾶ, ἀδελφοί μου, νὰ ἀγωνιστοῦμε γιὰ νὰ αὐξήσουμε αὐτὸ μὲ τὸ ὁποῖο εὐλογηθήκαμε ἀπὸ τὸν Θεό. Πρέπει νὰ ἀγωνιστοῦμε νὰ πολλαπλασιάσουμε «τουλάχιστον τὸ ἕνα τάλαντο» καὶ νὰ τὸ χρησιμοποιήσουμε γιὰ νὰ ἀνακουφίσουμε τὸν συνάνθρωπό μας. Μόνο τότε θὰ νιώσουμε πραγματικὴ χαρὰ γιὰ τὶς ἱκανότητές μας καὶ ἡ προσπάθεια νὰ κάνουμε τὸ θέλημα τοῦ Κυρίου θὰ μεταμορφώσει τὴ ζωή μας.
Ἀμήν. Γένοιτο!
† Ο ΚΩΟΥ ΚΑΙ ΝΙΣΥΡΟΥ ΝΑΘΑΝΑΗΛ
Κυριακή Βαΐων Ἑσπέρας: Ἄς συναντηθοῦμε μέ τόν Χριστό
Κυριακὴ τῶν Βαΐων ἀπόψε καὶ ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία μὲ τὴν ὑμνολογία της δείχνει σὲ κάθε πιστὸ τὸν τρόπο μὲ τὸν ὁποῖο θὰ βρεῖ τὸν Νυμφίο Χριστό. Αὐτὸ εἶναι ἀπολύτως φυσιολογικό, ἀφοῦ μέσα στὸν χῶρο τῆς Ἐκκλησίας ζοῦμε διαρκῶς τὴ χαρὰ τῆς συναντήσεως μαζί Του.
Ἐπειδὴ τὸ σκοτάδι τῆς ἁμαρτίας εἶναι πολὺ βαθὺ ἐμεῖς οἱ ἄνθρωποι μπερδευόμαστε: συχνά, ἐπειδὴ πνευματικὰ εἴμαστε τυφλοὶ καὶ ἔχουμε ξεχάσει τὴν Ἀλήθεια, νομίζουμε ὅτι ἡ πραγματικὴ νύκτα ποὺ βρίσκεται γύρω μας καὶ μᾶς περιβάλλει, εἶναι ἡμέρα.
Πρέπει νὰ προσπαθήσουμε πολὺ ὥστε μέσα ἀπὸ τὸ σκοτάδι ποὺ καλύπτει τὰ μάτια καὶ τὴν ψυχή μας καὶ μᾶς βασανίζει στὴν καθημερινότητά μας νὰ διακρίνουμε τὰ σημάδια τοῦ φωτὸς ποὺ σκορπίζει στὸν Κόσμο ἡ ἐμφάνιση τοῦ Κυρίου, ὁ ἐρχομὸς τοῦ Νυμφίου, ὁ ὁποῖος μὲ τὴν εὐλογημένη παρουσία Του διαλύει ἀκόμη καὶ τὸ πιὸ βαθὺ σκοτάδι, δυναμώνει τοὺς κουρασμένους καὶ ταλαιπωρημένους ἀνθρώπους καὶ λειτουργεῖ ὡς φάρος γιὰ ὅσους δὲν ἔχουν στόχο στὴ ζωή τους καὶ δὲν ξέρουν πρὸς τὰ ποὺ νὰ στραφοῦν γιὰ νὰ βροῦν τὸ φῶς καὶ νὰ σωθοῦν.
Τὸ σκοτάδι δὲν πρέπει νὰ μᾶς φοβίζει! Αὐτό, ὅσο παράξενο καὶ ἂν μᾶς φαίνεται, μᾶς βοηθᾶ νὰ καταλάβουμε ποὺ βρίσκεται τὸ φῶς ποὺ σκορπίζει ὁ Χριστός, ὁ πραγματικὸς Ἥλιος τῆς Δικαιοσύνης. Αὐτὸ τὸ φῶς τοῦ Χριστοῦ μετατρέπει τὸ βαθὺ σκοτάδι πού, ἐξαιτίας τῆς ἁμαρτίας, ἔχουμε μέσα μας σὲ φῶς καὶ ἁγιότητα.
Μόνο ὁ Χριστός, ἀδελφοί μου, ποὺ μὲ τὴ θέλησή Του βαδίζει πρὸς τὸν Σταυρὸ καὶ τὸ μαρτύριο μπορεῖ νὰ προσφέρει τὴν ἀληθινὴ ἐλπίδα ποὺ τόσο μεγάλη ἀνάγκη ἔχει ὁ Κόσμος καὶ νὰ δώσει τὴ σωτηρία στὸν ἄνθρωπο.
Μακάρι ἡ πορεία μας στὴ ζωὴ νὰ εἶναι πάντοτε ἑνωμένη μὲ τὸν Σωτῆρα Χριστό, ὥστε καὶ ἐμεῖς νὰ εἴμαστε ἀνάμεσα στοὺς πιστοὺς δούλους, οἱ ὁποῖοι εἶναι πάντοτε ἕτοιμοι νὰ ἀνταποκριθοῦν στὸ κάλεσμά Του, καὶ ὄχι ἀνάμεσα σὲ αὐτοὺς ποὺ κλείνουν τὰ αὐτιά τους σὲ αὐτὸ καὶ ἀδιαφοροῦν γιὰ τὴν ἀγάπη τοῦ Λυτρωτῆ μας.
Ἀμήν. Γένοιτο!
† Ο ΚΩΟΥ ΚΑΙ ΝΙΣΥΡΟΥ ΝΑΘΑΝΑΗΛ
Πρόγραμμα Χοροστασιῶν καί Θείων Λειτουργιῶν Σεβασμιωτάτων Μητροπολιτῶν Ἀγκύρας κ.κ. Ἱερεμίου καί Κώου καί Νισύρου κ. Ναθαναήλ κατά τήν Ἁγία καί Μεγάλη Ἑβδομάδα καί τό Πάσχα 2021
Κατωτέρω παραθέτουμε το πρόγραμμα Χοροστασιῶν καί Θείων Λειτουργιῶν τῶν Σεβασμιωτάτων Μητροπολιτῶν
Ἀγκύρας κ.κ. Ἱερεμίου
καί
Κώου καί Νισύρου κ. Ναθαναήλ
γιά τήν Ἁγία καί Μεγάλη Ἑβδομάδα, τό Πάσχα καί τήν ἑορτή τοῦ Αγίου Γεωργίου.
ΚΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ
ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΔΙΑΒΑΣΗ
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΧΟΡΟΣΤΑΣΙΩΝ – ΘΕΙΩΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΩΝ
ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΑΓΚΥΡΑΣ κ.κ. ΙΕΡΕΜΙΟΥ
ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΣΧΑ 2021
25 ΑΠΡΙΛΙΟΥ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΒΑΪΩΝ
Ἀρχιερατική Θεία Λειτουργία στόν Ἱερό Ναό Τιμίου Σταυροῦ Κῶ στίς 07:30 π.μ.
Ἀκολουθία Νυμφίου-Ἀρχιερατική Χοροστασία στόν Ἱ. Ναό Ἁγίας Αἰκατερίνης Κῶ στίς 06:30 μ.μ.
26 ΑΠΡΙΛΙΟΥ ΜΕΓΑΛΗ ΔΕΥΤΕΡΑ
Ἀκολουθία Νυμφίου-Ἀρχιερατική Χοροστασία στόν Ἱ. Ναό Ἁγ. Ἀθανασίου Πλατανίου στίς 06:30 μ.μ.
27 ΑΠΡΙΛΙΟΥ ΜΕΓΑΛΗ ΤΡΙΤΗ
Ἀκολουθία τοῦ Νυμφίου-Ἀρχιερατική Χοροστασία στόν Ἱ. Ναό Τιμίου Σταυροῦ Κῶ στίς 06:30 μ.μ.
28 ΑΠΡΙΛΙΟΥ ΜΕΓΑΛΗ ΤΕΤΑΡΤΗ
Μυστήριο Ἱεροῦ Εὐχελαίου-Ἀρχιερατική Χοροστασία στόν Ἱ. Ναό Ἁγίου Παύλου Κῶ στίς 05:00 μ.μ.
29 ΑΠΡΙΛΙΟΥ ΜΕΓΑΛΗ ΠΕΜΠΤΗ
Ἀκολουθία τῶν Ἁγίων Παθῶν-Ἀρχιερατική Χοροστασία στόν Ἱ. Ναό Ἁγίου Παύλου Κῶ στίς 05:30 μ.μ.
30 ΑΠΡΙΛΙΟΥ ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ
Ἀκολουθία Μ. Ὡρῶν καί Ἑσπερινός-Ἀρχιερατική Χοροστασία στόν Ἱ. Ναό Ἁγίου Παύλου Κῶ στίς 10:30 π.μ.
Ἀκολουθία τοῦ Ἱ. Ἐπιταφίου-Ἀρχιερατική Χοροστασία στόν Ἱ. Ναό Ἁγίου Παύλου Κῶ στίς 06:00 μ.μ.
2 ΜΑΪΟΥ ΚΥΡΙΑΚΗ ΑΓΙΟΥ ΠΑΣΧΑ
ΕΣΠΕΡΑΣ ΜΕΓΑΛΟΥ ΣΑΒΒΑΤΟΥ ΕΝΑΡΞΗ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑΣ ΣΤΙΣ 9.00 μ.μ.
Παννυχίς, Τελετή τῆς Ἀναστάσεως καί στή συνέχεια
Ἀρχιερατική Θεία Λειτουργία στόν Ἱ. Ναό Ἁγ. Παύλου πόλεως Κῶ, Μέγα Σάββατο στίς 9:00 μ.μ.
ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ ΠΡΩΙ
Στόν Ἱερό Ναό Ἁγίου Παύλου πόλεως Κῶ στίς 10:00 π.μ.
ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ 2 ΜΑΪΟΥ ΚΥΡΙΑΚΗ ΑΓΙΟΥ ΠΑΣΧΑ ΑΠΟΓΕΥΜΑ
Ἀρχιερατική Χοροστασία στόν Παλαιό Ἱ. Μητροπ. Ναό Ἁγίου Γεωργίου Κῶ (Ἀρρεναγωγείου) στίς 06:00 μ.μ.
3 ΜΑΪΟΥ ΔΕΥΤΕΡΑ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ ΕΟΡΤΗ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ
Ἀρχιερατική Χοροστασία στόν Παλαιό Ἱ. Μητροπ. Ναό Ἁγίου Γεωργίου Κῶ (Ἀρρεναγωγείου) στίς 07:30 π.μ.
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΧΟΡΟΣΤΑΣΙΩΝ – ΘΕΙΩΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΩΝ
ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΚΩΟΥ ΚΑΙ ΝΙΣΥΡΟΥ κ. ΝΑΘΑΝΑΗΛ
ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΣΧΑ 2021
25 ΑΠΡΙΛΙΟΥ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΒΑΪΩΝ
Ἀρχιερατική Θεία Λειτουργία στόν Ἱερό Ναό Εἰσοδίων Θεοτόκου Κεφάλου στίς 07:00 π.μ.
Ἀκολουθία τοῦ Νυμφίου-Ἀρχιερατική Χοροστασία στόν Ἱ. Ναό Τιμίου Σταυροῦ Κῶ στίς 06:30 μ.μ.
26 ΑΠΡΙΛΙΟΥ ΜΕΓΑΛΗ ΔΕΥΤΕΡΑ
Λειτουργία Προηγιασμένων-Ἀρχιερατική Χοροστασία στόν Ἱ. Ν. Ἁγ. Αἰκατερίνης Κῶ στίς 07:00 π.μ.
Ἀκολουθία τοῦ Νυμφίου-Ἀρχιερατική Χοροστασία στόν Ἱ. Ν. Ἁγ. Παύλου Λινοποτίου στίς 06:30 μ.μ.
27 ΑΠΡΙΛΙΟΥ ΜΕΓΑΛΗ ΤΡΙΤΗ
Λειτουργία Προηγιασμένων-Ἀρχιερ. Χοροστ. στόν Ἱ. Ν. Παναγίας Φανερωμένης Κῶ στίς 07:00 π.μ.
Ἀκολουθία τοῦ Νυμφίου-Ἀρχιερατική Χοροστασία στόν Ἱ. Ναό Ἁγ. Παύλου Κῶ στίς 06:30 μ.μ.
28 ΑΠΡΙΛΙΟΥ ΜΕΓΑΛΗ ΤΕΤΑΡΤΗ
Λειτουργία Προηγιασμένων-Ἀρχιερατική Χοροστασία στόν Ἱ. Ν. Θ. Ἀναλήψεως Ζηπαρίου στίς 07:00 π.μ.
Μυστήριο Ἱ. Εὐχελαίου-Ἀρχιερατική Χοροστασία στόν Ἱ. Ναό Ἁγ. Πάντων Κῶ στίς 05:00 μ.μ.
29 ΑΠΡΙΛΙΟΥ ΜΕΓΑΛΗ ΠΕΜΠΤΗ
Θ. Λειτουργία Μ. Βασιλείου-Ἀρχιερατική Χοροστασία ἐν τῇ Ἱ. Μονῇ Ἁγίου Νεκταρίου στίς 07:00 π.μ.
Ἀκολουθία Ἁγίων Παθῶν-Ἀρχιερ. Χοροστασία στόν Ἱ. Ναό Τιμίου Σταυροῦ Κῶ στίς 05:30 μ.μ.
30 ΑΠΡΙΛΙΟΥ ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ
Ἀκολουθία Μ. Ὡρῶν καί Ἑσπερινός-Ἀρχιερ. Χοροστασία στόν Ἱ. Ν. Τιμ. Σταυροῦ Κῶ στίς 10:00 π.μ.
Ἀκολουθία τοῦ Ἱ. Ἐπιταφίου Ἀρχιερατική Χοροστασία στόν Ἱ. Ν. Τιμ. Σταυροῦ Κῶστίς 06:00 μ.μ.
1 ΜΑΪΟΥ ΜΕΓΑ ΣΑΒΒΑΤΟ
Ἑσπερινός - Θ. Λειτ. Μ. Βασιλείου-Ἀρχιερ. Χοροστασία στόν Ἱ. Ν. Τιμ. Σταυροῦ Κῶ στίς 07:00 π.μ.
2 ΜΑΪΟΥ ΚΥΡΙΑΚΗ ΑΓΙΟΥ ΠΑΣΧΑ
ΕΣΠΕΡΑΣ ΜΕΓΑΛΟΥ ΣΑΒΒΑΤΟΥ ΕΝΑΡΞΗ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑΣ ΣΤΙΣ 9.00 μ.μ.
Παννυχίς, Τελετή τῆς Ἀναστάσεως καί στή συνέχεια
Ἀρχιερατική Θεία Λειτουργία στόν Ἱ. Ναό Τιμίου Σταυροῦ Κῶ, Μέγα Σάββατο στίς 9:00 μ.μ.
ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ ΠΡΩΙ
Ἱερός Ναός Τιμίου Σταυροῦ πόλεως Κῶ στίς 10:00 π.μ.
ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ 2 ΜΑΪΟΥ ΚΥΡΙΑΚΗ ΑΓΙΟΥ ΠΑΣΧΑ ΑΠΟΓΕΥΜΑ
Ἀρχιερατική Χοροστασία στόν Ἱερό Ναό Ἁγίου Γεωργίου Πυλίου στίς 06:00 μ.μ.
3 ΜΑΪΟΥ ΔΕΥΤΕΡΑ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ ΕΟΡΤΗ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ
Ἀρχιερατική Θεία Λειτουργία στόν Ἱερό Ναό Ἁγίου Γεωργίου Πυλίου στίς 07:00 π.μ.
Ἐπιμνημόσυνη Δέηση γιά τούς ἀπαγχονισθέντες στή Βουρρίνα ἀπό τά Γερμανικά Στρατεύματα Κατοχῆς
ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ
Ὁ Δῆμος Κῶ καί ἡ Ἱερά Μητρόπολις Κώου καί Νισύρου
σᾶς προσκαλοῦν
τήν Κυριακή 18 Ἀπριλίου 2021 καί ὥρα 1.00 μ.μ.
στήν περιοχή τῆς Βουρρίνας,
πλησίον τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ὁσίας Μελοῦς,
ὅπου θά ψαλεῖ Ἐπιμνημόσυνη Δέηση, στό Ἡρῶο
πού ἔχει τοποθετηθεῖ στό σημεῖο τῆς σύλληψης,
γιά τούς Κώους πατριῶτες Θεόκριτο Β. Κώστογλου,
Ἀνεζούλα Γ. Πατάκου-Τρουμούχη καί Σταματία Θ. Περῆ
πού ἀπαγχονίσθηκαν στίς 16 Ἀπριλίου 1945
ἀπό τά Γερμανικά Στρατεύματα Κατοχῆς.
Κατά τή διάρκεια τῆς Τελετῆς εἶναι ὑποχρεωτική
ἡ χρήση μάσκας, ἡ τήρηση τῶν ἀποστάσεων
καί ὅλων τῶν μέτρων προστασίας
ἀπό τόν κορωνοϊό Covid-19.
Ο ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΚΩ Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
ΘΕΟΔΟΣΙΟΣ ΝΙΚΗΤΑΡΑΣ Ο ΚΩΟΥ καί ΝΙΣΥΡΟΥ
† ΝΑΘΑΝΑΗΛ
Ἐπιστολή Σεβασμιωτάτου πρός τόν Σοφολογιώτατο Ἰμάμη κ. Σουκρή Δαμάδογλου
Ὁ Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας κ. Ναθαναήλ ἀπέστειλε τήν ἀκόλουθη ἐπιστολή πρός τόν ἀπερχόμενο Ἰμάμη Κῶ Σοφολογιώτατο κ. Σουκρή Δαμάδογλου.