Νίσυρος – Σταύρος Ορσάρης

Με ιδιαίτερη λαμπρότητα εόρτασε η ακριτική Νίσυρος την εορτή του Αγίου Νικήτα του Νισυρίου. Το βράδυ του Σαββάτου 20 Ιουνίου ύστερα από την λιτανεία της Εικόνας και της Τιμίας Κάρας του Αγίου τελέστηκε αγρυπνία στον Ιερό Ναό του χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Κώου και Νισύρου κ. Ναθαναήλ. Ο ναός του Αγίου ήταν γεμάτος πιστούς όπου έμειναν ως τις δύο τα ξημερώματα για να τιμήσουν τον Άγιό μας.

Την κυριώνυμο ημέρα, Κυριακή 21 Ιουνίου, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Γέρων Δέρκων κ. Απόστολος χοροστάτησε στον Όρθρο στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Παναγίας Ποταμιτίσσης. Ακολούθησε η Θεία Λειτουργία προεξάρχοντος του Γέροντος Δέρκων κ. Αποστόλου και συλλειτουργούντων του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ρόδου κ. Κυρίλλου, του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Λέρου, Καλύμνου και Αστυπαλαίας κ. Παϊσίου και του οικείου ποιμενάρχου Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Κώου και Νισύρου κ. Ναθαναήλ. Ομίλησε ο Γέρων Δέρκων αναφερόμενος στη σπουδαιότητα της αναζητήσεως της Βασιλείας του Θεού για τη ζωή μας. Επικεντρώθηκε στο ότι η Βασιλεία του Θεού βρίσκεται εντός μας, στο χώρο της Εκκλησίας και μέριμνα και φροντίδα μας είναι οδηγηθούμε στην αγιότητα που είναι κατά χάριν μετοχή στη Θεότητα και συνέδεσε αυτές τις σκέψεις με τον Άγιο Νεομάρτυρα Νικήτα, ο οποίος όπως δηλώνει και το όνομά του νίκησε την παλαιά πλάνη. Έκλεισε μεταφέροντας τις Πατριαρχικές Ευλογίες και τονίζοντας ότι ο Άγιος με το μαρτύριό του διασώζει και τιμά μέχρι σήμερα το καλό όνομα των Νισυρίων και όλων των Δωδεκανησίων.

Μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας τελέστηκε η Ακολουθία του Αγιασμού και στη συνέχεια με πομπή όλοι, κλήρος και λαός, κατευθύνθηκαν στην οικογενειακή οικία του Αγίου που βρίσκεται στην γειτονιά του Λαγκαδιού. Η άφιξη στην οικία του ήταν ιδιαίτερα συγκινητική, καθώς ο Άγιος Νικήτας έφυγε μικρό παιδί από το νησί και το σπίτι του και σήμερα, μετά από τριακόσια χρόνια σχεδόν, επέστρεψε σε αυτό. Στην ομιλία του ο Γέρων Δέρκων κ. Απόστολος αναφέρθηκε στην σπουδαιότητα της αποκαταστάσεως της πατρικής οικίας του Αγίου και συνεχάρη τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Κώου και Νισύρου κ. Ναθαναήλ για το έργο που επιτελείται στην Κω και στη Νίσυρο. Στη συνέχεια τον λόγο έλαβε ο Μητροπολίτης μας ο οποίος ευχαρίστησε θερμά τους επισκέπτες. Ο Σεβασμιώτατος ευχαρίστησε και τον Ηγούμενο της Ιεράς Μονής Παναγίας Σπηλιανής Πανοσ. Αρχιμ. Στέφανο Καλλιστή για το ανύστακτο ενδιαφέρον του κατά την πορεία των εργασιών που οδήγησε σε αίσια ολοκλήρωση της αναστηλώσεως της οικίας του Αγίου Νικήτα.

«Της Νισύρου τον γόνον και της Χίου το καύχημα, τον φρουρόν Αιγαίου Πελάγους Νικήταν τον ένδοξον». (Από το Απολυτίκιο του Αγίου)

Νίσυρος - Σταύρος Ν. Ορσάρης

Με τις ευλογίες του Οικουμενικού μας Πατριάρχου κ. κ. Βαρθολομαίου και την παρουσία των Σεβασμιωτάτων Μητροπολιτών Γέροντος Δέρκων κ. Αποστόλου, Ρόδου κ. Κυρίλλου, Λέρου, Καλύμνου και Αστυπαλαίας κ. Παϊσίου και του επιχωρίου Μητροπολίτου Κώου και Νισύρου κ. Ναθαναήλ εψάλη στον Ιερό Ναό του Αγίου Νεομάρτυρος Νικήτα ο Πανηγυρικός Εσπερινός επί τῃ μνήμῃ του. Ξεχωριστή ευλογία για το νησί της Νισύρου ήταν η μεταφορά σε αυτό της Τιμίας Κάρας του Αγίου, η οποία φυλάσσεται στην Ιερά Μονή των Ιβήρων, από τον Καθηγούμενο της Ιεράς Μονής Πανοσ. Αρχιμ. Ναθαναήλ.
Για τρίτη φορά στην ιστορία της η Νίσυρος υποδέχθηκε την Τιμία Κάρα του Αγίου Νικήτα του Νισυρίου προς αγιασμό κι ευλογία των πιστών. Η παρούσα επίσκεψη συμπίπτει με ένα ξεχωριστό γεγονός: αύριο, αμέσως μετά την Θεία Λειτουργία, θα πραγματοποιηθούν τα εγκαίνια της οικογενειακής οικίας του Αγίου, από την οποία ο Άγιος έφυγε μικρό παιδί με τους γονείς του για τη Ρόδο. Έτσι ο άγιος ύστερα από σχεδόν τριακόσια χρόνια θα επιστρέψει ως φυσική παρουσία στο σπίτι όπου γεννήθηκε και έζησε τα πρώτα του χρόνια.
Η υποδοχή της Κάρας Του Αγίου Νικήτα έγινε στο λιμάνι του νησιού λίγο μετά τις έξι το απόγευμα και στη συνέχεια όλοι, κλήρος και λαός, κατευθύνθηκαν στον Ιερό Ναό του Αγίου που βρίσκεται κοντά στο λιμάνι όπου εψάλη ο Πανηγυρικός Εσπερινός και η Ακολουθία της Αρτοκλασίας χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Γέροντος Δέρκων κ. Αποστόλου.
Ομιλώντας ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κώου και Νισύρου κ. Ναθαναήλ τόνισε ότι ο Άγιος προσεύχεται για εμάς προς τον Θεό και αποτελεί ευλογία το ότι βρίσκεται στο νησί μας. Εν συνεχείᾳ, ευχαρίστησε τους παρόντες Αρχιερείς, τον Καθηγούμενο της Ιεράς Μονής Ιβήρων, τον Δήμαρχο Νισύρου, τον Έπαρχο Κω-Νισύρου και τις λοιπές πολιτικές και στρατιωτικές αρχές για την παρουσία τους.
Ακολούθως το λόγο έλαβε ο Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Ιβήρων Πανοσ. Αρχιμ. Ναθαναήλ, ο οποίος σημείωσε ότι σήμερα στο Άγιον Όρος εορτάζεται η μνήμη των Νεομαρτύρων και η τιμή που αποδίδει ο λαός της Δωδεκανήσου προς τον Άγιο Νεομάρτυρα Νικήτα αποτελεί πηγή μεγάλης χαράς για τους Αγιορείτες Πατέρες.
Εν συνεχείᾳ ομίλησε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Γέρων Δέρκων κ. Απόστολος αναφερόμενος στο συναξάρι και στο μαρτύριο του Αγίου Νικήτα, με το οποίο όπως τόνισε «ξέπλυνε τον εξισλαμισμό της οικογένειάς του». Αναφέρθηκε στη μεγάλη ευλογία να βρίσκεται και σωματικώς μαζί με τους συμπατριώτες του, σημειώνοντας ότι το μαρτύριο των Αγίων μας θυμίζει το σταυρικό θάνατο και την Ανάσταση του Χριστού. Για το λόγο αυτό τα λείψανα των Αγίων είναι χαριτόβρυτα και αποτελούν πηγή αγιασμού για εμάς. Αφού ευχαρίστησε τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Κώου και Νισύρου κ. Ναθαναήλ για την πρόσκληση, μετέφερε στους πιστούς την πατριαρχική ευλογία και ζήτησε από τους λαϊκούς να προσεύχονται για τους ιερωμένους, ώστε να επιτελούν απρόσκοπτα το δύσκολο έργο τους.
Μετά το πέρας του Εσπερινού η Τιμία Κάρα του Αγίου προεξάρχοντος του ιδίου Αρχιερέως μεταφέρθηκε στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό της Παναγίας της Ποταμητίσσης, όπου στη συνέχεια με την μέριμνα των κυριών του συλλόγου «Άγιος Νικήτας ο Νισύριος» προσφέρθηκε κέρασμα στους πιστούς.
Το παρόν έδωσαν ο δήμαρχος Νισύρου κ. Χριστοφής Κορωναίος, ο Έπαρχος Κω-Νισύρου κ. Γεώργιος Χαλκιδιός, ο Υποδιοικητής της 80 ΑΔΤΕ Κυρατσάκης Χρήστος, ο Διοικητής της ΔΑΝ Νισύρου κ . Κωνσταντίνος Πετρίδης, ο Διοικητής κ. Βασίλειος Χουρμουζιάδης και η Υποδιοικητής κ. Κυριακή Χιώτη του Λιμενικού Σταθμού Νισύρου, καθώς και ο εκπρόσωπος του Αστυνομικού Σταθμού Νισύρου κ. Παντελής Φασουλάρης.
Στον Πανηγυρικό Εσπερινό και στη λιτάνευση της Τιμίας Κάρας και της Ιεράς Εικόνος του Αγίου παραβρέθηκαν πάρα πολλοί πιστοί από τη Νίσυρο, αλλά και την Κω και τα άλλα νησιά της Δωδεκανήσου.

Τὸ ἀπόγευμα τῆς Παρασκευῆς 19 Ἰουνίου ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Γέρων Δέρκων κ. Ἀπόστολος χοροστάτησε στὸν Ἑσπερινὸ καὶ στὴν Ἱερὰ Παράκληση ποὺ ἐψάλη στὸν Ἱερὸ Μητροπολιτικὸ Ναὸ Ἁγίου Νικολάου στὴν πόλη τῆς Κῶ παρόντος τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Κώου καὶ Νισύρου κ. Ναθαναήλ.
Τὴν ἀκολουθία, στὴν ὁποία συμμετεῖχε πλῆθος πιστῶν, τέλεσε ὁ Καθηγούμενος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἰβήρων Πανοσ. Ἀρχιμ. Ναθαναήλ. Ἔψαλλε χορὸς ἰεροψαλτῶν ὑπὸ τὴν διεύθυνση τοῦ Πρωτοψάλτου καὶ Καθηγητοῦ Βυζαντινῆς Μουσικῆς κ. Γεωργίου Σακέλλη. Μεταξὺ τῶν προσκυνητῶν ἦταν καὶ ὁ Ἔπαρχος Κῶ-Νισύρου κ. Γεώργιος Χαλκιδιός.
Στὸ τέλος καὶ πρὶν τὴν προσκύνηση τῆς Τιμίας Κάρας τοῦ Ἁγίου Νεομάρτυρος Νικήτα τοῦ Νισυρίου ὁμίλησε ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Γέρων Δέρκων κ. Ἀπόστολος παρουσιάζοντας τὴ σημασία τῶν ἁγίων στὴ ζωή μας καὶ τὴ χρησιμότητα τοῦ παραδείγματός τους γιὰ τὴν ἀνατροφὴ τῶν παιδιῶν. Τὸ παράδειγμα αὐτό, ὅπως τόνισε, μᾶς συγκινεῖ, μᾶς ἐνδυναμώνει, μᾶς ἐμπνέει καὶ μᾶς ἑνώνει. Ἐπίσης, ἀναφέρθηκε στὴν Μητέρα Ἐκκλησία τῆς Κωνσταντινουπόλεως, ἡ ὁποία, παρὰ τὶς ἀντίξοες συνθῆκες, ἐπὶ δεκαοκτὼ αἰῶνες ἐπιβιώνει καὶ μεγαλουργεῖ φωτίζοντας ὁλόκληρο τὸν κόσμο.

Τὴν Παρασκευὴ 19 Ἰουνίου ἡ Ἱερὰ Μητρόπολις Κώου καὶ Νισύρου ὑπεδέχθη τὴν Τιμίαν Κάραν τοῦ Ἁγίου Νεομάρτυρος Νικήτα τοῦ Νισυρίου.
Τῆς ὑποδοχῆς καὶ τῆς Δοξολογίας ποὺ ἀκολούθησε προέστη ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Γέρων Δέρκων κ. Ἀπόστολος συμπαραστατούμενος ὑπὸ τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Κώου καὶ Νισύρου κ. Ναθαναήλ.
Ἀμέσως μετὰ τὴν Δοξολογίαν, ἡ ὁποία ἐψάλη εἰς τὸν Ἱερὸν Μητροπολιτικὸν Ναὸν Ἁγίου Νικολάου Κῶ, ἡ Τιμία Κάρα τοῦ Νεομάρτυρος ποὺ μετέφερε στὴν Κῶ ὁ Ἡγούμενος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἰβήρων, Πανοσ. Ἀρχιμ. Ναθαναήλ, ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κώου καὶ Νισύρου κ. Ναθαναὴλ προσεφώνησε τὸν Σεβασμιώτατον Μητροπολίτην Γέροντα Δέρκων καὶ τὸν Ἡγούμενον τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἰβήρων εὐχαριστώντας τους γιὰ τὴν ἐπίσκεψή τους.
Ἐν συνεχείᾳ τὸν λόγον ἔλαβε ὁ Πανοσ. Ἀρχιμ. Ναθαναὴλ ἀναφερόμενος στὸν βίο καὶ στὸ μαρτύριον τοῦ Ἁγίου Νικήτα. Ἀκολούθως ὁμίλησε ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Γέρων Δέρκων κ. Ἀπόστολος ἀνακαλῶν εἰς τήν μνήμην του τὶς ἀγαθὲς ἐντυπώσεις ἀπὸ παλαιοτέραν ἐπίσκεψίν του στὴν νῆσον Κῶ καὶ εὐχόμενος οἱ προσευχὲς τοῦ Ἁγίου Νικήτα τοῦ Νισυρίου νὰ ἐνδυναμώσουν τὸν ἑλληνικὸν λαὸν ὥστε νὰ ξεπεράσει τὰ παρόντα προβλήματα ποὺ τὸν ταλανίζουν.
Ἀκολούθησε ἡ προσκύνησις τοῦ Ἱεροῦ Λειψάνου ἀπὸ τὸν εὐσεβὴ κλῆρο καὶ τὸν πιστὸ λαὸ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως.
Στὴν ὑποδοχὴ καὶ στὴν Δοξολογία παρέστησαν οἱ τοπικὲς ἀρχὲς μὲ ἐπικεφαλὴς τὸν Δήμαρχο Κῶ κ. Γεώργιο Κυρίτση καὶ οἱ ἐκπρόσωποι τοῦ στρατοῦ καὶ τῶν σωμάτων ἀσφαλείας.

Σταύρος Ν. Ορσάρης

Με τις ευλογίες και την πατρική αγάπη του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Κώου και Νισύρου κ. Ναθαναήλ ξεκίνησαν στον Ιερό Ναό του Αγίου Νικήτα του Νισυρίου στη Νίσυρο οι παρακλήσεις του Αγίου. Οι παρακλήσεις τελούνται στις 18.30 κάθε απόγευμα μέχρι την παραμονή της μνήμης του Αγίου. Μετά το τέλος της ακολουθίας σύμφωνα με την καθιερωμένη παράδοση οι γυναίκες του συλλόγου «Ο άγιος Νικήτας ο Νισύριος» έψαλαν το μοιρολόι του Αγίου.

ΜΟΙΡΟΛΟΪ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΗΤΑ ΤΟΥ ΝΙΣΥΡΙΟΥ
«Μεγάλο θαύμα έκανε, ο Άγιος Νικήτας,
Κι΄ όσ' ήταν στη Μητρόπολη, όλοι εφοβηθήκαν.
Παπάδες και πνευματικοί, μπρος του εγονατίσαν,
Κι΄ απ΄ τη μέρα κείνη δα, τον ετακτοποιήσαν.
Παράκλησες του κάμανε, καμπάνες του κτυπούσαν,
Μικροί μεγάλοι τρέχανε, μπρος του και προσκυνούσαν.
Έβαλαν την εικόνα του, στης εκκλησιάς την μέση,
Με δάκρυα εδέοντο, να τους εσυγχωρέση.
Γιατί δεν τον εσέβοντο, και δεν τον ετιμούσαν,
Ως μάρτυρα για το Χριστό, μόνο τον εξεχνούσαν.
Για το μεγάλο θαύμα του, φώτισε το λαό του,
Και πήραν την απόφαση, κι' έκτισαν το Ναό του.
Και τώρα δόξες και τιμές, πανήγυρης μεγάλη,
Δεήσεις, ύμνοι και ψαλμοί, κάθε πρωί και βράδυ.
Εννιά ημέρες συνεχώς, γιορτάζει ο Άγιος μας,
Ως πολιούχος του νησιού, και θησαυρός δικός μας.
Βοήθεια σε όλους μας, να είναι πέρα-πέρα,
Και να φρουρεί τη Νίσυρο, νύκτα και την ημέρα.
Να μεσιτεύει στο Θεό, την επί γης Ειρήνη,
Να προοδεύει, να νικά η Χριστιανοσύνη.»

Ο ΒΙΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΗΤΑ ΤΟΥ ΝΙΣΥΡΙΟΥ
Ο Άγιος ένδοξος του Χριστού Νεομάρτυς Νικήτας γεννήθηκε στη Νίσυρο. Ο πατέρας του ήταν ένας από τους επιφανείς προεστούς του νησιού αλλά όταν οδηγήθηκε στο δικαστήριο των οθωμανών για να δώσει λόγο για κάποιες παράνομες πράξεις του, φοβούμενος την θανατική καταδίκη, αλλαξοπίστησε και έγινε μουσουλμάνος, συμπαρασύροντας στην αποστασία τη σύζυγο και τα τέκνα του. Η χριστιανική κοινωνία της Νισύρου αντιμετώπισε με βδελυγμία την πράξη του και αυτός αναγκάστηκε να αναχωρήσει με την οικογένεια του και να εγκατασταθεί στη Ρόδο.
Ο Νικήτας ήταν πολύ μικρός, όταν συνέβη το γεγονός, και μεγάλωσε με το άνομα Μεχμέτ, αγνοώντας τη χριστιανική καταγωγή του. Παίζοντας κάποια ημέρα ήλθε σε φιλονικία με ένα από τα παιδιά των οθωμανών και η μητέρα του τον έβρισε αποκαλώντας τον «Γκιαούρη», δηλαδή άπιστο. Ο Μεχμέτ προσβλήθηκε, γιατί είχε μεγάλο ζήλο για τον μουσουλμανισμό, και ρώτησε την δική του μητέρα να του πει γιατί η γυναίκα εκείνη τον έβρισε με λέξεις που οι οθωμανοί χρησιμοποιούσαν μόνο εναντίον των Χριστιανών. Αυτή, λόγῳ της επιμονής του, αναγκάστηκε να του ομολογήσει την αλήθεια και έτσι άμαθε ο μακάριος ότι είχε γεννηθεί Χριστιανός και ότι έλαβε κατά το άγιο Βάπτισμα το όνομα Νικήτας.
Το γεγονός του ακουσίου εξισλαμισμού του συντάραξε την ψυχή του και αμέσως έλαβε την απόφαση να επιστρέψει στην αληθινή πίστη των πατέρων του. Υπακούοντας στη συνείδησή του εγκατέλειψε την οικογένεια του και αναχώρησε για τη Χίο. Φτάνοντας εκεί ανέβηκε στη Νέα Μονή, ανέφερε στον Ηγούμενο την απόφαση του και του ζήτησε να τον συμβουλεύσει για τη σωτηρία του. Εκείνος του συνέστησε να απευθυνθεί στον Άγιο Μακάριο Κορίνθου, που διέμενε τότε στο νησί. Ο Άγιος άκουσε την εξομολόγηση του, τον επανένταξε στην Εκκλησία με το άγιο Χρίσμα και ανέλαβε την πνευματική του καθοδήγηση. Ο Νικήτας έμεινε στην Ιερά Μονή διανύοντας αυστηρή ασκητική ζωή και εκφράζοντας την ευλάβειά του με παιδαριώδεις τρόπους, ώστε να κάνει πολλούς να σκέφτονται ότι είχε χάσει τα λογικά του. Για μεγαλύτερη άσκηση και σκληραγωγία ανέβηκε στο σπήλαιο των Αγίων Πατέρων και έζησε κοντά στον ερημίτη Άνθιμο, στον οποίο και εξομολογήθηκε τον πόθο του για το μαρτύριο. Μετά από λίγο διάστημα απέστρεψε στη Μονή και ζήτησε την άδεια των Πατέρων για να εκτελέσει την επιθυμία του. Αυτοί τον συμβούλεψαν κατάλληλα και, αφού τέλεσαν Παράκληση στην Υπεραγία Θεοτόκο, του έδωσαν την ευλογία να παρουσιαστεί στους τυράννους και να ομολογήσει τον Χριστό.
Όταν έφθασε ο μακάριος στη Χώρα της Χίου, δεν άργησε να συλληφθεί από τους Τούρκους φοροεισπράκτορες με την απαίτηση να πληρώσει τον φόρο που πλήρωναν οι Χριστιανοί, το κοινώς λεγόμενο χαράτσι. Ενώ κρατούνταν δέσμιος κοντά σε ένα καφενείο πέρασε από εκεί ένας γνωστός του ιερέας, ο παπά-Δανιήλ, τον χαιρέτησε με το μουσουλμανικό του όνομα και ρώτησε να μάθει ποιος ήταν ο λόγος της συλλήψεώς του. Όταν άμαθε την αιτία, εξέφρασε την απορία πως γίνεται οι Τούρκοι να ζητούν από έναν ομόθρησκο τους να πληρώσει φόρο που αναλογεί σε Χριστιανούς. Οι Τούρκοι που τον κρατούσαν, όταν τον άκουσαν να δηλώνει στον ιερέα ότι είναι Χριστιανός, τον οδήγησαν αμέσως στον Αγά, μπροστά στον οποίο ο Νικήτας ομολόγησε την μεταστροφή του και τη βούλησή του να παραμείνει στην αληθινή πίστη. Ο Αγάς τότε έδωσε εντολή να τον φυλακίσουν και για δέκα μέρες να τον βασανίσουν ώστε να τον αναγκάσουν να αλλάξει γνώμη. Κάθε μέρα τον έβγαζαν από τη φυλακή και τον βασάνιζαν με απάνθρωπο τρόπο. Ανάμεσα στα άλλα τον έριξαν μέσα σε στάβλο για να τον ποδοπατήσουν αγρία αλόγα και, όταν εκείνος με την χάρη του Θεού διαφυλάχθηκε αβλαβής, τον έκλεισαν πάλι στη φυλακή, το κελί της οποίας φωτίστηκε από ουράνιο φως.
Όταν συμπληρώθηκαν οι δέκα ημέρες, ο Μάρτυς παραδόθηκε στον μανιασμένο όχλο και οδηγήθηκε στην άκρη της πόλης, κάτω από το Μετόχι της Μονής των Ιβήρων. Εκεί οι Οθωμανοί επανέλαβαν για τελευταία φορά τις προτάσεις τους να επιστρέψει στον μουσουλμανισμό αλλά εκείνος επέμενε λέγοντας: «Χριστιανός είμαι, ονομάζομαι Νικήτας και Νικήτας θέλω να αποθάνω». Προσπάθησαν να τον μεταπείσουν γονατίζοντας τον πολλές φορές σε στάση εκτέλεσης και σηκώνοντας τον, αλλά εκείνος αμετάπειστος τους έλεγε: «Γιατί αργείτε; Θανατώστε με γρήγορα για να απολαύσω τα αγαθά του Παραδείσου». Ο δήμιος άρπαξε τότε το ξίφος και το κατέβασε πολλές φόρες στον αυχένα του Μάρτυρος, αποκόπτοντας τον με μικρά επαναλαμβανόμενα χτυπήματα, για να επιτείνει το μαρτύριο και να του προκαλέσει μεγαλύτερο πόνο. Με αυτόν τον τρόπο ο πολύαθλος Νικήτας έλαβε το στεφάνι του μαρτυρίου στης 21 Ιουνίου του έτους 1732, στην ηλικία των δεκαέξι ετών. Οι ευσεβείς μάζεψαν με ευλάβεια το μαρτυρικό αίμα και τυφλοί, που έχρισαν με αυτό τα μάτια τους απέκτησαν το φως τους. Οι Τούρκοι πέταξαν λάσπη και ακαθαρσίες πάνω στο άγιο λείψανο για να το ατιμάσουν αλλά αυτό έμεινε καθαρό και άσπιλο για πολλές ημέρες. Τέλος για να μην το τιμήσουν οι Χριστιανοί το έριξαν στη θάλασσα. Η τίμια Κάρα του διασώθηκε και φυλάσσεται στη Ιερά Μονή των Ιβήρων στο Άγιον Όρος.
Ἀπολυτίκιον. Ἦχος α΄ . Τῆς ἐρήμου πολίτης.
Τῆς Νισύρου τὸν γόνον, καὶ τῆς Χίου τὸ καύχημα, τὸν δεδοξασμένον Νικήταν, ἐν ὡδαῖς εὐφημήσωμεν· νικήσας γὰρ ἀθλήσει τὸν ἐχθρόν, καὶ νίκης τὸ διάδημα λαβών, τῶν θαυμάτων πρυτανεύει τὰς δωρεάς, τοῖς πόθῳ ἀναβοῶσι· δόξα τῷ σὲ ἰσχύσαντι Χριστῷ, δόξα τῷ σὲ στεφανώσαντι, δόξα τῷ δωρησαμένῳ σὲ πιστοῖς, ρύστην καὶ πρόμαχον.

Τα στοιχεία ελήφθησαν από τα βιβλία:
• Ὕμνοι καὶ Ποιήματα, Παναγίας Σπηλιανῆς καὶ Ἁγίου Νικήτα, Ἔκδοσις Χριστιανικῆς Ἑνώσεως Ἁγίου Νικήτα Νισύρου, Ἀθήνα 1970.
• Ἡ Ἀκολουθία καὶ ὁ Παρακλητικός Κανών τοῦ Ἁγίου Νικήτα τοῦ Νισυρίου, Ρόδος 1995.

Παραθέτουμε τό πρόγραμμα ὑποδοχῆς καί προσκυνήσεως τοῦ Ἱεροῦ Λειψάνου Ἁγίου Νικήτα Νισυρίου:

1. Παρασκευή 19 Ἰουνίου:
Ὑποδοχή καί προσκύνησις Ἱεροῦ Λειψάνου εἰς τόν Ἱερόν Μητροπολιτικόν Ναόν Ἁγίου Νικολάου Κῶ. Ὥρα 10:30 π.μ.
Ἑσπερινός – Παράκλησις – Προσκύνησις. Ὥρα 6:00 μ.μ.

2. Σάββατον 20 Ἰουνίου:
Ὄρθρος – Θ. Λειτουργία – Προσκύνησις Ἱεροῦ Λειψάνου εἰς τήν Ἱεράν Μονήν Ἁγίου Νεκταρίου Κῶ. Ὥρα 7.00 π.μ.

3. Σάββατον 20 Ἰουνίου:
Ἀναχώρησις διά Νίσυρον ἀπό Καρδάμαινα Ὥρα 5.00 μ.μ.
Ἄφιξις εἰς Νίσυρον Ὥρα 6.30 μ.μ.
Ὑποδοχή καί Μέγας Πανηγυρικός Ἑσπερινός μετ' Ἀρχιερατικῆς Χοροστασίας ἐπί τῇ μνήμῃ τοῦ Ἁγίου Νεομάρτυρος Νικήτα τοῦ Νισυρίου εἰς τόν ὁμώνυμον Ἱερόν Ναόν. Λιτάνευσις Ἱερᾶς Εἰκόνος. Ὥρα 7.00 μ.μ.
Ἀναχώρησις προσκυνητῶν διά Καρδάμαινα. Ὥρα 10.00 μ.μ.

4. Κυριακή 21 Ἰουνίου:
Ὄρθρος – Ἀρχιερατική Θ. Λειτουργία εἰς Ἱερόν Μητροπολιτικόν Ναόν Παναγίας Ποταμητίσσης. Μετά τό πέρας τῆς Θ. Λειτουργίας, τελετή ἐγκαινίων Οἰκογενειακῆς οἰκίας Ἁγίου Νεομάρτυρος Νικήτα. Ὥρα 7.00 π.μ.

5. Κυριακή 21 Ἰουνίου:

Προσκύνησις εἰς τόν Ἱερόν Ναόν Θείας Ἀναλήψεως Ζηπαρίου. Ὥρα 6.00 μ.μ.

6. Δευτέρα 22 Ἰουνίου:
Ὄρθρος - Θ. Λειτουργία – Προσκύνησις εἰς Ἱερόν Ναόν Εἰσοδίων Θεοτόκου Κεφάλου. Ὥρα 07.00 π.μ.

7. Δευτέρα 22 Ἰουνίου:
Παράκλησις – Προσκύνησις εἰς τό Ἱερόν Μητροπολιτικόν Παρεκκλήσιον τοῦ Εὐαγγελισμοῦ. Ὥρα 6.00 μ.μ.

8. Τρίτη 23 Ἰουνίου:
Ὄρθρος - Θ. Λειτουργία - Προσκύνησις εἰς τό Ἱερόν Βαπτιστήριον Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου εἰς Λινοπότι. Ὥρα 7.00 π.μ.

Τό ἀπόγευμα τῆς ἰδίας ἡμέρας ἀναχώρησις τοῦ Ἁγίου Λειψάνου δι' Ἅγιον Ὄρος.

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Ἡ Ἱερά Μητρόπολις Κώου καί Νισύρου ἀνακοινώνει ὅτι ὅσοι ἐκ τῶν εὐλαβῶν χριστιανῶν ἐπιθυμοῦν νά ταξιδεύσουν εἰς Νίσυρον τό Σάββατον 20ήν Ἰουνίου, Παραμονήν τῆς Ἑορτῆς τοῦ Ἁγίου Νεομάρτυρος Νικήτα τοῦ Νισυρίου, διά νά παρακολουθήσουν τόν Μέγα Ἀρχιερατικόν Ἑσπερινόν, δύνανται νά ταξιδεύσουν μέ δωρεάν εἰσιτήριον μετ' ἐπιστροφῆς, μέ τά πλοῖα «ΚΑΠΕΤΑΝ ΑΝΤΩΝΗΣ» καί «ΚΑΠΕΤΑΝ ΔΗΜΗΤΡΗΣ», τά ὁποῖα θά ἀναχωρήσουν ἀπό τήν Καρδάμαινα διά Νίσυρον περί ὥραν 5.00΄ ἀπογευματινήν καί ἐπιστροφή ἀπό Νίσυρον διά Καρδάμαινα περί ὥραν 10.00΄ νυκτερινήν τῆς ἰδίας ἡμέρας.

Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως

Ἐντιμολογιώτατε Ἄρχων κύριε Γεώργιε Μπαμπινιώτη,

Ἡ Ἁγία τοῦ Χριστοῦ Μεγάλη Ἐκκλησία ἀπονέμει ὑμῖν σήμερον, κατὰ τὴν πάμφωτον μεγάλην ἑορτὴν τῆς Πεντηκοστῆς, ἐν πανηγυρικῇ λειτουργικῇ συνάξει εἰς τὸν Πάνσεπτον Πατριαρχικὸν Ναὸν τοῦ Ἁγίου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου τοῦ Τροπαιοφόρου, διὰ τῶν χειρῶν τῆς ἡμετέρας Μετριότητος, τὸ ὀφφίκιον αὐτῆς τοῦ Ἄρχοντος Διδασκάλου τοῦ Γένους.

Ἐντάσσομεν, «καὶ ἰδίαν Πατριαρχικὴν φιλοτιμίαν καὶ προαίρεσιν» εἰς τὴν χορείαν τῶν Ἀρχόντων ὀφφικιαλίων τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κωνσταντινουπόλεως, ὡς νέον Διδάσκαλον τοῦ Γένους, τὸν προβεβλημένον καθηγητήν, ὁ ὁποῖος πολλὰ προσέφερεν εἰς τὴν παιδείαν καὶ τὴν ἐκπαίδευσιν ἐκ θέσεων ὑψηλῆς εὐθύνης, καὶ ἐχάρισεν εἰς τὸν ἑλληνικὸν λαὸν καὶ εἰς πάντα ἐνδιαφερόμενον διὰ τὴν γλῶσσαν αὐτοῦ, μνημειώδη ἔργα, μὲ πρῶτον τὸ ὀγκῶδες «Λεξικὸ τῆς Νέας Ἑλληνικῆς Γλώσσας». Εἶσθε ὁ ἐρευνητὴς καὶ ὁ μύστης τῆς γλώσσης τῶν ποιητῶν καὶ τῶν φιλοσόφων, τῆς γλώσσης τῆς Καινῆς Διαθήκης, τῆς θεολογίας τῶν Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας, τῆς θείας λατρείας καὶ τῆς ὑμνολογίας, τῆς λαλιᾶς ὅλων ἐκείνων, οἱ ὁποῖοι ἐνεσάρκωσαν τὸν πολιτισμόν, τὸ ἦθος καὶ τὰ ἰδανικὰ τοῦ Ἑλληνισμοῦ, ἀπὸ τὸν ἁπλοῦν ἄνθρωπον τοῦ μόχθου, ὁ ὁποῖος ἐπὶ χιλιετίας «ἐξακολουθεῖ νὰ λέει τὸν οὐρανὸ οὐρανὸ καὶ τὴν θάλασσα θάλασσα», μέχρι τοὺς ὑψηλὰ ἱσταμένους καὶ τούς «λογάδες» τοῦ Γένους. Μελετᾶτε τὴν γλῶσσαν, ἡ ὁποία, ὅπως γράφετε, «κατέχει ξεχωριστὴ θέση ἀνάμεσα στὶς 2700 γλῶσσες τοῦ κόσμου», τὴν γλῶσσαν εἰς τὴν ὁποίαν, ὅπως ἔλεγεν ὁ Ὀδυσσέας Ἐλύτης, «στὸ μάκρος εἴκοσι πέντε αἰώνων δὲν ὑπῆρξε οὔτε ἕνας, ποὺ νὰ μὴ γράφτηκε ποίηση». Γνωστὸς δυτικὸς ὑμνητὴς τοῦ ἀρχαίου ἑλληνικοῦ πολιτισμοῦ ὑπεστήριζεν ὅτι εἰς τὴν ἑλληνικὴν γλῶσσαν ἦτο «σχεδὸν ἀδύνατον» νὰ μὴ φιλοσοφῇ ὁ ἄνθρωπος (Egon Friedell). Θὰ προσεθέτομεν ὅτι ὄντως πρόκειται περὶ γλώσσης, μὲ τὴν ὁποίαν εἶναι ἀδύνατον νὰ μὴ θεολογῶμεν, νὰ μὴ γεννῶνται Βασίλειοι, Γρηγόριοι καὶ Χρυσόστομοι, νὰ μὴ δοξολογῇ ὁ ἄνθρωπος τὸν Θεὸν καὶ τοὺς Ἁγίους Αὐτοῦ ψαλμοῖς καὶ ὕμνοις, νὰ μὴ ἀναδεικνύωνται Ρωμανοὶ καὶ Δαμασκηνοί.

Οὐδόλως εἶναι τυχαῖον τὸ γεγονὸς ὅτι τὰ δύο ταῦτα, ἡ ὀρθόδοξος πίστις καὶ ἡ ἑλληνικὴ γλῶσσα, συγκροτοῦν καὶ διασώζουν τὴν ταυτότητα τοῦ Γένους. «Μονάχα μέσα ἀπὸ τὴν πίστη καὶ τὴ γλῶσσα μας σωθήκαμε ὥς σήμερα καὶ μονάχα μέσα ἀπὸ αὐτὰ τὰ δύο θὰ σωθοῦμε αὔριο», γράφει ὁ Ζήσιμος Λορεντζᾶτος. Ὁ δὲ Jacques Lacarrière σημειώνει ὅτι διὰ τὸν Ἕλληνα «ἡ Ὀρθοδοξία εἶναι τὸ σπίτι του».

Ἐν τῷ προσώπῳ ὑμῶν, Ἐντιμολογιώτατε Ἄρχων, συνδυάζετε, τὴν εὐαισθησίαν καὶ τὴν ἀγάπην διὰ τὸ ἑλληνικὸν πνεῦμα, μὲ τὴν πίστιν εἰς Χριστὸν καὶ τὸν σεβασμὸν πρὸς τὴν Ἐκκλησίαν Του. Εἶσθε ἄνθρωπος τῶν ἀνοικτῶν ὁριζόντων καὶ παραλλήλως πιστὸς εἰς τὰς εὐλογημένας παραδόσεις τῆς Ὀρθοδοξίας. Ἔχετε, ὄντως, ἔνθεον πολιτισμόν.

Ἐνθυμούμεθα, τὴν στιγμὴν αὐτήν, τὸν ὁμότεχνόν σας Νικόλαον Ἀνδριώτην, τὸν μακαριστὸν Ἴμβριον καθηγητὴν τοῦ Ἀριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης καὶ πρωτοπόρον τῆς Γλωσσολογίας, ὁ ὁποῖος ἦτο κεκοσμημένος μὲ τὸν ἴδιον πνευματικὸν πολιτισμόν. Εἴχομεν τὴν εὐλογίαν νὰ ἐπικοινωνῶμεν μετ᾿ αὐτοῦ, νὰ τὸν συναντήσωμεν καὶ νὰ χαρῶμεν τὴν εὐγένειαν, τὴν εὐφυΐαν, τὸ ἔνθεον ἦθος καὶ τὴν φιλοπατρίαν του. Εἴη ἡ μνήμη αὐτοῦ αἰωνία!

Ἐντιμολογιώτατε Ἄρχων,

Ὡς ὀφφικιάλιος καὶ ὡς ἀφωσιωμένον τέκνον τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κωνσταντινουπόλεως, θὰ εἶσθε εἰς τὸ ἑξῆς ἀρωγὸς καὶ συνεργάτης τοῦ Προκαθημένου αὐτῆς εἰς τὸ ἔργον διακονίας τοῦ ἀνθρώπου, τοῦ «ἠγαπημένου τοῦ Θεοῦ». Εἴμεθα βέβαιοι ὅτι ὡς Ἄρχων Διδάσκαλος τοῦ Γένους, θὰ παραμείνετε «ὁ δάσκαλος», ὁ ὁποῖος θὰ γαλουχῇ τοὺς νέους μὲ τὸν σταυροαναστάσιμον πολιτισμὸν τῆς Ὀρθοδοξίας, μὲ τὸ ἦθος τῆς θυσιαστικῆς ἐλευθερίας καὶ τῆς αὐθυπερβάσεως. Ἔχομεν ἀμέριστον ἐμπιστοσύνην εἰς ὑμᾶς, ἐκτιμῶμεν καὶ τιμῶμεν τὴν πολυετῆ προσφοράν σας εἰς τὸν πολιτισμόν, εἰς τὰ Γράμματα, εἰς τὸ Πανεπιστήμιον, εἰς τὸν δημόσιον βίον, καὶ ἀναμένομεν ὅτι ἡ ἐπαξία ἀνάδειξις ὑμῶν εἰς Ἄρχοντα τῆς Πρωτοθρόνου Ἐκκλησίας τῆς Ὀρθοδοξίας θὰ σᾶς ἐνισχύσῃ εἰς τὴν ἐπιτέλεσιν νέων θεαρέστων ἔργων.

Ἐπὶ δὲ τούτοις, ἀπονέμοντες εἰς τὴν ὑμετέραν πεφιλημένην Ἐντιμολογιότητα, εἰς τὴν ἐρίτιμον σύζυγον καὶ τὴν οἰκογένειάν σας καὶ εἰς ἅπαντας τοὺς περὶ ὑμᾶς, τὰς πατρικὰς εὐχὰς καὶ τὴν Πατριαρχικὴν ἡμῶν εὐλογίαν, ἐπικαλούμεθα ἐφ᾿ ὑμᾶς τήν «ἄφθονον χάριν» καὶ τὸ ζείδωρον φάος τοῦ Παρακλήτου Πνεύματος, τὸ ὁποῖον σήμερον «ἐν γλώσσαις πυρίναις τοῖς ἀποστόλοις ἐπέμφθη», καινουργῆσαν καὶ ἐνδυναμῶσαν αὐτοὺς διὰ νὰ κηρύξουν εἰς πάντα τὰ ἔθνη τὰ μεγαλεῖα τοῦ Θεοῦ.

Ἄξιος!

Ἱερώτατοι ἅγιοι ἀδελφοὶ καὶ συλλειτουργοί,
Εὐλαβέστατοι πατέρες,
Ἐξοχώτατε,
Ἐντιμότατε κύριε Γενικὲ Πρόξενε τῆς Ἑλλάδος ἐν Σμύρνῃ,
Τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά,

Χριστὸς Ἀνέστη!

«Πολλὰ ἔχων ὑμῖν γράφειν, οὐκ ἠβουλήθην διὰ χάρτου καὶ μέλανος, διότι ἤλπιζον ἐλθεῖν πρὸς ὑμᾶς καὶ στόμα πρὸς στόμα λαλῆσαι, ἵνα ἡ χαρὰ ἡμῶν ᾖ πεπληρωμένη» (πρβλ. Β΄ Ἰωάν. 12), λέγομεν καὶ ἡμεῖς μετὰ Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου πρὸς ἐσᾶς, ἀντικρύζοντες τὰ ἱλαρὰ πρόσωπά σας, καθὼς σήμερον, ποὺ ἡ Ἁγία Ἐκκλησία μας ἑορτάζει τὴν μνήμην τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου, τοῦ ἠγαπημένου μαθητοῦ τοῦ Κυρίου καὶ εὐαγγελιστοῦ τῆς ἀγάπης, ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ μᾶς ἀξιώνει νὰ τὴν τιμήσωμεν εἰς τὸν ἡγιασμένον ἀπὸ τὸν τάφον τοῦ ἁγίου τόπον τοῦτον, εἰς τὴν Βασιλικὴν τὴν ὁποίαν ἀνίδρυσεν ὁ αὐτοκράτωρ Ἰουστινιανός, εἰς ἀντικατάστασιν τοῦ παλαιοτέρου ναοῦ, τὸν ὁποῖον εἶχον ἀνεγείρει οἱ Ἐφέσιοι. Καὶ τὸν κατεσκεύασε τόσον μέγαν καὶ ὡραῖον, σημειώνει ὁ ἱστορικὸς τῆς ἐποχῆς Προκόπιος εἰς τὸ ἔργον του «Περὶ κτισμάτων», ὥστε νὰ εἶναι παραπλήσιος καὶ ἐφάμιλλος εἰς ὅλα πρὸς τὸν ναὸν τὸν ὁποῖον ἀνήγειρεν ὁ ἴδιος εἰς τὴν Bασιλίδα τῶν πόλεων καὶ ἀφιέρωσεν εἰς τοὺς ἁγίους Ἀποστόλους.

Εἰς αὐτὸν τὸν ναόν, τοῦ ὁποίου σώζονται σήμερον ὀλίγα ἀλλὰ θαυμαστὰ κατάλοιπα, ὡδήγησε καὶ ἡμᾶς ἡ ἀγάπη τοῦ ἀποστόλου καὶ μαθητοῦ τοῦ Κυρίου, ἄλλους ἐξ ἡμῶν ἀπὸ τὴν Κωνσταντινούπολιν καὶ ἄλλους ἀπὸ τὴν Σμύρνην, τὴν Ἑλλάδα, τὴν Κύπρον καὶ ἀλλαχόθεν, διὰ νὰ ἑορτάσωμεν ἐδῶ ἀπὸ κοινοῦ τὴν ἱερὰν μνήμην του, ἑνωμένοι μὲ τὴν ἀγάπην τῆς κοινῆς πίστεως τὴν ὁποίαν καὶ ἐκεῖνος μᾶς ἐδίδαξεν, ἀλλὰ καὶ ἑνωμένοι μὲ τὴν ἀγάπην διὰ τὸν τόπον αὐτόν, τὴν γῆν τῶν πατέρων μας, εἰς τὴν ὁποίαν ἔζησαν ἐπὶ αἰῶνας καὶ παρήγαγον πολιτισμὸν θαυμαζόμενον ἀπὸ ὅλους, ὅπως εἴπαμε καὶ χθὲς εἰς τὸν ἑσπερινόν.

Ἀδελφοὶ καὶ τέκνα ἐν Κυρίῳ,

Ὁ Θεὸς μᾶς ἠξίωσε καὶ ἐφέτος, ὡς καὶ ἄλλοτε κατὰ τὰ τελευταῖα ἔτη, νὰ τελέσωμεν τὴν Θείαν Λειτουργίαν εἰς τὸν ἱστορικὸν αὐτὸν χῶρον κατόπιν ἀδείας τῶν Τουρκικῶν ἀρχῶν, τὰς ὁποίας καὶ ἀπὸ τῆς θέσεως αὐτῆς εὐχαριστοῦμεν θερμῶς. Εὐχαριστοῦμεν θερμῶς καὶ ὅλους ἐσᾶς, τοὺς εὐλαβεῖς προσκυνητάς, τέκνα εὐσεβῆ καὶ ἀγαπητὰ τῆς Μητρὸς Ἐκκλησίας τῆς Κωνσταντινουπόλεως, πνευματικὰ τέκνα τῆς Ἰωνίας, τῆς Μικρᾶς Ἀσίας εὐρύτερον, τὰ ὁποῖα ἤλθετε διὰ νὰ συνεορτάσωμεν τὴν ἑορτὴν τοῦ προστάτου τῆς Ἐφέσου, τοῦ ἠγαπημένου μαθητοῦ τοῦ Κυρίου, ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου.

Σᾶς καλωσορίζομεν εἰς τὸν ἡγιασμένον καὶ μαρτυρικὸν αὐτὸν τόπον, εἰς τὴν γῆν τῶν πατέρων σας, εἰς τὴν γῆν τῶν ἁγίων καὶ τῶν μαρτύρων τῆς Ἐκκλησίας μας, εἰς τὴν πρωτεύουσαν τῆς Ἰωνίας τὴν Ἔφεσον, ὅπου ἀκούεται ἡ φωνὴ τοῦ εὐαγγελιστοῦ τῆς ἀγάπης, ὅπου ἀκούεται τὸ κήρυγμα τοῦ ἀποστόλου τῶν Ἐθνῶν Παύλου κατὰ τῶν ἀρχαίων θεῶν. Τοὺς ἀκούομεν νὰ νουθετοῦν μέσῳ τῶν ἐπιστολῶν τους καὶ νὰ διδάσκουν ὄχι μόνον τοὺς χριστιανοὺς τῆς Ἐφέσου ἀλλὰ καὶ τοὺς χριστιανοὺς ὅλου τοῦ κόσμου καὶ κάθε ἐποχῆς, περὶ τῆς ἀγάπης καὶ περὶ τῆς πνευματικῆς πανοπλίας τὴν ὁποίαν ἔχομεν εἰς τὴν διάθεσίν μας διὰ τὸν πνευματικὸν πόλεμον ποὺ καλούμεθα νὰ διεξαγάγωμεν ἐναντίον τοῦ κακοῦ καί «τοῦ κοσμοκράτορος τοῦ σκότους τοῦ αἰῶνος τούτου» (πρβλ. Ἐφεσ. ς΄, 12).

Αἰσθανόμεθα μεγάλην συγκίνησιν καὶ πιστεύομεν ὅτι τὴν ἰδίαν αἰσθάνεσθε καὶ ἐσεῖς ἐπισκεπτόμενοι προσκυνηματικῶς μαζὶ μὲ τὸν Πατριάρχην σας τὰ ματωμένα χώματα τῆς Ἰωνίας, ὅπως τὰ ὀνομάζει ἡ Διδὼ Σωτηρίου, ἀπὸ τὸν πλησιόχωρον Κιρκιντζὲν τῆς ὀρεινῆς Ἐφέσου, ἀπὸ ὅπου «ξαγναντεύαμε», ὅπως γράφει, «ὁλόκληρο τὸν καρπερὸ κάμπο τῆς Ἔφεσος, ποὺ ἦτανε δικός μας ἴσαμε τὴ θάλασσα».

Τὰ χώματα αὐτὰ εἶναι ὄντως ποτισμένα ἀπὸ μαρτυρικὰ αἵματα, ἀπὸ ἀσκητικοὺς ἱδρῶτες καὶ δάκρυα. Διότι δὲν εἶναι ὀλίγοι οἱ μάρτυρες τῆς πίστεως τοὺς ὁποίους προσέφερεν ἡ γῆ τῆς Ἰωνίας, καὶ εἰδικώτερον ἡ Ἔφεσος. Δὲν εἶναι ὀλίγοι οἱ μοναχοὶ καὶ οἱ ἀσκηταὶ οἱ ὁποῖοι ἔζησαν εἰς τὸ γειτονικὸν μέγα μοναστικὸν κέντρον τοῦ Γαλησίου Ὄρους, ἀπὸ τοῦ ἱδρυτοῦ αὐτοῦ ὁσίου Λάζαρου τοῦ Γαλησιώτου ἕως τῶν ὁμολογητῶν ὁσίων Μελετίου καὶ Γαλακτίωνος, τῶν ὁποίων τὰ ἱερὰ λείψανα ἁγιάζουν τὴν γῆν αὐτήν, μαζὶ μὲ τὰ ἑκατομμύρια τῶν πατέρων καὶ τῶν μητέρων σας οἱ ὁποῖοι ἀναπαύονται ἐδῶ.

Αἱ μνῆμαι τῶν πατέρων μας ὁδηγοῦν τὰ βήματά μας εἰς τὰ χώματα αὐτὰ διὰ νὰ ψηλαφήσωμε τὰ ἴχνη τῆς ἱστορίας καὶ τοῦ πολιτισμοῦ τὸν ὁποῖον ἐδημιούργησαν οἱ πρόγονοί μας, κατοικοῦντες ἐπὶ αἰῶνας εἰς αὐτά. Ψηλαφῶμεν τὰ ἴχνη, τὰ ἐρείπια καὶ τὰ κατάλοιπα τοῦ πολιτισμοῦ καὶ τῆς πίστεως τῶν ἀνθρώπων, θέτομεν τὸν δάκτυλον ἐπὶ τὸν τύπον τῆς ἱστορίας τῶν προγόνων μας καὶ συγκινούμεθα βαθύτατα, διότι ὅλα αὐτὰ ἀποτελοῦν ἀναπόσπαστα στοιχεῖα αὐτοῦ τοῦ τόπου, τῆς συλλογικῆς μας μνήμης καὶ παραδόσεως, τῆς ἱστορικῆς ταυτότητός μας, ἡ ὁποία ξεκινᾶ ἀπὸ τὰ βάθη τῶν αἰώνων. Αὐτὴν τὴν μνήμην καὶ αὐτὴν τὴν παράδοσιν μετέφεραν οἱ πατέρες μας εἰς τοὺς τόπους εἰς τοὺς ὁποίους ἐγκατεστάθησαν μετὰ τὸν ξεριζωμόν, εἰς τὰς νέας πατρίδας, καὶ σᾶς ἐκληροδότησαν, μαζὶ μὲ τὴν ὀρθόδοξον πίστιν των, καὶ τὴν ἀγάπην καὶ τοὺς δεσμοὺς μὲ τὴν Μητέρα Ἐκκλησίαν τῆς Κωνσταντινουπόλεως, ἡ ὁποία συνεχίζει νὰ παραμένῃ εἰς τὴν ἀπὸ αἰώνων ἕδραν της διὰ νὰ κρατῇ ἄσβεστον τὴν λυχνίαν ὄχι μόνον τῶν ἑπτὰ Ἐκκλησιῶν τῆς Ἀποκαλύψεως ἀλλὰ ὁλοκλήρου τῆς Ἐκκλησίας καὶ τοῦ Γένους εἰς αὐτοὺς τοὺς αἱματοβαμμένους τόπους, διὰ νὰ ἀνάπτῃ τὸ ἁγιοκέρι τῆς εὐλαβείας καὶ τῆς μνήμης εἰς τοὺς ἐρειπωμένους ἱεροὺς ναοὺς καὶ εἰς τοὺς τάφους τῶν πατέρων μας, διὰ νὰ τοὺς μνημονεύῃ καὶ νὰ προσεύχεται διὰ τὴν ἀνάπαυσιν τῶν ψυχῶν των, διὰ νὰ ὑποδέχεται καὶ σᾶς, τοὺς εὐλαβεῖς προσκυνητὰς τῆς μνήμης καὶ τῆς ἱστορίας. Ἡ Μήτηρ Ἐκκλησία εὑρίσκεται ἐδῶ διὰ νὰ διατηρῇ τὴν μνήμην ἀλλὰ καὶ νὰ ἀκούῃ τὰ μηνύματα τῶν καιρῶν καὶ νὰ βιώνῃ τὰς περιδινήσεις τῆς ἱστορίας, νὰ ἀτενίζῃ εἰς τὸ μέλλον ἀσκοῦσα τὴν πρωτοδιακονικὴν εὐθύνην της, καθοδηγοῦσα τοὺς ἀνὰ τὸν κόσμον ὀρθοδόξους χριστιανοὺς καὶ συνδιαλεγομένη μετὰ τῶν ἔξω τῆς παρεμβολῆς, ἐν ἀγάπῃ, ἐν κατανοήσει, φυλάττουσα τοὺς ὅρους τῆς Πίστεως ἐπακριβῶς, στοχεύουσα εἰς τὴν ἕνωσιν τῶν διεστώτων, ὡς Μάρκος ὁ Εὐγενικός, Ἐπίσκοπος Ἐφέσου, ἐν τῇ Συνόδῳ Φερράρας - Φλωρεντίας ἔπραξε, διαλεχθεὶς μὲ τὸν Πάπαν τῆς ἐποχῆς καὶ μὲ τοὺς περὶ αὐτὸν ἐπισκόπους.

Καὶ ἡ μνήμη αὐτὴ εἶναι τόσον ζωντανή, ὅπως διεπιστώσαμε πρὸ ὀλίγων μόλις ἑβδομάδων ὅταν εἴχαμε τὴν χαρὰν ἐπισκεπτόμενοι τὸ 1ον Γυμνάσιον Σερρῶν νὰ παρακολουθήσωμεν μίαν μαθητικὴν θεατρικὴν παράστασιν μὲ τίτλον «Τὰ ἑπτὰ κοιμισμένα παιδιά», -οἱ ἑπτὰ παῖδες οἱ ἐν Ἐφέσῳ- ἡ ὁποία καὶ μᾶς συνεκίνησε βαθύτατα, διότι ἀποδεικνύει τὴν ἀγάπην τῶν νέων μας διὰ τὰς ρίζας των, διὰ τὴν ἱστορίαν τῶν πατέρων των καὶ τὴν παράδοσιν τὴν ὁποίαν αὐτοὶ μετέφεραν ἀπὸ ἐδῶ, τὴν ὁποίαν συνεχίζετε ἐσεῖς, τόσον ὡς μεμονωμένα πρόσωπα ὅσον καὶ συλλογικῶς, καὶ τὴν ὁποίαν ἀνανεώνετε διὰ τῶν προσκυνηματικῶν αὐτῶν ἐπισκέψεων σήμερα ἐδῶ εἰς τὴν Ἔφεσον, ἀλλὰ καὶ προσφάτως εἰς τὴν Σμύρνην καὶ τὰ Ἀλάτσατα καὶ τὸν Τσεσμὲ καὶ αὔριον εἰς τὴν Μαινεμένην, καί, ἀκόμη, εἰς τὴν Καππαδοκίαν τὸν Ἰούνιον καὶ εἰς τὸν Πόντον τὸν Αὐγουστον καὶ εἰς ὅλα τὰ μέρη τὰ ὁποῖα ἀπὸ ἐτῶν χάριτι Θεοῦ ἐπισκεπτόμεθα προσκυνηματικῶς διὰ νὰ τελέσωμε τὴν Θείαν Λειτουργίαν καὶ νὰ τρισαγίσωμεν τοὺς κεκοιμημένους πατέρας καὶ ἀδελφούς μας.

Διατηρήσατε αὐτὴν τὴν φλόγα, αὐτὴν τὴν δᾷδα τὴν ὁποίαν ἐλάβαμε ἀπὸ τοὺς πατέρας μας διὰ νὰ τὴν μεταδώσωμεν εἰς τὰς ἐπερχομένας γενεάς, ὥστε νὰ μὴν διακοπῇ ποτὲ ἡ ἱστορία, ἡ παράδοσις, ἡ χριστιανικὴ μαρτυρία, ὅπως τὴν ἔδωσε πρὶν ἀπὸ εἴκοσι αἰῶνας καὶ ὁ ἑορταζόμενος σήμερον ἅγιος Ἰωάννης ὁ Θεολόγος.

Ἀδελφοὶ καὶ τέκνα,

Σήμερα κατὰ τὴν κατανυκτικὴν αὐτὴν προσευχήν μας ἐδῶ ἔχομεν συλλειτουργοὺς τὸν σεμνὸν Μητροπολίτην Ἐλευθερουπόλεως ἀπὸ τὴν γειτονικὴν Μυτιλήνην, ὁ ὁποῖος ὑπῆρξε συνέκδημός μας εἰς ἕνα ἀπὸ τὰ προσκυνήματά μας εἰς τὴν ἁγιοτόκον Καππαδοκίαν∙ τὸν ἅγιον Κορωνείας κ. Παντελεήμονα καταγόμενον ἀπὸ αὐτὰ ἐδῶ τὰ μέρη, ὁ ὁποῖος ἦτο μαζί μας καὶ κατὰ τὸ ἀλησμόνητον προσκύνημά μας εἰς τὴν Σμύρνην τὸν παρελθόντα Φεβρουάριον˙ ἐπίσης, τὸν ἅγιον Σηλυβρίας κ. Μάξιμον, ἕνα νέον καὶ μορφωμένον ἀρχιερέα τοῦ Πατριαρχείου μας, ἀλλὰ καὶ τὸν Ἱερώτατον Μητροπολίτην καὶ Ποιμενάρχην τῆς γειτονικῆς Περγάμου κ. Ἰωάννην, Ἀκαδημαϊκόν, ἐπιφανῆ καὶ διακεκριμένον Ἱεράρχην μας καὶ σοφὸν θεολόγον καὶ Πανεπιστημιακὸν διδάσκαλον, εἰς τὸν ὁποῖον, μὲ τὴν εὐκαιρίαν τῶν ἀγομένων σήμερον ὀνομαστηρίων του, εὐχόμεθα χρόνια πολλὰ καὶ δαψιλῶς παρὰ Κυρίου εὐλογημένα.

Ὁ ἀδελφὸς ἅγιος Περγάμου, ἐκτὸς ἀπὸ τὰ ἐπιστημονικὰ συγγράμματά του τὰ ὁποῖα μεταφράζονται εἰς πολλὰς ξένας γλώσσας, εἶναι ἐκεῖνος ὁ ὁποῖος συμμετέσχεν εἰς πολυάριθμα μέχρι σήμερα διορθόδοξα καὶ διαχριστιανικὰ συνέδρια, τὰ τελευταῖα δὲ χρόνια προεδρεύει ἐπαξίως τῶν πανορθοδόξων συναντήσεων, αἱ ὁποῖαι προετοιμάζουν τὴν σύγκλησιν τῆς Ἁγίας καὶ Μεγάλης Συνόδου τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας, καθὼς ἐπίσης καὶ ἡγεῖται ἀπὸ Ὀρθοδόξου πλευρᾶς τοῦ Θεολογικοῦ Διαλόγου μὲ τὴν ἀδελφὴν Ρωμαιοκαθολικὴν Ἐκκλησίαν.

Ἅγιε Περγάμου, εἶσθε πολύτιμον στέλεχος τοῦ Οἰκουμενικοῦ μας Πατριαρχείου. Σᾶς εὐχαριστοῦμεν καὶ σᾶς συγχαίρομεν δι᾿ ὅσα ὑπὲρ αὐτοῦ πράττετε καὶ παρακαλοῦμεν τὸν Κύριον νὰ σᾶς πολυετῇ ἐν ὑγείᾳ καί εὐημερίᾳ. Χρόνια σας πολλά!

Χριστὸς ἀνέστη, ἀδελφοὶ καὶ τέκνα! Καί, καθὼς καθιερώνεται ἀπὸ ἐφέτος, μὲ τὴν πρότασιν τοῦ τοπικοῦ κ. Δημάρχου, τὸ Πατριαρχικὸν προσκύνημα μετὰ θείας λειτουργίας ἐδῶ παρὰ τὸν τάφον τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου καί, σὺν Θεῷ, θὰ τὸ ἐπαναλαμβάνωμεν κατ᾿ ἔτος, σᾶς προσκαλοῦμεν νὰ εἴμεθα καὶ πάλιν ὅλοι μαζὶ εἰς τὰς η΄ Μαΐου ͵βς΄ ἐδῶ εἰς τὴν Ἔφεσον. Οἱ Ἐφέσιοι μᾶς περιμένουν μὲ ἀγάπην. Μᾶς περιμένει καὶ ὁ μαθητὴς τῆς ἀγάπης Ἅγιος Ἰωάννης. Λοιπόν, ἀδελφοί μου, καὶ τοῦ χρόνου. Βοήθειά μας! Χρόνια πολλά!

Τό ἀπόγευμα τοῦ Σαββάτου 6 Ἰουνίου, παραμονή τῆς ἑορτῆς τῶν Ἁγίων Πάντων ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κώου καί Νισύρου κ. Ναθαναήλ χοροστάτησε στόν Μέγα Πανηγυρικό Ἑσπερινό στόν Ἱερό Ναό Ἁγίων Πάντων Παραδεισίου. Ὁ Σεβασμιώτατος κήρυξε τόν θεῖο λόγο μεταφέροντας τίς εὐλογίες καί τίς εὐχές τοῦ Παναγιωτάτου Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ. κ. Βαρθολομαίου, ἀναφερόμενος στήν παρουσία των ἁγίων στή ζωή μας καί ἰδιαιτέρως στήν ἑορτή τῶν Ἁγίων Πάντων κατά τήν ὁποία, ὅπως τόνισε, ἑορτάζουν ὅλοι οἰ Ἅγιοι γνωστοί καί ἄγνωστοι. Παρέστησαν οἱ ἀρχές μέ ἐπικεφαλής τόν Δήμαρχο Κῶ κ. Γεώργιο Κυρίτση. Μετά τόν Ἑσπερινό ἀκολούθησε παραδοσιακό πανηγύρι.

Τήν κυριώνυμο ἠμέρα, Κυριακή 7 Ἰουνίου, ὁ Σεβασμιώτατος χοροστάτησε κατά τόν ὄρθρο καί τέλεσε τή Θεία Λειτουργία στόν ίδιο Ἱερό Ναό. Στό τέλος τῆς Θείας Λειτουργίας ἐψάλη δέησις ὑπέρ τῶν ἀποστράτων τῆς Ἑλληνικῆς Ἀστυνομίας.

Τό ἀπόγευμα τοῦ Σαββάτου 30 Μαΐου, παραμονή τῆς ἑορτῆς τῆς Πεντηκοστῆς ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κώου καί Νισύρου κ. Ναθαναήλ χοροστάτησε στόν Μέγα Πανηγυρικό Ἑσπερινό στόν Ἱερό Ναό Ἁγίας Τριάδος Ἀντιμαχείας. Ὁ Σεβασμιώτατος κήρυξε τόν θεῖο λόγο μεταφέροντας τίς εὐλογίες καί τίς εὐχές τοῦ Παναγιωτάτου Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ. κ. Βαρθολομαίου. Παρέστησαν οἱ ἀρχές μέ ἐπικεφαλής τόν Δήμαρχο Κῶ κ. Γεώργιο Κυρίτση.