Μὲ τὴν ἄφιξη, τὸ 1967, στὴν Κῶ τοῦ Μητροπολίτου Κώου Ναθαναήλ Δικαίου, ἄρχισε μία νέα ἐποχὴ δημιουργίας γιὰ τὴν Ἱερὰ Μητρόπολη Κώου.

Ὁ Ἁγιορείτης Ἐπίσκοπος ἔστρεψε ἀμέσως τὰ ἐνδιαφέροντα του στὰ προβλήματα τοῦ ποιμνίου του καὶ ἔθεσε σὲ πρώτη προτεραιότητα τὴ δημιουργία Ἐκκλησιαστικοῦ Οἴκου Εὐγηρίας ποὺ ἀποτελοῦσε πάγιο αἴτημα καὶ ἀνάγκη τῆς τοπικῆς κοινωνίας.

Ἔτσι, τὸ 1969, μὲ τὴ συμπαράσταση ὅλων τῶν πολιτῶν καὶ τὴν ἀποφασιστικὴ στήριξη τῶν ἀδελφῶν Μερόπης καὶ Ἐλπινίκης Ἰωαννίδου καὶ Ἄννας Ἰωαννίδου, ἄρχισε τὴν κατασκευὴ τοῦ «Ἐκκλησιαστικοῦ Οἴκου Εὐγηρίας ὁ Ἅγιος Νεκτάριος».

Τὸ οἰκόπεδο ἦταν δωρεὰ τῆς Ἐλπινίκης Ἱπποκράτους Ἰωαννίδη, τῆς Μερόπης Ἱπποκράτους Ἰωαννίδη-Διακομανώλη, καθὼς καὶ ἄλλων εὐσεβῶν χριστιανῶν, ὅπως τῶν Ἄννας Ἰωαννίδου συζ. Γεωργίου, Εὐαγγελίας, Σμαραγδίτσας καὶ Κοκώνας Ζερβάνου, Πηνελόπης Λαζαρίδου καὶ Μαρίας καὶ Φιλίππου Μυλωνᾶ. Νὰ σημειώσουμε ὅτι τὸ ΙΔΡΥΜΑ ΜΥΛΩΝΑ ἀκόμη καὶ σήμερα ἐνισχύει οἰκονομικὰ τὸν Οἶκο Εὐγηρίας.

Γιὰ τὴν ἀνέγερση ὁ Μητροπολίτης Κώου Ναθαναὴλ διέθεσε μεγάλο χρηματικό ποσό, ἐνῶ σημαντικὴ ἦταν ἡ εἰσφορὰ τοῦ Κώου ἐργολάβου Γιάννη Μπαλαλῆ, τόσο σὲ χρήματα, ὅσο καὶ σὲ δωρεὰν ἐργασία. Σημαντικὴ ἦταν ἡ συνεισφορὰ τοῦ δήμου καὶ τῶν κοινοτήτων Κῶ, καθὼς καὶ τοῦ Βακοὺφ Κῶ.

Στὶς 27 Μαΐου 1967 διοργανώθηκε ἀπὸ τὴν «Ἀγαθοεργὸ Ἀδελφότητα Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Ναύκληρος» στὸ ξενοδοχεῖο Ξενία τῆς Κῶ μεγάλη χοροεσπερίδα, ὑπὲρ τῆς ἀνεγέρσεως τοῦ Οἴκου Εὐγηρίας, ἐνῶ ἀκολούθησαν καὶ ἄλλες παρόμοιες δραστηριότητες.

Λίγο νωρίτερα εἶχε ὁλοκληρωθεῖ σὲ χῶρο μπροστὰ (ἀνατολικὰ) ἀπὸ τὸν Οἶκο Εὐγηρίας ἡ ἀνέγερση τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ τοῦ Ἁγίου Νεκταρίου καὶ ἡ δημιουργία ὑποδομῶν γιὰ τὴ συγκρότηση γυναικείας Μονῆς.
Ὁ Οἶκος Εὐγηρίας ὁλοκληρώθηκε ἀρκετὰ γρήγορα. Μερικὰ χρόνια ἀργότερα κτίστηκε τριώροφο κτήριο ἐπὶ τῆς ὀδοῦ Κανάρη μὲ σκοπὸ νὰ συνδράμει οἰκονομικὰ τὴ λειτουργία τοῦ Οἴκου Εὐγηρίας, κάτι ποὺ συνεχίζεται μέχρι σήμερα, μὲ τὴν ἐνοικίαση τοῦ ἀκινήτου καὶ τὴ διάθεση τῶν εἰσπραττομένων χρημάτων γιὰ τὴ λειτουργία του.

Τὸ 1980, μὲ δαπάνη τῆς Μερόπης Ἱπποκράτους καὶ Ζωῆς Ἰωαννίδου, ξεκίνησε ἡ ἀνέγερση τοῦ ὀρόφου, ὁ ὁποῖος ὁλοκληρώθηκε τὸ 1983.

Τὴν 1η Δεκεβρίου 1971 ὁ Μητροπολίτης Κώου Ναθαναὴλ ἀνεκοίνωσε τὴν ἀποπεράτωση τῶν ἐργασιῶν κατασκευῆς τοῦ «Οἴκου Εὐγηρίας ὁ Ἅγιος Νεκτάριος» «τῇ συνδρομῇ τῶν ἁπανταχοῦ Κώων» καὶ τὴν ἴδια ἡμέρα ἐπεκύρωσε τὸν κανονισμὸ λειτουργίας τοῦ Ἱδρύματος, ὁ ὁποῖος ἀποτελεῖται ἀπὸ 15 ἄρθρα.

Στὶς 18 Δεκεμβρίου 1971, μὲ τὴν ὑπ᾿ ἀριθμ. 106 Ἀρχιερατικὴ Πράξη διορίστηκε, ὑπὸ τὴν προεδρία τοῦ Μητροπολίτου Κώου Ναθαναήλ, τὸ πρῶτο Διοικητικὸ Συμβούλιο τοῦ Ἱδρύματος ἀπαρτιζόμενο ἀπὸ τοὺς 1) Ἰωάννη Ἰωαννίδη, ἀντιδήμαρχο Δήμου Κῶ, 2) Ἀντώνιο Πληθίδη, δικηγόρο, 3) Θεόφιλο Πέρο, ἰατρό, 4) Ἰωάννη Μπαλαλῆ, ἐργολάβο δημοσίων ἔργων, 5) Γεώργιο Γεωργαλλῆ, ὑπάλληλο Ἀγροτικῆς Τραπέζης. Ἡ θητεία τοῦ συμβουλίου ἦταν τριετής.

Στὰ ἑπόμενα ἔτη, εὐϋπόληπτοι συμπατριῶτες μας συμμετεῖχαν καὶ ἐξακολουθοῦν νὰ συμμετέχουν στὰ Διοικητικὰ Συμβούλια τοῦ Ἱδρύματος, τὰ ὁποῖα ἔχουν τὸν ἐκάστοτε Μητροπολίτη ὡς πρόεδρο. Ἀπὸ αὐτοὺς σημειώνουμε τὸν κ. Γεώργιο Γεωργαλλῆ, ὁ ὁποῖος παρέμεινε μέλος τοῦ Δ.Σ. ἀπὸ τὸ 1971 μέχρι τὸ 2020, καθὼς καὶ τὸν κ. Ἀντώνιο Πληθίδη, ὁ ὁποῖος ὑπῆρξε μέλος τοῦ Δ.Σ. ἀπὸ τὸ 1971 μέχρι πρόσφατα.

Μέλη τοῦ Διοικητικοῦ Συμβουλίου διετέλεσαν ἐπὶ σειρὰ ἐτῶν οἱ συμπατριῶτες μας: Ἰωάννης Γ. Ἰωαννίδης, Ἀλέξιος Παρθενιάδης, Λεωνίδας Βουκουβαλίδης, Γεώργιος Γεωργαλλῆς, Μιχαὴλ Σωμός, ἐνῶ οἱ Ἰωάννης Χατζηβελοῦδος καὶ Ματθαῖος Καζαμίας παραμένουν μέχρι σήμερα.

Τὸ ἔργο τοῦ Οἴκου Εὐγηρίας ὑποστηρίχθηκε, ὅλα αὐτὰ τὰ χρόνια, ἀπὸ τὴν Ἱερὰ Μητρόπολη Κώου καὶ Νισύρου καὶ ἀπὸ πλῆθος πιστῶν, μὲ ἐθελοντικὴ ἐργασία καὶ οἰκονομικὲς εἰσφορές, ἂν καὶ ὑπῆρξαν διαστήματα κατὰ τὰ ὁποῖα τὸ ἵδρυμα ὑπολειτουργοῦσε λόγῳ ἐλλείψεως γερόντων.

Μὲ τὴν ἔλευση τοῦ Μητροπολίτου Κώου καὶ Νισύρου κ. Ναθαναήλ, τὸ 2009, τὸ Ἵδρυμα μπῆκε στὶς πρῶτες προτεραιότητες τοῦ νέου ποιμενάρχη.

Ἔγινε ριζικὸς ἐκσυχρονισμὸς τῶν ἐγκαταστάσεων καὶ τῶν δωματίων τοῦ Ἱδρύματος, πολλαπλασιάστηκαν οἱ χῶροι ὑγιεινῆς καὶ διεκπεραιώθηκαν οἱ τυπικὲς διαδικασίες πρὸς τὶς ἁρμόδιες ἀρχὲς ὥστε τὸ οἴκημα νὰ ἀποκτήσει τὶς ἀπαραίτητες ἄδειες λειτουργίας.

Σήμερα τὸ Διοικητικὸ Συμβούλιο ἀποτελεῖται ἀπὸ τὸν Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Κώου καὶ Νισύρου
κ. Ναθαναήλ, ὡς Πρόεδρο, μὲ τὸν Γενικὸ Ἀρχιερατικὸ Ἐπίτροπο τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως, ὡς Ἀναπληρωτή του, καὶ Μέλη τοὺς Ἰωάννη Χατζηβελοῦδο, Ματθαῖο Καζαμία, Δομνίκη Σοφοῦ-Ζώη, Νικόλαο Διακοστεφανῆ καὶ Νικόλαο Πουλιοῦ.

Διευθύντης τοῦ Ἱδρύματος εἶναι ὁ Πανοσιολογιώτατος Ἀρχιμανδρίτης π. Νικήτας Παπανικολάου.

Τὸ τηλέφωνο τοῦ Ἱδρύματος εἶναι 2242022621.

Ἡ Ἱερὰ Μητρόπολις Κώου καὶ Νισύρου ἐνημερώνει τὸ εὐσεβὲς πλήρωμα αὐτῆς ὅτι ἐπερατώθη ὁ χρόνος παρουσίας καὶ συμμετοχῆς τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Κώου καὶ Νισύρου κ. Ναθαναὴλ στὴν Ἁγία καὶ Ἱερὰ Σύνοδο τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου.

Μετὰ τὸ πέρας τῆς Θείας Λειτουργίας τῆς 1ης τοῦ Ἐκκλησιαστικοῦ Ἔτους καὶ τὴν ὑπογραφὴ ἐν τοῖς Πατριαρχείοις τοῦ Τόμου τῆς Ἀρχῆς τῆς Ἰνδίκτου ὁ Σεβασμιώτατος ἐδέχθη ὑπὸ τοῦ Παναγιωτάτου Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου τὰς εὐχαριστίας, τὴν εὐαρέσκειαν καὶ τὸν ἔπαινον τῆς Ἐκκλησίας διὰ τὴν μετὰ ζήλου συμμετοχήν του εἰς τὰς συνοδικὰς συνεδρίας ἀπὸ τὴν 1ην Σεπτεμβρίου 2013 μέχρι τὴν 31ην Αὐγούστου 2014.

Μὲ τὴν ἀνακοίνωση τῶν βάσεων, ἔλαβε τέλος καὶ ἐφέτος ἡ ἀγωνία τῶν μαθητῶν τῆς τελευταίας τάξεως τῶν λυκείων τῆς πατρίδας μας. Οἱ ἐπιτυχίες τῶν μαθητῶν τῆς Κῶ καὶ τῆς Νισύρου, παρὰ τὴν μεγάλη ἄνοδο τῶν βάσεων εἰσαγωγῆς στὶς διάφορες σχολὲς τῆς τριτοβάθμιας ἐκπαίδευσης, ἦταν πολλὲς καὶ σημαντικές.

Θερμὰ συγχαρητήρια καὶ καρδιακὲς εὐχὲς ἀξίζουν στὰ παιδιὰ αὐτὰ ποὺ ἀγωνίστηκαν μὲ πίστη καὶ προσήλωση στοὺς στόχους τους, ἀλλὰ καὶ στὶς οἰκογένειές τους ποὺ τὰ ὑποστήριξαν μὲ ἀγάπη καὶ σεβασμὸ στὶς ἐπιλογές τους.

Ἀδελφοί καί τέκνα ἐν Κυρίῳ εὐλογημένα,

Ἡ κοινή Μήτηρ πάντων τῶν Ὀρθοδόξων, ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, τό Σῶμα τοῦ αἰωνίου Κυρίου, τοῦ Θεανθρώπου Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἱερουργεῖ φιλοστόργως διά πασῶν τῶν ἐνεργειῶν αὐτῆς, μάλιστα δέ διά τῆς Θείας Εὐχαριστίας καί τῆς προσφορᾶς τῶν δώρων Αὐτοῦ πρός τόν Δημιουργόν αὐτῶν, τό μυστήριον τῆς σωτηρίας τῶν τέκνων αὐτῆς. Καί πράττει τοῦτο, ἔχουσα καί ἀποδεικνύουσα τήν ἀπέραντον καί ἀδιάκριτον ἀγάπην πρός πᾶν μέλος αὐτῆς, εἰς τόν βαθμόν κατά τόν ὁποῖον τήν ἐπιδεικνύει καί ὁ ἐπουράνιος Πατήρ ἡμῶν.

Σε ιδιαίτερα κατανυκτική ατμόσφαιρα εορτάστηκε και εφέτος η μνήμη της μητέρας της Παναγίας, Αγίας Άννης, στην πόλη της Κω.

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κώου και Νισύρου κ. Ναθαναήλ χοροστάτησε στον Πανηγυρικό Εσπερινό που τελέστηκε στο παλαιότατο εκκλησάκι της Αγίας Άννης που βρίσκεται στον αρχαιολογικό χώρο ανατολικά της οδού Μεγάλου Αλεξάνδρου.

Τον εορτασμό λάμπρυνε με την παρουσία του ένας ξεχωριστός επισκέπτης, ο Αρχιγραμματέας της Αγίας και Ιεράς Συνόδου του Οικουμενικού Πατριαρχείου Πανοσ. Αρχιμ. π. Βαρθολομαίος Σαμαράς, ο οποίος βρέθηκε στο νησί μας διερχόμενος για προσκύνημα στην Ιερά Νήσο Πάτμο.

Παρόντες ήταν επίσης, ο Πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Μητροπόλεως Κώου και Νισύρου, Πανοσ. Αρχιμ. π. Χρυσόστομος Πίτσης, ο Γενικός Αρχιερατικός, Πρωτοπρ. π. Ιωάννης Διακοπαναγιώτης, ιερείς της Πόλεως Κω και πλήθος προσκυνητών.

Το θείο λόγο κήρυξε ο Αρχιγραμματέας της Αγίας και Ιεράς Συνόδου του Οικουμενικού Πατριαρχείου Πανοσ. Αρχιμ. π. Βαρθολομαίος Σαμαράς, ο οποίος μετέφερε στο συγκεντρωμένο πλήθος την ευλογία του Παναγιωτάτου Οικουμενικού Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου και τόνισε την αγάπη του προς την Κω και τη Νίσυρο. Αναφέρθηκε στο πρόσωπο της Αγίας Άννης ως πρότυπο υπακοής και υπομονής τονίζοντας τη σπουδαιότητα της τήρησης του ευαγγελικού λόγου, η οποία αποτελεί τη συμμετοχή μας στο σχέδιο του Θεού για τη σωτηρία του κόσμου.

Επεσήμανε δε, τον κίνδυνο να εκφυλιστεί η σχέση μας με το Θεό σε μία «μαγική» σχέση αν δεν υπάρχει εκ μέρους μας διάθεση συμμετοχής, συνειδητής και ενεργητικής αποδοχής του θείου θελήματος. Ο Θεός ανταποκρίνεται στα αιτήματά μας, όπως σημείωσε ο Πανοσ. Αρχιμ. π. Βαρθολομαίος, μόνο όταν αυτή η ανταπόκριση οδηγεί στη σωτηρία μας.

Μετά το τέλος του Εσπερινού ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κώου και Νισύρου κ. Ναθαναήλ προσκαλώντας τον π. Βαρθολομαίο να επισκεφθεί και πάλι, για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, την Ιερά Μητρόπολη Κώου και Νισύρου, τον ευχαρίστησε για την προσφορά του στη Μητέρα Εκκλησία, στο Οικουμενικό μας Πατριαρχείο, αλλά και στις Μητροπόλεις του Θρόνου, καθώς ακούραστα θεραπεύει κάθε ανάγκη τους και άοκνα ικανοποιεί κάθε αίτημά τους.

ΠΕΡΙ ΜΝΗΜΟΣΥΝΩΝ

Κατά τήν κρατοῦσα τάξη τῆς  Ἐκκλησίας γιά τά ὑπέρ τῶν κεκοιμημένων μνημόσυνα μετά κολλύβων ἰσχύουν ἀνέκαθεν τά ἑξῆς:

Λόγῳ τοῦ χαρακτῆρα τῆς Θείας Λειτουργίας ὡς εὐχαριστηριακῆς συνάξεως τῆς ἐπί γῆς στρατευομένης καί τῆς ἐν οὐρανῷ θριαμβευούσης  Ἐκκλησίας, ὡς ἑνιαίου Σώματος τοῦ Χριστοῦ, τά μνημόσυνα συνεδέθησαν μετά τῆς Θ. Λειτουργίας, δηλαδή ἐνσωματώθησαν εἰς τόν κύριον κορμόν Αὐτῆς. Λόγῳ ὅμως τοῦ Ἀναστασίμου χαρακτῆρος τῶν Κυριακῶν καί τοῦ ἑορταστικοῦ τῶν Δεσποτικῶν καί τῶν Θεομητορικῶν ἑορτῶν, ἐξαιρέθηκε ἀπό αὐτές τίς ἡμέρες ἡ τέλεσή τους.

Ὡς ἐκ τούτου μνημόσυνα δέν τελοῦνται:

Α) Ὅλες τίς Κυριακές τοῦ ἔτους.

Β) Ἀπό τήν 24η Δεκεμβρίου ἕως καί τήν 6η  Ἰανουαρίου.

Γ) Ἀπό τό Σάββατο τοῦ Λαζάρου ἕως καί τήν Κυριακή τοῦ Θωμᾶ.

Δ) Κατά τίς Ἑορτές: 1) τῆς  Ὑπαπαντῆς τοῦ Κυρίου, 2) τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου, 3) τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, 4) τῶν Ἀποστόλων Πέτρου καί Παύλου, 5) Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος, 6) Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου, 7) Γενεσίου τῆς Θεοτόκου, 8)  Ὑψώσεως τοῦ Τιμίου Σταυροῦ, 9) Εἰσοδίων τῆς Θεοτόκου, 10) Ἀναλήψεως τοῦ Σωτῆρος καί 11) κατά τίς πανηγύρεις τῶν Ἱερῶν Ναῶν.

Τά μνημόσυνα πρέπει νά τελοῦνται κατά τίς ἡμέρες πού συμπίπτουν μέ τίς ἡμερομηνίες τῆς ἐκδημίας τῶν κεκοιμημένων, ἐκτός ἀπό τήν περίπτωση πού ἡ ἡμέρα αὐτή συμπέσει νά εἶναι Κυριακή. Τότε μετατίθενται τό προηγούμενο ἤ τό ἑπόμενο Σάββατο, καθώς ἡ ἡμέρα τοῦ Σαββάτου εἶναι ἀφιερωμένη στίς ψυχές τῶν ἀποθανόντων.

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΤΗΝ ΤΕΛΕΣΗ ΤΟΥ ΜΥΣΤΗΡΙΟΥ ΤΟΥ ΓΑΜΟΥ

Οἱ ἐνδιαφερόμενοι νά τελέσουν Θρησκευτικό Γάμο:

α) Ὀφείλουν νά προσκομίσουν ἀπό τήν Ἱερά Μητροπόλη ἀπό τήν ὁποία προέρχονται Πιστοποιητικό ἐλευθερογαμίας μέ ἡμερομηνία πού νά μήν ὑπερβαίνει τούς ἕξι τελευταίους μῆνες ἀπό τήν ἡμερομηνία τῆς ἐκδόσεώς του.

β) Ὅσοι δέν ἔχουν τή νόμιμη ἡλικία, δηλαδή δέν ἔχουν συμπληρώσει τό 18ο ἔτος, ὀφείλουν νά ἐξασφαλίσουν, ἐκ τῶν προτέρων, ἔγγραφη ἄδεια τῶν γονέων τους καί ἀπόφαση τοῦ δικαστηρίου.

γ) Ἐάν ὁ γάμος εἶναι μικτός, τό μή ὀρθόδοξο μέλος ὀφείλει νά προσκομίσει πιστοποιητικό βαπτίσεως ἀπό τήν ἐκκλησία στήν ὁποία ἀνήκει. Γάμος μέ μή Χριστιανό ἤ μέ κάποιον πού δέν ἔχει κανονικό βάπτισμα ἀπαγορεύεται.

δ) Οἱ παράνυμφοι (κουμπάροι) ὀφείλουν νά ὑπογράψουν Ὑπεύθυνη Δήλωση ὅτι δέν ἔχουν (α) κάνει πολιτικό γάμο ἤ (β) συνάψει σύμφωνο συμβίωσης χωρίς κατόπιν νά τελέσουν Θρησκευτικό Γάμο.

Οἱ νεόνυμφοι πρέπει νά προσκομίσουν τό Πιστοποιητικό Γάμου στήν ἁρμόδια Δημοτική Ἀρχή μέσα σέ 40 ἡμέρες ἀπό τήν τέλεση τοῦ μυστηρίου.

Σημείωση: Οἱ μελλόνυμφοι πού ἔρχονται σέ δεύτερο γάμο, πρέπει νά παραδίδουν στόν ἱερέα καί τό  Ἐκκλησιαστικό Διαζευκτήριο Γράμμα τους.

Ὅπως ὁρίζει ὁ Νόμος τοῦ Κράτους δέν ἐπιτρέπεται ἡ σύναψη θρησκευτικοῦ Γάμου στή γυναῖκα πρίν περάσουν δέκα μῆνες ἀπό τήν ἀμετάκλητη πολιτική λύση ἤ ἀκύρωση τοῦ προηγουμένου Γάμου της.

ΗΜΕΡΕΣ ΚΑΤΑ ΤΙΣ ΟΠΟΙΕΣ ΔΕΝ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ ΤΕΛΕΣΗ ΤΟΥ ΜΥΣΤΗΡΙΟΥ ΤΟΥ ΓΑΜΟΥ

1. Ἀπό τῆς 13ης Δεκεμβρίου μέχρι τῆς 25ης τοῦ αὐτοῦ μηνός συμπεριλαμβανομένης. Οἱ γάμοι ἐπιτρέπονται μέχρι καί τήν 12η Δεκεμβρίου μνήμη τοῦ Ἁγίου Σπυρίδωνος ἐπισκόπου Τριμυθοῦντος.

2. Τήν παραμονή καί ἀνήμερα τῶν Θεοφανείων, τῆς Ἀναστάσεως, τῆς Ἀναλήψεως καί τῆς Πεντηκοστῆς.

3. Τή Μεγάλη Τεσσαρακοστή καί τή Μεγάλη Ἑβδομάδα.

4. Τήν παραμονή τῶν Δεσποτικῶν καί Θεομητορικῶν ἑορτῶν, τῆς ἑορτῆς τῶν Ἀπ. Πέτρου καί Παύλου καί τῆς ἑορτῆς τῶν Ἁγίων Δώδεκα Ἀποστόλων.

5. Ἀπό τήν 1η μέχρι καί τή 15η Αὐγούστου συμπεριλαμβανομένης (ἑορτή Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου).

6. Στίς 29 Αὐγούστου, ἑορτή τῆς Ἀποτομῆς τῆς Κεφαλῆς τοῦ Τιμίου Προδρόμου.

7. Στίς 14 Σεπτεμβρίου, ἑορτή τῆς Παγκοσμίου Ὑψώσεως τοῦ Τιμίου Σταυροῦ.

ΟΔΗΓΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΕΛΕΣΗ ΤΟΥ ΜΥΣΤΗΡΙΟΥ ΤΟΥ ΒΑΠΤΙΣΜΑΤΟΣ

Οἱ ἐνδιαφερόμενοι, πρίν ὁρίσουν τήν ἡμέρα καί τήν ὥρα τελέσεως τοῦ ἱεροῦ Μυστηρίου καί πρίν προβοῦν σέ ἄλλες ἑτοιμασίες, εἶναι ἀπαραίτητο νά ἐπικοινωνήσουν μέ τόν ἱερέα τῆς  Ἐνορίας τους καί νά βεβαιωθοῦν ὅτι τήν ἡμέρα πού ἐπιθυμοῦν αὐτός εἶναι ἐλεύθερος ἀπό ἄλλες ὑποχρεώσεις καί δεσμεύσεις καί μπορεῖ νά τελέσει τό μυστήριο. Τό ἴδιο ἰσχύει καί γιά τέλεση Θρησκευτικοῦ Γάμου.

Ὁ ἀνάδοχος πρέπει ἀπαραιτήτως νά εἶναι ἐνήλικας Χριστιανός  Ὀρθόδοξος καί νά ἀναγνωρίζει καί νά ἀποδέχεται καί τά ἑπτά μυστήρια τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας (π.χ. ἐάν κάποιος ἔχει τελέσει πολιτικό γάμο-σύμφωνο συμβιώσεως χωρίς νά ἀκολουθήσει θρησκευτικός γάμος αὐτός δέν δέχεται τό μυστήριο τοῦ γάμου).

Ὁ ἀνάδοχος ἀναλαμβάνει τήν εὐθύνη νά διδάξει καί νά κατατοπίσει τόν νεοφώτιστο στήν ὀρθόδοξη χριστιανική πίστη καί ὀφείλει νά γνωρίζει τό Σύμβολον τῆς Πίστεως (τό «Πιστεύω») καί νά τό ἀπαγγείλει γιά λογαριασμό τοῦ Βαπτιζομένου.

Τήν ἡμέρα τῆς Βαπτίσεως, ἤ πρό αὐτῆς, οἱ γονεῖς πρέπει νά φέρουν στόν ἱερέα, πού θά τελέσει τή βάπτιση, ληξιαρχική πράξη γεννήσεως τοῦ τέκνου.

Οἱ Γάμοι καί οἱ Βαπτίσεις πρέπει νά δηλώνονται ἐντός 40 ἡμερῶν στήν ἁρμόδια ὑπηρεσία.

Ὁ Ἅγιος Ἰωνᾶς (ἑορτάζει τήν πρώτη Κυριακή μετά τή 10η Ἰουλίου) ἔφθασε στή νῆσο Λειψώ γύρω στό 1550 μαζί μέ ἄλλους τέσσερεις μοναχούς. Ἐγκαταστάθηκαν σέ μία ἄγονη καί ἀφιλόξενη βραχώδη περιοχή, ἀλλά αὐτό δέν τούς ἐμπόδισε νά θεμελιώσουν Ναό πρός τιμήν τῆς Παναγίας καί ἀμέσως μετά νά κτίσουν τά κελλιά τους. Ἀγωνίσθηκαν μέ ζῆλο καί πίστη καί ὁ Θεός μέ θαῦμα τούς χάρισε νερό, τό «Ἅγιο Νερό», ὅπως μέχρι σήμερα τό ἀποκαλοῦν. Τά σπήλαια τῆς περιοχῆς ἔγιναν οἱ πρῶτες κατοικίες τους, ἐνῶ σύντομα κουβάλησαν χῶμα καί ἔφτιαξαν μικρά χωράφια γιά νά ἐξασφαλίσουν τόν ἄρτο καί τόν οἶνο γιά τή Θεία Κοινωνία.

Σέ μικρό χρονικό διάστημα ἡ ὀλιγομελής αὐτή ἀσκητική κοινότητα αὐξήθηκε προσελκύοντας καί ἄλλους πατέρες, ἐνῶ δημιουργήθηκε ἕνα νέο ἡσυχαστήριο, στό ὁποῖο καλλιεργοῦσαν ἐλιές γιά νά ἔχουν λάδι γιά τά καντήλια τους.

Δυστυχῶς, Τοῦρκοι κατακτητές εἰσέβαλαν στό μοναστήρι καί σκότωσαν πέντε μοναχούς, ἀνάμεσα στούς ὁποίους καί τόν Ἅγιο Ἰωνᾶ τόν Γαρμπῆ, στό μαρτύριο τοῦ ὁποίου κώδικας τῆς Μονῆς τῆς Πάτμου ἀναφέρεται ὡς ἑξῆς: «1635 τῷ αὐτῷ μηνί Ἀπριλίῳ ἔπιασε Νομ-Πεκήρ Πασάς τόν ἐν μοναχοῖς Ἰωνᾶν τόν Γαρμπήν, ἐκ Νισύρου καί ἔδειρεν αὐτόν, ὅπου ἀπέθανεν».

[Ἀρχιμ. Στέφανος Καλλιστῆς,
Ἡγούμενος Ἱ. Μ. Παναγίας Σπηλιανῆς Νισύρου]

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟΝ ΟΣΙΟΜΑΡΤΥΡΟΣ ΙΩΝΑ ΤΟΥ ΓΑΡΜΠΗ

Ἦχος α΄. Τῆς ἐρήμου πολίτης.

Νισύρου τόν γόνον, Λειψῶν τόν ἔφορον,

καί τό τῆς Δωδεκανήσου ἁπάσης,

γέρας Θεῖον καί καύχημα, Ἰωνᾶν τιμήσωμεν πιστοί,

ὡς Ὅσιον Χριστοῦ πανευκλεῆ, ἵνα λάβωμεν πταισμάτων τόν ἱλασμόν,

παρά Θεοῦ κραυγάζοντες· Δόξα τῷ δεδωκότι σοι ἰσχύν,

δόξα τῷ σέ στεφανώσαντι,

δόξα τῷ ἐν εὐκλείᾳ οὐρανῶν, δοξάσαντί σε Ὅσιε.

Γεννήθηκε σέ μία ἀπό τίς ἐπιφανέστερες οἰκογένειες τῆς Νισύρου. Ὁ πατέρας του, κάποτε ὁδηγήθηκε στό ὀθωμανικό δικαστήριο τοῦ νησιοῦ καί φοβούμενος μήπως καταδικαστεῖ σέ θάνατο ἐγκατέλειψε τήν Ὀρθόδοξη πίστη, ὑποχρέωσε τή σύζυγο καί τά παιδιά του νά ἀποστατήσουν καί αὐτοί, καί ὅλοι μαζί ἔφυγαν καί ἐγκαταστάθηκαν στή Ρόδο.

Ὁ μικρός Νικήτας, μή γνωρίζοντας ὅτι γεννήθηκε Χριστιανός, μεγάλωσε ὡς μουσουλμᾶνος μέ τό ὄνομα Μεχμέτ. Κάποτε, ἐνῶ ἔπαιζε σέ μία παρέα παιδιῶν, φιλονίκησε καί κάποια ἀπό αὐτά τόν ἔβρισαν ὡς «γκιαούρη», δηλαδή ἄπιστο. Ὁ Νικήτας παραξενεύτηκε. Ἔφυγε καί πῆγε νά ρωτήσει τή μητέρα του, ἡ ὁποία στήν ἀρχή προσπάθησε νά τοῦ κρύψει τὴν ἀλήθεια, ἀλλά ὅταν ἐκεῖνος ἐπέμεινε τοῦ ὁμολόγησε ὅτι εἶχε γεννηθεῖ σέ χριστιανική οἰκογένεια καί εἶχε βαπτιστεῖ Χριστιανός.
Ἀμέσως, συγκλονισμένος ἐγκατέλειψε τήν οἰκογένειά του καί πῆγε στή νῆσο Χίο, ὅπου κατέφυγε στή Νέα Μονή. Ὁ ἡγούμενος τῆς Μονῆς τόν ἔστειλε στόν Ἅγιο Ἀρχιερέα πρώην Θηβῶν Μακάριο, πού ἐφησύχαζε στό νησί. Ὁ Νικήτας πῆγε σέ αὐτόν, ἐξομολογήθηκε, ἔλαβε τό Ἅγιο Χρίσμα καί κατάλληλη πνευματική καθοδήγηση καί ἐπέστρεψε στή Νέα Μονή, ὅπου συνέχισε νά ζεῖ ἀσκητικά καί νά προετοιμάζεται νά ὁμολογήσει τήν πίστη του.

Σύντομα, μέ τίς εὐχές τῶν πατέρων τῆς Μονῆς πῆγε στήν πόλη τῆς Χίου. Ἐκεῖ τόν συνέλαβαν Ὀθωμανοί ἀξιωματοῦχοι γιατί δέν εἶχε καταβάλει τόν κεφαλικό φόρο πού πλήρωναν ὅσοι δέν ἦταν μουσουλμᾶνοι. Καθώς τόν πήγαιναν στόν μουσουλμᾶνο δικαστή τόν εἶδε γνωστός του ἱερέας ἀπό τή Ρόδο καί ρώτησε τούς Τούρκους γιατί τόν πηγαίνουν στό δικαστήριο ἀφοῦ ὡς μουσουλμᾶνος δέν ὑποχρεοῦται νά καταβάλει αὐτόν τόν φόρο. Μετά ἀπό αὐτή τήν ἀποκάλυψη τοῦ ζήτησαν νά ἀρνηθεῖ τόν Χριστό καί νά ζήσει καί πάλι ὡς μουσουλμᾶνος, κάτι πού ὁ νεαρός Νικήτας δέν δέχθηκε οὔτε κἄν νά τό ἀκούσει.

Ἔτσι, μετά ἀπό πολλά βασανιστήρια τόν μετέφεραν στήν ἄκρη τῆς πόλεως κοντά σέ μετόχι τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἰβήρων, ὅπου τόν θανάτωσαν μέ ἀποκεφαλισμό στίς 21 Ἰουνίου (1732), ἡμέρα πού τιμᾶμαι τή μνήμη του.

Σήμερα ἡ Ἁγία Κάρα του φυλάσσεται στήν Ἱερά Μονή τῶν Ἰβήρων, ἀποτελώντας πηγή ἁγιασμοῦ καί θείας χάριτος.

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟΝ ΑΓΙΟΥ ΝΕΟΜΑΡΤΥΡΟΣ ΝΙΚΗΤΑ ΤΟΥ ΝΙΣΥΡΙΟΥ

Ἦχος α΄. Τῆς ἐρήμου πολίτης.

Τῆς Νισύρου τόν γόνον καί τῆς Χίου
τό καύχημα, τόν φρουρόν Αἰγαίου πελάγους,
Νικήταν τόν ἔνδοξον, ὑμνήσωμεν συμφώνως
οἱ πιστοί, βοῶντες πρός αὐτόν εἰλικρινῶς.
Σαῖς λιταῖς τούς τήν σήν μνήμην ἐπιτελοῦντας, σῶζε καί βοῶντάς σοι.
Δόξα τῷ σέ δοξάσαντι Χριστῷ,
δόξα τῷ σέ στεφανώσαντι,
δόξα τῷ δωρησαμένῳ
σε ἡμῖν πρέσβυν ἀκοίμητον.