Ἔχοντες ὑπ’ ὄψιν τό ἄρθρον 3 τοῦ Κανονισμοῦ ὑπ’ ἀριθμ. 1/2013 Περί Ἐφημερίων καί Διακόνων τῆς Ἱερᾶς Ἐπαρχιακῆς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας Κρήτης (Φ.Ε.Κ. τ. Α’, 65/12-3-2013), ἔχοντος ἐφαρμογήν εἰς τάς Μητροπόλεις Δωδεκανήσου διά τοῦ ἄρθρου 6, παρ. 3β τοῦ Ν. 4218/2013 (Φ.Ε.Κ. τ. Α’, 268/10-12-2013), καί προκειμένου νά πληρώσωμεν τάς κενάς ὀργανικάς θέσεις τακτικῶν Ἐφημερίων (Ἱερέων) τῶν Ἐνοριῶν
Ἱεροῦ Μητροπολιτικοῦ Ναοῦ Ἁγίου Νικολάου Κῶ
Ἱεροῦ Ναοῦ Εἰσοδίων Θεοτόκου Νικιῶν Νισύρου
καλοῦμεν τούς βουλομένους καί ἔχοντας τά κανονικά καί νόμιμα προσόντα, ὅπως ἐντός δέκα (10) ἡμερῶν ἀπό τῆς δημοσιεύσεως τῆς παρούσης ὑποβάλωσιν ἡμῖν τά ἀπαιτούμενα δικαιολογητικά, διά τήν κατάληψιν τῶν ἀνωτέρω κενῶν θέσεων.

Ἐν Κῷ, ἐν τῇ Ἱερᾷ Μητροπόλει τῇ 20ῃ Ἰανουαρίου 2018

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† Ο ΚΩΟΥ ΚΑΙ ΝΙΣΥΡΟΥ ΝΑΘΑΝΑΗΛ

ΛΟΓΟΣ ΚΑΤΗΧΗΤΗΡΙΟΣ
ΕΠΙ Τῌ ΕΝΑΡΞΕΙ
ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗΣ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΗΣ
+ Β Α Ρ Θ Ο Λ Ο Μ Α Ι Ο Σ
ΕΛΕῼ ΘΕΟΥ
ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ - ΝΕΑΣ ΡΩΜΗΣ
ΚΑΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ
ΠΑΝΤΙ Τῼ ΠΛΗΡΩΜΑΤΙ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ,
ΧΑΡΙΣ ΕΙΗ ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΗ
ΠΑΡΑ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ ΚΑΙ ΚΥΡΙΟΥ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ,
ΠΑΡ᾿ HΜΩΝ ΔΕ ΕΥΧΗ, ΕΥΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΣΥΓΧΩΡΗΣΙΣ
* * *

Ὕμνον εὐχαριστίας ἀναπέμπομεν εἰς τόν ἐν Τριάδι Θεόν, τόν ἀξιώσαντα ἡμᾶς νά φθάσωμεν καί πάλιν εἰς τήν Ἁγίαν καί Μεγάλην Τεσσαρακοστήν, διά νά ἀγωνισθῶμεν τόν καλόν ἀγῶνα τῆς ἀσκήσεως, διά νά στραφῶμεν εἰς τό «ἕν, οὗ ἐστι χρεία» (πρβλ. Λουκ. ι’, 42).
Μέσα εἰς ἕνα ἀντιασκητικόν κόσμον, ἐνώπιον τοῦ συγχρόνου ἀποαγιασμοῦ τῆς ζωῆς καί τῆς κυριαρχίας ἀτομοκεντρικῶν καί εὐδαιμονιστικῶν προτύπων, ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία ἐπιμένει εἰς τήν τεσσαρακονθήμερον περίοδον πνευματικῶν ἀγώνων καί «πανσέπτου ἐγκρατείας» διά τά τέκνα αὐτῆς, ὡς προετοιμασίας διά τήν Ἁγίαν καί Μεγάλην Ἑβδομάδα, τά Πάθη καί τόν Σταυρόν τοῦ Χριστοῦ, διά νά καταστῶμεν θεωροί καί κοινωνοί τῆς ἐνδόξου Ἀναστάσεως Αὐτοῦ.
Κατά τήν Μεγάλην Τεσσαρακοστήν καλούμεθα νά βιώσωμεν βαθύτερα τήν δημιουργικήν καί σωστικήν Οἰκονομίαν τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ καί νά μετάσχωμεν ἐναργέστερα εἰς τήν ἐσχατολογικήν ἀναφοράν, κατεύθυνσιν καί ὁρμήν τῆς ἐκκλησιαστικῆς καί πνευματικῆς ζωῆς. Συνειδητοποιοῦμεν τό τραγικόν ἀδιέξοδον τῆς αὐτοσωτηρικῆς ὑψηγορίας τοῦ Φαρισαίου, τῆς σκληροκαρδίας τοῦ πρεσβυτέρου υἱοῦ τῆς παραβολῆς τοῦ Ἀσώτου, τῆς ἀναλγήτου ἀδιαφορίας διά τήν πεῖναν, τήν δίψαν, τήν γυμνότητα, τήν ἀσθένειαν, τήν ἐγκατάλειψιν τοῦ συνανθρώπου, συμφώνως πρός τήν εὐαγγελικήν διήγησιν περί τῆς μελλούσης κρίσεως. Προτρεπό-μεθα νά μιμηθῶμεν τήν μετάνοιαν καί τήν ταπείνωσιν τοῦ τελώνου, τήν ἐπιστροφήν τοῦ ἀσώτου υἱοῦ εἰς τόν οἶκον τοῦ Πατρός καί τήν ἐμπιστοσύνην εἰς τήν Χάριν Του, τούς ποιοῦντας τό ἔλεος πρός τούς ἐνδεεῖς, τήν ζωήν τῆς προσευχῆς τοῦ Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ, τήν ἄσκησιν τοῦ Ἰωάννου τοῦ Σιναΐτου καί τῆς Μαρίας τῆς Αἰγυπτίας, καί ἐνισχυόμενοι διά τῆς προσκυνήσεως τῶν ἱερῶν εἰκόνων καί τοῦ τιμίου Σταυροῦ, νά φθάσωμεν εἰς προσωπικήν συνάντησιν μέ τόν ἀναστάντα ἐκ τάφου ζωοδότην Χριστόν.
Κατά τήν εὐλογημένην αὐτήν περίοδον ἀποκαλύπτεται μέ ἰδιαιτέραν ἔμφασιν ὁ κοινοτικός καί κοινωνικός χαρακτήρ τῆς πνευματικῆς ζωῆς. Δέν εἴμεθα μόνοι, δέν ἱστάμεθα μόνοι ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ. Δέν εἴμεθα ἄθροισμα ἀτόμων, ἀλλά κοινωνία προσώπων, διά τά ὁποῖα «εἶναι» σημαίνει «συν-εἶναι». Ἡ ἄσκησις δέν εἶναι ἀτομικόν, ἀλλά ἐκκλησιαστικόν γεγονός καί κατόρθωμα, μετοχή τοῦ πιστοῦ εἰς τό μυστήριον καί τά μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας, ἀγών κατά τῆς φιλαυτίας, ἄσκησις τῆς φιλανθρωπίας, εὐχαριστιακή χρῆσις τῆς δημιουργίας, συμβολή εἰς τήν μεταμόρφω-σιν τοῦ κόσμου. Εἶναι κοινή ἐλευθερία, κοινή ἀρετή, κοινόν ἀγαθόν, κοινή ὑπακοή εἰς τόν κανόνα τῆς Ἐκκλησίας. Δέν νηστεύομεν ὅπως ἀτομικῶς ἐπιθυμοῦμεν, ἀλλά ὅπως ὁρίζει ἡ Ἐκκλησία. Ἡ ἀσκητική μας προσπάθεια λειτουργεῖται ἐν τῷ πλαισίῳ τῶν σχέσεών μας μέ τά ἄλλα μέλη τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ σώματος, ὡς μετοχή εἰς τά γεγονότα καί τά δρώμενα, τά ὁποῖα συγκροτοῦν τήν Ἐκκλησίαν ὡς κοινότητα ζωῆς, ὡς «ἀληθεύειν ἐν ἀγάπῃ» (πρβλ. Ἐφεσ. δ’, 15). Ἡ ὀρθόδοξος πνευματικότης εἶναι ἀρρήκτως συνδεδεμένη μέ τήν μετοχήν εἰς τήν ὅλην λειτουργίαν τῆς ζωῆς τῆς Ἐκκλησίας, ἡ ὁποία κορυφοῦται εἰς τήν Θείαν Εὐχαριστίαν, εἶναι εὐσέβεια ἐκκλησιοτραφής καί ἐκκλησιοδιάστατος.
Τό στάδιον τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς δέν εἶναι περίοδος θρησκειογενῶν ψυχικῶν ἐξάρσεων καί ἐπιφανειακῶν συγκινήσεων. Ἡ πνευματικότης, ἐξ ἐπόψεως Ὀρθοδόξου, δέν σημαίνει στροφήν πρός τό πνεῦμα καί τήν ψυχήν, ἡ ὁποία τρέφεται ἀπό μίαν δυϊστικήν ὑποτίμησιν τῆς ὕλης καί τοῦ σώματος. Πνευματικότης εἶναι ὁ διαποτισμός ὁλοκλήρου τῆς ὑπάρξεώς μας, τοῦ πνεύματος, τοῦ νοός καί τῆς βουλήσεως, τῆς ψυχῆς καί τοῦ σώματός μας, ὁλοκλήρου τῆς ζωῆς μας, ἀπό τό Ἅγιον Πνεῦμα, τό ὁποῖον εἶναι πνεῦμα κοινωνίας. Πνευματικότης σημαίνει, κατά ταῦτα, ἐκκλησιαστικοποίησιν τῆς ζωῆς μας, ζωήν ἐμπνεομένην καί κατευθυνομένην ἀπό τόν Παράκλητον, πραγματικήν πνευματοφορίαν, ἡ ὁποία προϋποθέτει τήν ἰδικήν μας ἐλευθέραν συνεργίαν, τήν μετοχήν εἰς τήν μυστηριακήν ζωήν τῆς Ἐκκλησίας καί ἔνθεον βιοτήν.

Τιμιώτατοι ἀδελφοί καί τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά,

Δέν ὑπάρχει γνησία καί ταυτοχρόνως ἄκαρπος πνευματικότης. Ὁ ἀγαπῶν ἀληθῶς τόν Θεόν, ἀγαπᾷ καί τόν πλησίον καί τόν μακράν, καί ὁλόκληρον τήν κτίσιν. Αὐτή ἡ «οὐδέποτε ἐκπίπτουσα» (πρβλ. Α’ Κορ. ιγ’, 8) θυσιαστική ἀγάπη εἶναι εὐχαριστιακή πρᾶξις, πλήρωμα ζωῆς ἐνταῦθα, πρόγευσις καί ἀλήθεια τῶν ἐσχάτων. Ἡ Ὀρθόδοξος ἡμῶν πίστις εἶναι πηγή ἀνεξαντλήτου δυναμισμοῦ, ἱκανώσεως πρός ἀγῶνας πνευματικούς, φιλόθεον καί φιλάνθρωπον δρᾶσιν, δαψιλῆ καρποφορίαν ἐν τῷ κόσμῳ ἐπ᾿ ἀγαθῷ. Πίστις καί ἀγάπη ἀποτελοῦν ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ ἑνιαίαν καί ἀδιάσπαστον ἐμπειρίαν ζωῆς. Ἡ ἐν τῇ ἁγιοπνευματικῇ κοινωνίᾳ τῆς Ἐκκλησίας βίωσις τῆς ἀσκήσεως, τῆς νηστείας καί τῆς φιλανθρωπίας ἀποτελεῖ φραγμόν εἰς τήν θρησκειοποίησιν καί τήν μετατροπήν τῆς ἐκκλησιογενοῦς εὐσεβείας εἰς ἄγονον ἐσωστρέφειαν καί εἰς ἀτομικόν ἐπίτευγμα.
Τό Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ πνέει ἀδιαλείπτως ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ, ὁ Θεός εἶναι ἀεί «μεθ᾿ ἠμῶν» - μαζί μας. Κατά τάς ἁγίας ἡμέρας τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς καλούμεθα νά ἐντείνωμεν τόν ἀσκητικόν ἀγῶνα κατά τοῦ ἐγωτικοῦ φρονήματος, «τῇ προσευχῇ προσκαρτεροῦντες» (Ρωμ. ιβ’, 12), «ἐν ταπεινοφροσύνῃ διάγοντες καί ποιοῦντες ἔλεος» (Ἀββᾶς Ποιμήν), ζῶντες φιλοκαλικῶς καί οἰκτιρμόνως, συγχωροῦντες ἀλλήλους καί ἀσκοῦντες τήν εἰς ἀλλήλους ἀγάπην, δοξολογοῦντες τόν ἀγαθοδότην Θεόν καί εὐχαριστοῦντες διά τάς πλουσίας Αὐτοῦ δωρεάς. «Ἰδού νῦν καιρός εὐπρόσδεκτος, ἰδού νῦν ἡμέρα σωτηρίας» (Β’ Κορ. στ΄, 2).
Ἐπί δέ τούτοις, ἐπικαλούμενοι τήν ἄνωθεν ἐνίσχυσιν διά νά ὑποδεχθῶμεν ἅπαντες, πόθῳ ζέοντι καί εὐφροσύνως, τήν Ἁγίαν καί Μεγάλην Τεσσαρακοστήν καί εὐχόμενοι «εὔδρομον τό τῆς νηστείας στάδιον», ἀπονέμομεν εἰς τούς τιμιωτάτους ἐν Χριστῷ ἀδελφούς καί τά ἀνά τήν οἰκουμένην προσφιλῆ τέκνα τῆς Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Μεγάλης Ἐκκλησίας τήν Πατριαρχικήν ἡμῶν εὐλογίαν.

Ἁγία καί Μεγάλη Τεσσαρακοστή ,βιη´
† Ὁ Κωνσταντινουπόλεως
διάπυρος πρός Θεόν εὐχέτης πάντων ὑμῶν

Ἡ Ἱερά Μητρόπολις Κώου καί Νισύρου σᾶς ἀνακοινώνει ὅτι τήν Κυριακήν 25ην Φεβρουαρίου (τῆς Ὀρθοδοξίας) θά τελεσθῇ ὑπό τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Καρπάθου καί Κάσου κ. Ἀμβροσίου ἡ εἰς πρεσβύτερον χειροτονία τοῦ π. Ἀμβροσίου Καμπούρογλου εἰς τόν Ἱερόν Ναόν Ἁγίου Παύλου Πόλεως Κῶ εἰς τήν ὁποίαν ὁ Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας μέ ἰδιαιτέραν χαράν σᾶς προσκαλεῖ.

Ενώπιον του Οικουμενικού Πατριάρχου και των μελών της Αγίας και Ιεράς Συνόδου

Ενώπιον του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου και των μελών της Αγίας και Ιεράς Συνόδου προσήλθε σήμερα το μεσημέρι, 9 Φεβρουαρίου, ο εψηφισμένος Μητροπολίτης Σύμης Χρυσόστομος ώστε να αποδεχθεί την εκλογή του με το μικρό Μήνυμα.

«Τα κύματα του Βοσπόρου και της Προποντίδος μετέφεραν προχθές εις τα Δωδεκάνησα το χαρμόσυνον άγγελμα της, χάριτι Θεού και τιμίαις ψήφοις των αγίων συνοδικών αρχιερέων, ημετέρα δε εισηγήσει και προβλήσει, επαξίας παμψηφεί εκλογής σου ως ποιμενάρχου της Επαρχίας Σύμης, Χάλκης, Τήλου και Καστελλορίζου», ανέφερε στην προσφώνησή του, προς τον εψηφισμένο Μητροπολίτη Σύμης, ο Οικουμενικός Πατριάρχης, ο οποίος τον συνεχάρη, τον ευλόγησε και τον υποδέχθηκε στη σεπτή χορεία των Ιεραρχών του πανίερου Οικουμενικού Θρόνου.

«Οποία τιμή διά σε, οποία χαρά δι᾿ ημάς! Και το τελευταίον τούτο, η χαρά μας διά σε, Θεοφιλέστατε, είναι πλήρως δεδικαιολογημένη, διότι προ πολλού έφθασεν ενταύθα η φήμη σου ως πιστού οικονόμου των μυστηρίων Θεού, ως προθύμου και πειθαρχικού συμπαραστάτου εις το έργον του αδελφού αγίου Κώου και Νισύρου, ως ευσεβούς και φιλαγίου τέως Αγιορείτου μοναχού, ο οποίος και μετά την επιστροφήν εις τον κόσμον δεν έπαυσες και να επιστρέφης νοερώς και προσευχητικώς εις τον ιερόν Άθωνα, ένθεν λαμβάνεις πνευματικήν δύναμιν και έμπνευσιν διά να διακονής τον Θεόν, την αγίαν Εκκλησίαν Του και τον ηγαπημένον του Θεού, τον άνθρωπον», είπε ο Οικουμενικός Πατριάρχης και συνέχισε: «Διαδέχεσαι εις τας ερατεινάς νήσους της θεοσώστου Επαρχίας σου ένα καλόν καγαθόν ποιμενάρχην, τον συμπολίτην ημών Χρυσόστομον Δημητριάδην, εκ του χωρίου των πλέον ευσεβών κατοίκων της Ίμβρου, τον πρώτον πνευματικόν πατέρα και προστάτην της νεοσυστάτου Ιεράς Μητροπόλεως Σύμης, ο οποίος, παρά τα πολλά προβλήματα που συνήντησεν, ιδιαιτέρως εις τας αρχάς της ποιμαντορίας του, επετέλεσεν αξιόλογον έργον, διό και άρχοντες και αρχόμενοι κάτοικοι των νήσων του τον προέπεμψαν εις την αιωνιότητα με άλγος και πόνον πολύν. Συ τώρα θα τους παραμυθήσης, θα τους οικοδομήσης περαιτέρω κατά Χριστόν, θα τους αγαπήσης και θα αγαπηθής υπ᾿ αυτών, θα συνεχίσης και θα επαυξήσης το θεάρεστον έργον του αειμνήστου προκατόχου σου κυρού Χρυσοστόμου, του σκληρώς δοκιμασθέντος κατά το, τέλος του επιγείου βίου αυτού.

Από την προσευχήν σου εις το Άγιον Όρος και από την δράσιν σου εις τα Δωδεκάνησα έχεις λάβει εφόδια και έχεις αποκτήσει πείραν, και μάλιστα ως διακονήσας παρά τω εκλεκτώ και πεφιλημένω αδελφώ Ναθαναήλ, ο οποίος βαθύτατα σε εκτιμά και υπερλίαν σε αγαπά και επί τα ίχνη του οποίου ως στοργικού ποιμενάρχου να πορευθής και συ έχων αυτόν ως πρότυπον Ευαγγελικού ποιμένος.

Και πάντοτε να καλλιεργής τον ιερόν σύνδεσμον των ευλαβών Δωδεκανησίων μετά της ποτνίας Μητρός πάντων ημών Αγίας του Χριστού Μεγάλης Εκκλησίας, που είναι η θερμή και φωτεινή εστία του φέγγους της Ορθοδοξίας.
Από αυτό το φέγγος φωτιζόμενοι και καθοδηγούμενοι άπαντες ημείς ενταύθα, αγαπητέ Χρυσόστομε, πορευόμεθα διά μέσου της ιστορίας, διασχίζοντες τα ερέβη «του σκότους του αιώνος τούτου» και υπερβαίνοντες τα εκάστοτε προσκόμματα του υπεναντίου, ως αποθνήσκοντες και ιδού ζώμεν.

Πορεύου, λοιπόν, και συ εις την νέαν υψηλήν αποστολήν σου, «σπουδάζων τηρείν την Ενότητα του Πνεύματος εν τω συνδέσμω της ειρήνης». Πορεύου «διά του ευαγγελίου, ου εμένου διάκονος κατά την δωρεάν της χάριτος του Θεού την δοθείσάν σοι κατά την ενέργειαν της δυνάμεως αυτού».

Η Μήτηρ Εκκλησία θα είναι πάντοτε εις το πλευρόν σου, βακτηρία και στήριγμά σου, ιδιαιτέρως εις τας δυσκόλους στιγμάς της ποιμαντορίας σου, και όλοι ημείς οι τιμώντές σε σήμερον θα είμεθα έτοιμοι και να συμπάσχωμεν μαζί σου, όπου αν ήθελε δεήσει, αλλά και σεμνυνόμενοι και καυχώμενοι διά σε και διά το έργον σου, περί της επιτυχίας του οποίου είμεθα βέβαιοι γνωρίζοντες τας αρετάς σου. Άξιος!».

Στην αντιφώνησή του ο εψηφισμένος Μητροπολίτης Σύμης Χρυσόστομος εξέφρασε προς τον Οικουμενικό Πατριάρχη την εγκάρδια ευγνωμοσύνη του για την πρόκριση αλλά και προς τους Συνοδικούς Αρχιερείς για τη θετική ανταπόκριση στην ευμενή εισήγηση του Προέδρου τους.

Στη συνέχεια, στον Πατριαρχικό Ναό του Αγίου Γεωργίου παρουσία των Συνοδικών Αρχιερέων, της Πατριαρχικής Αυλής αλλά και άλλων κληρικών και λαϊκών προσκυνητών, ο εψηφισμένος Μητροπολίτης Σύμης τέλεσε την Ακολουθία του Μεγάλου Μηνύματος, κατά την οποία του ανακοινώθηκε εν εκκλησία η εκλογή του, στην οποία και απάντησε με το κείμενο της Ευχαριστίας για την γενομένη πρόκριση της Εκκλησίας προς το πρόσωπό του, αποδεχόμενος το γεγονός με συγκίνηση και ευγνωμοσύνη.

Μετά το πέρας του Μεγάλου Μηνύματος ο εψηφισμένος Μητροπολίτης Σύμης δέχθηκε τα συγχαρητήρια και τις ευχές όλων των παρισταμένων.

Πηγή

και

Πηγή

Συνῆλθεν, ὑπό τήν προεδρίαν τῆς Α. Θ. Παναγιότητος, ἡ Ἁγία καί Ἱερά Σύνοδος εἰς τήν τακτικήν συνεδρίαν αὐτῆς σήμερον, Τετάρτην, 7ην Φεβρουαρίου 2018, πρός ἐξέτασιν τῶν ἐν τῇ ἡμερησίᾳ διατάξει ἀναγεγραμμένων θεμάτων.

Κατά τήν συνεδρίαν ταύτην, προτάσει τῆς Α. Θ. Παναγιότητος, τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ. κ. Βαρθολομαίου, ψήφων κανονικῶν γενομένων ὑπό τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου ἐν τῷ Πανσέπτῳ Πατριαρχικῷ Ναῷ ἐξελέγησαν παμψηψεί ὁ Πανοσιολ. Ἀρχιμανδρίτης κ. Χρυσόστομος Πίτσης, Πρωτοσύγκελλος τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Κώου καί Νισύρου, Μητροπολίτης Σύμης, καί ὁ Πανοσιολ. Ἀρχιμανδρίτης κ. Ναθαναήλ Συμεωνίδης, κληρικός τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀμερικῆς, Μητροπολίτης Σικάγου.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας
τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου

Πηγή

Παραθέτουμε τήν Ἀνακοίνωση τοῦ Οἱκουμενικοῦ Πατριαρχείου σχετικά μέ τήν χειροτονία τοῦ Θεοφιλ. Ἐψηφισμένου Μητροπολίτου Σύμης κ. Χρυσοστόμου:

"Ἀνακοινοῦται, ὅτι τήν Κυριακήν τῆς Ἀπόκρεω, 11ην Φεβρουαρίου, τελεῖται ἐν τῷ Πανσέπτῳ Πατριαρχικῷ Ναῷ Πατριαρχική Θεία Λειτουργία, προεξάρχοντος τῆς Α. Θ. Παναγιότητος, τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ. κ. Βαρθολομαίου, συλλειτουργούντων δ᾿ Αὐτῷ ἁγίων Ἀρχιερέων ἐντεῦθεν καί ἐκ τοῦ ἐξωτερικοῦ, καθ᾿ ἥν τελεσθήσεται ἡ εἰς Ἐπίσκοπον χειροτονία τοῦ Θεοφιλ. Ἐψηφισμένου Μητροπολίτου Σύμης κ. Χρυσοστόμου".

Πηγή

ΕΨΗΦΙΣΜΕΝΟΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΣΥΜΗΣ κ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ
(κατά κόσμον Νικόλαος Πίτσης τοῦ Δημοσθένους)

Ἐγεννήθη ἐν Κῷ Δωδεκανήσου τό ἔτος 1967. Διήκουσε τά ἐγκύκλια μαθήματα ἐν αὐτῇ. Τό δέ ἔτος 1981 ἐνεγγράφη εἰς τήν ἐν Ἁγίῳ Ὄρει Ἀθωνιάδα Σχολή ἐκ τῆς ὁποίας ἔλαβε τό Ἀπολυτήριον τοῦ Λυκείου. Ἐν συνεχείᾳ ἐφοίτησεν εἰς τήν Θεολογικήν Σχολήν τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν καί κατά τήν ἑορτήν τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τό ἔτος 1985 ἐκάρη μοναχός ὑπό τοῦ τότε Καθηγουμένου (καί νῦν Προηγουμένου τῆς Ἱερᾶς Μονῆς τῶν Ἰβήρων) τῆς Ἱερᾶς Πατριαρχικῆς καί Σταυροπηγιακῆς Μονῆς Σταυρονικήτα Πανοσ. Ἀρχιμ. Βασιλείου Γοντικάκη. Διάκονος ἐχειροτονήθη ὑπό τοῦ Θεοφιλεστάτου Ἐπισκόπου Ροδοστόλου κ. Χρυσοστόμου, τοῦ ὁποίου ὑπῆρξε καί μαθητής τῇ 8ῃ Ἀπριλίου 1991. Πρεσβύτερος ἐχειροτονήθη ὑπό τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Σεβαστείας κ. Δημητρίου τῇ 25ῃ Σεπτεμβρίου 1995 ἐν τῷ Καθολικῷ τῆς Ἱερᾶς Μονῆς τῆς μετανοίας του. Τό ἔτος 1998 ἐπέστρεψε εἰς τήν γενέτειράν του καί τοποθετήθηκε ἱερατικῶς προϊστάμενος ἐν τῇ Ἐνορίᾳ Ἁγίου Παύλου Λινοποτίου, τήν ὁποίαν ἀνεκαίνισε ἐκ βάθρων, οἰκοδομήσας διά τάς ἀνάγκας τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως, ἰδίᾳ μερίμνῃ καί φροντίδι, Ἱερόν Ναόν-Βαπτιστήριον ἐπ᾿ ὀνόματι τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου. Τό 2004 διορίστηκε ἱερατικῶς προϊστάμενος ἐν τῇ Ἐνορίᾳ Ἁγίας Παρασκευῆς πόλεως Κῶ καί τοποθετήθηκε ὑπό τοῦ Μητροπολίτου Κώου καί Νισύρου κυροῦ Αἰμιλιανοῦ Πρωτοσύγκελλος τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Κώου καί Νισύρου, θέση εἰς τήν ὁποίαν ἐπανετοποθετήθη τό ἔτος 2009 ὑπό τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Κώου καί Νισύρου κ. Ναθαναήλ ἥν διετήρησε μέχρι τῆς ἐκλογῆς του εἰς τήν Ἱεράν Μητρόπολιν Σύμης.

Τὸ ἀπόγευμα τῆς Πέμπτης 1ης Φεβρουαρίου ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κώου καὶ Νισύρου κ. Ναθαναὴλ χοροστάτησε στὸν Πανηγυρικὸ Ἑσπερινὸ τῆς ἑορτῆς τῆς Ὑπαπαντῆς τοῦ Κυρίου ποὺ ἐψάλη στὴν Ἱερὰ Μονὴ Παναγίας Καστριανῶν στὸ Παλαιὸ Πυλί μὲ τὴ συμμετοχὴ τῶν τοπικῶν ἀρχῶν καὶ πλήθους προσκυνητῶν.

Τὴν Παρασκευή 2 Φεβρουαρίου ὁ Σεβασμιώτατος χοροστάτησε στὸν Ὄρθρο καὶ τέλεσε τὴ Θεία Εὐχαριστία στὸν κατάμεστο Ἱερὸ Ναὸ τῆς Παναγίας Καστριανῶν.

Ὁ Σεβασμιώτατος στὸ κήρυγμα μετέφερε τίς εὐχές καί τίς εὐλογίες τοῦ Παναγιωτάτου Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ. κ. Βαρθολομαίου στούς πιστοὺς καί ἀναφέρθηκε στὴν ἑορτὴ τῆς Ὑπαπαντῆς καὶ στὴν ἀξία τῆς προσφορᾶς στὸν συνάνθρωπο, ὅπως ὁ Θεὸς προσέφερε τὸν Υἱό του στὸν κόσμο. Μετὰ τὴν ἀπόλυση ὁ Σεβασμιώτατος σημείωσε τὴν μεγάλη ἀξία τῆς διατηρήσεως τῆς ἱστορικῆς μνήμης, μίλησε γιὰ τὴ σχέση τοῦ Ὁσίου Χριστοδούλου μὲ τὴν Κῶ καὶ τὸ Παλαιὸ Πυλὶ καὶ τόνισε ὅτι ὁ Ὅσιος ἦρθε στὸ νησὶ μετὰ ἀπὸ πρόσκληση τοῦ εὐκατάστατου Κώου μοναχοῦ Ἀρσενίου Σκηνούρη, ὁ ὁποῖος τοῦ παραχώρησε τὴν πατρική του περιουσία γιὰ νὰ συστήσει τὴν Μονὴ τῶν Καστριανῶν.

Ὁ Σεβασμιώτατος εὐχαρίστησε τὴν ὁμάδα τῶν "Μαύρων Λύκων" καὶ ὅλους ὅσους κοπιάζουν γιὰ τὴ διατήρηση τοῦ χώρου καὶ τὴ διοργάνωση τῆς πανηγύρεως.

Ἀμέσως μετὰ τὴ Θεία Λειτουργία προσεφέρθη κέρασμα στοὺς παρισταμένους.

Φέρεται εἰς γνῶσιν τῶν εὐσεβῶν χριστιανῶν ὅτι τό Ψυχοσάββατον 10ην Φεβρουαρίου, καί ὥρα 7.00 π.μ. θά τελεσθῆ Ὄρθρος καί Θεία Λειτουργία μετά Μνημοσύνων εἰς τό Ἱερόν Ἐξωκκλήσιον Ἁγίας Αἰκατερίνης ἀντί τοῦ
Κοιμητηριακοῦ Ναοῦ Ἁγίου Ἰωάννου (Ἑπτά Βήματα).

Μετά τό πέρας τῆς Θείας Λειτουργίας θά τελεσθοῦν Τρισάγια ἐπί τῶν Μνημάτων.

Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως