
Μητρόπολη
Πρόγραμμα Χοροστασιῶν καί Θείων Λειτουργιῶν Σεβασμιωτάτων Μητροπολιτῶν Ἀγκύρας κ.κ. Ἱερεμίου καί Κώου καί Νισύρου κ. Ναθαναήλ γιά τήν Ἁγία καί Μεγάλη Ἑβδομάδα καί τό Πάσχα 2022
Κατωτέρω παραθέτουμε το πρόγραμμα Χοροστασιῶν καί Θείων Λειτουργιῶν τῶν Σεβασμιωτάτων Μητροπολιτῶν
Ἀγκύρας κ.κ. Ἱερεμίου
καί
Κώου καί Νισύρου
κ. Ναθαναήλ
γιά τήν Ἁγία καί Μεγάλη Ἑβδομάδα, τό Πάσχα καί τήν ἑορτή τοῦ Αγίου Γεωργίου
ΚΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ
ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΔΙΑΒΑΣΗ
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΧΟΡΟΣΤΑΣΙΩΝ – ΘΕΙΩΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΩΝ
ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΑΓΚΥΡΑΣ
κ.κ. ΙΕΡΕΜΙΟΥ
ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΣΧΑ 2022
17 ΑΠΡΙΛΙΟΥ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΒΑΪΩΝ
Ἀρχιερατική Θεία Λειτουργία
στόν Ἱερό Ναό Τιμίου Σταυροῦ πόλεως Κῶ 07:30 π.μ.
Ἀκολουθία Νυμφίου-Ἀρχιερατική Χοροστασία στόν
Ἱερό Ναό Ἁγίας Αἰκατερίνης Κῶ 07:00 μ.μ.
18 ΑΠΡΙΛΙΟΥ ΜΕΓΑΛΗ ΔΕΥΤΕΡΑ
Ἀκολουθία Νυμφίου-Ἀρχιερατική Χοροστασία στόν
Ἱερό Ναό Ἁγίου Ἀθανασίου-Ἀρχαγγέλου Γαβριήλ Πλατανίου 07:00 μ.μ.
19 ΑΠΡΙΛΙΟΥ ΜΕΓΑΛΗ ΤΡΙΤΗ
Ἀκολουθία τοῦ Νυμφίου-Ἀρχιερατική Χοροστασία στόν
Ἱερό Ναό Τιμίου Σταυροῦ πόλεως Κῶ 07:00 μ.μ.
20 ΑΠΡΙΛΙΟΥ ΜΕΓΑΛΗ ΤΕΤΑΡΤΗ
Μυστήριο Ἱεροῦ Εὐχελαίου-Ἀρχιερατική Χοροστασία στόν
Ἱερό Ναό Ἁγίου Παύλου πόλεως Κῶ 05:00 μ.μ.
21 ΑΠΡΙΛΙΟΥ ΜΕΓΑΛΗ ΠΕΜΠΤΗ
Ἀκολουθία τῶν Ἁγίων Παθῶν-Ἀρχιερατική Χοροστασία στόν
Ἱερό Ναό Τιμίου Σταυροῦ πόλεως Κῶ 07:00 μ.μ.
22 ΑΠΡΙΛΙΟΥ ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ
Ἀκολουθία Μεγάλων Ὡρῶν καί Ἑσπερινός-Ἀρχιερατική Χοροστασία στόν
Ἱερό Ναό Τιμίου Σταυροῦ πόλεως Κῶ 10:00 π.μ.
Ἀκολουθία τοῦ Ἱεροῦ Ἐπιταφίου-Ἀρχιερατική Χοροστασία στόν
Ἱερό Ναό Τιμίου Σταυροῦ πόλεως Κῶ 07:00 μ.μ.
Λιτάνευσις τοῦ Ἱεροῦ Ἐπιταφίου 09:30 μ.μ.
24 ΑΠΡΙΛΙΟΥ ΚΥΡΙΑΚΗ ΑΓΙΟΥ ΠΑΣΧΑ
Ὄρθρος-Ἀρχιερατική Θεία Λειτουργία στόν
Ἱερό Ναό Ἁγίου Παύλου πόλεως Κῶ 11:00 μ.μ.
ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ ΠΡΩΙ 10:30 π.μ.
Ἱερός Ναός Ἁγίου Παύλου πόλεως Κῶ
ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ 24 ΑΠΡΙΛΙΟΥ ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΑΣΧΑ ΑΠΟΓΕΥΜΑ
Ἀρχιερατική Χοροστασία στόν
Ἱερό Παλαιό Μητροπολιτικό Ναό Ἁγίου Γεωργίου Κῶ (Ἀρρεναγωγείου) 07:00 μ.μ.
25 ΑΠΡΙΛΙΟΥ ΔΕΥΤΕΡΑ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ ΕΟΡΤΗ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ
Ἀρχιερατική Θεία Λειτουργία στόν
Ἱερό Ναό Ἁγίου Γεωργίου Πυλίου 7:30 π.μ.
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΧΟΡΟΣΤΑΣΙΩΝ – ΘΕΙΩΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΩΝ
ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΚΩΟΥ ΚΑΙ ΝΙΣΥΡΟΥ
κ. ΝΑΘΑΝΑΗΛ
ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΣΧΑ 2022
17 ΑΠΡΙΛΙΟΥ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΒΑΪΩΝ
Ἀρχιερατική Θεία Λειτουργία στόν
Ἱερό Ναό Εἰσοδίων Θεοτόκου Κεφάλου 07:00 π.μ.
Ἀκολουθία τοῦ Νυμφίου-Ἀρχιερατική Χοροστασία στόν
Ἱερό Ναό Τιμίου Σταυροῦ πόλεως Κῶ 07:00 μ.μ.
18 ΑΠΡΙΛΙΟΥ ΜΕΓΑΛΗ ΔΕΥΤΕΡΑ
Λειτουργία Προηγιασμένων-Ἀρχιερατική Χοροστασία στόν
Ἱερό Ναό Ἁγίας Αἰκατερίνης Κῶ 07:00 π.μ.
Ἀκολουθία τοῦ Νυμφίου-Ἀρχιερατική Χοροστασία στόν
Ἱερό Ναό Ἁγίου Παύλου Λινοποτίου 07:00 μ.μ.
19 ΑΠΡΙΛΙΟΥ ΜΕΓΑΛΗ ΤΡΙΤΗ
Λειτουργία Προηγιασμένων-Ἀρχιερατική Χοροστασία στόν
Ἱερό Ναό Παναγίας Φανερωμένης πόλεως Κῶ 07:00 π.μ.
Ἀκολουθία τοῦ Νυμφίου-Ἀρχιερατική Χοροστασία στόν
Ἱερό Ναό Ἁγίου Παύλου πόλεως Κῶ 07:00 μ.μ.
20 ΑΠΡΙΛΙΟΥ ΜΕΓΑΛΗ ΤΕΤΑΡΤΗ
Λειτουργία Προηγιασμένων-Ἀρχιερατική Χοροστασία στόν
Ἱερό Ναό Ἁγίου Ἀθανασίου-Ἀρχαγγέλου Γαβριήλ Πλατανίου 07:00 π.μ.
Μυστήριο Ἱερό Εὐχελαίου-Ἀρχιερατική Χοροστασία στόν
Ἱερό Ναό Ἁγίου Πάντων Παραδεισίου Κῶ 05:00 μ.μ.
21 ΑΠΡΙΛΙΟΥ ΜΕΓΑΛΗ ΠΕΜΠΤΗ
Θεία Λειτουργία Μεγάλου Βασιλείου-Ἀρχιερατική Χοροστασία στήν
Ἱερά Μονή Ἁγίου Νεκταρίου 07:00 π.μ.
Ἀκολουθία Ἁγίων Παθῶν-Ἀρχιερατική Χοροστασία στόν
Ἱερό Ναό Θείας Ἀναλήψεως Ζηπαρίου 07:00 μ.μ.
22 ΑΠΡΙΛΙΟΥ ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ
Ἀκολουθία Μεγάλων Ὡρῶν καί Ἑσπερινός-Ἀρχιερατική Χοροστασία στόν
Ἱερό Ναό Ἁγίου Παύλου πόλεως Κῶ 10:00 π.μ.
Ἀκολουθία τοῦ Ἱεροῦ Ἐπιταφίου Ἀρχιερατική Χοροστασία στόν
Ἱερό Ναό Ἁγίου Παύλου πόλεως Κῶ 07:00 μ.μ.
Λιτάνευσις τοῦ Ἱεροῦ Ἐπιταφίου 09:30 μ.μ.
23 ΑΠΡΙΛΙΟΥ ΜΕΓΑ ΣΑΒΒΑΤΟ
Ἑσπερινός - Θεία Λειτουργία Μεγάλου Βασιλείου-Ἀρχιερατική Χοροστασία στόν
Ἱερό Ναό Τιμίου Σταυροῦ πόλεως Κῶ 07:00 π.μ.
24 ΑΠΡΙΛΙΟΥ ΚΥΡΙΑΚΗ ΑΓΙΟΥ ΠΑΣΧΑ
Ὄρθρος-Ἀρχιερατική Θεία Λειτουργία στόν
Ἱερό Ναό Τιμίου Σταυροῦ πόλεως Κῶ 11:00 μ.μ.
ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ ΠΡΩΙ 10:00 π.μ.
Ἔναρξη στό Ἱερό Μητροπολιτικό Παρεκκλήσιο Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου Κῶ
καί ἐν συνεχείᾳ πομπή πρός τόν Ἱερό Ναό Ἁγίου Παύλου πόλεως Κῶ,
ὅπου θά πραγματοποιηθῇ ἡ συνέχεια καί ἡ Ἀπόλυση τοῦ Ἑσπερινοῦ
ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ 24 ΑΠΡΙΛΙΟΥ ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΑΣΧΑ ΑΠΟΓΕΥΜΑ
Ἀρχιερατική Χοροστασία στόν
Ἱερό Ναό Ἁγίου Γεωργίου Πυλίου 07:00 μ.μ.
25 ΑΠΡΙΛΙΟΥ ΔΕΥΤΕΡΑ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ ΕΟΡΤΗ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ
Ἀρχιερατική Θεία Λειτουργία στόν
Ἱερό Παλαιό Μητροπολιτικό Ναό Ἁγίου Γεωργίου Κῶ (Ἀρρεναγωγείου) 07:00 π.μ.
Ἐπιμνημόσυνη Δέηση γιά τούς ἀπαγχονισθέντες στή Βουρρίνα ἀπό τά Γερμανικά Στρατεύματα Κατοχῆς
ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ
Οἱ Ἐθνοφύλακες Κῶ καί ἡ Ἱερά Μητρόπολις Κώου καί Νισύρου
σᾶς προσκαλοῦν
τό Σάββατο 16 Ἀπριλίου 2022 καί ὥρα 1.00 μ.μ.
στήν περιοχή τῆς Βουρρίνας,
πλησίον τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ὁσίας Μελοῦς,
ὅπου θά ψαλεῖ Ἐπιμνημόσυνη Δέηση, στό Ἡρῶο
πού ἔχει τοποθετηθεῖ στό σημεῖο τῆς σύλληψης,
γιά τούς Κώους πατριῶτες Θεόκριτο Β. Κώστογλου,
Ἀνεζούλα Γ. Πατάκου - Τρουμούχη καί Σταματία Θ. Περῆ
πού ἀπαγχονίσθηκαν στίς 16 Ἀπριλίου 1945
ἀπό τά Γερμανικά Στρατεύματα Κατοχῆς.
Κατά τή διάρκεια τῆς Τελετῆς εἶναι ὑποχρεωτική
ἡ χρήση μάσκας, ἡ τήρηση τῶν ἀποστάσεων
καί ὅλων τῶν μέτρων προστασίας
ἀπό τόν κορωνοϊό Covid - 19.
ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΘΝΟΦΥΛΑΚΗ Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
ΕΦΕΔΡΟΙ ΛΟΧΑΓΟΙ Ο ΚΩΟΥ καί ΝΙΣΥΡΟΥ
ΔΑΥΙΔ ΧΑΤΖΗΔΑΥΙΔ † ΝΑΘΑΝΑΗΛ
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΑΤΣΟΣ
Ἀνακοίνωση γιά τήν πανήγυρη τοῦ Ἱεροῦ Μητροπολιτικοῦ Παρεκκλησίου τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου στήν πόλη τῆς Κῶ
Ἡ Ἱερά Μητρόπολις Κώου καί Νισύρου ἀνακοινώνει ὅτι τήν 25η Μαρτίου πανηγυρίζει τό Ἱερό Μητροπολιτικό Παρεκκλήσιο τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου.
Τήν Πέμπτη 24 Μαρτίου, καί ὥρα 6.00 μ.μ.,
θά τελεσθεῖ Ἀρχιερατικός Ἑσπερινός χοροστατοῦντος τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ἀγκύρας κ.κ. Ἱερεμίου.
Τήν Παρασκευή 25 Μαρτίου, καί ὥρα 7.00 π.μ.,
ὁ Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας
κ. Ναθαναήλ θά χοροστατήσει κατά τόν Ὄρθρο καί θά τελέσει τή Θεία Λειτουργία.
Κατά τήν προσέλευση καί παραμονή τῶν πιστῶν ἐντός τοῦ Ἱεροῦ Παρεκκλησίου εἶναι ὑποχρεωτική ἡ χρήση μάσκας καί ἡ τήρηση ὅλων τῶν μέτρων προστασίας ἀπό τόν κορωνοϊό Covid-19.
Λόγος Κατηχητήριος ἐπὶ τῇ ἐνάρξει τῆς Ἁγίας καὶ Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς (2022)
ΛΟΓΟΣ ΚΑΤΗΧΗΤΗΡΙΟΣ
ΕΠΙ Τῌ ΕΝΑΡΞΕΙ
ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗΣ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΗΣ
+ Β Α Ρ Θ Ο Λ Ο Μ Α Ι Ο Σ
ΕΛΕῼ ΘΕΟΥ
ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ-ΝΕΑΣ ΡΩΜΗΣ
ΚΑΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ
ΠΑΝΤΙ Τῼ ΠΛΗΡΩΜΑΤΙ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ,
ΧΑΡΙΣ ΕΙΗ ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΗ
ΠΑΡΑ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ ΚΑΙ ΚΥΡΙΟΥ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ,
ΠΑΡ᾿ HΜΩΝ ΔΕ ΕΥΧΗ, ΕΥΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΣΥΓΧΩΡΗΣΙΣ
* * *
Τιμιώτατοι ἀδελφοί καί προσφιλέστατα τέκνα ἐν Κυρίῳ,
Δοξάζομεν τόν ἐν Τριάδι Θεόν, τόν ἀγαγόντα ἡμᾶς ἐν Ἐκκλησίᾳ καί πάλιν εἰς τήν πάνσεπτον καί εὐλογημένην περίοδον τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, εἰς τό στάδιον τῆς σωματικῆς καί πνευματικῆς γυμνασίας καί τῶν ἀσκητικῶν ἀγώνων, διά νά προετοιμασθῶμεν χριστοπρεπῶς καί νά πορευθῶμεν ἐν ταπεινώσει πρός τήν Ἁγίαν καί Μεγάλην Ἑβδομάδα καί τήν ζωηφόρον Ἀνάστασιν τοῦ Κυρίου.
Ἡ ἄσκησις δέν εἶναι, βεβαίως, χαρακτηριστικόν μόνον τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, οὔτε μόνον ὑπόθεσις καί καθῆκον τῶν μοναστῶν, οὔτε ἀποτέλεσμα ἔξωθεν ἐπιρροῶν ἐπί τοῦ χριστιανικοῦ ἤθους, παρείσακτον δηλαδή στοιχεῖον εἰς τήν εὐσέβειάν μας. Ὁ ἀσκητισμός ἀνήκει εἰς τόν πυρῆνα τῆς χριστιανικῆς ὑπάρξεως καί τῆς ζωῆς τῆς Ἐκκλησίας. Ἀποτελεῖ κλῆσιν τοῦ Χριστοῦ πρός τούς πιστούς καί μαρτυρίαν τῆς σωστικῆς παρουσίας Του εἰς τήν ζωήν μας. Δέν ἀπευθυνόμεθα οἱ πιστοί εἰς ἕνα Θεόν ἀπρόσωπον καί ἀπρόσιτον, ἀλλά εἰς τόν σαρκωθέντα Λόγον, τόν ἀποκαλύψαντα τήν ἀγάπην τοῦ Θεοῦ καί Πατρός καί τήν κοινωνίαν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, τό πλήρωμα τῆς χάριτος καί τῆς ἐλευθερίας. Ἐν τῇ ἐννοίᾳ ταύτῃ, ἡ πλήρης θείων εὐλογιῶν καί ἰδιαιτέρων βαθέων βιωμάτων Ἁγία καί Μεγάλη Τεσσαρακοστή, παραμένει δυναμική ἔκφρασις καί ἀποκάλυψις τοῦ πλούτου καί τῆς ἀληθείας συνόλου τῆς ἐκκλησιαστικῆς ζωῆς.
Τίποτε εἰς τήν ζωήν τῶν πιστῶν δέν εἶναι ἀποσπασματικόν καί αὐτοσκοπός. Ἡ ἐν Χριστῷ ζωή εἶναι ὁλιστική καί ἀδιαίρετος. Μετάνοια, ταπεινοφροσύνη, προσευχή, νηστεία, ἔργα εὐποιΐας, εἶναι ἀλληλένδετα καί προσανατολίζουν τόν πιστόν εἰς τήν Εὐχαριστίαν τῆς Ἐκκλησίας, τό ἐσχατολογικόν μυστήριον τῆς Βασιλείας. Οἱ ἀσκητικοί ἀγῶνες εἶναι ἡ ἀρχή, ἡ «στενή πύλη», ἡ ὁποία μᾶς ὁδηγεῖ εἰς τά Ἅγια τῶν Ἁγίων. Δέν ὑπάρχει εἰς τήν Παράδοσίν μας «ἄσκησις διά τήν ἄσκησιν». Ὁ ἀσκητισμός εἶναι πάντοτε πορεία, καί ὁλοκληρώνεται ὅταν ἐκκλησιαστικοποιηθῇ, ὅταν μᾶς ὁδηγήσῃ εἰς τήν κοινωνίαν τῶν Ἀχράντων Μυστηρίων, διά τῆς ὁποίας ἐνσωματωνόμεθα εἰς τήν κίνησιν τῆς Ἐκκλησίας πρός τά Ἔσχατα. Ὑπενθυμίζομεν τό παράδειγμα τῆς τιμωμένης κατά τήν Ε’ Κυριακήν τῶν Νηστειῶν Ὁσίας Μαρίας τῆς Αἰγυπτίας, ἡ ὁποία, μετά ἀπό τεσσαράκοντα ἔτη σκληρᾶς ἀσκήσεως καί ἀδιαλείπτου προσευχῆς, ἐπεδίωξε τήν μετάληψιν τοῦ Σώματος καί τοῦ Αἵματος τοῦ Χριστοῦ ἐκ τῶν χειρῶν τοῦ Ἁγίου Ζωσιμᾶ, ἐν ἐπιγνώσει ὅτι ἡ Θεία Κοινωνία εἶναι ἡ πηγή τῆς ζωῆς καί φάρμακον ἀθανασίας. Καί ἡ Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας (Κρήτη, 2016), ἡ ὁποία ἀπεκάλεσε τήν νηστείαν «μέγα πνευματικόν ἀγώνισμα» καί «τήν κατ᾿ ἐξοχήν ἔκφρασιν τοῦ ἀσκητικοῦ ἰδεώδους τῆς Ὀρθοδοξίας», τονίζει ὅτι «ἡ ἀληθής νηστεία ἀναφέρεται εἰς τήν καθ᾿ ὅλου ἐν Χριστῷ ζωήν τῶν πιστῶν καί κορυφοῦται διά τῆς συμμετοχῆς αὐτῶν εἰς τήν θείαν λατρείαν καί ἰδίᾳ εἰς τό μυστήριον τῆς Θείας Εὐχαριστίας» (Ἡ σπουδαιότης τῆς νηστείας καί ἡ τήρησις αὐτῆς σήμερον, § 1 καί 3).
Δέν νοεῖται Ὀρθόδοξος πνευματικότης ἄνευ μετοχῆς εἰς τήν Θείαν Εὐχαριστίαν, διά τῆς ὁποίας οἱ πιστοί καθιστάμεθα ἕν σῶμα, κοινωνία προσώπων, κοινότης ζωῆς, μέτοχοι τῆς «κοινῆς σωτηρίας» ἐν τῷ Σωτῆρι Χριστῷ, ὁ ὁποῖος εἶναι «κοινόν ἀγαθόν». Οὕτω ἡ νηστεία εἶναι ὑποταγή καί ὑπακοή εἰς τόν κανόνα τῆς Ἐκκλησίας, κοινοτική ἐμπειρία. Ἡ Ἁγία καί Μεγάλη Τεσσαρακοστή εἶναι πρόσκλησις νά ἀνακαλύψωμεν τήν Ἐκκλησίαν ὡς τόπον καί τρόπον ἁγιασμοῦ καί ἁγιότητος, ὡς πρόγευσιν καί εἰκόνα τῆς ἐκπάγλου φωτοχυσίας, τῆς πληρότητος ζωῆς καί τῆς πεπληρωμένης χαρᾶς τῆς ἐσχατολογικῆς Βασιλείας. Βιωματικῶς καί θεολογικῶς εἶναι ἀδύνατον νά κατανοήσωμεν τό πνεῦμα τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, ἐάν δέν τήν θεωρήσωμεν ὡς πορείαν πρός τό Πάσχα. Καθ᾽ὅλην τήν περίοδον τῆς νηστείας διασώζεται μία «πασχαλινή ἀντίληψις» διά τήν ζωήν. Ὁ σκυθρωπός ἀσκητισμός εἶναι κακή ἀλλοίωσις τοῦ χριστιανικοῦ βιώματος, λήθη τῆς ἐλθούσης χάριτος καί τῆς ἐρχομένης Βασιλείας, ζωή «σάν νά μήν ἦλθε ποτέ ὁ Χριστός», χωρίς τήν προσδοκία τῆς «ἀναστάσεως τῶν νεκρῶν» καί τῆς «ζωῆς τοῦ μέλλοντος αἰῶνος».
Αὐτό τό πνεῦμα ἐνεσάρκωνεν ἡ πρό τοῦ Πάσχα νηστεία καί εἰς τήν ἀρχαίαν Ἐκκλησίαν, ὡς καιρός προετοιμασίας τῶν κατηχουμένων διά τό Ἅγιον Βάπτισμα κατά τήν Θείαν Λειτουργίαν τῆς Ἀναστάσεως. Καί ὅταν, ἀργότερα, ὁ κατηχητικός χαρακτήρ τῆς περιόδου τῆς νηστείας αὐτῆς ἀντικατεστάθη ἀπό τό ἦθος τῆς μετανοίας, διεσώθη καί παραμένει ὡς ὑπαρξιακόν ὑπόβαθρον ἡ βίωσις τῆς «μετανοίας» ὡς «δευτέρου βαπτίσματος», τό ὁποῖον μᾶς ὁδηγεῖ ἐκ νέου εἰς τήν πασχάλιον εὐχαριστιακήν πληρότητα τῆς ἐκκλησιαστικῆς ζωῆς, εἰς τόν οἶκον τοῦ Πατρός, εἰς τήν κοινωνίαν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Καί ἐδῶ ἡ «ἄρσις τοῦ σταυροῦ» ἀποτελεῖ ὁδόν πρός τήν ἀνεκλάλητον χαράν τῆς Ἀναστάσεως.
Τόν ἰδικόν του βαρύν Σταυρόν αἴρει κατά τάς ἡμέρας αὐτάς ὁ εὐσεβής Οὐκρανικός λαός, ὑφιστάμενος τά ἀνείπωτα δεινά ἑνός ἀπροκλήτου καί παραλόγου ἐπιθετικοῦ πολέμου, ὁ ὁποῖος σκορπᾷ τόν πόνον καί τόν θάνατον. Συμπάσχοντες μετά τῶν δοκιμαζομένων ἀδελφῶν καί τέκνων ἡμῶν, ἐντείνομεν τάς δεήσεις μας πρός τόν Κύριον τοῦ ἐλέους καί Θεόν τῆς εἰρήνης ὑπέρ ἀμέσου καταπαύσεως τοῦ πυρός καί ἐπικρατήσεως τῆς δικαιοσύνης καί τῆς εἰρήνης, αἱ ὁποῖαι εἶναι πρόγευσις τῆς πεπληρωμένης χαρᾶς τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ.
Αὐτήν τήν σωτηριώδη ἀλήθειαν τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως, εὐσεβείας καί πνευματικότητος προβάλλει καί τό γεγονός τοῦ καθαγιασμοῦ τοῦ Ἁγίου Μύρου, τό ὁποῖον, χάριτι Θεοῦ, θά τελέσωμεν ἐφέτος τήν Μεγάλην Ἑβδομάδα εἰς τό καθ᾿ ἡμᾶς Ἱερόν Κέντρον. Τό εὐλογημένον «θεουργικότατον» ἔλαιον αὐτῆς τῆς «Εὐχαριστίας τοῦ Μύρου» μεταδίδει διά τοῦ Μυστηρίου τοῦ Χρίσματος τάς ποικίλας δωρεάς καί τά πολυειδῆ χαρίσματα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος εἰς τόν νεοφώτιστον «οὐρανοπολίτην», πρός κραταίωσιν αὐτοῦ εἰς τό μετέχειν εἰς τήν ζωήν τῆς Ἐκκλησίας μέ ἀπαρχήν τήν κοινωνίαν τῶν Ἀχράντων Μυστηρίων, καί εἰς ἔνθεον παρουσίαν καί μαρτυρίαν περί τῆς δωρεᾶς τῆς χάριτος καί τῆς ἐν ἡμῖν ἐλπίδος ἐν τῷ κόσμῳ. Ὁ χαρακτήρ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ὡς «δυνάμεως κοινωνίας» ἀναδεικνύεται καί εἰς τόν τρόπον παρασκευῆς τοῦ Ἁγίου Μύρου διά τῆς ἐψήσεως συστατικῶν, προσφερομένων ὑπό τῶν κατά τόπους Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν, ἀλλά καί εἰς τόν τόπον καί τόν χρόνον εὐλογίας του ἐντός τῆς εὐχαριστιακῆς Συνάξεως, ἀμέσως μετά τόν καθαγιασμόν τῶν Τιμίων Δώρων, ἐξ ἴσου δέ καί εἰς τάς ἄλλας ἐκκλησιαστικάς χρήσεις τοῦ Ἁγίου Μύρου, ὡς ἡ χρῖσις προσερχομένων εἰς τήν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν ἑτεροδόξων καί πεπτωκότων, εἰς τά ἐγκαίνια ναῶν, εἰς τήν καθιέρωσιν Ἁγίων Τραπεζῶν, Ἀντιμηνσίων καί ἀλλαχοῦ.
Μέ αὐτά τά αἰσθήματα, εὐχόμενοι εὔδρομον τό τῆς νηστείας στάδιον καί ἀνεμπόδιστον τήν δολιχοδρομίαν πρός τό Πάσχα τοῦ Κυρίου, ἐπικαλούμεθα ἐφ᾿ ὑμᾶς, τούς τιμιωτάτους ἐν Χριστῷ ἀδελφούς καί τά ἀνά τήν οἰκουμένην τέκνα τῆς Μητρός Κωνσταντινουπολίτιδος Ἐκκλησίας, τήν ζείδωρον χάριν καί τό μέγα ἔλεος τοῦ ἀεί εὐλογοῦντος τά ἀσκητικά κατορθώματα τοῦ λαοῦ Αὐτοῦ Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ.
Ἁγία καί Μεγάλη Τεσσαρακοστή ,βκβ´
† Ὁ Κωνσταντινουπόλεως
διάπυρος πρός Θεόν εὐχέτης πάντων ὑμῶν
Λόγος Κατηχητήριος ἐπὶ τῇ ἐνάρξει τῆς Ἁγίας καὶ Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς (2022)
ΛΟΓΟΣ ΚΑΤΗΧΗΤΗΡΙΟΣ
ΕΠΙ Τῌ ΕΝΑΡΞΕΙ
ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗΣ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΗΣ
+ Β Α Ρ Θ Ο Λ Ο Μ Α Ι Ο Σ
ΕΛΕῼ ΘΕΟΥ
ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ - ΝΕΑΣ ΡΩΜΗΣ
ΚΑΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ
ΠΑΝΤΙ Τῼ ΠΛΗΡΩΜΑΤΙ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ,
ΧΑΡΙΣ ΕΙΗ ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΗ
ΠΑΡΑ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ ΚΑΙ ΚΥΡΙΟΥ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ,
ΠΑΡ᾿ HΜΩΝ ΔΕ ΕΥΧΗ, ΕΥΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΣΥΓΧΩΡΗΣΙΣ
* * *
Τιμιώτατοι ἀδελφοί καί προσφιλέστατα τέκνα ἐν Κυρίῳ,
Δοξάζομεν τόν ἐν Τριάδι Θεόν, τόν ἀγαγόντα ἡμᾶς ἐν Ἐκκλησίᾳ καί πάλιν εἰς τήν πάνσεπτον καί εὐλογημένην περίοδον τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, εἰς τό στάδιον τῆς σωματικῆς καί πνευματικῆς γυμνασίας καί τῶν ἀσκητικῶν ἀγώνων, διά νά προετοιμασθῶμεν χριστοπρεπῶς καί νά πορευθῶμεν ἐν ταπεινώσει πρός τήν Ἁγίαν καί Μεγάλην Ἑβδομάδα καί τήν ζωηφόρον Ἀνάστασιν τοῦ Κυρίου.
Ἡ ἄσκησις δέν εἶναι, βεβαίως, χαρακτηριστικόν μόνον τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, οὔτε μόνον ὑπόθεσις καί καθῆκον τῶν μοναστῶν, οὔτε ἀποτέλεσμα ἔξωθεν ἐπιρροῶν ἐπί τοῦ χριστιανικοῦ ἤθους, παρείσακτον δηλαδή στοιχεῖον εἰς τήν εὐσέβειάν μας. Ὁ ἀσκητισμός ἀνήκει εἰς τόν πυρῆνα τῆς χριστιανικῆς ὑπάρξεως καί τῆς ζωῆς τῆς Ἐκκλησίας. Ἀποτελεῖ κλῆσιν τοῦ Χριστοῦ πρός τούς πιστούς καί μαρτυρίαν τῆς σωστικῆς παρουσίας Του εἰς τήν ζωήν μας. Δέν ἀπευθυνόμεθα οἱ πιστοί εἰς ἕνα Θεόν ἀπρόσωπον καί ἀπρόσιτον, ἀλλά εἰς τόν σαρκωθέντα Λόγον, τόν ἀποκαλύψαντα τήν ἀγάπην τοῦ Θεοῦ καί Πατρός καί τήν κοινωνίαν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, τό πλήρωμα τῆς χάριτος καί τῆς ἐλευθερίας. Ἐν τῇ ἐννοίᾳ ταύτῃ, ἡ πλήρης θείων εὐλογιῶν καί ἰδιαιτέρων βαθέων βιωμάτων Ἁγία καί Μεγάλη Τεσσαρακοστή, παραμένει δυναμική ἔκφρασις καί ἀποκάλυψις τοῦ πλούτου καί τῆς ἀληθείας συνόλου τῆς ἐκκλησιαστικῆς ζωῆς.
Τίποτε εἰς τήν ζωήν τῶν πιστῶν δέν εἶναι ἀποσπασματικόν καί αὐτοσκοπός. Ἡ ἐν Χριστῷ ζωή εἶναι ὁλιστική καί ἀδιαίρετος. Μετάνοια, ταπεινοφροσύνη, προσευχή, νηστεία, ἔργα εὐποιΐας, εἶναι ἀλληλένδετα καί προσανατολίζουν τόν πιστόν εἰς τήν Εὐχαριστίαν τῆς Ἐκκλησίας, τό ἐσχατολογικόν μυστήριον τῆς Βασιλείας. Οἱ ἀσκητικοί ἀγῶνες εἶναι ἡ ἀρχή, ἡ «στενή πύλη», ἡ ὁποία μᾶς ὁδηγεῖ εἰς τά Ἅγια τῶν Ἁγίων. Δέν ὑπάρχει εἰς τήν Παράδοσίν μας «ἄσκησις διά τήν ἄσκησιν». Ὁ ἀσκητισμός εἶναι πάντοτε πορεία, καί ὁλοκληρώνεται ὅταν ἐκκλησιαστικοποιηθῇ, ὅταν μᾶς ὁδηγήσῃ εἰς τήν κοινωνίαν τῶν Ἀχράντων Μυστηρίων, διά τῆς ὁποίας ἐνσωματωνόμεθα εἰς τήν κίνησιν τῆς Ἐκκλησίας πρός τά Ἔσχατα. Ὑπενθυμίζομεν τό παράδειγμα τῆς τιμωμένης κατά τήν Ε’ Κυριακήν τῶν Νηστειῶν Ὁσίας Μαρίας τῆς Αἰγυπτίας, ἡ ὁποία, μετά ἀπό τεσσαράκοντα ἔτη σκληρᾶς ἀσκήσεως καί ἀδιαλείπτου προσευχῆς, ἐπεδίωξε τήν μετάληψιν τοῦ Σώματος καί τοῦ Αἵματος τοῦ Χριστοῦ ἐκ τῶν χειρῶν τοῦ Ἁγίου Ζωσιμᾶ, ἐν ἐπιγνώσει ὅτι ἡ Θεία Κοινωνία εἶναι ἡ πηγή τῆς ζωῆς καί φάρμακον ἀθανασίας. Καί ἡ Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας (Κρήτη, 2016), ἡ ὁποία ἀπεκάλεσε τήν νηστείαν «μέγα πνευματικόν ἀγώνισμα» καί «τήν κατ᾿ ἐξοχήν ἔκφρασιν τοῦ ἀσκητικοῦ ἰδεώδους τῆς Ὀρθοδοξίας», τονίζει ὅτι «ἡ ἀληθής νηστεία ἀναφέρεται εἰς τήν καθ᾿ ὅλου ἐν Χριστῷ ζωήν τῶν πιστῶν καί κορυφοῦται διά τῆς συμμετοχῆς αὐτῶν εἰς τήν θείαν λατρείαν καί ἰδίᾳ εἰς τό μυστήριον τῆς Θείας Εὐχαριστίας» (Ἡ σπουδαιότης τῆς νηστείας καί ἡ τήρησις αὐτῆς σήμερον, § 1 καί 3).
Δέν νοεῖται Ὀρθόδοξος πνευματικότης ἄνευ μετοχῆς εἰς τήν Θείαν Εὐχαριστίαν, διά τῆς ὁποίας οἱ πιστοί καθιστάμεθα ἕν σῶμα, κοινωνία προσώπων, κοινότης ζωῆς, μέτοχοι τῆς «κοινῆς σωτηρίας» ἐν τῷ Σωτῆρι Χριστῷ, ὁ ὁποῖος εἶναι «κοινόν ἀγαθόν». Οὕτω ἡ νηστεία εἶναι ὑποταγή καί ὑπακοή εἰς τόν κανόνα τῆς Ἐκκλησίας, κοινοτική ἐμπειρία. Ἡ Ἁγία καί Μεγάλη Τεσσαρακοστή εἶναι πρόσκλησις νά ἀνακαλύψωμεν τήν Ἐκκλησίαν ὡς τόπον καί τρόπον ἁγιασμοῦ καί ἁγιότητος, ὡς πρόγευσιν καί εἰκόνα τῆς ἐκπάγλου φωτοχυσίας, τῆς πληρότητος ζωῆς καί τῆς πεπληρωμένης χαρᾶς τῆς ἐσχατολογικῆς Βασιλείας. Βιωματικῶς καί θεολογικῶς εἶναι ἀδύνατον νά κατανοήσωμεν τό πνεῦμα τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, ἐάν δέν τήν θεωρήσωμεν ὡς πορείαν πρός τό Πάσχα. Καθ᾽ὅλην τήν περίοδον τῆς νηστείας διασώζεται μία «πασχαλινή ἀντίληψις» διά τήν ζωήν. Ὁ σκυθρωπός ἀσκητισμός εἶναι κακή ἀλλοίωσις τοῦ χριστιανικοῦ βιώματος, λήθη τῆς ἐλθούσης χάριτος καί τῆς ἐρχομένης Βασιλείας, ζωή «σάν νά μήν ἦλθε ποτέ ὁ Χριστός», χωρίς τήν προσδοκία τῆς «ἀναστάσεως τῶν νεκρῶν» καί τῆς «ζωῆς τοῦ μέλλοντος αἰῶνος».
Αὐτό τό πνεῦμα ἐνεσάρκωνεν ἡ πρό τοῦ Πάσχα νηστεία καί εἰς τήν ἀρχαίαν Ἐκκλησίαν, ὡς καιρός προετοιμασίας τῶν κατηχουμένων διά τό Ἅγιον Βάπτισμα κατά τήν Θείαν Λειτουργίαν τῆς Ἀναστάσεως. Καί ὅταν, ἀργότερα, ὁ κατηχητικός χαρακτήρ τῆς περιόδου τῆς νηστείας αὐτῆς ἀντικατεστάθη ἀπό τό ἦθος τῆς μετανοίας, διεσώθη καί παραμένει ὡς ὑπαρξιακόν ὑπόβαθρον ἡ βίωσις τῆς «μετανοίας» ὡς «δευτέρου βαπτίσματος», τό ὁποῖον μᾶς ὁδηγεῖ ἐκ νέου εἰς τήν πασχάλιον εὐχαριστιακήν πληρότητα τῆς ἐκκλησιαστικῆς ζωῆς, εἰς τόν οἶκον τοῦ Πατρός, εἰς τήν κοινωνίαν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Καί ἐδῶ ἡ «ἄρσις τοῦ σταυροῦ» ἀποτελεῖ ὁδόν πρός τήν ἀνεκλάλητον χαράν τῆς Ἀναστάσεως.
Τόν ἰδικόν του βαρύν Σταυρόν αἴρει κατά τάς ἡμέρας αὐτάς ὁ εὐσεβής Οὐκρανικός λαός, ὑφιστάμενος τά ἀνείπωτα δεινά ἑνός ἀπροκλήτου καί παραλόγου ἐπιθετικοῦ πολέμου, ὁ ὁποῖος σκορπᾷ τόν πόνον καί τόν θάνατον. Συμπάσχοντες μετά τῶν δοκιμαζομένων ἀδελφῶν καί τέκνων ἡμῶν, ἐντείνομεν τάς δεήσεις μας πρός τόν Κύριον τοῦ ἐλέους καί Θεόν τῆς εἰρήνης ὑπέρ ἀμέσου καταπαύσεως τοῦ πυρός καί ἐπικρατήσεως τῆς δικαιοσύνης καί τῆς εἰρήνης, αἱ ὁποῖαι εἶναι πρόγευσις τῆς πεπληρωμένης χαρᾶς τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ.
Αὐτήν τήν σωτηριώδη ἀλήθειαν τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως, εὐσεβείας καί πνευματικότητος προβάλλει καί τό γεγονός τοῦ καθαγιασμοῦ τοῦ Ἁγίου Μύρου, τό ὁποῖον, χάριτι Θεοῦ, θά τελέσωμεν ἐφέτος τήν Μεγάλην Ἑβδομάδα εἰς τό καθ᾿ ἡμᾶς Ἱερόν Κέντρον. Τό εὐλογημένον «θεουργικότατον» ἔλαιον αὐτῆς τῆς «Εὐχαριστίας τοῦ Μύρου» μεταδίδει διά τοῦ Μυστηρίου τοῦ Χρίσματος τάς ποικίλας δωρεάς καί τά πολυειδῆ χαρίσματα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος εἰς τόν νεοφώτιστον «οὐρανοπολίτην», πρός κραταίωσιν αὐτοῦ εἰς τό μετέχειν εἰς τήν ζωήν τῆς Ἐκκλησίας μέ ἀπαρχήν τήν κοινωνίαν τῶν Ἀχράντων Μυστηρίων, καί εἰς ἔνθεον παρουσίαν καί μαρτυρίαν περί τῆς δωρεᾶς τῆς χάριτος καί τῆς ἐν ἡμῖν ἐλπίδος ἐν τῷ κόσμῳ. Ὁ χαρακτήρ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ὡς «δυνάμεως κοινωνίας» ἀναδεικνύεται καί εἰς τόν τρόπον παρασκευῆς τοῦ Ἁγίου Μύρου διά τῆς ἐψήσεως συστατικῶν, προσφερομένων ὑπό τῶν κατά τόπους Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν, ἀλλά καί εἰς τόν τόπον καί τόν χρόνον εὐλογίας του ἐντός τῆς εὐχαριστιακῆς Συνάξεως, ἀμέσως μετά τόν καθαγιασμόν τῶν Τιμίων Δώρων, ἐξ ἴσου δέ καί εἰς τάς ἄλλας ἐκκλησιαστικάς χρήσεις τοῦ Ἁγίου Μύρου, ὡς ἡ χρῖσις προσερχομένων εἰς τήν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν ἑτεροδόξων καί πεπτωκότων, εἰς τά ἐγκαίνια ναῶν, εἰς τήν καθιέρωσιν Ἁγίων Τραπεζῶν, Ἀντιμηνσίων καί ἀλλαχοῦ.
Μέ αὐτά τά αἰσθήματα, εὐχόμενοι εὔδρομον τό τῆς νηστείας στάδιον καί ἀνεμπόδιστον τήν δολιχοδρομίαν πρός τό Πάσχα τοῦ Κυρίου, ἐπικαλούμεθα ἐφ᾿ ὑμᾶς, τούς τιμιωτάτους ἐν Χριστῷ ἀδελφούς καί τά ἀνά τήν οἰκουμένην τέκνα τῆς Μητρός Κωνσταντινουπολίτιδος Ἐκκλησίας, τήν ζείδωρον χάριν καί τό μέγα ἔλεος τοῦ ἀεί εὐλογοῦντος τά ἀσκητικά κατορθώματα τοῦ λαοῦ Αὐτοῦ Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ.
Ἁγία καί Μεγάλη Τεσσαρακοστή ,βκβ´
† Ὁ Κωνσταντινουπόλεως
διάπυρος πρός Θεόν εὐχέτης πάντων ὑμῶν
Πρόγραμμα πανηγύρεως τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Παναγίας τῶν Καστριανῶν στὸ Παλαιὸ Πυλὶ
Γνωρίζουμε στοὺς εὐσεβεῖς Χριστιανοὺς ὅτι
στὶς 2 Φεβρουαρίου, ἑορτὴ τῆς Ὑπαπαντῆς
τοῦ Κυρίου, πανηγυρίζει ὁ Ἱερὸς Ναὸς τῆς
Ἱερᾶς Μονῆς Παναγίας
τῶν Καστριανῶν στὸ Παλαιὸ Πυλί.
Στὶς 5.00 τὸ ἀπόγευμα τῆς
Τρίτης 1ης Φεβρουαρίου
θὰ τελεσθεῖ
Μέγας Ἀρχιερατικὸς Ἑσπερινός.
Τὸ πρωὶ τῆς Τετάρτης 2ας Φεβρουαρίου
θὰ τελεσθεῖ Ἀρχιερατικὴ Θεία Λειτουργία.
Ἀπαραίτητη ἡ τήρηση ὅλων τῶν μέτρων
γιὰ προστασία ἀπὸ τὸν Covid-19.
Τὸ παρὸν ἔχει θέση προσκλήσεως
Εὐχές τοῦ Σεβασμιωτάτου πρός τούς Ἐκπαιδευτικούς τῆς Κῶ καί τῆς Νισύρου γιὰ τὴν ἑορτὴ τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν
Ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κώου καὶ Νισύρου κ. Ναθαναήλ, ἀπηύθυνε γιὰ τὴν Ἑορτὴ τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν, προστατῶν τῶν Γραμμάτων καί τῆς Παιδείας, πρός ὅλους τούς Ἐκπαιδευτικούς τῆς Κῶ καὶ τῆς Νισύρου τὴν ἀκόλουθη ἐπιστολή:
Ἀγαπητὲς φίλες καὶ φίλοι ἐκπαιδευτικοί,
Κάθε χρόνο, στὶς 30 Ἰανουαρίου τιμᾶμε μὲ εὐγνωμοσύνη τοὺς τρεῖς σοφοὺς Ἁγίους Ἱεράρχες, τὸν Μέγα Βασίλειο, Ἀρχιεπίσκοπο Καισαρείας τῆς Καππαδοκίας, τὸν Ἅγιο Γρηγόριο Θεολόγο καὶ τὸν Ἅγιο Ἰωάννη Χρυσόστομο, Ἀρχιεπισκόπους Κωνσταντινουπόλεως, γιὰ ὅσα προσέφεραν στὸν ἄνθρωπο καὶ στὸν πολιτισμό. Ἦταν, εἶναι καὶ θὰ παραμείνουν προστάτες τῶν γραμμάτων καὶ τῆς ἐκπαιδεύσεως, πρότυπα ἁγιότητας, αὐταπάρνησης, κοινωνικῆς προσφορᾶς, ἀγάπης πρὸς τὸν συνάνθρωπο, καλλιέργειας τῆς ἐπιστημονικῆς γνώσης καὶ ἀσκητικοῦ βίου. Ἡ προσφορά τους δὲν βρίσκεται μόνο στὰ συγγράμματά τους, τὰ ὁποῖα συγκαταλέγονται ἀνάμεσα στὰ κορυφαῖα ἔργα τῆς παγκόσμιας γραμματείας, ἀλλὰ στὸ ὅτι ὅσα δίδαξαν καὶ ἔγραψαν τὰ ἔκαναν πράξη μὲ τὴ ζωὴ καὶ τὸ καθημερινὸ παράδειγμά τους.
Ἀγαπητὲς φίλες καὶ φίλοι,
Πηγαία καὶ καρδιακὴ εἶναι ἡ εὐγνωμοσύνη μας πρὸς ὅλους Ἐσᾶς, τοὺς ἐκπαιδευτικοὺς ποὺ ὑπηρετεῖτε καὶ ζεῖτε στὴν Κῶ καὶ στὴ Νίσυρο, εἴτε ἐργάζεστε στὴ δημόσια Πρωτοβάθμια καὶ Δευτεροβάθμια Ἐκπαίδευση εἴτε δραστηριοποιεῖστε στὸν ἰδιωτικὸ ἐκπαιδευτικὸ χῶρο εἴτε ἔχετε ἀφυπηρετήσει, γιὰ ὅσα μᾶς προσφέρατε καὶ συνεχίζετε νὰ μᾶς προσφέρετε.
Τὸ ὅτι καὶ ἐφέτος δὲν μποροῦμε νὰ Σᾶς εὐχαριστήσουμε διὰ ζώσης δὲν μᾶς ἐμποδίζει νὰ ἀπευθύνουμε θερμότατες, ἀπὸ καρδίας, εὐχαριστίες πρὸς κάθε ἐκπαιδευτικὸ ποὺ μὲ πολὺ κόπο καὶ ἀφάνταστο μόχθο μεταφέρει τὴ σύγχρονη γνώση καὶ τὴν πλούσια παράδοσή μας στὰ παιδιὰ καὶ στοὺς νέους, τοὺς ἐνισχύει μὲ πίστη στὸν Θεὸ καὶ τοὺς ἐμπνέει μὲ ἀγάπη πρὸς τὴν Πατρίδα.
Ἂς Σᾶς ἔχει ὁ Θεὸς καλά! Ἂς Σᾶς χαρίζει τὸ ἀγαθὸ τῆς ὑγείας στὶς δύσκολες ἡμέρες ποὺ διανύουμε! Ἂς Σᾶς στηρίζει σὲ κάθε ἀγαθὴ προσπάθεια καὶ ἂς εἶναι ὁδηγὸς καὶ συμπαραστάτης σὲ κάθε βῆμα Σας, ὅπως ἐπίσης καὶ στοὺς νέους μας καὶ στὶς οἰκογένειές τους, ποὺ κοπιάζουν καὶ ἀγωνίζονται πλάι Σας.
Χρόνια Πολλὰ Εὐλογημένα καὶ Εὐφρόσυνα!
Μὲ ἀγάπη ἀνυπόκριτη
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† Ο ΚΩΟΥ ΚΑΙ ΝΙΣΥΡΟΥ ΝΑΘΑΝΑΗΛ
Πατριαρχικὴ Ἀπόδειξις ἐπί τοῖς Χριστουγέννοις (2021)
+ Β Α Ρ Θ Ο Λ Ο Μ Α Ι Ο Σ
ΕΛΕῼ ΘΕΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ – ΝΕΑΣ ΡΩΜΗΣ
ΚΑΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ
ΠΑΝΤΙ Τῼ ΠΛΗΡΩΜΑΤΙ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ
ΧΑΡΙΝ, ΕΛΕΟΣ ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΗΝ
ΠΑΡΑ ΤΟΥ ΕΝ ΒΗΘΛΕΕΜ ΓΕΝΝΗΘΕΝΤΟΣ ΣΩΤΗΡΟΣ ΧΡΙΣΤΟΥ
* * *
Ἀδελφοί συλλειτουργοί καί εὐλογημένα τέκνα,
Φθάσαντες καί πάλιν εἰς τήν πάμφωτον ἑορτήν τῆς κατά σάρκα Γεννήσεως τοῦ ἐπισκεψαμένου ἡμᾶς ἐξ ὕψους Σωτῆρος Χριστοῦ, δοξάζομεν ἐν ψαλμοῖς καί ὕμνοις τό ὑπερουράνιον ὄνομα Αὐτοῦ. Ἡ Ἐνανθρώπησις τοῦ προαιωνίου Λόγου τοῦ Θεοῦ εἶναι «τῆς σωτηρίας ἡμῶν τὸ κεφάλαιον», τό ὑπέρλογον «ἀεὶ μυστήριον» τῆς θεανθρωπίνης κοινωνίας. Ὁ Θεός, ὡς λέγει μέ ὑπέροχον τρόπον ὁ Ἅγιος Μάξιμος ὁ Ὁμολογητής, «ὡς φιλάνθρωπος ἐκ τῆς ἀνθρώπου οὐσίας ἀληθῶς ἄνθρωπος γεγονώς, τὸν τοῦ πῶς ἄνθρωπος γέγονε τρόπον μένει διὰ παντὸς ἔχων ἀνέκφαντον· ὑπὲρ ἄνθρωπον γὰρ γέγονεν ἄνθρωπος»[1].
Ἡ θεία Ἐνσάρκωσις, ὁμοῦ μετά τῆς φανερώσεως τῆς ἀληθείας περί τοῦ Θεοῦ, ἀποκαλύπτει καί τήν ἀλήθειαν καί τόν τελικόν προορισμόν τοῦ ἀνθρώπου, τήν κατά χάριν θέωσιν. Θεολογικώτατα, ὁ Ἅγιος Νικόλαος Καβάσιλας διακηρύσσει ὅτι ὁ Χριστός «τὸν ἀληθινὸν ἄνθρωπον καὶ τέλειον πρῶτος καὶ μόνος ἔδειξεν»[2]. Ἔκτοτε, ὁ τιμῶν τόν Θεόν ὀφείλει νά σέβεται καί τόν ἄνθρωπον, καί ὁ ὑποτιμῶν τόν ἄνθρωπον ἀσεβεῖ πρός τόν Θεόν, τόν προσλαβόντα τήν ἡμετέραν φύσιν. Ἐν Χριστῷ, ὁ λόγος τῆς θεολογίας περί τοῦ Θεοῦ εἶναι ἐν ταὐτῷ καί λόγος περί τοῦ ἀνθρώπου. Ἡ ἔνσαρκος Θεία Οἰκονομία ἀναιρεῖ ὁριστικῶς τήν εἰκόνα τοῦ Θεοῦ ὡς δυνάστου, τιμωροῦ καί ἀντιπάλου τοῦ ἀνθρώπου. Ὁ Χριστός εἶναι πανταχοῦ, πάντοτε καί ἐν παντί ἡ ἄρνησις τῆς ἀρνήσεως τοῦ ἀνθρώπου καί ὁ ὑπερασπιστής τῆς ἐλευθερίας του. Ἡ ζωή τῆς Ἐκκλησίας, ὡς ἡ σάρξ τήν ὁποίαν ἀνέλαβεν ὁ ἐνανθρωπήσας Υἱός καί Λόγος τοῦ Θεοῦ[3], ἐκπροσωπεῖ, ἐκφράζει καί διακονεῖ αὐτό τό πανσωστικόν μυστήριον τῆς θεανθρωπινότητος.
Μέ λάβαρον τήν ἐν Χριστῷ «ἄλλην πλᾶσιν» τοῦ ἀνθρώπου καί τήν ἀνακαίνισιν συμπάσης τῆς κτίσεως, ἡ Ἐκκλησία δίδει καί σήμερον τήν καλήν μαρτυρίαν ἔναντι ὅλων τῶν ἐξελίξεων, αἱ ὁποῖαι ἀπειλοῦν τήν ἱερότητα τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου καί τήν ἀκεραιότητα τῆς δημιουργίας, βιοῦσα καί κηρύττουσα τήν ἀλήθειαν τῆς γνησίας πνευματικῆς ζωῆς καί τόν πολιτισμόν τῆς ἀγάπης καί τῆς ἀλληλεγγύης. Διδοῦσα λόγον «περὶ τῆς ἐν ἡμῖν ἐλπίδος»[4], οὐδόλως θεωρεῖ τόν σύγχρονον πολιτισμόν ὡς τήν νέαν ἁμαρτόζωον Νινευί, ἐπικαλουμένη ὡς ὁ Ἰωνᾶς τήν θείαν μῆνιν ἐπ᾿ αὐτόν καί τόν ἀφανισμόν του, ἀλλά ἀγωνίζεται διά τήν ἐν Χριστῷ μεταμόρφωσιν αὐτοῦ. Ἀπαιτεῖται εἰς τήν ἐποχήν μας ποιμαντική φαντασία, διάλογος ὄχι ἀντίλογος, μετοχή ὄχι ἀποχή, συγκεκριμένη πρᾶξις ὄχι ἀπόκοσμος θεωρία, δημιουργική πρόσληψις ὄχι γενική ἀπόρριψις. Ὅλα αὐτά δέν λειτουργοῦν εἰς βάρος τῆς πνευματικότητος καί τῆς λατρευτικῆς ζωῆς, ἀλλά ἀναδεικνύουν τήν ἀδιάσπαστον ἑνότητα τῆς λεγομένης «καθέτου» καί «ὁριζοντίου» διαστάσεως τῆς ἐκκλησιαστικῆς παρουσίας καί μαρτυρίας. Πιστότης εἰς τήν παράδοσιν τῆς Ἐκκλησίας δέν εἶναι ἐγκλωβισμός εἰς τό παρελθόν, ἀλλά ἀξιοποίησις τῆς πείρας τοῦ παρελθόντος προσφυῶς ἐν τῷ παρόντι.
Καί κατά τό παριππεῦον ἔτος, ἡ πανδημία τοῦ κορωνοϊοῦ Covid – 19 ἐταλάνισε τήν ἀνθρωπότητα. Δοξάζομεν τόν Θεόν τοῦ ἐλέους, τόν κρατύναντα τούς εἰδικούς ἐπιστήμονας εἰς τήν ἀνάπτυξιν ἀποτελεσματικῶν ἐμβολίων καί ἄλλων φαρμάκων διά τήν ἀντιμετώπισιν τῆς κρίσεως καί καλοῦμεν ὅσους πιστούς δέν ἔχουν ἀκόμη ἐμβολιασθῆ νά τό πράξουν, πάντας δέ νά ἀκολουθοῦν τά προτεινόμενα ὑπό τῶν ὑγειονομικῶν ἀρχῶν μέτρα προστασίας. Ἡ ἐπιστήμη, ἐφ᾿ ὅσον λειτουργεῖ ὡς διάκονος τοῦ ἀνθρώπου, εἶναι πολύτιμον δῶρον τοῦ Θεοῦ. Ὀφείλομεν νά δεχώμεθα εὐγνωμόνως τό δῶρον καί νά μή παρασυρώμεθα ἀπό τάς ἀνευθύνους φωνάς τῶν μή ἐπαϊόντων καί τῶν αὐτοανακηρυχθέντων εἰς ἐκπροσώπους τοῦ Θεοῦ καί τῆς γνησίας πίστεως «πνευματικῶν συμβούλων», αὐτοαναιρουμένων ὅμως οἰκτρῶς, λόγῳ τῆς ἀπουσίας ἀγάπης πρός τόν ἀδελφόν, τήν ζωήν τοῦ ὁποίου ἐκθέτουν εἰς μέγαν κίνδυνον.
Τιμιώτατοι ἀδελφοί καί προσφιλέστατα τέκνα,
Μέ ἀμετακίνητον πίστιν ὅτι τήν ζωήν ἑκάστου ἐξ ἡμῶν καί τήν πορείαν τῆς ἀνθρωπότητος ὅλης κατευθύνει ὁ Θεός τῆς σοφίας καί τῆς ἀγάπης, προσβλέπομεν εἰς ἕν αἴσιον 2022, τό ὁποῖον, ἀνεξαρτήτως τῶν ἐξωτερικῶν δεδομένων καί τῶν ἐξελίξεων, θά εἶναι δι᾿ ἡμᾶς πάντας ἔτος σωτήριον, ἐφ᾿ ὅσον καί κατ᾿ αὐτό τήν πορείαν τῶν πραγμάτων κατευθύνει ὁ φιλανθρώπως πάντα οἰκονομῶν Χριστός, «ὃς πάντας ἀνθρώπους θέλει σωθῆναι καὶ εἰς ἐπίγνωσιν ἀληθείας ἐλθεῖν» [5].
Τοῦ Κυρίου εὐδοκοῦντος, κατά τήν Ἁγίαν καί Μεγάλην Ἑβδομάδα τοῦ ἐπερχομένου ἔτους, θά πραγματοποιηθῇ ἐν τῷ πανσέπτῳ καθ᾿ ἡμᾶς Κέντρῳ, ἡ τελετή Καθαγιασμοῦ τοῦ Ἁγίου Μύρου. Θεωροῦμεν ἀνεπανάληπτον θείαν δωρεάν πρός τήν ἡμῶν Μετριότητα, ὅτι θά ἀξιωθῶμεν νά προστῶμεν τῆς πανηγυρικῆς καί κατανυκτικῆς αὐτῆς τελετουργίας διά τετάρτην φοράν κατά τήν διάρκειαν τῆς ταπεινῆς ἡμῶν Πατριαρχίας. Δόξα τῷ Θεῷ πάντων ἕνεκεν!
Μέ αὐτά τά αἰσθήματα, προσκυνοῦντες εὐσεβοφρόνως τό ἐν Βηθλεέμ τεχθέν παιδίον Ἰησοῦν, στρέφομεν τήν σκέψιν ἡμῶν πρός τούς ἐκεῖσε ἀδελφούς Χριστιανούς μας καί προσευχόμεθα διά τήν εἰρηνικήν καί ἁρμονικήν συνύπαρξιν ὅλων τῶν διαβιούντων εἰς τήν Ἁγίαν Γῆν.
Ἐπί δέ τούτοις, εὐχόμεθα πᾶσιν ὑμῖν, τοῖς ἐγγύς καί τοῖς μακράν, εὐλογημένον τό Ἅγιον Δωδεκαήμερον, ὑγιηρόν δέ, καλλίκαρπον ἐν ἔργοις ἀγαθοῖς καί μεστόν θείων δωρημάτων τόν νέον ἐνιαυτόν τῆς χρηστότητος τοῦ Κυρίου, ᾯ ἡ δόξα καί τό κράτος εἰς τούς ἀπεράντους αἰῶνας. Ἀμήν.
Χριστούγεννα ‚βκα’
† Ὁ Κωνσταντινουπόλεως
διάπυρος πρός Θεόν εὐχέτης πάντων ὑμῶν
——————————————–
[1] Μαξίμου τοῦ Ὁμολογητοῦ, Κεφάλαια διάφορα Θεολογικὰ καὶ Οἰκονομικὰ περὶ ἀρετῆς καὶ κακίας, ἑκατοντὰς πρώτη, ΙΒ´, PG 90, 1184.
[2] Νικολάου Καβάσιλα, Περὶ τῆς ἐν Χριστῷ ζωῆς, PG 150, 680-81.
[3] Πρβλ. Ἰωάννου Χρυσοστόμου, Ὁμιλία πρὸ τῆς ἐξορίας, PG 52, 429.
[4] Πρβλ. Α’ Πέτρ. γ’, 15.
[5] Α’ Τιμ. β’, 4.
Πατριαρχικὴ Ἀπόδειξις ἐπί τοῖς Χριστουγέννοις (2021)
+ Β Α Ρ Θ Ο Λ Ο Μ Α Ι Ο Σ
ΕΛΕῼ ΘΕΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ – ΝΕΑΣ ΡΩΜΗΣ
ΚΑΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ
ΠΑΝΤΙ Τῼ ΠΛΗΡΩΜΑΤΙ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ
ΧΑΡΙΝ, ΕΛΕΟΣ ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΗΝ
ΠΑΡΑ ΤΟΥ ΕΝ ΒΗΘΛΕΕΜ ΓΕΝΝΗΘΕΝΤΟΣ ΣΩΤΗΡΟΣ ΧΡΙΣΤΟΥ
* * *
Ἀδελφοί συλλειτουργοί καί εὐλογημένα τέκνα,
Φθάσαντες καί πάλιν εἰς τήν πάμφωτον ἑορτήν τῆς κατά σάρκα Γεννήσεως τοῦ ἐπισκεψαμένου ἡμᾶς ἐξ ὕψους Σωτῆρος Χριστοῦ, δοξάζομεν ἐν ψαλμοῖς καί ὕμνοις τό ὑπερουράνιον ὄνομα Αὐτοῦ. Ἡ Ἐνανθρώπησις τοῦ προαιωνίου Λόγου τοῦ Θεοῦ εἶναι «τῆς σωτηρίας ἡμῶν τὸ κεφάλαιον», τό ὑπέρλογον «ἀεὶ μυστήριον» τῆς θεανθρωπίνης κοινωνίας. Ὁ Θεός, ὡς λέγει μέ ὑπέροχον τρόπον ὁ Ἅγιος Μάξιμος ὁ Ὁμολογητής, «ὡς φιλάνθρωπος ἐκ τῆς ἀνθρώπου οὐσίας ἀληθῶς ἄνθρωπος γεγονώς, τὸν τοῦ πῶς ἄνθρωπος γέγονε τρόπον μένει διὰ παντὸς ἔχων ἀνέκφαντον· ὑπὲρ ἄνθρωπον γὰρ γέγονεν ἄνθρωπος»[1].
Ἡ θεία Ἐνσάρκωσις, ὁμοῦ μετά τῆς φανερώσεως τῆς ἀληθείας περί τοῦ Θεοῦ, ἀποκαλύπτει καί τήν ἀλήθειαν καί τόν τελικόν προορισμόν τοῦ ἀνθρώπου, τήν κατά χάριν θέωσιν. Θεολογικώτατα, ὁ Ἅγιος Νικόλαος Καβάσιλας διακηρύσσει ὅτι ὁ Χριστός «τὸν ἀληθινὸν ἄνθρωπον καὶ τέλειον πρῶτος καὶ μόνος ἔδειξεν»[2]. Ἔκτοτε, ὁ τιμῶν τόν Θεόν ὀφείλει νά σέβεται καί τόν ἄνθρωπον, καί ὁ ὑποτιμῶν τόν ἄνθρωπον ἀσεβεῖ πρός τόν Θεόν, τόν προσλαβόντα τήν ἡμετέραν φύσιν. Ἐν Χριστῷ, ὁ λόγος τῆς θεολογίας περί τοῦ Θεοῦ εἶναι ἐν ταὐτῷ καί λόγος περί τοῦ ἀνθρώπου. Ἡ ἔνσαρκος Θεία Οἰκονομία ἀναιρεῖ ὁριστικῶς τήν εἰκόνα τοῦ Θεοῦ ὡς δυνάστου, τιμωροῦ καί ἀντιπάλου τοῦ ἀνθρώπου. Ὁ Χριστός εἶναι πανταχοῦ, πάντοτε καί ἐν παντί ἡ ἄρνησις τῆς ἀρνήσεως τοῦ ἀνθρώπου καί ὁ ὑπερασπιστής τῆς ἐλευθερίας του. Ἡ ζωή τῆς Ἐκκλησίας, ὡς ἡ σάρξ τήν ὁποίαν ἀνέλαβεν ὁ ἐνανθρωπήσας Υἱός καί Λόγος τοῦ Θεοῦ[3], ἐκπροσωπεῖ, ἐκφράζει καί διακονεῖ αὐτό τό πανσωστικόν μυστήριον τῆς θεανθρωπινότητος.
Μέ λάβαρον τήν ἐν Χριστῷ «ἄλλην πλᾶσιν» τοῦ ἀνθρώπου καί τήν ἀνακαίνισιν συμπάσης τῆς κτίσεως, ἡ Ἐκκλησία δίδει καί σήμερον τήν καλήν μαρτυρίαν ἔναντι ὅλων τῶν ἐξελίξεων, αἱ ὁποῖαι ἀπειλοῦν τήν ἱερότητα τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου καί τήν ἀκεραιότητα τῆς δημιουργίας, βιοῦσα καί κηρύττουσα τήν ἀλήθειαν τῆς γνησίας πνευματικῆς ζωῆς καί τόν πολιτισμόν τῆς ἀγάπης καί τῆς ἀλληλεγγύης. Διδοῦσα λόγον «περὶ τῆς ἐν ἡμῖν ἐλπίδος»[4], οὐδόλως θεωρεῖ τόν σύγχρονον πολιτισμόν ὡς τήν νέαν ἁμαρτόζωον Νινευί, ἐπικαλουμένη ὡς ὁ Ἰωνᾶς τήν θείαν μῆνιν ἐπ᾿ αὐτόν καί τόν ἀφανισμόν του, ἀλλά ἀγωνίζεται διά τήν ἐν Χριστῷ μεταμόρφωσιν αὐτοῦ. Ἀπαιτεῖται εἰς τήν ἐποχήν μας ποιμαντική φαντασία, διάλογος ὄχι ἀντίλογος, μετοχή ὄχι ἀποχή, συγκεκριμένη πρᾶξις ὄχι ἀπόκοσμος θεωρία, δημιουργική πρόσληψις ὄχι γενική ἀπόρριψις. Ὅλα αὐτά δέν λειτουργοῦν εἰς βάρος τῆς πνευματικότητος καί τῆς λατρευτικῆς ζωῆς, ἀλλά ἀναδεικνύουν τήν ἀδιάσπαστον ἑνότητα τῆς λεγομένης «καθέτου» καί «ὁριζοντίου» διαστάσεως τῆς ἐκκλησιαστικῆς παρουσίας καί μαρτυρίας. Πιστότης εἰς τήν παράδοσιν τῆς Ἐκκλησίας δέν εἶναι ἐγκλωβισμός εἰς τό παρελθόν, ἀλλά ἀξιοποίησις τῆς πείρας τοῦ παρελθόντος προσφυῶς ἐν τῷ παρόντι.
Καί κατά τό παριππεῦον ἔτος, ἡ πανδημία τοῦ κορωνοϊοῦ Covid – 19 ἐταλάνισε τήν ἀνθρωπότητα. Δοξάζομεν τόν Θεόν τοῦ ἐλέους, τόν κρατύναντα τούς εἰδικούς ἐπιστήμονας εἰς τήν ἀνάπτυξιν ἀποτελεσματικῶν ἐμβολίων καί ἄλλων φαρμάκων διά τήν ἀντιμετώπισιν τῆς κρίσεως καί καλοῦμεν ὅσους πιστούς δέν ἔχουν ἀκόμη ἐμβολιασθῆ νά τό πράξουν, πάντας δέ νά ἀκολουθοῦν τά προτεινόμενα ὑπό τῶν ὑγειονομικῶν ἀρχῶν μέτρα προστασίας. Ἡ ἐπιστήμη, ἐφ᾿ ὅσον λειτουργεῖ ὡς διάκονος τοῦ ἀνθρώπου, εἶναι πολύτιμον δῶρον τοῦ Θεοῦ. Ὀφείλομεν νά δεχώμεθα εὐγνωμόνως τό δῶρον καί νά μή παρασυρώμεθα ἀπό τάς ἀνευθύνους φωνάς τῶν μή ἐπαϊόντων καί τῶν αὐτοανακηρυχθέντων εἰς ἐκπροσώπους τοῦ Θεοῦ καί τῆς γνησίας πίστεως «πνευματικῶν συμβούλων», αὐτοαναιρουμένων ὅμως οἰκτρῶς, λόγῳ τῆς ἀπουσίας ἀγάπης πρός τόν ἀδελφόν, τήν ζωήν τοῦ ὁποίου ἐκθέτουν εἰς μέγαν κίνδυνον.
Τιμιώτατοι ἀδελφοί καί προσφιλέστατα τέκνα,
Μέ ἀμετακίνητον πίστιν ὅτι τήν ζωήν ἑκάστου ἐξ ἡμῶν καί τήν πορείαν τῆς ἀνθρωπότητος ὅλης κατευθύνει ὁ Θεός τῆς σοφίας καί τῆς ἀγάπης, προσβλέπομεν εἰς ἕν αἴσιον 2022, τό ὁποῖον, ἀνεξαρτήτως τῶν ἐξωτερικῶν δεδομένων καί τῶν ἐξελίξεων, θά εἶναι δι᾿ ἡμᾶς πάντας ἔτος σωτήριον, ἐφ᾿ ὅσον καί κατ᾿ αὐτό τήν πορείαν τῶν πραγμάτων κατευθύνει ὁ φιλανθρώπως πάντα οἰκονομῶν Χριστός, «ὃς πάντας ἀνθρώπους θέλει σωθῆναι καὶ εἰς ἐπίγνωσιν ἀληθείας ἐλθεῖν» [5].
Τοῦ Κυρίου εὐδοκοῦντος, κατά τήν Ἁγίαν καί Μεγάλην Ἑβδομάδα τοῦ ἐπερχομένου ἔτους, θά πραγματοποιηθῇ ἐν τῷ πανσέπτῳ καθ᾿ ἡμᾶς Κέντρῳ, ἡ τελετή Καθαγιασμοῦ τοῦ Ἁγίου Μύρου. Θεωροῦμεν ἀνεπανάληπτον θείαν δωρεάν πρός τήν ἡμῶν Μετριότητα, ὅτι θά ἀξιωθῶμεν νά προστῶμεν τῆς πανηγυρικῆς καί κατανυκτικῆς αὐτῆς τελετουργίας διά τετάρτην φοράν κατά τήν διάρκειαν τῆς ταπεινῆς ἡμῶν Πατριαρχίας. Δόξα τῷ Θεῷ πάντων ἕνεκεν!
Μέ αὐτά τά αἰσθήματα, προσκυνοῦντες εὐσεβοφρόνως τό ἐν Βηθλεέμ τεχθέν παιδίον Ἰησοῦν, στρέφομεν τήν σκέψιν ἡμῶν πρός τούς ἐκεῖσε ἀδελφούς Χριστιανούς μας καί προσευχόμεθα διά τήν εἰρηνικήν καί ἁρμονικήν συνύπαρξιν ὅλων τῶν διαβιούντων εἰς τήν Ἁγίαν Γῆν.
Ἐπί δέ τούτοις, εὐχόμεθα πᾶσιν ὑμῖν, τοῖς ἐγγύς καί τοῖς μακράν, εὐλογημένον τό Ἅγιον Δωδεκαήμερον, ὑγιηρόν δέ, καλλίκαρπον ἐν ἔργοις ἀγαθοῖς καί μεστόν θείων δωρημάτων τόν νέον ἐνιαυτόν τῆς χρηστότητος τοῦ Κυρίου, ᾯ ἡ δόξα καί τό κράτος εἰς τούς ἀπεράντους αἰῶνας. Ἀμήν.
Χριστούγεννα ‚βκα’
† Ὁ Κωνσταντινουπόλεως
διάπυρος πρός Θεόν εὐχέτης πάντων ὑμῶν
——————————————–
[1] Μαξίμου τοῦ Ὁμολογητοῦ, Κεφάλαια διάφορα Θεολογικὰ καὶ Οἰκονομικὰ περὶ ἀρετῆς καὶ κακίας, ἑκατοντὰς πρώτη, ΙΒ´, PG 90, 1184.
[2] Νικολάου Καβάσιλα, Περὶ τῆς ἐν Χριστῷ ζωῆς, PG 150, 680-81.
[3] Πρβλ. Ἰωάννου Χρυσοστόμου, Ὁμιλία πρὸ τῆς ἐξορίας, PG 52, 429.
[4] Πρβλ. Α’ Πέτρ. γ’, 15.
[5] Α’ Τιμ. β’, 4.
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΧΟΡΟΣΤΑΣΙΩΝ - ΘΕΙΩΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΩΝ ΑΓΙΟΥ ΔΩΔΕΚΑΗΜΕΡΟΥ 2021-2022 ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΩΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΩΝ ΑΓΚΥΡΑΣ κ.κ. ΙΕΡΕΜΙΟΥ καί ΚΩΟΥ ΚΑΙ ΝΙΣΥΡΟΥ κ. ΝΑΘΑΝΑΗΛ
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΧΟΡΟΣΤΑΣΙΩΝ
ΚΑΙ ΘΕΙΩΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΩΝ
ΑΓΙΟΥ ΔΩΔΕΚΑΗΜΕΡΟΥ 2021-2022
ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΩΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΩΝ
ΑΓΚΥΡΑΣ κ.κ. ΙΕΡΕΜΙΟΥ
ΚΑΙ
ΚΩΟΥ ΚΑΙ ΝΙΣΥΡΟΥ κ. ΝΑΘΑΝΑΗΛ
19 Δεκεμβρίου: ΚΥΡΙΑΚΗ - ΠΡΟ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ
Ἱερός Ναός Ἀσωμάτων Ἀσφενδιοῦ
Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κώου καί Νισύρου κ. Ναθαναήλ ......................................... ὥρα 07:00 π.μ.
24 Δεκεμβρίου: ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ - ΠΡΟΕΟΡΤΙΑ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ
Ὄρθρος, Μ. Ὧρες, Μέγας Ἑσπερινός τῶν Χριστουγέννων μετά τῆς Θείας Λειτουργίας Μεγάλου Βασιλείου
Ἱερός Ναός Τιμίου Σταυροῦ πόλεως Κῶ
Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κώου καί Νισύρου κ. Ναθαναήλ ........................................... ὥρα 07:00 π.μ.
25 Δεκεμβρίου: ΣΑΒΒΑΤΟ - Η ΓΕΝΝΗΣΙΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ
Α. Ἱ. Ναός Τιμίου Σταυροῦ πόλεως Κῶ, Σεβ. Μητρ. Ἀγκύρας κ.κ. Ἱερεμίας .............................. ὥρα 06:00 π.μ.
Β. Ἱ. Μ. Ν. Παναγίας Ποταμητίσσης Νισύρου, Σεβ. Μητρ. Κώου καί Νισύρου κ. Ναθαναήλ ..... ὥρα 06:00 π.μ.
26 Δεκεμβρίου: ΚΥΡΙΑΚΗ - ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΙΝ - Η ΣΥΝΑΞΙΣ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ
Ἱερός Ναός Ἁγίων Ἀποστόλων Πάλων Νισύρου
Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κώου καί Νισύρου κ. Ναθαναήλ ......................................... ὥρα 07:00 π.μ.
27 Δεκεμβρίου: ΔΕΥΤΕΡΑ - ΑΓΙΟΥ ΠΡΩΤΟΜΑΡΤΥΡΟΣ ΚΑΙ ΑΡΧΙΔΙΑΚΟΝΟΥ ΣΤΕΦΑΝΟΥ
Ἱερά Μονή Παναγίας Σπηλιανῆς Νισύρου
Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κώου καί Νισύρου κ. Ναθαναήλ ............................................ ὥρα 07:00 π.μ.
1 Ἰανουαρίου: ΣΑΒΒΑΤΟ - Η ΠΕΡΙΤΟΜΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ - ΜΝΗΜΗ ΜΕΓΑΛΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Α. Ἱ. Ναός Ἁγίου Παύλου πόλεως Κῶ, Σεβ. Μητρ. Ἀγκύρας κ.κ. Ἱερεμίας ................................. ὥρα 07:00 π.μ.
ΔΟΞΟΛΟΓΙΑ ΕΠΙ Τῌ 1ῃ ΤΟΥ ΕΤΟΥΣ Ἱ. Ναός Ἁγίου Παύλου πόλεως Κῶ ...................... ὥρα 10:30 π.μ.
Β. Ἱ. Ν. Εἰσοδίων Θεοτόκου Κεφάλου, Σεβ. Μητρ. Κώου καί Νισύρου κ. Ναθαναήλ ................. ὥρα 07:00 π.μ.
ΔΟΞΟΛΟΓΙΑ ΕΠΙ Τῌ 1ῃ ΤΟΥ ΕΤΟΥΣ Ἱ. Ναός Εἰσοδίων Θεοτόκου Κεφάλου ................. ὥρα 10:30 π.μ.
2 Ἰανουαρίου: ΚΥΡΙΑΚΗ - ΠΡΟ ΤΩΝ ΦΩΤΩΝ
Ὄρθρος, Θεία Λειτουργία
Ἱερός Ναός Ἁγίου Παύλου πόλεως Κῶ
Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κώου καί Νισύρου κ. Ναθαναήλ ........................................... ὥρα 07:00 π.μ.
5 Ἰανουαρίου: ΤΕΤΑΡΤΗ - ΠΡΟΕΟΡΤΙΑ ΤΩΝ ΦΩΤΩΝ
Ὄρθρος, Μ. Ὧρες, Μέγας Ἑσπερινός Θεοφανείων μετά τῆς Θ. Λειτουργίας Μ. Βασιλείου - Μέγας Ἁγιασμός
Ἱερός Ναός Τιμίου Σταυροῦ πόλεως Κῶ
Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κώου καί Νισύρου κ. Ναθαναήλ .......................................... ὥρα 07:00 π.μ.
6 Ἰανουαρίου: ΠΕΜΠΤΗ - ΤΑ ΑΓΙΑ ΘΕΟΦΑΝΕΙΑ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ
Ὄρθρος, Θεία Λειτουργία καί Μέγας Ἁγιασμός
Α. Ἱ. Ν. Ἁγίου Παύλου πόλεως Κῶ, Σεβ. Μητρ. Ἀγκύρας κ.κ. Ἱερεμίας ........................................ ὥρα 07:00 π.μ.
Μετά τό πέρας ἐκκινεῖ ἡ πομπή διά τήν ΚΑΤΑΔΥΣΙΝ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ
εἰς τήν ξυλίνην προβλῆτα περιοχῆς ΔΕΗ ............................................................................ ὥρα 11.00 π.μ.
Β. Ἱ. Ν. Γενεσίου Θεοτόκου Καρδαμαίνης, Σεβ. Μητρ. Κώου καί Νισύρου κ. Ναθαναήλ ........... ὥρα 07:00 π.μ.
Ἐν συνεχείᾳ ἐκκινεῖ ἡ πομπή διά τήν ΚΑΤΑΔΥΣΙΝ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ εἰς τόν λιμένα ... ὥρα 11.00 π.μ.
7 Ἰανουαρίου: ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ - ΣΥΝΑΞΙΣ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ ΚΑΙ ΒΑΠΤΙΣΤΟΥ
Ἱερός Ναός Ἁγίας Αἰκατερίνης πόλεως Κῶ
Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κώου καί Νισύρου κ. Ναθαναήλ ......................................... ὥρα 07:00 π.μ.
Εὐφρόσυνα Χριστούγεννα! Αἴσιον καί Εὐλογημένον τό Νέον Ἔτος 2022