Διεύθυνση: Πλατάνι, Κῶς, τηλ. 22420-30355.

Ἱερατ. Προϊστάμενος: Οἰκον. Ἀναστάσιος Γιώτης, τηλ. 6957212275.

Ἐπίτροποι: 1) Γεώργιος Βλάχος, 2) Στάμος Σταμούλης, 3) Κωνσταντῖνος Δασουρᾶς, 4) Δημήτριος Ρουτζαμάνης, 5) Ἰωάννης Σουρασής (Ἱερό Ἐξωκκλήσιο Παναγίας Τσουκαλαριᾶς).

Διεύθυνση: Θεμιστοκλέους 22, τηλ. 22420-28620.

Ἱερατ. Προϊστάμενος: Οἰκον. Περικλῆς Κιάρης, τηλ. 6942436391.

Ἐπίτροποι: 1) Κωνσταντῖνος Κανάρης, 2) Εὐδοξία Λαουμζῆ, 3) Ἐμμανουήλ Σαράντης, 4) Δημήτριος Κανάρης, 5) Ἰωάννης Χατζηβελοῦδος, 6) Νικόλαος Γκαναβούρας, 7) Χρῆστος Κουλιανός, 8) Χαράλαμπος Μέντης, 9) Φλώρα Τσεσμεζῆ, 10) Ἰφιγένεια Λούκαινα, 11) Ἰωάννης Μάγκος.

ΙΕΡΟΝ ΠΑΡΕΚΚΛΗΣΙΟΝ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΦΑΝΕΡΩΜΕΝΗΣ KΩ

Διεύθυνση: Μπουμπουλίνας καί Μανδηλαρᾶ 33, τηλ. 22420-23731.

Ἐφημέριος: Ἀρχιμ. Νεκτάριος Χάσικος, τηλ. 22420-28976 καί 6957678080.

Διεύθυνση: Ἀλεξ. Ὑψηλάντου 20, τηλ. 22420-28213.

Ἱερατ. Προϊστάμενος: Πρωτοπρ. τοῦ Οἰκουμ. Θρόνου Ἰωάννης Διακοπαναγιώτης, τηλ. 22420-28042.

Ἐφημέριος: Πρεσβ. Κωνσταντῖνος Θέος, τηλ. 6907317800.

Ἐπίτροποι: 1) Μιχαήλ Χατζηνικήτας, 2) Δημήτριος Κεφαλιανός, 3) Ἀγαπητός Ἀγαπητοῦ.

Διεύθυνση: Κοραῆ 10, κυρία εἴσοδος ἀπό τήν ὁδό Μητροπόλεως, τηλ. 2242022383, 6940027766 καί 6948364222.

Ἱερατ. Προϊστάμενος: Οἰκον. Κωνσταντῖνος Καματερός, τηλ. 22420-22464 καί 6945383814.

Ἐφημέριοι: Ἀρχιμ. Οἰκουμενικοῦ Θρόνου Ἰωακείμ Οἰκονομῖκος, τηλ. 6942691745.

                 Ἀρχιμ. Νικήτας Παπανικολάου, τηλ. 6946256393.

Ἐπίτροποι: 1) Δημήτριος  Ἰωαννίδης, 2) Γεώργιος  Τσάμπαλλας, 3) Ἰωάννης Φεσσάρας, 5) Μιχαήλ Παστρικός, 5) Ἀριστοτέλης Φιλόπουλος, 6) Σπυρίδων Βασιλειάδης, 7) Ἐμμανουήλ Ντινώρης, 8) Γεώργιος Φωλιᾶς.

Τό ἀπόγευμα τῆς Δευτέρας 7 Ἀπριλίου με τήν παρουσία πλήθους πιστῶν ἔγιναν ἀπό τόν Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Κώου καί Νισύρου κ. Ναθαναήλ τά θυρανοίξια τοῦ πλήρως ἀνακαινισμένου Ἱεροῦ Ναοῦ τοῦ Ἁγίου Γεωργίου Ἀρρεναγωγείου-Παλαιοῦ Μητροπολιτικοῦ πού βρίσκεται στό πάρκο πίσω ἀπό το Ἡρῶο τῆς πόλης τῆς Κῶ.

Ὁ σημαντικός καί ἱστορικός αὐτός ναός χρονολογεῖται στή μεταβυζαντινή περίοδο καί βρίσκεται μέσα στά τείχη τῆς ἱπποτικῆς πόλης, στή μετέπειτα συνοικία τῆς «Χώρας», ἡ ὁποία κατεστράφη ὁλοκληρωτικά ἀπό τό σεισμό τῆς 23ης Ἀπριλίου 1933 καί ἔπειτα ἔγινε ἀρχαιολογικός χῶρος ἀπό τούς Ἰταλούς πού τότε κατεῖχαν τό νησί.

Εἶναι ἕνας σχεδόν τετράγωνος μονόχωρος ναός μέ ἡμικυκλική ἀψίδα μέ 8 κυκλικά καί 4 ὀρθογώνια παράθυρα πού δίνουν πλούσιο φῶς στό ἐσωτερικό.

Δίπλα στό ναό, στή βόρεια πλευρά του βρίσκεται ὁ τάφος τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Κώου Γερασίμου (+1838) καί τῆς μητέρας του Ἀνθούλας, ἡ ὁποία χάθηκε τό 1811 στή μεγάλη ἐπιδημία πανώλης πού κράτησε ὡς τό 1814 καί ἔμεινε γνωστή ὡς τό «πρῶτο θανατικό».

Ὁ ναός για πολλά ἔτη, μέχρι τήν ἀνέγερση τοῦ Μητροπολιτικοῦ Ναοῦ Ἁγίου Νικολάου Κῶ, ὁ ὁποῖος καταστράφηκε στό σεισμό, διετέλεσε Μητροπολιτικός Ναός.

Τό 1842, μέ ἀπόφαση τοῦ Μητροπολίτου Κώου Κυρίλλου καί τῶν προκρίτων τῆς «Χώρας», ὁ ναός συνεισέφερε στά ἔξοδα τῆς «Ἀλληλοδιδακτικῆς Σχολῆς» τῆς Κῶ, ἡ ὁποία ἦταν σχολεῖο τῆς πρωτοβάθμιας ἐκπαίδευσης καί λειτουργοῦσε μέ τήν «ἀλληλοδιδακτική μέθοδο» σύμφωνα με τήν ὁποία, οἱ μαθητές τῶν τελευταίων τάξεων δίδασκαν τούς μαθητές τῶν πρώτων.

Τό 1882 ἱδρύθηκε ἡ Ἀστική Σχολή Ἀρρένων (Ἀρρεναγωγεῖο) σέ κτήριο δίπλα στό ναό. Στό ἰσόγειο λειτουργοῦσε τό σχολεῖο καί στον πρῶτο ὄροφο κατοικοῦσε ὁ ἐπίσκοπος τοῦ νησιοῦ. Τήν ἴδια περίοδο τήν φροντίδα τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ ἀνέθεσε ἡ Ἱερά Μητρόπολη στήν οἰκογένεια τοῦ προκρίτου Ἀντωνίου Παντελόγλου. Ὁ ναός ἀνακαινίσθηκε ξανά τό 1892 μέ χορηγία τῆς Αἰκατερίνης Ἀντωνίου Παντελόγλου, συζύγου Ἀλεξίου Θυμανάκη.

Ὁ ναός τοῦ Ἁγίου Γεωργίου ἦταν ἕνα ἀπό τά λίγα κτίρια τῆς πόλης πού διασώθηκαν ἀπό τόν καταστρεπτικό σεισμό τοῦ 1933, ὄχι ὅμως καί τό παρακείμενο κτήριο τοῦ Ἀρρεναγωγείου τό ὁποῖο καταστράφηκε ὁλοσχερῶς. Μάλιστα, ἐπειδή τήν ἡμέρα τοῦ σεισμοῦ ὁ ναός ἑόρταζε, λειτουργοῦσε σε αὐτόν ὁ Πατριαρχικός ἐπίτροπος τοῦ νησιοῦ, Ἀρχιμανδρίτης Φιλήμων Φωτόπουλος (οἱ Ἰταλοί κατακτητές δεν ἐπέτρεπαν τοποθέτηση νέου ἐπισκόπου).

Μέ τήν πάροδο τοῦ χρόνου τό κτίσμα τοῦ ναοῦ τοῦ Ἁγίου Γεωργίου ὑπέστη σημαντικές φθορές καί κατέστη ἐπιτακτική ἀνάγκη ἡ συντήρηση καί ἀνακαίνισή του. Για τό λόγο αὐτό, μέ φροντίδα τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Κώου καί Νισύρου κ. Ναθαναήλ ἔγιναν ἐκτεταμένες ἐργασίες ἀνακαίνισης ὥστε τό μνημεῖο νά ἀποδοθεῖ καί πάλι στούς πιστούς πλήρως ἀποκατεστημένο καί ἀνακαινισμένο.

Τέλος, νά σημειώσουμε ὅτι ἡ Ἱερά Μητρόπολις Κώου καί Νισύρου ἀφιέρωσε τό ἡμερολόγιο τοῦ ἔτους 2014 σέ αὐτόν τό ναό.

Το απόγευμα του Σαββάτου του Λαζάρου έγινε στο Ξενοδοχείο Maritina στην Κω η αναβίωση του εθίμου της Αναστάσεως του Λαζάρου από μαθητές του δημοτικού. Την ευθύνη για την επιτυχημένη διοργάνωση είχε το Λύκειο Ελληνίδων Κω.

Την εκδήλωση παρακολούθησαν ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κώου και Νισύρου κ. Ναθαναήλ, ο δήμαρχος Κω κ. Κ. Καΐσερλης, μέλη του Λυκείου Ελληνίδων και πολύς κόσμος.

Την παρουσίαση του εθίμου έκανε η κ. Αργυρώ Κατσίλλη. Μόλις τελείωσαν την απαγγελία τα παιδιά με τα καλαθάκια τους μάζεψαν αυγά, τα οποία οι ακροατές στερέωναν πάνω στα κλαδιά των φοινίκων που κρατούσαν, και «λαζαράκια».

Μία από τις ομορφότερες στιγμές ήταν όταν η κ. Άννα Καραμπεσίνη τραγούδησε τα κάλαντα του Λαζάρου από την Κέφαλο, τα οποία, πρέπει να σημειωθεί, δεν έχουν καταγραφεί ακόμη.

Το έθιμο του Λαζάρου έχει μεγάλη λαογραφική αξία, καθώς ενσωματώνει θεολογικά και λαογραφικά στοιχεία δίνοντας μία απλούστερη προσέγγιση του σημείου αυτού της δράσης του Χριστού, ιδιαίτερα σε μια εποχή που τα έντυπα ήταν σπάνια. Η γνωριμία των πιστών με το περιστατικό της εγέρσεως του Λαζάρου γινόταν, πέρα από την ανάγνωση της σχετικής ευαγγελικής περικοπής στη Θεία Λειτουργία, με αυτό το έθιμο, ο οποίο, με την απλότητά του, προέβαλε ξεκάθαρα το στοιχείο του θανάτου και της Αναστάσεως.

Παρακολουθώντας κάποιος την αναπαράσταση του εθίμου αντιλαμβάνεται γιατί το απολυτίκιο της εορτής του Λαζάρου και των Βαΐων είναι το ίδιο και τι σημαίνει η αναφορά του στην «κοινή ανάσταση». Ο Λάζαρος-μαθητής, είναι νεκρός, κείται μπροστά μας, τον βλέπουμε. Ο Χριστός τον ανασταίνει. Τον βλέπουμε να σηκώνεται. Ο Λάζαρος είναι ένας από εμάς κι ενώ πριν λίγο τον βλέπαμε νεκρό και πάλι τον αντικρίζουμε ζωντανό ανάμεσά μας.

Το έθιμο αυτό συνδέεται με τα θρησκευτικά δρώμενα της μεσαιωνικής δυτικής Ευρώπης, τα οποία απετέλεσαν τους προδρόμους του σύγχρονου θεάτρου και λειτουργούσαν ως κατηχητικές και ποιμαντικές ευκαιρίες στις τότε πλήρως αναλφάβητες κοινωνίες.

Δὲν ἔχουμε πολλὲς πληροφορίες γιὰ τὴ φιλανθρωπικὴ δράση τῶν Κώων κατὰ τὴ διάρκεια τοῦ περασμένου αἰῶνα.

Οἱ πρῶτες πληροφορίες παρέχονται στοὺς κώδικες τοῦ Ἀρχείου Δουλείας τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως, στοὺς ὁποίους γίνονται ἐκτεταμένες καταγραφὲς γιὰ τὶς δραστηριότητες τῆς Ὀρθόδοξης Κοινότητας, ἡ ὁποία μὲ τὴν καθοδήγηση τοῦ ἐκάστοτε Μητροπολίτη Κῶ συνέδραμε τοὺς ἀναξιοπαθοῦντες κατὰ τὴν περίοδο τῆς τουρκικῆς κατοχῆς.

Ἡ πρώτη ἐπίσημη παρουσία ἐκτὸς ἀπὸ τὴν Ὀρθόδοξη Κοινότητα καταγράφεται τὸ 1913, ὅταν την 1 Δεκεμβρίου 1913 ἱδρύθηκε στὴν Κῶ ὁ σύλλογος «Εὐσέβεια» μὲ σκοπὸ τὴ συγκέντρωση χρημάτων γιὰ τὴν ἀνέγερση τοῦ νέου ἱεροῦ ναοῦ τῆς Ἁγίας Παρασκευῆς, ὁ ὁποῖος τὴν ἐποχὴ ἐκείνη ἦταν μικρὸς καὶ ἑτοιμόρροπος.

Μάλιστα, μὲ τὴ φροντίδα τοῦ Μητρ. Ἀγαθαγγέλου Ἀρχύτα, συντάχθηκε καὶ δημοσιεύθηκε ὁ κανονισμὸς τῆς Ἀδελφότητος, ὁ ὁποῖος ἀποτελεῖτο ἀπὸ 19 ἄρθρα.

Ἀξιοσημείωτο σημεῖο τοῦ κανονισμοῦ ἦταν ἡ δηλωθεῖσα ἕδρα τῆς ἐνοριακῆς Ἀδελφότητος μὲ τὶς λέξεις «Ἐν Κῷ τοῦ Αἰγαίου Πελάγους» προφανῶς μετὰ ἀπὸ ἀπαίτηση τῶν Ἰταλῶν κατακτητῶν, οἱ ὁποῖοι προόριζαν τὰ Δωδεκάνησα γιὰ ἰταλικὰ νησιὰ τοῦ Αἰγαίου.

Λίγα χρόνια ἀργότερα, τὸ 1920, ἰδρύθηκε ἀπὸ τὸν δραστήριο ἀρχιμ. Κωνσταντῖνο Κλωνάρη ἡ Φιλόπτωχος Ἀδελφότης «Εὐπρέπεια» στὴν Ἀντιμάχεια. Ὁ Ἀρχιμ. Κωνσταντῖνος Κλωνάρης διέμενε στὴν Κωνσταντινούπολη ἀπὸ τὴν ὁποία ἦλθε στὴν Κῶ γιὰ νὰ διακονήσει τὴν πατρίδα του.

Ἡ Ἀδελφότης, πέρα ἀπὸ φιλανθρωπικὸ ἔργο, συνεισέφερε καὶ στὴν ἀποπεράτωση διαφόρων ἔργων, ὅπως τοῦ ναοῦ τοῦ Ἁγ. Γεωργίου τοῦ Σχολείου, τοῦ γυναικωνίτη τῆς Ἁγ. Τριάδος, εἰκόνες καὶ χρυσοκέντητα χειροτεχνήματα ἔργα τοῦ ἴδιου τοῦ Ἀρχιμ. Κ. Κλωνάρη.

Ἡ Ἀδελφότης «Εὐπρέπεια» διαλύθηκε γύρω στὸ 1933 καὶ ἐπανασυστήθηκε τὸ 1953 ἀπὸ τὸν Μητροπολίτη Κώου Ἐμμανουήλ.

Λίγο ἀργότερα ἱδρύθηκε στὴν πόλη τῆς Κῶ ἡ πρώτη φιλόπτωχος ἀδελφότητα μὲ τὴν ὀνομασία «Ὁσία Ξένη». Ἱδρυτὲς ἦταν μικρασιάτες πρόσφυγες, οἱ ὁποῖοι εἶχαν μεταφέρει ἀπὸ τὴ γενέτειρά τους εἰκόνα τῆς Ὁσίας Ξένης καὶ τὴν τιμοῦσαν ἰδιαίτερα. Μόλις πληροφορήθηκαν τὴ διέλευση τῆς Ὁσίας ἀπὸ τὴν Κῶ ἵδρυσαν στὴν ἐνορία τῆς Ἁγ. Παρασκευῆς τὴν προαναφερθεῖσα ἀδελφότητα.

Στὸ ἔργο τοῦ Μητρ. Κώου Ἐμμανουὴλ «Ἐκκλησία τῆς Κῶ» σημειώνεται, ὅτι ἀπὸ τὸ 1945 ἕως τὸ 1949 καταγράφηκε στοὺς κώδικες τῆς Μητροπόλεως ἡ οἰκονομικὴ δραστηριότητα τοῦ «Ταμείου τῆς Φιλοπτώχου Ἀδελφότητος τῆς Ὁσίας Ξένης», ἡ ὁποία ἐπὶ πολλὰ χρόνια «παρασχοῦσα ὑπηρεσίες εἰς τὴν φτωχολογιὰ τῆς πόλεως Κῶ», ὅπως ὁ ἴδιος μᾶς πληροφορεῖ, διελύθη καὶ στὶς 29 Ἀπριλίου 1949 ἱδρύθηκε ἡ «Ἀγαθοεργὸς Ἀδελφότης Ἁγ. Ἰωάννου τοῦ Ναυκλήρου».

Ὅπως ἀναφέρεται στὸ 2ο ἄρθρο τοῦ καταστατικοῦ «σκοποὶ τῆς Ἀδελφότητος εἶναι ἡ πνευματική, ἠθικὴ καὶ κοινωνικὴ ἐξυγίανση καὶ προαγωγὴ τοῦ γυναικείου φύλου τῆς Πρωτευούσης καὶ παντὸς τοῦ γυναικείου φύλου τῆς νήσου Κῶ, ἐντὸς τοῦ πλαισίου τῶν ἐθνικῶν, χριστιανικῶν καὶ νησιωτικῶν παραδόσεων, ἡ παντοδαπὴ ἐφαρμογὴ τῆς ἐντολῆς τῆς χριστιανικῆς ἀγάπης διὰ τῆς ἠθικῆς καὶ ὑλικῆς συνδρομῆς παντὸς ἔχοντος ἀνάγκην τοιαύτης ...».

Τὸ ἔργο τῶν φιλανθρωπικῶν σωματείων τῆς Μητροπόλεως συνεχίστηκε ἀδιάκοπα γιὰ ὅλα τὰ ἑπόμενα χρόνια. Ὑπάρχουν στοιχεῖα γιὰ τὰ διοικητικὰ συμβούλια τῆς «Ἀγαθοεργοῦ Ἀδελφότητος Ἁγ. Ἰωάννου τοῦ Ναυκλήρου» ἀπὸ τὸ 1973 καὶ ἑξῆς.

Στὶς 15 Νοεμβρίου 2011 πραγματοποιήθηκε γενικὴ συνέλευση των μελών της Ἀγαθοεργοῦ Ἀδελφότητος κατὰ τὴν ὁποία ἐγκρίθηκε τὸ νέο τροποποιημένο καταστατικὸ καὶ ἀκολούθησαν ἐκλογὲς γιὰ τὴν ἀνάδειξη νέου Διοικητικοῦ Συμβουλίου. Σὲ αὐτὲς ἐξελέγησαν οἱ Ἀλεξάνδρα Διακαναστάση (πρόεδρος), Κυδωνιᾶ Διακοπαναγιώτη (ἀντιπρόεδρος), Νένα Φάκκου (γραμματέας), Ἑλένη Καρβέλη (ταμίας). Ὡς τακτικὰ μέλη οἱ Πανοσ. Ἀρχιμ. Χρυσόστομος Πίτσης, Ἰφιγένεια Λούκαινα, Γεωργία Μαμουζέλου, Φούλα Στάκκου, Φλώρα Τσεσμεζῆ καὶ ὡς ἀναπληρωματικὰ οἱ Μαίρη Κουλιᾶ, Μαρία Τσακανιᾶ, Αἰκατερίνη Χατζηνικολάου καὶ Βάσω Κρητικοῦ.

Γιὰ τὴν καλύτερη λειτουργία τῆς Ἀγαθοεργοῦ Ἀδελφότητος καὶ τὴν ἐξυπηρέτηση τῶν ἐχόντων ἀνάγκη συνανθρώπων μας, ὁ Μητροπολίτης κ. Ναθαναήλ παραχώρησε γραφεῖο ἐπὶ τῆς ὁδοῦ Μητροπόλεως 8 (παραπλεύρως τοῦ παρεκκλησίου τοῦ Τιμίου Σταυροῦ), τὸ ὁποῖο λειτουργεῖ κάθε Δευτέρα 10-12 τὸ πρωὶ καὶ κάθε Πέμπτη 5-7 τὸ ἀπόγευμα.

Στὸν χῶρο αὐτὸ τὸ Δ.Σ. δέχεται ἀρκετοὺς ἀναξιοπαθοῦντες ποὺ χρειάζονται ἠθικὴ καὶ ὑλικὴ βοήθεια. Ἐνισχύει οἰκονομικὰ τὶς ἀδυνάτες οἰκογένειες ὄχι μόνο κατὰ τὴν περίοδο τῶν ἑορτῶν τῶν Χριστουγέννων καὶ τοῦ Πάσχα, ἀλλὰ καθ᾿ ὅλη τὴ διάρκεια τοῦ ἔτους καί, μάλιστα, σὲ περιπτώσεις ποὺ χρειάζονται ἰατροφαρμακευτικὴ περίθαλψη. Μεταξὺ ἄλλων στηρίζει οἰκονομικὰ καὶ νέα παιδιὰ ποὺ σπουδάζουν σὲ ἀνώτερες καὶ ἀνώτατες σχολές.

Ἄλλες δραστηριότητες εἶναι: ἐπισκέψεις στὶς φυλακὲς μὲ προσφορὲς γευμάτων καὶ εἰδῶν καθαριότητας στοὺς κρατουμένους, ἐπισκέψεις στὸ Γενικὸ Νοσοκομεῖο Κῶ, στὸ Ἐκκλησιαστικὸ Γηροκομεῖο Οἶκος Εὐγηρίας "Ὁ Ἅγιος Νεκτάριος", στὸν Στρατὸ κ.τ.λ..

Οἱ οἰκονομικοὶ πόροι τοῦ Σωματείου εἶναι οἱ συνδρομὲς τῶν μελῶν, τὰ ἔσοδα ἀπὸ τὴ συμμετοχὴ στὸ Χριστουγεννιάτικο παζάρι, ἀπὸ ἐκδηλώσεις κοινωνικοῦ περιεχομένου, ἀπὸ ἐκδρομὲς θρησκευτικοῦ χαρακτήρα μὲ λειτουργίες καὶ προσκυνήματα, ἀπὸ λαχειοφόρους ἀγορὲς καὶ προσφορὲς συμπολιτῶν μας στὴ μνήμη συγγενῶν τους ἀντὶ στεφάνου, καθὼς καὶ ἀπὸ κάθε δραστηριότητα ποὺ ἐνισχύει τὸ ἀνθρωπιστικὸ ἔργο.

Πέρα ἀπὸ τὶς φιλοπτώχους ἀδελφότητες στὶς μεγάλες ἐνορίες ἰδρύθηκαν καὶ οἱ «Ἐνοριακὲς Ἀδελφότητες Κυριῶν καὶ Δεσποινίδων», οἱ ὁποῖες εἶχαν κύριο σκοπὸ τὸν εὐπρεπισμὸ καὶ τὴ συντήρηση τῶν ἐνοριακῶν ναῶν καὶ τῶν ἐξωκκλησίων τους.

ΣΩΜΑΤΕΙΑ ΚΩΩΝ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΥ

Ἐκτὸς ἀπὸ τὰ φιλανθρωπικὰ σωματεῖα ποὺ εἶχαν ἕδρα τὴν Κῶ σημαντικὴ καὶ πολλὲς φορὲς ἀποφασιστικὴ ἦταν ἡ συμβολὴ τῶν Κώων μεταναστῶν τῆς Ἀμερικῆς καὶ τῆς Αὐστραλίας στὸ φιλανθρωπικὸ ἔργο τῆς γενέτειρας, στὴν ἀνοικοδόμηση καὶ ἀνακαίνιση ἱερῶν ναῶν καὶ στὴν ἀντιμετώπιση προβλημάτων.
Στὸ σημεῖο αὐτὸ καταγράφουμε τὰ Κωακὰ σωματεῖα τῆς Ἀμερικῆς, γιὰ τὰ ὁποῖα πληροφορίες ἀντλοῦμε ἀπὸ τὸ «Κωακὸ Πανόραμα» τοῦ Ν. Μανούση.

1. Ἐλπίς, ἱδρύθηκε τὸ 1910.
2. Κωακὸς σύνδεσμος ἡ «Ἁγία Παρασκευὴ» τῆς νήσου Κῶ «Ἱπποκράτης», ἱδρύθηκε τὸ 1910.
3. Ἀγαθοεργὸς Ἀδελφότης τῶν ἐξ Ἀντιμαχείας τῆς νήσου Κῶ «Ἱπποκράτης», ἱδρύθηκε τὸ 1908.
4. Σύλλογος Κυριῶν καὶ Δεσποινίδων «Ἡ Μεροπίς», ἱδρύθηκε τὸ 1934.
5. Ἡ Ἀδελφότης τῶν ἐν Ἀμερικῇ Καρδαμαινίων «Γενέθλια τῆς Θεοτόκου», ἱδρύθηκε τὸ 1908.
6. Σύλλογος τῶν ἐκ Κεφάλου τῆς Κῶ καταγομένων «Τὰ εἰσόδια τῆς Θεοτόκου», ἱδρύθηκε τὸ 1914.

Ἀπὸ τὶς πολλὲς δραστηριότητες αὐτῶν τῶν συλλόγων ἀναφέρουμε τὴν ἀνέγερση τὸ 1917 Ἀστικῆς Σχολῆς ἀπὸ τὴν Ἀδελφότητα τῶν ἐν Ἀμερικῇ Καρδαμαινίων «Γενέθλια τῆς Θεοτόκου» στὸ χωριό τους. Τὴν ἐπόπτευαν οἱ Κ. Α. Παπακωνσταντίνου (πρόεδρος), Γ. Εὐσταθίου, Ε. Δ. Ἄμαλλος, Ἰ. Γ. Κουμέντος, Κ. Γ. Ἱερομνήμονος, Φ. Εὐσταθίου, παπα-Ἰωάννης Εὐσταθίου, Κ. Δ. Ἄμαλλος, Γ. Μ. Καραναστάσης (Μητρ. Ἐμμανουήλ, Ἐκκλησία τῆς Κῶ, σ. 382).

Ἡ Ἱερὰ Μητρόπολις Κώου καὶ Νισύρου, ὑπὸ τὴν σκέπη τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου καὶ μὲ τὴν εὐλογία τοῦ Παναγιωτάτου Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου, δημιούργησε τὸν παρόντα ἱστότοπο ἀνταποκρινόμενη στὴν ἀνάγκη ὑπεύθυνης, ἔγκυρης καὶ ἔγκαιρης ἐνημέρωσης, τοῦ ποιμνίου της γιὰ θέματα ποὺ ἀφοροῦν τὴν τοπικὴ Ἐκκλησία καὶ ἐπιθυμώντας τὴν σύσταση ἑνὸς νέου διαύλου ποιμαντικῆς δράσεως.

Ὁ συνεχὴς ἐμπλουτισμὸς τοῦ ἱστοτόπου τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Κώου καὶ Νισύρου μὲ ἐπιστημονικὸ θεολογικό, ἱστορικὸ καὶ λαογραφικὸ ὑλικό, καθὼς καὶ μὲ φωτογραφίες ἀπὸ τὰ μνημεῖα τῶν νησιῶν μας, θὰ ἀποτελέσει ἕναν σημαντικὸ παράγοντα ἐνημερώσεως καὶ γνωριμίας μὲ τὰ ἔργα τῆς πίστεως τῶν προγόνων μας, τὰ ὁποῖα κερδίζουν τὸ θαυμασμὸ ὅσων τὰ γνωρίζουν, καθὼς καὶ ἕνα σταθερὸ σημεῖο ἀναφορᾶς τῶν ἁπανταχοῦ τῆς γῆς Κώων καὶ Νισυρίων.

Παρὰ ταῦτα, τὸ διαδίκτυο δὲν μπορεῖ καὶ δὲν ἐπιτρέπεται νὰ παραμερίσει τὴν καθημερινὴ μεταξύ μας ἐπικοινωνία καὶ νὰ μᾶς ἀπομακρύνει ἀπὸ τὴν ἐπαφὴ μὲ τὸν πλησίον, στὸ πρόσωπο τοῦ ὁποίου, ὁ κάθε χριστιανὸς ἀντικρίζει τὸν ἴδιο τὸν Θεό του.

Τὸ νέο αὐτὸ ἐργαλεῖο ἐπικοινωνίας καὶ ποιμαντικῆς δραστηριότητας πολλαπλασιάζει καὶ δὲν περιορίζει τὶς δυνατότητες νὰ ἀγαπήσουμε ἐμπράκτως τὸν ἀδελφό μας. Ἂς τὸ ἀξιοποιήσουμε σωστὰ καὶ μὲ σύνεση πρὸς δόξαν Θεοῦ.

Ἀπὸ τὴν ἀπελευθέρωση καὶ ἔπειτα ἔγιναν σοβαρὲς προσπάθειες ἀπὸ τὴν Ἱερὰ Μητρόπολη γιὰ τὴν κατήχηση τοῦ ποιμνίου της. Πρῶτος ὁ Μητρ. Κώου Ἐμμανουήλ, πέρα ἀπὸ τὰ τακτικὰ κηρύγματά του, φρόντισε γιὰ τὴ μόρφωση τῶν ἱερέων στέλνοντας ἀρκετοὺς ἀπὸ αὐτοὺς στὸ ἱερατικὸ φροντιστήριο τῆς Ρόδου. Παράλληλα δημιούργησε ἐνοριακὲς βιβλιοθῆκες γιὰ τὴ διάδοση τοῦ χριστιανικοῦ βιβλίου.

Μεγάλη κατηχητικὴ δράση ἀναπτύχθηκε ἐπὶ τῶν ἡμερῶν τοῦ Μητροπολίτου Κώου Ναθαναήλ. Μὲ τὴ συνδρομὴ τοῦ Πρωτοσυγκέλλου Πανοσ. Ἀρχιμ. π. Ἀμβροσίου (σημερινοῦ Μητρ. Καρπάθου καὶ Κάσου) διοργανώθηκαν πολλὲς ὁμάδες κατηχητικῶν, οἰ ὁποῖες λόγῳ τοῦ νεαροῦ τῆς ἡλικίας καὶ τοῦ εὐπροσήγορου χαρακτήρα τοῦ π. Ἀμβροσίου προσείλκυσαν πλῆθος νέων.

Στὴν κατήχηση δραστηριοποιήθηκε ἡ Ἡγουμένη τῆς μονῆς τοῦ Ἁγίου Νεκταρίου μον. Μαριάμ, καθὼς καὶ ὁ Πρωτοπρ. π. Γεώργιος Παπαθωμᾶς, ὁ ὁποῖος ἀνέλαβε τὴν κατήχηση παιδιῶν καὶ ἐνηλίκων σὲ αἴθουσα τῆς Πνευματικῆς Ἑστίας.
Ἀπὸ τὸν Σεπτέμβριο τοῦ 2009 ὑπὸ τὴν ἐπίβλεψη καὶ τὴ φροντίδα τοῦ Σεβ. Μητρ. Κώου καὶ Μισύρου κ. Ναθαναήλ, ὁ ὁποῖος ἀξιοποιεῖ τὴν ὑπερτριακονταετὴ ἐμπειρία του στὸν χῶρο αὐτό, ἔχουν διοργανωθεῖ κατηχητικὰ ἐνηλίκων (Πνευματικὴ Ἑστία, Πυλί, Ζηπάρι), νέων Γυμνασίου Λυκείου καὶ παιδιῶν δημοτικοῦ στὰ ὁποῖα συμμετέχουν πολλὲς δεκάδες παιδιῶν. Παράλληλα, σὲ κάθε λατρευτικὴ εὐκαιρία ὁ Σεβασμιώτατος κηρύττει, ἐνῶ ἀπὸ τὸ φθινόπωρο τοῦ 2011 ἀποστέλλεται κάθε ἑβδομάδα κήρυγμά του στοὺς ἱεροὺς ναοὺς γιὰ νὰ ἀναγνωσθεῖ μετὰ τὸ Ἱερὸ Εὐαγγέλιο.

Ἐπίσης, ἡ Ἱερὰ Μητρόπολις μὲ φροντίδα τοῦ Σεβασμιωτάτου ἐκδίδει καὶ διανέμει στοὺς πιστοὺς ἔντυπα ἀναφερόμενα σὲ προβλήματα καὶ ἐπικίνδυνα φαινόμενα τῆς σύγχρονης ἐποχῆς παρουσιάζοντας ταυτόχρονα τὴν πίστη τῆς Ἐκκλησίας μὲ σκοπὸ νὰ τοὺς κατηχήσει καὶ νὰ τοὺς προφυλάξει ἀπὸ καταστρεπτικὲς ἐπιρροές.