Ἡ Ἐνορία τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ Ἁγίου Γεωργίου
Νέας Ἁλικαρνασσοῦ πόλεως Κῶ
ἀνακοινώνει ὅτι
τήν Τετάρτη 2 Νοεμβρίου 2022 στίς 6.30 μ.μ.
θά τελεστεῖ Μέγας Πανηγυρικός Ἑσπερινός γιά τήν
Ἀνακομιδή τοῦ Ἱεροῦ Λειψάνου τοῦ
Ἁγίου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου τοῦ Τροπαιοφόρου
καί τήν ἑπομένη, Κυριώνυμο Ἡμέρα,
Πέμπτη 3 Νοεμβρίου στίς 7.00 π.μ.
Ὄρθρος καί Θεία Λειτουργία στόν ὁμώνυμο Ἱερό Ναό.

Κατά τίς Ἀκολουθίες θά χοροστατήσει καί θά λειτουργήσει
ὁ Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας κ. Ναθαναήλ.

Κατά τήν προσέλευση καί παραμονή τῶν πιστῶν
ἐντός τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ εἶναι ὑποχρεωτική ἡ τήρηση
ὅλων τῶν μέτρων προστασίας ἀπό τόν Covid-19.

Γιά τήν Ἐνοριακή Ἐπιτροπή
Ὁ Πρόεδρος
π. Ἀναστάσιος Τσουκνιᾶς

Ἡ Ἱερά Μητρόπολις Κώου καί Νισύρου ἀνακοινώνει
ὅτι τήν Τρίτη 25 Ὀκτωβρίου στίς 6.00 μ.μ.
ὁ Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας κ. Ναθαναήλ
θά χοροστατήσει κατά τόν Ἑσπερινό
στόν Ἱερό Ναό Ἁγίου Δημητρίου Χαϊχουτῶν
καί τήν ἑπομένη, Κυριώνυμο Ἡμέρα,
Τετάρτη 26 Ὀκτωβρίου στίς 7.00 π.μ.
θά χοροστατήσει κατά τόν Ὄρθρο καί
θά τελέσει τή Θεία Λειτουργία στόν ἴδιο Ἱερό Ναό.

Κατά τήν προσέλευση καί παραμονή τῶν πιστῶν
ἐντός τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ εἶναι ὑποχρεωτική
ἡ τήρηση ὅλων τῶν μέτρων προστασίας
ἀπό τόν κορωνοϊό Covid-19.

Ἡ Ἱερά Μητρόπολις Κώου καί Νισύρου, μετά βαθυτάτης θλίψεως, ἀναγγέλλει εἰς τό εὐσεβές αὐτῆς πλήρωμα τήν,
κατά τήν Κυριακή 16 Ὀκτωβρίου,
πρός Κύριον ἐκδημία τοῦ
ἀοιδήμου Πρεσβυτέρου π. Ἀντωνίου Λύχνου Ἐφημερίου
ἀπό τῆς Χειροτονίας του μέχρι τῆς Κοιμήσεώς του
τῆς Ἐνορίας Ἁγίων Ἀποστόλων Ἀντιμαχείας
εἰς τήν ὑπηρεσίαν τῆς ὁποίας ἐκδαπανήθη ἐργαζόμενος ἀγλαοκάρπως.

Ἡ Ἐξόδιος Ἀκολουθία θά ψαλεῖ τήν
Τρίτη 18 Ὀκτωβρίου στόν
Ἱερό Ναό Ἁγίων Ἀποστόλων Ἀντιμαχείας
στίς 2.00 μ.μ.

Τό σκήνωμα θά βρίσκεται ἐντός τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ στίς 11.00 π.μ.

Ὁ ἐνταφιασμός τοῦ σκηνώματος τοῦ ἀοιδίμου Πρεσβυτέρου π. Ἀντωνίου θά γίνει στό
Κοιμητήριο τῆς Ἐνορίας Ἁγίων Ἀποστόλων Ἀντιμαχείας.

Τοῦ ἀοιδίμου Πρεσβυτέρου Ἀντωνίου εἴη αἰωνία ἡ μνήμη.

Ἡ Ἱερά Μητρόπολις Κώου καί Νισύρου ἀγωνιοῦσα γιά τήν κατήχηση τοῦ ποιμνίου της διοργανώνει καί ἐφέτος κατηχητικές συνάξεις ἐνηλίκων, παιδιῶν καί ἐφήβων.

Α) Ἡ κατήχηση ἐνηλίκων θά πραγματοποιεῖται ἀπό τόν Σεβασμιώτατο Ποιμενάρχη μας
κ. Ναθαναήλ,
στήν Αἴθουσα τῆς Πνευματικῆς Ἑστίας
τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως,
κάθε Τετάρτη μέ δύο διαδοχικές συνάξεις
ἡ πρώτη στίς 5.00-6.00 μ.μ. γιά ἐνήλικες καί
ἡ δεύτερη στίς 6.00-7.00 μ.μ. γιά νέους καί νέα ζευγάρια.
Οἱ κατηχητικές συνάξεις θά ξεκινήσουν
τήν Τετάρτη 26 Ὀκτωβρίου.

Β) Στήν ἐνορία Ἁγίου Παύλου πόλεως Κῶ τό Κατηχητικό γιά παιδιά θά γίνεται στόν Ἱερό Ναό κάθε Κυριακή μέ τό ἀκόλουθο πρόγραμμα:
γιά παιδιά Δημοτικοῦ 11.00 π.μ. μέ 12.00 μεσ. καί
γιά παιδιά Γυμνασίου-Λυκείου 12.00 μεσ. μέ 1.00 μ.μ.

Οἱ συναντήσεις θά ξεκινήσουν τήν Κυριακή 30 Ὀκτωβρίου.

Γ) Στήν ἐνορία Ἁγίου Ἀθανασίου καί Ἀρχαγγέλου Γαβριήλ Πλατανίου τό κατηχητικό γιά παιδιά τοῦ Δημοτικοῦ θά γίνεται κάθε Κυριακή 11.00 μέ 12.00 τό μεσημέρι.
Οἱ συναντήσεις θά ξεκινήσουν τήν Κυριακή 16 Ὀκτωβρίου.

Δ) Στήν ἐνορία Ἁγίου Νικολάου Πυλίου τό κατηχητικό γιά παιδιά τοῦ Δημοτικοῦ θά γίνεται κάθε Σάββατο 12.00 μέ 1.00 μ.μ.
Οἱ συναντήσεις θά ξεκινήσουν τό Σάββατο 22 Ὀκτωβρίου.

Ε) Στήν ἐνορία Εἰσοδίων Θεοτόκου Κεφάλου θά γίνονται οἱ ἑξῆς κατηχητικές συναντήσεις:

Κατηχητικό ἐνηλίκων στόν Ἱερό Ναό κάθε Πέμπτη 5.00 μέ 6.00 μ.μ.
Οἱ συνάξεις θά ξεκινήσουν τήν Πέμπτη 27 Ὀκτωβρίου.

Κατηχητικό γιά παιδιά τοῦ Δημοτικοῦ καί Γυμνασίου στήν Αἴθουσα τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ κάθε Κυριακή 12.00 μεσ. μέ 1.00 μ.μ.
Οἱ συνάξεις θά ξεκινήσουν τήν Κυριακή 30 Ὀκτωβρίου.

ΣΤ) Γιά νά ἐνημερωθεῖτε γιά τήν Κατήχηση παιδιῶν καί ἐνηλίκων στίς ὑπόλοιπες Ἐνορίες τῆς Κῶ καί τῆς Νισύρου σᾶς παρακαλοῦμε νά ἀπευθύνεστε στούς ἱερεῖς τῶν Ἐνοριῶν.

Z) Σέ ὅλες τίς κατηχητικές συνάξεις εἶναι ὑποχρεωτική ἡ τήρηση τῶν μέτρων ὑγιεινῆς κατά τοῦ Covid-19.

Ἡ κατήχηση τῶν ἐνηλίκων θά πραγματοποιεῖται καί ἐφέτος ἀπό τόν
Σεβασμιώτατο Ποιμενάρχη μας κ. Ναθαναήλ 
στήν Αἴθουσα τῆς Πνευματικῆς Ἑστίας
τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως,
μὲ ὑποχρεωτικὴ τήρηση τῶν μέτρων ὑγιεινῆς, κάθε Τετάρτη μέ δύο διαδοχικές συνάξεις
ἡ πρώτη στίς 5.00-6.00 μ.μ. γιά ἐνήλικες καί
ἡ δεύτερη στίς 6.00-7.00 μ.μ. γιά νέους καί νέα ζευγάρια.
Οἱ κατηχητικές συνάξεις θά ξεκινήσουν τήν Τετάρτη 26 Ὀκτωβρίου.

Ἀριθμ. Πρωτ. : 213

ΧΑΡΟΠΟΙΟΣ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΙΣ
ΠΑΡΑΛΑΒΗΣ ΙΕΡΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ ΕΚ ΤΗΣ ΑΛΙΚΑΡΝΑΣΣΟΥ

 Διά τῆς παρούσης ἀνακοινοῦμεν τήν χαράν ἡμῶν καί βεβαιοῦμεν ὅτι σήμερον ἐν τοῖς Γραφείοις τῆς καθ᾿ ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Κώου καί Νισύρου παρελάβομεν παλαιόν Ρωσικόν Ἱερόν Εὐαγγέλιον. Τό Ἱερόν τοῦτον Εὐαγγέλιον, τυπωθέν ἐν τῇ Βενετίᾳ εἰς τό τυπογραφεῖον τοῦ Φοίνικος κατά τῷ Ἔτει 1893, ἀπεστάλη ἐπιμελῶς συσκευασθέν ὑπό τοῦ κ. Θεοφίλου Μ. Μουζουράκη, Καθηγητοῦ Θεολόγου τῆς Ἱερᾶς Θεολογικῆς Σχολῆς τῆς Χάλκης, ὅστις διεφύλαττεν αὐτό ἕως τῆς σήμερον. Παρεδόθη δέ εἰς τόν κ. Βασίλειον Στάμον, Ὁδηγόν Κλητῆρα τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως, καί ἠνοίχθη ὑπ᾿ ἐμοῦ τοῦ ἰδίου παρόντος τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Σύμης, Τήλου, Χάλκης καί Καστελλορίζου κ.κ. Χρυσοστόμου, τοῦ Αἰδεσιμολογιωτάτου Πρωτοπρεσβυτέρου τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου π. Ἰωάννου Διακοπαναγιώτου, Γενικοῦ Ἀρχιερατικοῦ Ἐπιτρόπου τῆς καθ᾿ ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως, καί τοῦ κ. Βαγιανοῦ Κώστογλου, Βοηθοῦ Γραμματέως.

Εἰς τήν πρώτην σελίδα τοῦ ἐν λόγῳ Ἱεροῦ Εὐαγγελίου ἀναγράφονται τά κάτωθι: «Τό παρόν Ἱερόν Εὐαγγέλιον ἀφιερώθη τῷ Ἱερῷ Ναῷ Ἁγίου Νικολάου Ἁλικαρνασσοῦ Μικρᾶς Ἀσίας παρά τοῦ Ἱεροδιακόνου Γερμανοῦ Ἁγιοταφίτου τοῦ Ἁλικαρνασσέως καί Ἡγουμένου τοῦ ἐν Μόσχᾳ Ἀλεξανδρινοῦ Πατριαρχικοῦ Ἱεροῦ Μετοχίου, τῷ 1904 σωτηρίῳ ἔτει». Ἡ σημείωσις αὕτη συνεπληρώθη ὡς ἀκολούθως «Τό παρόν Ἱερόν Εὐαγγέλιον διασωθέν ὑπό συγγενῶν τοῦ ἀειμνήστου Ἱεροδιακόνου Γερμανοῦ Ἁγιοταφίτου τοῦ Ἁλικαρνασσέως καί συγγενῶν τοῦ Ἱερέως Θεοφίλου Μουζουράκη, ἐκ τοῦ ὑπό τῶν ἀντιχρίστων Τούρκων ἐμπρησμοῦ τοῦ Ἱεροῦ Μητροπολιτικοῦ Ναοῦ Ἁγίου Νικολάου Ἁλικαρνασσοῦ Μικρᾶς Ἀσίας, ἐδόθη τῷ Εὐλαβεστάτῳ ἱερεῖ Θεοφίλῳ Μ. Μουζουράκῃ, Ἐφημερίῳ τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ Ἁγίου Γεωργίου Ἁλικαρνασσοῦ Μικρᾶς Ἀσίας, ὑπέρ μακαρίας μνήμης καί αἰωνίου ἀναπαύσεως τῆς ψυχῆς Γερμανοῦ Ἱεροδιακόνου, ὑπό τῶν ὡς ἄνω συγγενῶν αὐτοῦ, οἵτινες καί μετέφερον τοῦτο κρυφίως ἐν Κῷ Δωδεκανήσου κατά τήν διάρκειαν τοῦ ξεριζώματος τοῦ Μικρασιατικοῦ Ἑλληνισμοῦ κατά τῷ 1922 Σωτηρίῳ Ἔτει».

Ἐπί δέ τούτοις, εὐχαριστοῦμεν τόν κ. Θεόφιλον Μ. Μουζουράκην, Καθηγητήν Θεολόγον, διά τήν ὅλην φύλαξιν καί τήν παράδοσιν τοῦ Ἱεροῦ Εὐαγγελίου εἰς τόν Ἱερόν Ναόν Ἁγίου Γεωργίου Νέας Ἁλικαρνασσοῦ καί εὐχόμεθα αὐτῷ καί τῇ κατ᾿ οἶκον αὐτοῦ Ἐκκλησίᾳ ὑγείαν κατ᾿ ἄμφω καί διατελοῦμεν μετ᾿ εὐχῶν διαπύρων καί τιμῆς.

 Ἐν Κῷ, ἐν τῇ Ἱερᾷ Μητροπόλει, τῇ 11ῃ Ὀκτωβρίου 2022

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

† Ο ΚΩΟΥ ΚΑΙ ΝΙΣΥΡΟΥ ΝΑΘΑΝΑΗΛ

Ὁλοκάρδιες καί πατρικές εἶναι οἱ εὐχές τοῦ Σεβασμιωτάτου Ποιμενάρχου μας κ. Ναθαναήλ πρός τούς Ἐκπαιδευτικούς, τούς Μαθητές καί τίς Οἰκογένειές τους γιά νά ξεκινήσουν
τόν καλό καί ὄμορφο ἀγῶνα τῆς μάθησης μέ Πίστη, Ἐλπίδα καί Χάρα.

Ὁ Σεβασμιώτατος τή Δευτέρα 12 Σεπτεμβρίου θά τελέσει τήν Ἀκολουθία τοῦ Ἁγιασμοῦ,
γιά τή νέα σχολική χρονιά,
σύμφωνα μέ τό ἀκόλουθο πρόγραμμα:

1. Στό 7ο Δημοτικό Σχολεῖο Κῶ στίς 9.00 π.μ.

2. Στό ΕΠΑΛ Κῶ στίς 10.00 π.μ.

3. Στό 1ο καί 3ο Γυμνάσιο Κῶ στίς 11.00 π.μ.

4. Στό 1ο ΓΕΛ "Ἱπποκράτειο" στίς 12.00 μεσημέρι.

5. Στό Ἑσπερινό Γυμνάσιο Λυκειακές Τάξεις Κῶ στόν χῶρο τοῦ 2ου ΓΕΛ Κῶ "Ὀδυσσέας Ἐλύτης" στίς 8.00 μ.μ.

Ἡ Ἱερά Μητρόπολις Κώου καί Νισύρου ἀνακοινώνει ὅτι τή Δευτέρα 5 Σεπτεμβρίου πανηγυρίζει τό Ἱερό Προσκύνημα τοῦ Ἁγίου Ἐνδόξου Προφήτου Ζαχαρίου, πού βρίσκεται στήν ὁμώνυμη περιοχή.

 Τήν Κυριακή 4 Σεπτεμβρίου στίς 7.00 μ.μ. θά ψαλεῖ Μέγας Πανηγυρικός Ἑσπερινός χοροστατοῦντος τοῦ Σεβ. Ποιμενάρχου μας
κ. Ναθαναήλ.

 Μετά τό πέρας τοῦ Ἑσπερινοῦ θά ἀκολουθήσει παραδοσιακό γλέντι.

 Τή Δευτέρα 5 Σεπτεμβρίου καί ὥρα 7.00 π.μ. θά τελεσθεῖ ἡ Θεία Λειτουργία χοροστατοῦντος του Σεβ. Ποιμενάρχου μας κ. Ναθαναήλ.

 Κατά τήν προσέλευση καί παραμονή τῶν πιστῶν στόν χῶρο τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ εἶναι ὑποχρεωτική ἡ τήρηση τῶν ἀποστάσεων καί ὅλων τῶν μέτρων προστασίας ἀπό τόν κορωνοϊό Covid-19.

† Β Α Ρ Θ Ο Λ Ο Μ Α Ι Ο Σ

ΕΛΕΩι ΘΕΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ

ΝΕΑΣ ΡΩΜΗΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ

ΠΑΝΤΙ Τῼ ΠΛΗΡΩΜΑΤΙ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΧΑΡΙΝ, ΕΙΡΗΝΗΝ ΚΑΙ ΕΛΕΟΣ

ΠΑΡΑ ΤΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥ ΠΑΣΗΣ ΤΗΣ ΚΤΙΣΕΩΣ

ΚΥΡΙΟΥ ΚΑΙ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΣΩΤΗΡΟΣ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

Ἱερώτατοι ἀδελφοί Ἀρχιερεῖς καί τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά,

Εἰσερχόμενοι σήμερον, εὐλογίᾳ Θεοῦ, εἰς τό νέον ἐκκλησιαστικόν ἔτος, τιμῶμεν κατά τήν ἑορτήν ταύτην τῆς Ἰνδίκτου τήν «Ἡμέραν προστασίας τοῦ φυσικοῦ περιβάλλοντος» καί ἀναπέμπομεν δοξολογικάς καί εὐχαριστηρίους εὐχάς πρός τόν Κτίστην τῶν ἁπάντων διά τό «μέγα δῶρον τῆς δημιουργίας».

Διακηρύσσομεν καί πάλιν γεγονυίᾳ τῇ φωνῇ, ὅτι ὁ σεβασμός πρός τήν κτίσιν καί ἡ διαρκής μέριμνα διά τήν προστασίαν της ἀνήκουν εἰς τόν πυρῆνα τῆς Ὀρθοδόξου ἡμῶν ταυτότητος, ὡς ἕν ἐκ τῶν τιμαλφεστάτων στοιχείων της. Ἡ Ἐκκλησία γνωρίζει καί διδάσκει ὅτι αἰτία τῆς ἀλλοτριώσεως τοῦἀνθρώπου ἀπό τήν «καλήν λίαν» δημιουργίαν καί τόν συνάνθρωπον εἶναι ἡ «Θεοῦ ἀλλοτρίωσις». Ὑπενθυμίζει δέ εὐθαρσῶς ὅτι δέν ὑπάρχει αὐθεντική ἐλευθερία χωρίς τήν Ἀλήθειαν καί ἔξω ἀπό τήνἈλήθειαν, ἡ ὁποία εἶναι ἡ κατ᾿ ἐξοχήν ἐλευθεροποιός δύναμις. «Γνώσεσθε τὴν ἀλήθειαν, καὶ ἡ ἀλήθεια ἐλευθερώσει ὑμᾶς» (Ἰωάν. η’, 32).

Ἐπί τρεῖς καί πλέον δεκαετίας, ἡ Ἁγία τοῦ Χριστοῦ Μεγάλη Ἐκκλησία προβάλλει μετ᾿ ἐμφάσεως καί δυναμισμοῦ, διά ποικίλων πρωτοβουλιῶν, τό οἰκοφιλικόν μήνυμα τῆς Ὀρθοδοξίας. Ἡ 1η Σεπτεμβρίου 1989 θά σηματοδοτῇ καί θά συμβολίζῃ ἐσαεί τήν ἔναρξιν ἑνός εὐλογημένου κινήματος, τό ὁποῖον παρήγαγε καρπόν πολύν, ἀνέδειξε τάς πνευματικάς καί ἠθικάς ρίζας καί παραμέτρους τῆς καταστροφῆς τοῦ φυσικοῦ περιβάλλοντος, ἐκινητοποίησε πρόσωπα καί θεσμούς, ἐνέπνευσε τόν λοιπόν χριστιανικόν κόσμον, ἔδειξε τήν ὁδόν πρός ἀντιμετώπισιν τοῦ μεγάλου προβλήματος, ὁδόν, ἡ ὁποία διαβαίνει διά μέσου, πρῶτον, τῆς κατανοήσεως τῆς συνδέσεως αὐτοῦ μέ τήν κρίσιν τῆς ἀνθρωπίνης ἐλευθερίας καί τῆς ἀνάγκης ριζικῆς ἀλλαγῆς νοοτροπίας καί συμπεριφορᾶς ἀπέναντι εἰς τήν κτίσιν, καί, δεύτερον, διά τῆς κοινῆς καί πανανθρωπίνης δράσεως, δεδομένων τῶν παγκοσμίων διαστάσεων καί τῶν τραγικῶν ἐπιπτώσεων τοῦ οἰκολογικοῦ ὀλέθρου.

Πολύτιμον παρακαταθήκην διά τό μέλλον ἀποτελεῖ ἡ σημαντική συγγραφική παραγωγή εἰς τόν χῶρον τῆς θεολογικῆς οἰκολογίας, κεντρικήν θέσιν εἰς τήν ὁποίαν κατέχουν αἱ μελέται τοῦ Ἱερωτάτου Μητροπολίτου Περγάμου κ. Ἰωάννου, Καθηγητοῦ καί Ἀκαδημαϊκοῦ. Ἀνεξάντλητον πηγήν ἐμπνεύσεως θά ἀποτελοῦν καί αἱ εἰσηγήσεις εἰς τά ἐννέα ἐν πλῷ διεθνῆ οἰκολογικά Συμπόσια, εἰς τά ὁποῖα συμμετεῖχον ὀνομαστοί εἰδικοί ἐπιστήμονες καί ἐκπρόσωποι τῆς πολιτικῆς, τοῦ πολιτισμοῦ καί τοῦ πνεύματος. Τά κείμενα αὐτά εἶναι ἰδιαιτέρως χρήσιμα καί διά τήν περιβαλλοντικήν ἀγωγήν, ἡ ὁποία διεκδικεῖ σημαντικόν ρόλον εἰς τήν σύγχρονον ἐκπαίδευσιν. Ὀρθῶς ἔχει λεχθῆ, ὅτι «στό μέλλον, μία παιδεία χωρίς οἰκολογικό προσανατολισμό θά εἶναι παρωδία παιδείας».

Ἡ ἀειφόρος ἀνάπτυξις εἶναι μονόδρομος. Αὐτή, ἡ ὁποία διασφαλίζει τήν οἰκολογικήν ἰσορροπίαν εἰς τό παρόν καί ἀποτελεῖ ἐγγύησιν διά τό μέλλον, ἔχει τούς ὅρους της: τήν οἰκολογικήν οἰκονομίαν, τήν ἀλλαγήν εἰς τήν γεωργικήν καί τήν βιομηχανικήν παραγωγήν, εἰς τήν παραγωγήν καί τήν χρῆσιν τῆς ἐνεργείας, εἰς τάς μετακινήσεις καί τάς μεταφοράς ἀγαθῶν, νέα καταναλωτικά πρότυπα κ. ἄ. Δυστυχῶς, συχνά αἱ καλαί προθέσεις, αἱ συμφωνίαι καί αἱ διακηρύξεις, παραμένουν ἁπλῆ θεωρία, «μεγάλα λόγια», χωρίς ἀντίκρυσμα εἰς τήν πρᾶξιν, «ἀκάλυπτες ἐπιταγές», ὅπως ἔχει γραφῆ. Ἡ ἀνθρωπότης δέν συνετίζεται ἀπό τήν κλιματικήν ἀλλαγήν, τάς καταστροφικάς πυρκαϊάς, τούς καύσωνας, τά πλημμυρικά φαινόμενα, τήν ραγδαίαν μείωσιν τῆς βιοποικιλότητος, τήν μόλυνσιν τῆς ἀτμοσφαίρας καί τῶν θαλασσῶν, τήν ἀποψίλωσιν τῶν δασῶν καί τάς κοινωνικάς ἐπιπτώσεις τῆς περιβαλλοντικῆς κρίσεως, μέ πρώτην τήν μαζικήν μετανάστευσιν διά περιβαλλοντικούς λόγους. Ἐξακολουθεῖ νά τρέφῃ ψευδαισθήσεις περί τῆς ἐγγενοῦς ἱκανότητος τῆς φύσεως νά αὐτοπροστατεύεται καί νά ὑπερβαίνῃ τά ἀνθρωπογενῆ τραύματα. Γνωρίζομεν, ἀλλά συνεχίζομεν νά δρῶμεν ὡς ἀπληροφόρητοι, νά ἀπωθῶμεν τήν ἀλήθειαν ὅτι, ἀναφορικῶς πρός τήν σχέσιν μέ τό φυσικόν περιβάλλον, ὁ σύγχρονος τεχνοκρατικός καί οἰκονομοκεντρικός πολιτισμός μας δέν ἀποτελεῖ πρόοδον, ἐφ᾿ ὅσον ἡ μεγαλυτέρα καταστροφή τοῦ φυσικοῦ περιβάλλοντος συνετελέσθη εἰς τήν ἐποχήν μας, ἐποχήν κυριαρχίας τῆς ἐπιστήμης καί τῆς οἰκονομίας. Ἡ κλιματική ἀλλαγή εἶναι μία μεγάλη καταστροφή, ἡ ὁποία προεκλήθη ἀπό τήν ἀνθρωπίνην ἀνευθυνότητα καί τό ἀδιέξοδον πρότυπον ὀργανώσεως τῆς οἰκονομικῆς ζωῆς. Ἔχομεν μέλλον, μόνον ἐάν κατανοήσωμεν ὅτι ἡ προστασία τῆς ἀκεραιότητος τῆς δημιουργίας ὄχι μόνον δέν ἀποτελεῖ ἐμπόδιον εἰς τήν οἰκονομικήν ἀνάπτυξιν, ἀλλά εἶναι τό ὄχημα διά πραγματικήν πρόοδον.

Ἐφέτος, οἱ ἑορτασμοί τῆς Ἡμέρας προστασίας τῆς κτίσεως συνηχοῦν μέ τήν κλαγγήν τῶν ὅπλων εἰς τήν Οὐκρανίαν, μέ τήν κραυγήν τῶν θυμάτων τῆς πολεμικῆς βίας, τούς βομβαρδισμούς τῶν πόλεων καί τῶν ὑποδομῶν, τήν συνοδυνωμένην φύσιν καί τούς στεναγμούς τῶν προσφύγων. Κάθε πόλεμος εἶναι μία ἀνθρωπιστική καί οἰκολογική καταστροφή. Ἡ συνεχιζομένη βία, ἐκτός ἀπό τάς χιλιάδας ἀνθρωπίνων ζωῶν, τάς ὁποίας καταστρέφει, καί τήν μόλυνσιν τοῦ φυσικοῦ περιβάλλοντος, ἀναγκάζει κράτη καί λαούς νά ἐπιστρέψουν εἰς μή φιλικάς πρός τό περιβάλλον μορφάς ἐξασφαλίσεως ἐνεργειακῆς ἐπαρκείας. Τοιουτοτρόπως, ἡ ἀνθρωπότης εἰσέρχεται εἰς ἕνα νέον φαῦλον κύκλον καταστροφικῶν ἀδιεξόδων. Ἐπιβεβαιώνεται δέ τό λεχθέν, ὅτι ὁ homo sapiens καί σήμερον ἐξακολουθεῖ νά συμπεριφέρεται ἐκ παραλλήλου ὡς homo demens, ὡς ἄσοφος καί παράφρων.

Ἀδελφοί ἐν Κυρίῳ καί τέκνα εὐλογημένα,

Διά τήν Ἐκκλησίαν, τά στοιχεῖα τοῦ κόσμου, κατά μίαν θεολογικωτάτην διατύπωσιν, «δέν εἶναι ἁπλῶς χρήματα, χρήσιμο ὑλικό γιά τίς ἀτομικές ἀνάγκες τοῦ ἀνθρώπου, ἀλλά πράγματα, δηλαδή πράξεις – πεπραγμένα ἑνός δημιουργοῦ Προσώπου». Πάντα τά ἔργα Κυρίου εὐλογοῦν, ὑμνοῦν καί ὑπερυψοῦν Αὐτόν εἰς τούς αἰῶνας, οἱ οὐρανοί διηγοῦνται τήν δόξαν Του. Αὐτό τό μήνυμα ἐκφράζει ἡ μέριμνα τῆς Μεγάλης Ἐκκλησίας διά τήν προστασίαν τῆς δημιουργίας. Ἡ ζωή τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ εἶναι πρόγευσις ὅσων προσδοκῶμεν ὡς πραγματικότητα εἰς τήν Βασιλείαν τοῦ Πατρός καί τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Καθ᾿ ὁδόν πρός τά Ἔσχατα, ἡ Ἁγία Ἐκκλησία προσφέρει εἰς τόν κόσμον ὡς ὁδηγόν τό Εὐαγγέλιον τῆς χάριτος καί τήν ἀκλόνητον βεβαιότητα, ὅτι τό κακόν, ὑπό ὅλας του τάς μορφάς, δέν ἔχει τόν τελευταῖον λόγον εἰς τήν ἱστορίαν.

Κατακλείοντες, εὐχόμεθα αἴσιον καί καρποτόκον τόν νέον ἐκκλησιαστικόν ἐνιαυτόν, ἐπικαλούμενοι ἐπί πάντας ὑμᾶς, πρεσβείαις τῆς Ἁγιοπρώτου Παναγίας τῆς Παμμακαρίστου, τήν ζωήρυτον χάριν καί τό μέγα ἔλεος τοῦ ποιητοῦ καί λυτρωτοῦ τῆς κτίσεως ὅλης, τοῦ ἀρχηγοῦ καί τελειωτοῦ τῆς ἀμωμήτου ἡμῶν πίστεως Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ, ᾯ ἡ δόξα καί τό κράτος εἰς τούς ἀπεράντους αἰῶνας. Ἀμήν.

,βκβ’ Σεπτεμβρίου α’

Ὁ Κωνσταντινουπόλεως

διάπυρος πρός Θεόν εὐχέτης πάντων ὑμῶν

† Β Α Ρ Θ Ο Λ Ο Μ Α Ι Ο Σ

ΕΛΕΩι ΘΕΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ

ΝΕΑΣ ΡΩΜΗΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ

ΠΑΝΤΙ Τῼ ΠΛΗΡΩΜΑΤΙ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΧΑΡΙΝ, ΕΙΡΗΝΗΝ ΚΑΙ ΕΛΕΟΣ

ΠΑΡΑ ΤΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥ ΠΑΣΗΣ ΤΗΣ ΚΤΙΣΕΩΣ

ΚΥΡΙΟΥ ΚΑΙ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΣΩΤΗΡΟΣ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

Ἱερώτατοι ἀδελφοί Ἀρχιερεῖς καί τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά,

Εἰσερχόμενοι σήμερον, εὐλογίᾳ Θεοῦ, εἰς τό νέον ἐκκλησιαστικόν ἔτος, τιμῶμεν κατά τήν ἑορτήν ταύτην τῆς Ἰνδίκτου τήν «Ἡμέραν προστασίας τοῦ φυσικοῦ περιβάλλοντος» καί ἀναπέμπομεν δοξολογικάς καί εὐχαριστηρίους εὐχάς πρός τόν Κτίστην τῶν ἁπάντων διά τό «μέγα δῶρον τῆς δημιουργίας».

Διακηρύσσομεν καί πάλιν γεγονυίᾳ τῇ φωνῇ, ὅτι ὁ σεβασμός πρός τήν κτίσιν καί ἡ διαρκής μέριμνα διά τήν προστασίαν της ἀνήκουν εἰς τόν πυρῆνα τῆς Ὀρθοδόξου ἡμῶν ταυτότητος, ὡς ἕν ἐκ τῶν τιμαλφεστάτων στοιχείων της. Ἡ Ἐκκλησία γνωρίζει καί διδάσκει ὅτι αἰτία τῆς ἀλλοτριώσεως τοῦἀνθρώπου ἀπό τήν «καλήν λίαν» δημιουργίαν καί τόν συνάνθρωπον εἶναι ἡ «Θεοῦ ἀλλοτρίωσις». Ὑπενθυμίζει δέ εὐθαρσῶς ὅτι δέν ὑπάρχει αὐθεντική ἐλευθερία χωρίς τήν Ἀλήθειαν καί ἔξω ἀπό τήνἈλήθειαν, ἡ ὁποία εἶναι ἡ κατ᾿ ἐξοχήν ἐλευθεροποιός δύναμις. «Γνώσεσθε τὴν ἀλήθειαν, καὶ ἡ ἀλήθεια ἐλευθερώσει ὑμᾶς» (Ἰωάν. η’, 32).

Ἐπί τρεῖς καί πλέον δεκαετίας, ἡ Ἁγία τοῦ Χριστοῦ Μεγάλη Ἐκκλησία προβάλλει μετ᾿ ἐμφάσεως καί δυναμισμοῦ, διά ποικίλων πρωτοβουλιῶν, τό οἰκοφιλικόν μήνυμα τῆς Ὀρθοδοξίας. Ἡ 1η Σεπτεμβρίου 1989 θά σηματοδοτῇ καί θά συμβολίζῃ ἐσαεί τήν ἔναρξιν ἑνός εὐλογημένου κινήματος, τό ὁποῖον παρήγαγε καρπόν πολύν, ἀνέδειξε τάς πνευματικάς καί ἠθικάς ρίζας καί παραμέτρους τῆς καταστροφῆς τοῦ φυσικοῦ περιβάλλοντος, ἐκινητοποίησε πρόσωπα καί θεσμούς, ἐνέπνευσε τόν λοιπόν χριστιανικόν κόσμον, ἔδειξε τήν ὁδόν πρός ἀντιμετώπισιν τοῦ μεγάλου προβλήματος, ὁδόν, ἡ ὁποία διαβαίνει διά μέσου, πρῶτον, τῆς κατανοήσεως τῆς συνδέσεως αὐτοῦ μέ τήν κρίσιν τῆς ἀνθρωπίνης ἐλευθερίας καί τῆς ἀνάγκης ριζικῆς ἀλλαγῆς νοοτροπίας καί συμπεριφορᾶς ἀπέναντι εἰς τήν κτίσιν, καί, δεύτερον, διά τῆς κοινῆς καί πανανθρωπίνης δράσεως, δεδομένων τῶν παγκοσμίων διαστάσεων καί τῶν τραγικῶν ἐπιπτώσεων τοῦ οἰκολογικοῦ ὀλέθρου.

Πολύτιμον παρακαταθήκην διά τό μέλλον ἀποτελεῖ ἡ σημαντική συγγραφική παραγωγή εἰς τόν χῶρον τῆς θεολογικῆς οἰκολογίας, κεντρικήν θέσιν εἰς τήν ὁποίαν κατέχουν αἱ μελέται τοῦ Ἱερωτάτου Μητροπολίτου Περγάμου κ. Ἰωάννου, Καθηγητοῦ καί Ἀκαδημαϊκοῦ. Ἀνεξάντλητον πηγήν ἐμπνεύσεως θά ἀποτελοῦν καί αἱ εἰσηγήσεις εἰς τά ἐννέα ἐν πλῷ διεθνῆ οἰκολογικά Συμπόσια, εἰς τά ὁποῖα συμμετεῖχον ὀνομαστοί εἰδικοί ἐπιστήμονες καί ἐκπρόσωποι τῆς πολιτικῆς, τοῦ πολιτισμοῦ καί τοῦ πνεύματος. Τά κείμενα αὐτά εἶναι ἰδιαιτέρως χρήσιμα καί διά τήν περιβαλλοντικήν ἀγωγήν, ἡ ὁποία διεκδικεῖ σημαντικόν ρόλον εἰς τήν σύγχρονον ἐκπαίδευσιν. Ὀρθῶς ἔχει λεχθῆ, ὅτι «στό μέλλον, μία παιδεία χωρίς οἰκολογικό προσανατολισμό θά εἶναι παρωδία παιδείας».

Ἡ ἀειφόρος ἀνάπτυξις εἶναι μονόδρομος. Αὐτή, ἡ ὁποία διασφαλίζει τήν οἰκολογικήν ἰσορροπίαν εἰς τό παρόν καί ἀποτελεῖ ἐγγύησιν διά τό μέλλον, ἔχει τούς ὅρους της: τήν οἰκολογικήν οἰκονομίαν, τήν ἀλλαγήν εἰς τήν γεωργικήν καί τήν βιομηχανικήν παραγωγήν, εἰς τήν παραγωγήν καί τήν χρῆσιν τῆς ἐνεργείας, εἰς τάς μετακινήσεις καί τάς μεταφοράς ἀγαθῶν, νέα καταναλωτικά πρότυπα κ. ἄ. Δυστυχῶς, συχνά αἱ καλαί προθέσεις, αἱ συμφωνίαι καί αἱ διακηρύξεις, παραμένουν ἁπλῆ θεωρία, «μεγάλα λόγια», χωρίς ἀντίκρυσμα εἰς τήν πρᾶξιν, «ἀκάλυπτες ἐπιταγές», ὅπως ἔχει γραφῆ. Ἡ ἀνθρωπότης δέν συνετίζεται ἀπό τήν κλιματικήν ἀλλαγήν, τάς καταστροφικάς πυρκαϊάς, τούς καύσωνας, τά πλημμυρικά φαινόμενα, τήν ραγδαίαν μείωσιν τῆς βιοποικιλότητος, τήν μόλυνσιν τῆς ἀτμοσφαίρας καί τῶν θαλασσῶν, τήν ἀποψίλωσιν τῶν δασῶν καί τάς κοινωνικάς ἐπιπτώσεις τῆς περιβαλλοντικῆς κρίσεως, μέ πρώτην τήν μαζικήν μετανάστευσιν διά περιβαλλοντικούς λόγους. Ἐξακολουθεῖ νά τρέφῃ ψευδαισθήσεις περί τῆς ἐγγενοῦς ἱκανότητος τῆς φύσεως νά αὐτοπροστατεύεται καί νά ὑπερβαίνῃ τά ἀνθρωπογενῆ τραύματα. Γνωρίζομεν, ἀλλά συνεχίζομεν νά δρῶμεν ὡς ἀπληροφόρητοι, νά ἀπωθῶμεν τήν ἀλήθειαν ὅτι, ἀναφορικῶς πρός τήν σχέσιν μέ τό φυσικόν περιβάλλον, ὁ σύγχρονος τεχνοκρατικός καί οἰκονομοκεντρικός πολιτισμός μας δέν ἀποτελεῖ πρόοδον, ἐφ᾿ ὅσον ἡ μεγαλυτέρα καταστροφή τοῦ φυσικοῦ περιβάλλοντος συνετελέσθη εἰς τήν ἐποχήν μας, ἐποχήν κυριαρχίας τῆς ἐπιστήμης καί τῆς οἰκονομίας. Ἡ κλιματική ἀλλαγή εἶναι μία μεγάλη καταστροφή, ἡ ὁποία προεκλήθη ἀπό τήν ἀνθρωπίνην ἀνευθυνότητα καί τό ἀδιέξοδον πρότυπον ὀργανώσεως τῆς οἰκονομικῆς ζωῆς. Ἔχομεν μέλλον, μόνον ἐάν κατανοήσωμεν ὅτι ἡ προστασία τῆς ἀκεραιότητος τῆς δημιουργίας ὄχι μόνον δέν ἀποτελεῖ ἐμπόδιον εἰς τήν οἰκονομικήν ἀνάπτυξιν, ἀλλά εἶναι τό ὄχημα διά πραγματικήν πρόοδον.

Ἐφέτος, οἱ ἑορτασμοί τῆς Ἡμέρας προστασίας τῆς κτίσεως συνηχοῦν μέ τήν κλαγγήν τῶν ὅπλων εἰς τήν Οὐκρανίαν, μέ τήν κραυγήν τῶν θυμάτων τῆς πολεμικῆς βίας, τούς βομβαρδισμούς τῶν πόλεων καί τῶν ὑποδομῶν, τήν συνοδυνωμένην φύσιν καί τούς στεναγμούς τῶν προσφύγων. Κάθε πόλεμος εἶναι μία ἀνθρωπιστική καί οἰκολογική καταστροφή. Ἡ συνεχιζομένη βία, ἐκτός ἀπό τάς χιλιάδας ἀνθρωπίνων ζωῶν, τάς ὁποίας καταστρέφει, καί τήν μόλυνσιν τοῦ φυσικοῦ περιβάλλοντος, ἀναγκάζει κράτη καί λαούς νά ἐπιστρέψουν εἰς μή φιλικάς πρός τό περιβάλλον μορφάς ἐξασφαλίσεως ἐνεργειακῆς ἐπαρκείας. Τοιουτοτρόπως, ἡ ἀνθρωπότης εἰσέρχεται εἰς ἕνα νέον φαῦλον κύκλον καταστροφικῶν ἀδιεξόδων. Ἐπιβεβαιώνεται δέ τό λεχθέν, ὅτι ὁ homo sapiens καί σήμερον ἐξακολουθεῖ νά συμπεριφέρεται ἐκ παραλλήλου ὡς homo demens, ὡς ἄσοφος καί παράφρων.

Ἀδελφοί ἐν Κυρίῳ καί τέκνα εὐλογημένα,

Διά τήν Ἐκκλησίαν, τά στοιχεῖα τοῦ κόσμου, κατά μίαν θεολογικωτάτην διατύπωσιν, «δέν εἶναι ἁπλῶς χρήματα, χρήσιμο ὑλικό γιά τίς ἀτομικές ἀνάγκες τοῦ ἀνθρώπου, ἀλλά πράγματα, δηλαδή πράξεις – πεπραγμένα ἑνός δημιουργοῦ Προσώπου». Πάντα τά ἔργα Κυρίου εὐλογοῦν, ὑμνοῦν καί ὑπερυψοῦν Αὐτόν εἰς τούς αἰῶνας, οἱ οὐρανοί διηγοῦνται τήν δόξαν Του. Αὐτό τό μήνυμα ἐκφράζει ἡ μέριμνα τῆς Μεγάλης Ἐκκλησίας διά τήν προστασίαν τῆς δημιουργίας. Ἡ ζωή τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ εἶναι πρόγευσις ὅσων προσδοκῶμεν ὡς πραγματικότητα εἰς τήν Βασιλείαν τοῦ Πατρός καί τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Καθ᾿ ὁδόν πρός τά Ἔσχατα, ἡ Ἁγία Ἐκκλησία προσφέρει εἰς τόν κόσμον ὡς ὁδηγόν τό Εὐαγγέλιον τῆς χάριτος καί τήν ἀκλόνητον βεβαιότητα, ὅτι τό κακόν, ὑπό ὅλας του τάς μορφάς, δέν ἔχει τόν τελευταῖον λόγον εἰς τήν ἱστορίαν.

Κατακλείοντες, εὐχόμεθα αἴσιον καί καρποτόκον τόν νέον ἐκκλησιαστικόν ἐνιαυτόν, ἐπικαλούμενοι ἐπί πάντας ὑμᾶς, πρεσβείαις τῆς Ἁγιοπρώτου Παναγίας τῆς Παμμακαρίστου, τήν ζωήρυτον χάριν καί τό μέγα ἔλεος τοῦ ποιητοῦ καί λυτρωτοῦ τῆς κτίσεως ὅλης, τοῦ ἀρχηγοῦ καί τελειωτοῦ τῆς ἀμωμήτου ἡμῶν πίστεως Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ, ᾯ ἡ δόξα καί τό κράτος εἰς τούς ἀπεράντους αἰῶνας. Ἀμήν.

,βκβ’ Σεπτεμβρίου α’

Ὁ Κωνσταντινουπόλεως

διάπυρος πρός Θεόν εὐχέτης πάντων ὑμῶν